wziąwszy pochop z nietknionej opoki, wbieży na on wierzch góry Twej wysokiej.
A jeśli sławny tym Oreb prorokiem, co posilony anielskim obrokiem jednym tam cugiem, nie wytchnąwszy sobie, stawił posłuszne nogi, stawił obie,
toć z więtszą chwałą w złotej on koronie osiędzie stolec córki Twej w Syjonie, kędy chorągiew rozpuści rumioną, przed którą piekło i pójdzie śmierć stroną.
Tą dzikie zewsząd pociągnie narody, pociągnie państwa i królewskie grody, pod nią poddaństwo z przysięgą odbierze od ludzi róznych i w róznym ubierze.
Onże obiatę zostawi zbawienną, a w domu Jego nigdy nieodmienną, którą on swoich serca z sobą zwiąże, dawszy ją hasłem na
wziąwszy pochop z nietknionej opoki, wbieży na on wierzch góry Twej wysokiéj.
A jeśli sławny tym Oreb prorokiem, co posilony anielskim obrokiem jednym tam cugiem, nie wytchnąwszy sobie, stawił posłuszne nogi, stawił obie,
toć z więtszą chwałą w złotej on koronie osiędzie stolec córki Twej w Syjonie, kędy chorągiew rozpuści rumioną, przed którą piekło i pójdzie śmierć stroną.
Tą dzikie zewsząd pociągnie narody, pociągnie państwa i królewskie grody, pod nią poddaństwo z przysięgą odbierze od ludzi róznych i w róznym ubierze.
Onże obiatę zostawi zbawienną, a w domu Jego nigdy nieodmienną, którą on swoich serca z sobą zwiąże, dawszy ją hasłem na
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 28
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
oprze buławie i świat na miękkiej zawstydzi się ławie, swawolne ciała pójdą wspak do złotejkarności, za nią pójdą drugie cnoty.
Wjedźże szczęśliwie na Syjon ojczysty w ten Twój dzień, Panie i nam uroczysty, a w domu wiecznie króluj Jakubowym, karmiąc je głosem i obrokiem zdrowym.
A gdy podniesiesz chorągiew rumioną, od niej dopiero Twoje wiatry wioną, co Twe rozniosą od różanej zorze imię, gdzie wpada dzienny cug za morze. VIII. HISTORIA NA GODZINY KOŚCIELNE ROZDZIELONA GORZKIEJ MĘKI I OKRUTNEJ ŚMIERCI BOGA WCIELONEGO JEZUSA PANA 1. Jutrznia
Jeszcze na świętym obrusy stole, w nawyższej jeszcze Pan i Mistrz szkole zaleca miłość, uczy pokory
oprze buławie i świat na miękkiéj zawstydzi się ławie, swawolne ciała pójdą wspak do złotéjkarności, za nią pójdą drugie cnoty.
Wjedźże szczęśliwie na Syjon ojczysty w ten Twój dzień, Panie i nam uroczysty, a w domu wiecznie króluj Jakóbowym, karmiąc je głosem i obrokiem zdrowym.
A gdy podniesiesz chorągiew rumioną, od niej dopiero Twoje wiatry wioną, co Twe rozniosą od różanej zorze imię, gdzie wpada dzienny cug za morze. VIII. HISTORYJA NA GODZINY KOŚCIELNE ROZDZIELONA GORZKIEJ MĘKI I OKRUTNEJ ŚMIERCI BOGA WCIELONEGO JEZUSA PANA 1. Jutrznia
Jeszcze na świętym obrusy stole, w nawyższej jeszcze Pan i Mistrz szkole zaleca miłość, uczy pokory
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 71
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
Pogardą wobec okrągłego świata, bo co mi złota Zgoda darowała, bym tego dalszym synom dochowała,
to mi gwałtownie Niezgoda wydziera i wrota obcym na zdobycz otwiera, a Upór, trąbiąc tym więcej na trwogę, tego chce, czego dać mu ja nie mogę.
Darujcie krzywdę Matce, dzieci, swoję, a już rumioną złóżcie z grzbietów zbroję, a jeśli mężnych boków nie dolega, niech przed bachmatem wprzód Niestru dobiega.
Ono ujźrzawszy i gołe tam kąty, wydarł rozbójca znowu mi Iflanty, jako chciał prawie, bez potu, bez rany, śmiały po bitwie niedawno przegranej.
Waszymi na was działy strzelać będzie, których mu Kamień w
Pogardą wobec okrągłego świata, bo co mi złota Zgoda darowała, bym tego dalszym synom dochowała,
to mi gwałtownie Niezgoda wydziera i wrota obcym na zdobycz otwiera, a Upór, trąbiąc tym więcej na trwogę, tego chce, czego dać mu ja nie mogę.
Darujcie krzywdę Matce, dzieci, swoję, a już rumioną złóżcie z grzbietów zbroję, a jezli mężnych boków nie dolega, niech przed bachmatem wprzód Niestru dobiega.
Ono ujźrzawszy i gołe tam kąty, wydarł rozbójca znowu mi Iflanty, jako chciał prawie, bez potu, bez rany, śmiały po bitwie niedawno przegranéj.
Waszymi na was działy strzelać będzie, których mu Kamień w
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 183
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
twoją włością.
Tak Orzeł i Sęp równo latać będą, na jednym drzewie oba na noc siędą; ani im już Gryf, ani Ibis srogi, pierzchną przed nimi i Harpije w nogi. XVI. NA KomisYJĄ DO MOSKWY
Znowu miesza Bellona pod Arkturem, znowu Mars chciwy targa pokój, a niesyt obłowu, chorągiew zaś rumioną roztoczył we zbrojej, a czekamy, czego on wam zasię nabroi. Nie tego li, że żołnierz, próżen zaś korzyści, nalęże na Koronę, aż się mu uiści? Toć nas Moskwa naszymi bohatery zbodzie i po swojej usłyszy o naszej też szkodzie! XVII. NA KomisYJĄ SZCZECIŃSKĄ
Jeśli nam Rewel puszczą i z
twoją włością.
Tak Orzeł i Sęp równo latać będą, na jednym drzewie oba na noc siędą; ani im już Gryf, ani Ibis srogi, pierzchną przed nimi i Harpije w nogi. XVI. NA KOMISSYJĄ DO MOSKWY
Znowu miesza Bellona pod Arkturem, znowu Mars chciwy targa pokój, a niesyt obłowu, chorągiew zaś rumioną roztoczył we zbrojej, a czekamy, czego on wam zasię nabroi. Nie tego li, że żołnierz, próżen zaś korzyści, nalęże na Koronę, aż się mu uiści? Toć nas Moskwa naszymi bohatery zbodzie i po swojej usłyszy o naszej też szkodzie! XVII. NA KOMISSYJĄ SZCZECIŃSKĄ
Jeśli nam Rewel puszczą i z
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 234
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
