Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 9 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 i dla niego ojca odjachała. Ta ukazując z twarzy rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] i z mowy Śmiałe serce i w sercu śmiałem gniew ArKochOrlCz_II 1620
1 i dla niego ojca odjachała. Ta ukazując z twarzy rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] i z mowy Śmiałe serce i w sercu śmiałem gniew ArKochOrlCz_II 1620
2 Rugier obłapia swoję dziewicę nadobną, Która się zstaje różej rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] podobną, I chciwie zbiera z jej ust pierwsze wdzięczne ArKochOrlCz_II 1620
2 Rugier obłapia swoję dziewicę nadobną, Która się zstaje różej rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] podobną, I chciwie zbiera z jej ust pierwsze wdzięczne ArKochOrlCz_II 1620
3 z każdej się rany Na suchą ziemię toczy struga krwie rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] . A jeśli się też który na swoję pasiekę Obejźry PotWoj1924 1670
3 z każdej się rany Na suchą ziemię toczy struga krwie rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] . A jeśli się też który na swoję pasiekę Obejźry PotWoj1924 1670
4 oszukiwa, bo z twardego ciała Broń ostra krwie wytoczyć rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] nie chciała. Zaś Balizardę spuszcza grof; ta tarcz ArKochOrlCz_III 1620
4 oszukiwa, bo z twardego ciała Broń ostra krwie wytoczyć rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] nie chciała. Zaś Balizardę spuszcza grof; ta tarcz ArKochOrlCz_III 1620
5 najpiękniejsza córka Ledy zawołanej, Choć przeszła rozkoszny świt jutrzenki rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] , Próżnoby się kusiła, daremneby były Obietnice ArKochOrlCz_III 1620
5 najpiękniejsza córka Ledy zawołanej, Choć przeszła rozkoszny świt jutrzenki rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] , Próżnoby się kusiła, daremneby były Obietnice ArKochOrlCz_III 1620
6 ciało (przejął żal słowa!) poczerniało, rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] pełen piasek posoki ledwie hamuje plecione troki. Tak oto MiasKZbiór 1612
6 ciało (przejął żal słowa!) poczerniało, rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] pełen piasek posoki ledwie hamuje plecione troki. Tak oto MiasKZbiór 1612
7 Kto twarzy białej i bladej że niewieściuchowaty; twarzy biało rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] że wesoły odważny; twarzy piegowatej, że nieszczery i BystrzInfAstrol 1743
7 Kto twarzy białey y bládey że niewieściuchowaty; twarzy biáło rumiáney [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] że wesoły odważny; twarzy piegowátey, że nieszczery y BystrzInfAstrol 1743
8 statury roślejszej: dość ciała mający: twarzy okrągławej, rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] : włosa miętkiego, rudawego i częstokroć kędzierzawej czupryny: BystrzInfAstrol 1743
8 státury rośleyszey: dość ciáła máiący: twarzy okrągławey, rumiáney [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] : włosa miętkiego, rudáwego y częstokroć kędzierzawey czupryny: BystrzInfAstrol 1743
9 warkocz złoty taki miał blask nowy/ Kilką kropli krwie rumianej [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] zmoczony/ Jaki więc miewa kamień rubinowy/ Misterną ręką TasKochGoff 1618
9 wárkocz złoty táki miał blásk nowy/ Kilką kropli krwie rumiáney [rumiany:adj:sg:gen:f:pos] zmoczony/ Iáki więc miewa kámień rubinowy/ Misterną ręką TasKochGoff 1618