tedy nam było, jedno ad ultimum nostrum asylum i do tych repressalia, które nam przodkowie naszy konfederacjami, spiskami starodawnemi i uprzywilejowanymi zostawili i przez ręce przodków naszych z rąk do rąk po dziś dzień podali, uciec się, gdzie inszego już remedium nie stawało. Za tak częstym napominaniem WKMci, odnosząc wzgardę od WKMci w responsach, któremi nie tylko w wątpliwość prawa i swobody nasze przywiedzione były, ale znaczne repulsy i nieukontentowanie animuszów ludzkich odnosieliśmy żałośnie, opowiedamy tedy imieniem naszego województwa WKMci, rycerstwa koronnego i W. Ks. Litewskiego, że już o sobie i o wolnościach naszych radzić nam przychodzi i stojąc przy artykule de non praestanda oboedientia, co
tedy nam było, jedno ad ultimum nostrum asylum i do tych repressalia, które nam przodkowie naszy konfederacyami, spiskami starodawnemi i uprzywilejowanymi zostawili i przez ręce przodków naszych z rąk do rąk po dziś dzień podali, uciec się, gdzie inszego już remedium nie stawało. Za tak częstym napominaniem WKMci, odnosząc wzgardę od WKMci w responsach, któremi nie tylko w wątpliwość prawa i swobody nasze przywiedzione były, ale znaczne repulsy i nieukontentowanie animuszów ludzkich odnosieliśmy żałośnie, opowiedamy tedy imieniem naszego województwa WKMci, rycerstwa koronnego i W. Ks. Litewskiego, że już o sobie i o wolnościach naszych radzić nam przychodzi i stojąc przy artykule de non praestanda oboedientia, co
Skrót tekstu: PękosRytwCz_II
Strona: 162
Tytuł:
Rytwiański
Autor:
Prokop Pękosławski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
JANA DAMASCENA:
PUNKT XXVI. Dekretem Jozafata Nachor przestraszony, Chrześcijańskiej Wiary przeciwko Pogańskim Krasomowcom broni.
TEj, gdy jasnej Król słuchał mowy Syna swego, I zrozumiał w nim umysł tak stateczny, że go Ani powabem, ani łagodną namową Ani pożyje, grożąc mu śmiercią surową Dziwował się bystremu wprawdzie dowcipowi, I biegłemu w responsach jego rozumowi, Którego niemógł przemodz; był zaś od własnego Strofowany sumnienia o prawdę, lecz że go Nałóg trzymał w prawiony w złość, a żądza ciała Jako twardem hamulcem na wstecz go wściągała, Niechcąc gwałtem jasności prawdy poznać, leko Szacował mowę Syna, i szedł mu na przeko. Zaczym wszelkiem sposobem,
IANA DAMASCENA:
PVNKT XXVI. Dekretem Iozaphata Nachor przestraszony, Chrześćiańskiey Wiary przećiwko Pogańskim Krasomowcom broni.
TEy, gdy iásney Krol słuchał mowy Syná swego, Y zrozumiał w nim vmysł ták státeczny, że go Ani powabem, áni łágodną námową Ani pożyie, grożąc mu śmierćią surową Dźiwował się bystremu wprawdźie dowćipowi, Y biegłemu w responsách iego rozumowi, Ktorego niemogł przemodz; był záś od własnego Strofowány sumnienia o prawdę, lecz że go Nałog trzymał w práwiony w złość, á żądza ćiáłá Iáko twárdem hámulcem ná wstecz go wśćiągáłá, Niechcąc gwałtem iásnośći prawdy poznáć, leko Szácował mowę Syná, y szedł mu ná przeko. Zaczym wszelkiem sposobem,
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 190
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
, ani miejsc swoich senatorskich prerogatywy zażywać na ten rokosz wezwani beli, jako tych, przy których wszystka wina tego skażenia w Rzpltej i z drugiemi kolegami samegoż króla świadectwem zostawa (bo jedni sciences, volentes złemi radami pana zawodzą, a drudzy temu się podług przysięgi swej nie oponują), który oświadczał się zawżdy w responsach swych, że wszystkiemu czynić dosyć gotów był zawsze, do czego mu p. p. senatorowie radami swemi drogę pokazali, jako tych, którzy nie na to przyjechali, aby z nami jedno rozumieć i nam tego pomagać mieli, ale aby nas mieszali, rozrywali, trudnili, zwłóczyli, do zamieszki jakiej i rozruchu przywiedli
, ani miesc swoich senatorskich prerogatywy zażywać na ten rokosz wezwani beli, jako tych, przy których wszystka wina tego skażenia w Rzpltej i z drugiemi kollegami samegoż króla świadectwem zostawa (bo jedni sciences, volentes złemi radami pana zawodzą, a drudzy temu się podług przysięgi swej nie opponują), który oświadczał się zawżdy w responsach swych, że wszystkiemu czynić dosyć gotów był zawsze, do czego mu p. p. senatorowie radami swemi drogę pokazali, jako tych, którzy nie na to przyjechali, aby z nami jedno rozumieć i nam tego pomagać mieli, ale aby nas mieszali, rozrywali, trudnili, zwłóczyli, do zamieszki jakiej i rozruchu przywiedli
Skrót tekstu: RozRokCz_II
Strona: 108
Tytuł:
Rozmowa o rokoszu
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
u mnie będzie gratissimum ea hac Vene ratione, którą zawsze zwykłem podawac Magnis WMP^a^ Sensibus zosuladczeniem profundi Cultus, zem jest zawsze. Copia Listu do IMCi Pana Mniszka Marszalka Wiel. Kor^o^
Tak pragnę inexplebili desideris dawniej W[...] Pana przypomniac się łasce, i przyjaźni z[...] ja chciał jak najczęścią innovare korespondencją ale ze ja w responsach circa hanc dulcedinem Pacis ubogą czyni propia w Nowinie kraju tutejszego upraszam WMPana a żebyś nie miał za złe ze nie zawsze zachowuję punctualitatem pozwoliwszy mi w ów czas kłasc manum ad Tabulam kiedy będę miał co godnego i ciekawego do doniesienia. Teraz zaś to przydaję veri Pectoris Assertum, zem jest cum perenni Venerationę. Copia
u mnie będzie gratissimum ea hac Vene ratione, ktorą zawsze zwykłem podawac Magnis WMP^a^ Sensibus zosuladczeniem profundi Cultus, zem iest zawsze. Copia Listu do JMCi Pana Mniszka Marszalka Wiel. Kor^o^
Tak pragnę inexplebili desideris dawniey W[...] Pana przypomniac się łasce, y przyiazni z[...] ia chciał iak nayczęscią innovare korrespondencyą ale ze ia w responsach circa hanc dulcedinem Pacis ubogą czyni propia w Nowinie kraiu tuteyszego upraszam WMPana a zebys nie miał za złe ze nie zawsze zachowuię punctualitatem pozwoliwszy mi w ow czas kłasc manum ad Tabulam kiedy będę miał co godnego y ciekawego do doniesienia. Teraz zas to przydaię veri Pectoris Assertum, zem iest cum perenni Venerationę. Copia
Skrót tekstu: RzewKor
Strona: 8
Tytuł:
Korespondencja
Autor:
Wacław Rzewuski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1720 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1720
Data wydania (nie później niż):
1750
