: jakaby śmierć była najlekczejsza? Julius powiedział: iż nalekczejsza jest niespodziewana: Która go też nie minęła. Bo go zdradą Rzymianie przedniejszy/ spiknąwszy się nań o to/ że sam tylko panować chciał/ i Monarchą był został/ w Senacie zabili/ zadawszy mu ran przez 23. Rzymianie bowiem co rok dwu Rządźców którzy wszytkim Państwem rządzili/ z pośrzodku siebie obierali/ których zwano Consules, a Monarchy nad sobą mieć niechcieli. Księgi Wtóre.
AVGUSTUS Cesarz/ gdy mu przyniesiono tę nowinę/ że Heród Król Żydowski wszytkie dziatki małe w Syriej/ szukając JEZUSA Pana nowonarodzonego/ pomordował: miedzy którymi i swemu własnemu synowi nie sfolgował.
: iákaby śmierć byłá naylekcżeysza? Iulius powiedźiał: iż nalekcżeysza iest niespodźiewána: Ktora go też nie minęłá. Bo go zdrádą Rzymiánie przednieyszy/ spiknąwszy się nań o to/ że sam tylko pánowáć chćiał/ y Monárchą był został/ w Senaćie zábili/ zádawszy mu ran przez 23. Rzymiánie bowiem co rok dwu Rządźcow ktorzy wszytkim Páństwem rządźili/ z pośrzodku śiebie obieráli/ ktorych zwano Consules, á Monárchy nád sobą mieć niechćieli. Kśięgi Wtore.
AVGVSTVS Cesarz/ gdy mu przynieśiono tę nowinę/ że Herod Krol Zydowski wszytkie dźiatki máłe w Syriey/ szukáiąc IEZUSA Páná nowonárodzonego/ pomordował: miedzy ktorymi y swemu własnemu synowi nie zfolgował.
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 88
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
co za staranie mają Turcy/ i jakie sposoby zabiegania/ żeby się fakcje w Państwie niemnożyły/ i rebelie niepowstały. Ponieważ albowiem jest siła Prowincyj bogatych/ potężych/ a odległych/ których rządy Sołtan zdaje komu się me podoba/ a dostatki i odległość miejsca czynią dosyć powabu/ i mogą snadno wzbudzić chciwe tych Rządźców dowcipy do zrzucenia jarzma/ i do opanowania podległych sobie Prowincyj/ nie tylko dla siebie samych/ ale i dla potomstwa swojego/ musi też być osobliwa ostróżność i pilność w zabieganiu takowym przypadkom/ któreby mogły zmieszać/ a naostatek i obalić ich Państwo. Najpierwszy do tego sposób/ i dobrym zawsze podziśdzień skutkiem utwierdzony
co zá stáránie máią Turcy/ y iákie sposoby zábiegánia/ żeby się fákcye w Páństwie niemnożyły/ y rebellie niepowstáły. Ponieważ álbowiem iest śiłá Prowincyi bogátych/ potężych/ á odległych/ ktorych rządy Sołtan zdáie komu się me podobá/ á dostátki y odległość mieyscá czynią dosyć powábu/ y mogą snádno wzbudźić chćiwe tych Rządźcow dowćipy do zrzucenia iarzmá/ y do opánowánia podległych sobie Prowincyi/ nie tylko dla śiebie sámych/ ále y dla potomstwá swoiego/ muśi też bydź osobliwa ostrożność y pilność w zábiegániu tákowym przypádkom/ ktoreby mogły zmieszáć/ á náostátek y obálić ich Páństwo. Naypierwszy do tego sposob/ y dobrym záwsze podźiśdźień skutkiem vtwierdzony
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 85
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
