ocasionem, zaczym na woli Imperatorowej Jejmci to wszystko zawisło byłlo; Ale innata Imperatorowej Jejmci animi magnitudo, i szczerze pokoju i przyjażni z Portą dotrzymania pragnienie, do tego czasu indignationis ejus hamowały effectum; tym się kontentując, że przez Rezydenta swego, tak ustnie jako też skryptem hos insultus et injustitias reprezentować, i o rekompense onychże upominać się kazała. Ministrowie Exoticarum Potentiarum które życzą sobie aby pokoj jednostajny między tymi Dwiema Monarchiami był konserwowany u Porty Ottomańskiej rezydujący bona sua officia dla utrzymania dobrego porozumienia z obudwu stron interponebant, zaczym Imperatorowa Imć Rosyjska realiter spodziewała się, że Prześwietna Porta tandem suam agendi rationem odmieni, i że z całym światem
ocasionem, zaczym na woli Imperatorowey Jeymći to wszystko zawisło byłlo; Ale innata Imperatorowey Jeymći animi magnitudo, y szczerze pokoiu y przyiażni z Portą dotrzymania pragnienie, do tego czasu indignationis ejus hamowały effectum; tym się kontentuiąc, że przez Rezydenta swego, tak ustnie iako też skryptem hos insultus et injustitias reprezentować, y o rekompense onychże upominać się kazała. Ministrowie Exoticarum Potentiarum ktore życzą sobie aby pokoy iednostayny między tymi Dwiema Monarchiami był konserwowany u Porty Ottomańskiey rezyduiący bona sua officia dla utrzymania dobrego porozumienia z obudwu stron interponebant, zaczym Imperatorowa Jmć Rossyiska realiter spodźiewała się, że Prześwietna Porta tandem suam agendi rationem odmieni, y że z całym światem
Skrót tekstu: OstList
Strona: 26
Tytuł:
List Jaśnie Wielmożnego Imci Pana Graffa Ostermanna Ministra Gabinetu Imperatorowej JejMci Rosyjskiej Do Najwyższego Wezyra Porty Ottomańskiej
Autor:
Andrej Iwanowicz Ostermann
Tłumacz:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
nie wcześniej niż 1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1750
/ a tak trąciło/ że z onego kamienia na piasek zlecieć musieli. I zaraz nie na kamieniu/ ale na słabym fundamencie stanęli. Puluis es et in puluerem reuerteris Słaby fundament! boć się na nim i liccha mucha nie ostoi. Słaby: Bo wszytek pod przepaścią wszytek pod niebezpieczeństwem. Wszakże jednak w rekompense tak niemałej i znacznej jaktury spadają- cym z tego kamienia podstawiła drugi kamień sama wiekopomna sława. ORATOR Dano w raju ludziom przywilej ale pod słabą pieczęcią bo przydano to słówko jeżeli. Ludzie w raju na kamieniu stali ale jablko rajskie skoro po stopach uderzyło spadli na piasek Eks koncione Rndy Patris HanczelS. Je: Z. Teol
/ á ták trąćiło/ że z onego kámieniá ná piásek zlećieć musieli. Y záraz nie ná kámieniu/ ále ná słábym fundámenćie stáneli. Puluis es et in puluerem reuerteris Słáby fundáment! boc sie ná nim y liccha muchá nie ostoi. Słáby: Bo wszytek pod przepáśćią wszytek pod niebespieczeństwem. Wszakże iednak w rekompense ták niemáłey y znáczney iaktury spádáią- cym z tego kámienia podstáwiłá drugi kámień sámá wiekopomna słáwa. ORATOR Dano w ráiu ludźiom przywiley ále pod słábą pieczęcią bo przydáno to słowko ieżeli. Ludźie w ráiu ná kámieniu stáli ále iablko rayskie skoro po stopách vderzyło spádli ná piásek Ex concione Rndi Patris HanczelS. Ie: S. Theol
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 227
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
sama Fortuna i mlekiem swym karmiła/ i usty swemi wszytkim zalecała. Tę zalete i my z Przyjaciół i zacni Rodzice gdy przyjmują/ stąd się cieszą/ że w takowym domu syn ich śmiertelności się na oko okazał/ w którym Jaśnie Oświeconych/ Jaśnie Wielm: domów spowinowacenia cła i daniny śmiertelności nie płacą/ ale w rekompense jej ten depozyt/ który sobie z gliny ulepiła/ oddają/ a sobie sławę nienaruszoną zostawują. Stąd moi Miłościwi PP. rozumiem że muliebrem non induetis habitum: bowiem kto kogo płaczę ten według Legislatora Liciorum w białogłowskie stroje przebierać się musi. Nie zachcecie animuszu przy dzielności waszej odmienić/ ale owszem z tąd się weseląc (
sámá Fortuna y mlekiem swỹ karmiła/ y vsty swemi wszytkim zálecała. Tę zalete y my z Przyiaćioł y zacni Rodźice gdy przymuią/ stąd się ćieszą/ że w tákowym domu syn ich śmiertelnośći się ná oko okázáł/ w ktorym Iásnie Oświeconych/ Iásnie Wielm: domow spowinowaceniá cłá y dániny śmiertelnośći nie płácą/ ále w rekompense iey ten depozyt/ ktory sobie z gliny vlepiłá/ oddaią/ á sobie słáwę nienaruszoną zostáwuią. Stąd moi Miłośćiwi PP. rozumiem że muliebrem non induetis habitum: bowiem kto kogo płaczę ten według Legislatora Lyciorum w biáłogłowskie stroie przebierać się muśi. Nie zachcećie ánimuszu przy dźielnośći waszey odmienić/ ále owszem z tąd się weseląc (
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 330
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
