przez wcielenie się Syna Swojego welgnął, usiłując ludzką Boską, a Boską ludzką zgoła jedną mieć twarz swoję. O twarzy, słońca raczej, a nie oka, nieba, nie ziemi godna, kędyżeś się tymi czasy podziała? Kędyż są twoje życia długiego, albo raczej wiecznego linie? W cóżeście poszły kandory, rumieńce i cała przyjemności proporcja? O was mówię, cnoty święte, któreście człowieka w życiu, w człowieku Boga skompendyjowały, któreście przez trzydzieści lat w życiu Jego na świecie ustawicznie kwitnęły, dlatego aby człowiek w tychże duszy ozdobach przez żywe naśladowanie Stwórcy i współczłowieka swojego niezwiędły utrzymował wigor, wtenczas tylko będąc godnym tytułu
przez wcielenie się Syna Swojego welgnął, usiłując ludzką Boską, a Boską ludzką zgoła jedną mieć twarz swoję. O twarzy, słońca raczej, a nie oka, nieba, nie ziemi godna, kędyżeś się tymi czasy podziała? Kędyż są twoje życia długiego, albo raczej wiecznego linie? W cóżeście poszły kandory, rumieńce i cała przyjemności proporcyja? O was mówię, cnoty święte, któreście człowieka w życiu, w człowieku Boga skompendyjowały, któreście przez trzydzieści lat w życiu Jego na świecie ustawicznie kwitnęły, dlatego aby człowiek w tychże duszy ozdobach przez żywe naśladowanie Stwórcy i współczłowieka swojego niezwiędły utrzymował wigor, wtenczas tylko będąc godnym tytułu
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 164
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
tylko ciągiem Niczego. Na co się zda Muzyka, Taniec, Piktura, Poёzja, i część większa nauk i umiejętności ludzkich? na Nic za prawde. Wyjąwszy naukę zbawienia, wszystkie inne są mniej jak Nic.
Na co się zdadzą wyniosłe tytuły, stopnie godności, znakomite poszanowania, strojów wymyślnych mody, pożyczane od farb rumieńce i wdzięki, zgoła wszystkie ozdoby powierzchowne ciała? na Nic. Starajmy się raczej przystroić Dusze naszą w wszelkie cnoty ile być może, a resztę wszystko poczytajmy za Nic. Na dworze Królów ważą sobie za Nic prostotę serca, szczerość, rzetelność. W wielu społecznościach ludzkich, nie wyimując nawet i związki małżeńskie; serce,
tylko ciągiem Niczego. Na co się zda Muzyka, Taniec, Piktura, Poёzya, y część większa nauk y umieiętności ludzkich? na Nic za prawde. Wyiąwszy naukę zbawienia, wszystkie inne są mniey iak Nic.
Na co się zdadzą wyniosłe tytuły, stopnie godności, znakomite poszanowania, stroiow wymyślnych mody, pożyczane od farb rumieńce y wdzięki, zgoła wszystkie ozdoby powierzchowne ciała? na Nic. Staraymy się raczey przystroić Dusze naszą w wszelkie cnoty ile bydż może, a resztę wszystko poczytaymy za Nic. Na dworze Krolow ważą sobie za Nic prostotę serca, szczerość, rzetelność. W wielu społecznościach ludzkich, nie wyimuiąc nawet y związki małżeńskie; serce,
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: A6v
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
