W odległem zaszedł kraje/ kędym żył swawolnie: Bo w zbytkach/ i rozkoszach świata prowadziłem Zycie me/ na co wszytkę spezę mą straciłem/ Tak dalece/ że za mej ukaranie winy Miast chleba przyszło mi jeść z wieprzami słodziny; I stałem się z wieprzami wespół godownikiem/ Bywając z nimi zgoła słodzin uczestnikiem/ Abym brzuch mój napełnił/ w tak głodnozłej dobie. Z grzeszyłem przeciw niebu/ i przeciwko Tobie/ I nie jestem już godzien Synem twym nazwany/ Ani Ty Ojcem moim masz być mianowany. Lamentu dzień Pierwszy
Zaczym Sędzio Najwyższy/ jednak dobrotliwy/ Idę wlepiwszy w ziemię oczy nieszczęśliwy Jawnogrzesznik do ciebie lamentem
W odległem zászedł kraie/ kędym żył swáwolnie: Bo w zbytkách/ y roskoszách swiátá prowadźiłem Zyćie me/ na co wszytkę spezę mą stráćiłem/ Ták dálece/ że zá mey ukaránie winy Miást chleba przyszło mi ieść z wieprzámi słodźiny; Y stáłem się z wieprzami wespoł godownikiem/ Bywaiąc z nimi zgołá słodźin ucżestnikiem/ Abym brzuch moy napełnił/ w ták głodnozłey dobie. Z grzeszyłem przećiw niebu/ y przećiwko Tobie/ Y nie iestem iuż godźien Synem twym názwány/ Ani Ty Oycem moim mász być miánowány. Lámentu dźień Pierwszy
Zácżym Sędźio Naywyższy/ iednák dobrotliwy/ Idę wlepiwszy w źiemię ocży nieszcżęśliwy Iáwnogrzesznik do ćiebie lamentem
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 11
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
dalekie krainy Występków! w których gdym żył/ różne pełniąc winy/ Potraciłem sprzęt darów Bożych danych wszytek/ I wszytkiej substancji zebrany dobytek Marnie. bo jestem z fortun wszytkich odebrany/ I nagi/ a od świata bandyt wywołany; I do tegom już przyszedł/ że z wieprzami społem/ Muszę być kontent z słodzin zaparzonym stołem A tak ostatnią będąc nędzą przycisniony/ Nie mogę mieć tak złego ucisku zasłony Inszej/ chyba do Boga powrócić mojego/ A prosić/ by łaskaw być chciał na sługę swego.
To utrapienie/ które przykro mi dokucza/[...] co mię dręczy/ tego mię naucza/ Abym już błędu mego jasne miał poznanie/
dálekie kráiny Występkow! w ktorych gdym żył/ rożne pełniąc winy/ Potráćiłem sprzęt dárow Bożych dánych wszytek/ Y wszytkiey substancyey zebrány dobytek Márnie. bo iestem z fortun wszytkich odebrány/ Y nági/ á od świáta bandyt wywołány; Y do tegom iuż przyszedł/ że z wieprzámi społem/ Muszę bydź kontent z słodźin zaparzonym stołem A tak ostatnią będąc nędzą przyćisniony/ Nie mogę mieć ták złego ućisku zasłony Inszey/ chybá do Bogá powroćić moiego/ A prośić/ by łáskáw bydz chćiał ná sługę swego.
To utrapienie/ ktore ṕrzykro mi dokucżá/[...] co mię dręcży/ tego mię naucżá/ Abym iuż błędu mego iásne miáł poznánie/
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 73
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
na wieki oka łagodnego na nich nie obróci. Jedna rdza/ jedna kropla/ tej brzydkości/ na te złote drogie naczynie kanęła/ a tak je w oczach Boskich ohydziła/ że je Bóg natychmiast roztrąciwszy na wieki podjąć/ i do pierwszej formy spławić nie każe. Ach co będzie z ubłoconym korytem? które to zgnojonych słodzin swądem wstęchłe w kale swym leży? co będzie z usmoloną skorupą/ kiedy się to tak drogie kryształy padają! 7. Lecz i pierwsi Rodzice naszy/ dość mieli za swe dla swego jednego śmiertelnego grzechu. I tych z szczególnej dobroci swej Bóg/ w łasce w przyjaźni/ i w pierworódnej niewinności stworzywszy/ od śmierci
ná wieki oká łagodne^o^ ná nich nie obroći. Iedna rdza/ iedna kroplá/ tey brzydkośći/ ná te złote drogie naczynie kanęła/ á ták ie w oczach Boskich ohydźiła/ że ie Bog nátychmiast rostrąćiwszy ná wieki podiąć/ y do pierwszey formy spławić nie każe. Ach co będźie z ubłoconym korytem? ktore to zgnoionych słodźin swądem wstęchłe w kale swym leży? co będźie z usmoloną skorupą/ kiedy się to ták drogie kryształy padaią! 7. Lecz y pierwśi Rodzice nászy/ dość mieli zá swe dlá swego iednego śmiertelnego grzechu. I tych z szczegulney dobroći swey Bog/ w łasce w przyiáźni/ y w pierworodney niewinnośći stworzywszy/ od śmierći
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 36
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
nie tak uwięzła Twa dola, żeby z tego wywikłać się węzła Nie zdołała stateczność. Kto chce mieć wygraną, Trzeba pierwej z fortuną chodzić na wytrwaną. Jako nie zaraz bujaj, kiedy cię upierzy; Bo barzo często różny obiad od wieczerzy (Jeszczem podobno siła zamierzył, w siedm godzin Daje pieszczochom swoim po bażantach słodzin) Tak też nie truchlej nagle, nie rozpaczaj i tu Czekaj, niźli był wieczór, weselszego świtu. A kto wie, jeżeli cię z tak żałosnej zrzuty Znowu rane na nogi nie dźwigną koguty? A im barziej, im zmokniesz do ostatniej nici, Tym milszym twa cię skutkiem nadzieja wysyci. I Mohiła, chociaż
nie tak uwięzła Twa dola, żeby z tego wywikłać się węzła Nie zdołała stateczność. Kto chce mieć wygraną, Trzeba pierwej z fortuną chodzić na wytrwaną. Jako nie zaraz bujaj, kiedy cię upierzy; Bo barzo często różny obiad od wieczerzy (Jeszczem podobno siła zamierzył, w siedm godzin Daje pieszczochom swoim po bażantach słodzin) Tak też nie truchlej nagle, nie rozpaczaj i tu Czekaj, niźli był wieczór, weselszego świtu. A kto wie, jeżeli cię z tak żałosnej zrzuty Znowu rane na nogi nie dźwigną koguty? A im barziej, im zmokniesz do ostatniej nici, Tym milszym twa cię skutkiem nadzieja wysyci. I Mohiła, chociaż
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 76
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
inszej usługi zamkowej, kędy tego potrzeba, wymawiać się nie mogą. Powinność i ordynaria ogrodników. — Ogrodnicy przez cały rok tylko jednym robią i w zimie i w lecie kolejno po 2 do piwa robienia chodzą, a dziewki tymczasem robią co im każą; alias piwa robienie w robociznę non computatur, za co bierze każdy słodzin węborków 4. Ma każdy morg roli w 1 pole, żyta kor. 6, jęczmienia kor. 2, grochu kor. 1, gomółek dwugroszowych 15, masła stofów 4, soli achtel 1, myta zł. 2, sadła funtów 3, piwa półbeczki; przysiewek grochu składów 3, lnu zagonów 3, rzepy
inszej usługi zamkowej, kędy tego potrzeba, wymawiać się nie mogą. Powinność i ordynaria ogrodników. — Ogrodnicy przez cały rok tylko jednym robią i w zimie i w lecie kolejno po 2 do piwa robienia chodzą, a dziewki tymczasem robią co im każą; alias piwa robienie w robociznę non computatur, za co bierze każdy słodzin węborków 4. Ma każdy morg roli w 1 pole, żyta kor. 6, jęczmienia kor. 2, grochu kor. 1, gomółek dwugroszowych 15, masła stofów 4, soli achtel 1, myta zł. 2, sadła funtów 3, piwa półbeczki; przysiewek grochu składów 3, lnu zagonów 3, rzepy
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 23
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
w lądach, które się ludziom wynajmować powinny, czynią fl. 150. E. Ogrodnicy przez cały rok tylko jednym robią, i w zimie i w lecie. Kolejno po 2 do piwa robienia chodzą, a dziewki tymczasem robią, co im każą, alias piwa robienie w robociznę non computatur, za co bierze każdy słodzin węborków 4; ma każdy mórg roli w każde pole, żyta kor. 6, jęczmienia kor. 2, grochu kor. 1, gomółek dwugrosznych 15, masła stofów 4, lnu zagonów 3, soli achtel 1, myta zł. 2, sadła funtów 3, piwa pół beczki 1; przysiewek: grochu składów
w lądach, które się ludziom wynajmować powinny, czynią fl. 150. E. Ogrodnicy przez cały rok tylko jednym robią, i w zimie i w lecie. Kolejno po 2 do piwa robienia chodzą, a dziewki tymczasem robią, co im każą, alias piwa robienie w robociznę non computatur, za co bierze każdy słodzin węborków 4; ma każdy mórg roli w każde pole, żyta kor. 6, jęczmienia kor. 2, grochu kor. 1, gomółek dwugrosznych 15, masła stofów 4, lnu zagonów 3, soli achtel 1, myta zł. 2, sadła funtów 3, piwa pół beczki 1; przysiewek: grochu składów
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 23
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
ortować na polu zamkowym od ś. Trójcy do ś. Jadwigi powinien, płaci od owiec corocznie do zamku fl. 300. Ordynaria owczarza. — Piwa beczek 3, owsa kor. 4, siana for 25 a, soli beczek 2, roli morgów 6, ogrody 2. Do tego za każdym robieniem piwa bierze słodzin węborków 2. Ma także mórg roli za chałupą i łączkę zwyczajną owczarską. Jego inwentarza parę bydła wolno mu chować na stajni pańskiej. Urtówkę, która się na nic nie zda, bierze dla siebie. Folwark Bulżowski na dole nad Wisłą, który IWYMKs Bokum biskup chełmiński odebrał pannom Charitatis rezydującym w Chełmnie, ex ratione
ortować na polu zamkowym od ś. Trójcy do ś. Jadwigi powinien, płaci od owiec corocznie do zamku fl. 300. Ordynaria owczarza. — Piwa beczek 3, owsa kor. 4, siana for 25 a, soli beczek 2, roli morgów 6, ogrody 2. Do tego za każdym robieniem piwa bierze słodzin węborków 2. Ma także mórg roli za chałupą i łączkę zwyczajną owczarską. Jego inwentarza parę bydła wolno mu chować na stajni pańskiej. Urtówkę, która się na nic nie zda, bierze dla siebie. Folwark Bulżowski na dole nad Wisłą, który JWJMX Bokum biskup chełmiński odebrał pannom Charitatis rezydującym w Chełmnie, ex ratione
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 24
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
do chleba 1, węborków jest 4, szkopków do dojenia 4, faska o dwu uchach 1, balia okrągła 1, fletów do mleka 102, kierznia wielka jedna, druga mniejsza, tłuczków 2, baran do robienia masła 1, kopań do płukania masła jedna, druga mniejsza do potrzeby gospodarskiej, koryto w sieni do słodzin 1, kocioł o 2 węborkach 1, drybinek do niego o 2 nogach 1; u Jana Dragana stół 1, u Małego Maćka stół 1, u Wrońskiego stół 1, na pokojach kamiennych stół 1, ławów długich na pokojach 2, item na starostwie ławów 2, fasa do wody wożenia na zamkową potrzebę u Wrońskiego
do chleba 1, węborków jest 4, szkopków do dojenia 4, faska o dwu uchach 1, balia okrągła 1, fletów do mleka 102, kierznia wielka jedna, druga mniejsza, tłuczków 2, baran do robienia masła 1, kopań do płukania masła jedna, druga mniejsza do potrzeby gospodarskiej, koryto w sieni do słodzin 1, kocioł o 2 węborkach 1, drybinek do niego o 2 nogach 1; u Jana Dragana stół 1, u Małego Maćka stół 1, u Wrońskiego stół 1, na pokojach kamiennych stół 1, ławów długich na pokojach 2, item na starostwie ławów 2, fasa do wody wożenia na zamkową potrzebę u Wrońskiego
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 29
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
3. Statki drewniane. — Fletów do mleczna dobrych n-ro 82, kłodów do kapusty 2, dzieża do chleba wielka 1, węborków par 2, szkopów do dojenia 4, balia do twarogu 1, kierzniów: mała i wielka 2, baron do masła robienia 1, kopanek: wielka i mała 2, koryto do słodzin w sieni 1, kocioł o 2 węborkach z drybinkiem o nogach 3 — jeden, stołów w folwarku 2, ławów przy ścianach około stoła 2. D. E. Sprzęt gospodarski. — Wozów z wszystkim porządkiem 3, należycie okute, na każdym kole po 6 sztuk żelaza, osie blachami, refkami, traurynkami opatrzone
3. Statki drewniane. — Fletów do mleczna dobrych n-ro 82, kłodów do kapusty 2, dzieża do chleba wielka 1, węborków par 2, szkopów do dojenia 4, balia do twarogu 1, kierzniów: mała i wielka 2, baron do masła robienia 1, kopanek: wielka i mała 2, koryto do słodzin w sieni 1, kocioł o 2 węborkach z drybinkiem o nogach 3 — jeden, stołów w folwarku 2, ławów przy ścianach około stoła 2. D. E. Sprzęt gospodarski. — Wozów z wszystkim porządkiem 3, należycie okute, na każdym kole po 6 sztuk żelaza, osie blachami, refkami, traurynkami opatrzone
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 30
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
) dwojgiem, które tylko sami chłopi wolne mają; dziewki zaś żadnego dnia nie mają wolnego. Od ś. Marcina chłopi młócą w stodole pańskiej na korzec jedenasty, dziewki zaś kądziel przędą lub co inszego robią, co im rozkażą. Kiedy piwo robią chłopi w sobotę, i dziewka na szarwark idzie, bierze od waru słodzin węborków 2. E. NB. Wystawił insuper Imp. dzierżawca chałupę dla owczarza nową w szachulec ze wszystkim sporządzoną i skończoną i owczarnią w słupy i bale także ze wszystkim skończoną. Owczarz ma swoje owce i daje na ten rok pachtu zł. 60. NB. NB. Ten klucz trzyma Imp. Goszczyński per arendam
) dwojgiem, które tylko sami chłopi wolne mają; dziewki zaś żadnego dnia nie mają wolnego. Od ś. Marcina chłopi młócą w stodole pańskiej na korzec jedenasty, dziewki zaś kądziel przędą lub co inszego robią, co im rozkażą. Kiedy piwo robią chłopi w sobotę, i dziewka na szarwark idzie, bierze od waru słodzin węborków 2. E. NB. Wystawił insuper Jmp. dzierżawca chałupę dla owczarza nową w szachulec ze wszystkim sporządzoną i skończoną i owczarnią w słupy i bale także ze wszystkim skończoną. Owczarz ma swoje owce i daje na ten rok pachtu zł. 60. NB. NB. Ten klucz trzyma Jmp. Goszczyński per arendam
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 109
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
