leciech nie próżnowało i coraz brało się chciwie do prefekcji. „Disce quivis virtutem ex me, verumque laborem".
W tych leciech dwóch także, od publiczniejszych zabaw wolny, dla niestracenia darmo czasu, pisałem historią wierszem polskim o „Agnulfie i Floreście,” i do druku podałem. Od sejmu tego rocznie aż do annum 1693 privatam vitam prowadziłem, od majętności do majętności przejeżdżając się, z sąsiady bonując, myśliwstwem się koło niedźwiedzi, których wiele się zabiło, vide infra i pod tytułem: Notacja ciekawa.
Anno 1693. Na sejm grodzieński z Mińska byłem posłem, pod dyrekcją ip. Kryszpina pisarza polnego w.
leciech nie próżnowało i coraz brało się chciwie do prefekcyi. „Disce quivis virtutem ex me, verumque laborem".
W tych leciech dwóch także, od publiczniejszych zabaw wolny, dla niestracenia darmo czasu, pisałem historyą wierszem polskim o „Agnulfie i Floreście,” i do druku podałem. Od sejmu tego rocznie aż do annum 1693 privatam vitam prowadziłem, od majętności do majętności przejeżdżając się, z sąsiady bonując, myśliwstwem się koło niedźwiedzi, których wiele się zabiło, vide infra i pod tytułem: Notacya ciekawa.
Anno 1693. Na sejm grodzieński z Mińska byłem posłem, pod dyrekcyą jp. Kryszpina pisarza polnego w.
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 23
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Część, która się potym z Kijowa do Lublina dostała. Głową Duchowieństwa Rosyiskiego jak odstąpiła Unii z Kościołem Łacińskim był Patriarcha Moskiewski, ale od Carogrodzkiego in multis dependujący, który za Piotra I. Aleksiewicza Cara zniesiony.
Oprócz tego Patriarchy, uznawał Dwór Moskiewski Patriarchę Konstantynopolitańskiego, niby go mając pro Uuniversali Patriarcha, i co rocznie mu posyłał Honorarii, 3000. Talerów bi- tych; ale mylił się, bo Uniwersalnym Patriarchą jest Papież Rzymski ex sensu wszystkich Generalnych Koncyliów. Trzymają Moskwa, jako i inna Ruś cała oba Testamenta, Stary i Nowy. Kapita albo Rozdziały w Piśmie Świętym zowią Hławami: w Ewangeliach czterech Initia albo początki zowią Zaczałami; tych
Część, ktorá się potym z Kiiowá do Lubliná dostałá. Głową Duchowieństwá Rosyiskiego iak odstąpiła Unii z Kościołem Łacinskim był Patryarcha Moskiewski, ale od Carogrodzkiego in multis dependuiący, ktory zá Piotrá I. Alexiewicza Cará zniesiony.
Oprocz tego Patryárchy, uznáwał Dwor Moskiewski Patryarchę Konstantynopolitańskiego, niby go maiąc pro Uuniversali Patriarcha, y co rocznie mu posyłał Honorarii, 3000. Talerow bi- tych; ale mylił się, bo Uniwersalnym Patryarchą iest Papież Rzymski ex sensu wszystkich Generálnych Konciliow. Trzymaią Moskwá, iáko y inna Ruś całá oba Testamenta, Stary y Nowy. Capita albo Rozdźiały w Piśmie Swiętym zowią Hławámi: w Ewángeliach czterech Initia albo początki zowią Záczałami; tych
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 424
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
niezgody i między Saracenami wszczęte, dały okazją Karolowi Wielkiemu z nich triumfować wiele razy w Hiszpanii. Roku 780. nastał Madi Wódz Saraceński w Syryj na Chrześcijan tyran, przez tortury, przymuszający Chrześcijan do abiuracyj Wiary. Roku 793. czyli 798. Alfons Czysty Król Gallecyj (jest w Hiszpanii to Królestwo:) co rocznie dając trybut Maurom sto Panienek od Stryja swego ex pacto deklarowanych, gdy dać nie chciał, Mugair Wódz Maurów nań uderzył, ale sam zginął, i Wojska 70, tysięcy utracił. Tenże Alfons okcoło Roku 797. od Karola Wielkiego posiłkowany, 100 tysięcy zniósł Saracenów, Lisibonę i inne poodbierał Miasta, skarbów nabranych
niezgody y między Sarácenámi wszczęte, dały okazyą Károlowi Wielkiemu z nich tryumfować wiele rázy w Hiszpanii. Roku 780. nástał Madi Wodz Saráceński w Syrii ná Chrześcian tyrán, przez tortury, przymuszáiący Chrześcian do abiurácyi Wiáry. Roku 793. czyli 798. Alfons Czysty Krol Gallecyi (iest w Hiszpanii to Krolestwo:) co rocznie daiąc trybut Maurom sto Pánienek od Stryia swego ex pacto deklarowánych, gdy dać nie chciał, Mugair Wodz Maurow nań uderzył, ale sam zginął, y Woyska 70, tysięcy utrácił. Tenże Alfons okcoło Roku 797. od Karola Wielkiego posiłkowány, 100 tysięcy zniosł Sarácenow, Lysibonę y inne poodbierał Miastá, skarbow nabránych
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 720
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
niemasz w Domu Uriasza. Jakoż Król posłał po nią, stawić przed się kazał, Prędko chuć niegodziwym Cudzołóstwem zmazał. Czy wolno ci Dawidzie, przeciw prawu grzeszyć? Cudzą własność wziąć gwałtem, swe żądze nią cieszyć. Stało się zadość Ciału, a Dusza co pocznie? Gdy się DAWID zaprzedał nie na jedno rocznie Więzienie, ale na to, co w sobie zamyka Długą wieczność, i miejsce dla Cudzołożnika. Niewiedziałeś Dawidzie co to grzech śmiertelny, Ze ci wydrze niewinność, wyłupi skarb dzielny. Ze za krótkie momenta obmierzłej uciechy, Piekielnego Wulkana wznosić musisz miechy. Ale i ty Betsabe, godnaś kary słusznej, Z
niemasz w Domu Uryasza. Jakoż Krol posłał po nię, stawić przed się kazał, Prędko chuć niegodziwym Cudzołostwem zmazał. Czy wolno ci Dawidzie, przeciw prawu grzeszyć? Cudzą własność wziąć gwałtem, swe żądze nią cieszyć. Stało się zadość Ciału, á Dusza co pocznie? Gdy się DAWID zaprzedał nie na iedno rocznie Więzienie, ale na to, co w sobie zamyka Długą wieczność, y mieysce dla Cudzołożnika. Niewiedziałeś Dawidzie co to grzech śmiertelny, Ze ci wydrze niewinność, wyłupi skarb dzielny. Ze za krotkie momenta obmierzłey uciechy, Piekielnego Wulkana wznosić musisz miechy. Ale y ty Betsabe, godnaś kary słuszney, Z
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 95
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
i drudzy powinien dawać. PP. Świeczanie z łąk Pieprzowe nazwanych dają na ś. Marcin pieprzu kamień. Surowa Kępa Panien Charitatis; ta niedawno oddana, czyniła przedtem czynszu zł. 24. Świnia Kępa, z której czynszu dawać powinno Menistowie względem szkoły wolnej w Sosnowie P. Rybicki w Chełmnie z końskiego młyna daje czynszu rocznie Biały Bór i leśny do zamku starogrodzkiego należy w wszelkich dyspozycjach. Teraźniejszy zaś leśny ma przywilej, według którego dawać powinien czynszu rocznego Ten przywilej otrzymał od IWYMKs Jana Kazimierza Bokuma biskupa chełmińskiego. Przy tym dać dobry dozór i pilność około boru.
Zł. 16 15 15 3 12
gr. - - - 10 -
B
i drudzy powinien dawać. PP. Świeczanie z łąk Pieprzowe nazwanych dają na ś. Marcin pieprzu kamień. Surowa Kępa Panien Charitatis; ta niedawno oddana, czyniła przedtem czynszu zł. 24. Świnia Kępa, z której czynszu dawać powinno Menistowie względem szkoły wolnej w Sosnowie P. Rybicki w Chełmnie z końskiego młyna daje czynszu rocznie Biały Bór i leśny do zamku starogrodzkiego należy w wszelkich dyspozycjach. Teraźniejszy zaś leśny ma przywilej, według którego dawać powinien czynszu rocznego Ten przywilej otrzymał od JWJMX Jana Kazimierza Bokuma biskupa chełmińskiego. Przy tym dać dobry dozór i pilność około boru.
Zł. 16 15 15 3 12
gr. - - - 10 -
B
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 52
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
