/ tedy precz wyrzuconym będąc wnet jako latorośl uschnie;y potym te latorośli zbierają/ i do ognia rzucają /a pogórają. Joh. 15. V. 6. John. 14. v. 6.
W tych słowiech słyszysz/tak Ty prostego/ jak i Ty zacnego stanu człowiecze/ jako Syn Boży prawie rzetelnymi wyraźnymi i wyrozumialnymi słowy świadczy /że nieomylnie piekło jest. Jeśli tedy Synowi Bożemu/ który jest szczerą prawdą/ wierzyć nie będziesz/ nie wiem/ co o tobie będę trzymać miał! Granatens. Conc. III. inDominic. II. Advetn. p. 113.
Jeden Mąż Uczony wspomina/ że się kiedyś
/ tedy precz wyrzuconym będąc wnet iako látorośl uschnie;y potym te látorośli zbieráią/ y do ogniá rzucáią /á pogoráią. Ioh. 15. V. 6. Iohn. 14. v. 6.
W tych słowiech słyszysz/ták Ty prostego/ iák y Ty zacnego stanu człowiecze/ iáko Syn Boży práwie rzetelnymi wyráźnymi y wyrozumiálnymi słowy świádczy /że nieomylnie piekło iest. Ieśli tedy Synowi Bożemu/ ktory iest sczerą prawdą/ wierzyć nie będźiesz/ nie wiem/ co o tobie będę trzymać miał! Granatens. Conc. III. inDominic. II. Advetn. p. 113.
Ieden Mąż Uczony wspomina/ że śię kiedyś
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Riiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
czci jego odstępować/ na ludziach polegać/ w-stworzeniu ufać/ toć jest prawdziwe głupstwo/ i droga do zguby/ tak doczesnej/ jako i wiecznej.
3. Tego głupstwa nas Pan JEzus oduczał. Tej zaś mądrości nas uczył Pan i mistrz nasz tenże Chrystus JEzus/ a uczył nie tylko słowy dosyć rzetelnymi/ ale też daleko więcej uczynkami nader jasnymi/ tak/ iż niczym nie jest barziej zagęszczony żywot i Ewangelia jego/ jako tej mądrości nauczaniem słownym i rzetelnym/ i przykładnym.
4. O Mądrości prawdziwie/ i prawie Niebieska/ z-Nieba przez samę przedwieczną wcieloną mądrość przyniesiona/ cudami stwierdzona/ krwią/ męką/
czći iego odstępowáć/ ná ludźiách polegáć/ w-stworzeniu vfáć/ toć iest prawdziwe głupstwo/ i drogá do zguby/ ták docżesney/ iáko i wiecżney.
3. Tego głupstwá nas Pan IEzus oduczał. Tey záś mądrośći nas vczył Pan i mistrz nász tenże Chrystus IEzus/ á vczył nie tylko słowy dosyć rzetelnymi/ ále też dáleko więcey vczynkámi náder iásnymi/ ták/ iż niczym nie iest bárziey zágęsczony żywot i Ewángelia iego/ iáko tey mądrośći náuczániem słownym i rzetelnym/ i przykłádnym.
4. O Mądrośći prawdźiwie/ i práwie Niebieska/ z-Niebá przez sámę przedwieczną wćieloną mądrość przynieśiona/ cudámi ztwierdzoná/ krwią/ męką/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 148
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
