... tułka czarna. — ... oldak błękitny. — Kalit 3 do fuzji. — Pudło białe. — Sczotki do koni NB. — Warcaby kością sadzone. — Koszyków 2. — Bandurka. — Skorupa od ślimaka. — Umbraculum od kolaski. — Pieniądze z workiem, wołoskie. — Koszyk słomiany. — Kałamarz kością sadzony. — Laska pieprzowa. — Kaftanik kitajczany. — Kruk. — Szkatuła czarna, srebrem nabijana. - Obicia pstrego sztuka i kawalce. — Płótno żółte, pod obicie. — Trzcin 2, na cymbuki. — Obicia burkatelowego, czerwone z zielonym, w kwiaty, sztuk 5.
... tułka czarna. — ... oldak błękitny. — Kalit 3 do fuzji. — Pudło białe. — Sczotki do koni NB. — Warcaby kością sadzone. — Koszyków 2. — Bandurka. — Skorupa od ślimaka. — Umbraculum od kolaski. — Pieniądze z workiem, wołoskie. — Koszyk słomiany. — Kałamarz kością sadzony. — Laska pieprzowa. — Kaftanik kitajczany. — Kruk. — Szkatuła czarna, srebrem nabijana. - Obicia pstrego sztuka i kawalce. — Płótno żółte, pod obicie. — Trzcin 2, na cymbuki. — Obicia burkatelowego, czerwone z zielonym, w kwiaty, sztuk 5.
Skrót tekstu: InwRuchGęb
Strona: 127
Tytuł:
Częściowy inwentarz ruchomości króla Jana III z 1673 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
dobrze wyciął; moja brodo miła, Nie darmoś to konopie tak bujno puściła. Posłuchaj też ty moich, lecz ja nic swojego Nie zaśpiewam, rym tylko dawny Litersego. Cerero wielożyzna, zdarz, aby to było Plenne zboże, aby się do gumna zwoziło! Grabcie i wiążcie mocno, aby nie rzeczono: „Słomiany to robotnik, płacą tu stracono”. Gdy wiatr z pułnocy abo z zachodu powiewa, Rozstawcie snopy, bo tak kłos ziernistszy bywa. Kto młóci, niech się strzeże w przypołudnie spania: W południe zbite zboże lepsze do wywiania. Kosarz ma wstać z skowronkiem, a lec, gdy on siędzie, Dobremu kosarzowi znój
dobrze wyciął; moja brodo miła, Nie darmoś to konopie tak bujno puściła. Posłuchaj też ty moich, lecz ja nic swojego Nie zaśpiewam, rym tylko dawny Litersego. Cerero wielożyzna, zdarz, aby to było Plenne zboże, aby się do gumna zwoziło! Grabcie i wiążcie mocno, aby nie rzeczono: „Słomiany to robotnik, płacą tu stracono”. Gdy wiatr z pułnocy abo z zachodu powiewa, Rozstawcie snopy, bo tak kłos ziernistszy bywa. Kto młóci, niech się strzeże w przypołudnie spania: W południe zbite zboże lepsze do wywiania. Kosarz ma wstać z skowronkiem, a lec, gdy on siędzie, Dobremu kosarzowi znój
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 33
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
że swego własnego/ ale co było dla drugich nagotowano/ fundowano po większej części Pany Akademiki/ kościoły Z. Floriana. Z. Anny. Z. Mikołaja/ wszytkich SS i Kanonie Krakowskie/ rozmaite do tego inne Plebanie/ Ołtarze/ Akademii ich inkorporowawszy/ któż to mógł ganić jedno Heretyk jaki/ abo Polityk Katolik słomiany/ abo na prywatę swą stękający? Ponieważ się to dla dobra pospolitego/ na większe rozmnożenie chwały Bożej/ z dozwoleniem i potwierdzeniem urzędu duchownego działo. A na cóż teraz ganić to w Jezuitach/ że się ze swych własnych dóbr któremi wolno im było szafować jako chcieli/ do fundacyj Kolegia swych przyczyniają? Ze nie powinnym
że swe^o^ własne^o^/ ále co było dla drugich nágotowano/ fundowano po większey częśći Pány Akádemiki/ kośćioły S. Floriana. S. Anny. S. Mikołáiá/ wszytkich SS y Kánonie Krákowskie/ rozmáite do tego inne Plebánie/ Ołtarze/ Akádemiey ich inkorporowáwszy/ ktosz to mogł gánić iedno Heretyk iáki/ ábo Polityk Kátholik słomiány/ ábo ná prywatę swą stękáiący? Poniewasz się to dla dobrá pospolitego/ ná większe rozmnożenie chwały Bożey/ z dozwoleniem y potwierdzeniem vrzędu duchownego dźiáło. A na cosz teraz gánić to w Iezuitách/ że się ze swych własnych dobr ktoremi wolno im było száfowáć iáko chćieli/ do fundácyi Collegia swych przyczyniáią? Ze nie powinnym
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 134
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
sokami iJIuminowany, ceglastą kitajką podszyty. K. 235. Robdeszambr na białym atłasie, kwiecie haftowane, orzeł w środku o dwu głowach, szkarłatnim atłasem podszyty. Nb. Ten. oddano ImPu Wojedzie lnflcmckiemu. Nb. erratum nie ten. A. 236. Poduszeczki dwie na łószko perfumowane i przeszywane. 237. Kilimek słomiany, maleński, chyński. 238. Pokrowców różnych, rasowych, czerwonych, kilkanaście Krom skrzyni.
239. Tabletek para indyjskiego drzewa, na słupkach toczonych, słoniowej kości. 240. Mieszek do komina skórzany, złocisty pod herbem Króla Je Mci. 241. Taboretków francuskich różną materią bogatą pokrytych z pokrowcami siedm, nogi rżnięte
sokami iIIuminowany, ceglastą kitayką podszyty. K. 235. Robdeszambr na białym atłasie, kwiecie haftowane, orzeł w środku o dwu głowach, szkarłatnim atłasem podszyty. Nb. Ten. oddano ImPu Wojedzie lnflcmckiemu. Nb. erratum nie ten. A. 236. Poduszeczki dwie na łószko perfumowane y przeszywane. 237. Kilimek słomiany, maleński, chyński. 238. Pokrowców różnych, rasowych, czerwonych, kilkanaście Krom skrzyni.
239. Tabletek para indyjskiego drzewa, na słupkach toczonych, słoniowej kości. 240. Mieszek do komina skórzany, zlocisty pod herbem Króla Je Mci. 241. Taboretków francuskich różną materją bogatą pokrytych z pokrowcami siedm, nogi rżnięte
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 51
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
ny szufladek 10. W poszrodku szafeczka zamykana, na wierszu także szczyt zamykany, i spodkiem szuflada wielka też się zamyka, do wszystkich styrech som kluczyki; sama szafeczka i spodnia szuflada jednym się kluczykiem otwyra, 2 ławeczki sosznowe, większa malowana, a mniejsza biała. W mały iszdepcze przesz izbę dolnom
1 stołek słomiany, czarno malowany, 1 sosznowy stołek zułto malowany. W gonku, wyszędszy z ty iszdębki, stój
1 sosznowa, biała ławka długawą, 1 skrzynka czarno malowana, żelazem obyta, co się zażywa przy łusku w chorobię. W tylny iszbie dolny stoją te rzeczy
1 ława sosznowa, zułto malowana, pod oknem przy drzwiach
ny szufladek 10. W poszrodku szafeczka zamykana, na wirschu takzę sczit zamykany, y spodkiem szuflada wielka tysz się zamyka, do wszystkych styrech som kluczyky; sama szafeczka y spodnia szuflada iednym się kluczykiem otwyra, 2 ławeczky sosznowe, większa malowana, a mnieisza biała. W mały iszdepcze przesz izbę dolnom
1 stołek słomiany, czarno malowany, 1 sosznowy stołek zułto malowany. W gonku, wyszędszy s ty iszdębky, stoy
1 sosznowa, biała ławka długawą, 1 skrzynka czarno malowana, zelazem obyta, co się zazywa przy łusku w chorobię. W tylny iszbie dolny stoią te rzeczy
1 ława sosznowa, zułto malowana, pod oknem przy drzwiach
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 77
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
Robiąc uziąbł/ a jedząc zapocił się. Redde quod debes. Albo idź do wieże. Resztem goni. Res ad restem rediit. Rycerstwo za niem/ gryzłoby kamień. Rozum okrasa rzeczy. Rogiem nastał/ będzie pogoda. Arystotel. Vulgo: 20 Centuria Decimaquarta. 30
Z. ŚMierć nie patrzy w zęby. Słomiany Starosta/ dębowego Ziemianina zwalczy. Strzeżonego i Bóg strzeże. Stary sługa/ jak stary pies. Sprawiedliwe nabycie/ i na morzu nie tonie. Siedlismy jako sól. Słówko wróblem wyleci/ a wołem się wraca. Et volat emissum semel irreuocabile verbum. Siła złego/ dwaj na jednego. Ne Hercules contra duos. Szkoda
Robiąc vźiąbł/ á iedząc zápoćił się. Redde quod debes. Albo idź do wieże. Resztem goni. Res ad restem rediit. Rycerstwo zá niem/ gryzłoby kámień. Rozum okrasá rzecży. Rogiem nástał/ będźie pogodá. Aristotel. Vulgo: 20 Centuria Decimaquarta. 30
S. SMierć nie pátrzy w zęby. Słomiány Stárostá/ dębowego Ziemiániná zwalcży. Strzeżonego y Bog strzeże. Stáry sługá/ iák stáry pies. Spráwiedliwe nábyćie/ y ná morzu nie tonie. Siedlismy iáko sol. Słowko wroblem wyleći/ á wołem się wraca. Et volat emissum semel irreuocabile verbum. Siłá złego/ dwáy ná iednego. Ne Hercules contra duos. Szkodá
Skrót tekstu: RysProv
Strona: H3
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
izdebki bez pieców są, komin murowany i kuchenka. C. Wjeżdżając do zamku, w samym wale brama ta cale spustoszała, bale w samej bramie cale pognieły. Wychodząc z tej bramy ku zamkowi, po lewej stronie chałupa, w której kowal mieszkał, cale spustoszała, trudna do reparacji. Stajnia przy zamku, dach słomiany cale zgniły, sama stajnią wielkiej podlega roinie, koreto, drabie wcale zrojnowane; wrót dwoje i kłódek 2 przy tej stajnie. Wchodząc do zamku w pierwszą bramę, wrota na zawiasach dobrych z kuną do zamykania, kłótka na łańcuszku. W pierwszym dziedzińcu na lewą rękę burgrabstwo; budynek przyłapą do muru, kozły,
izbedki bez pieców są, komin murowany i kuchenka. C. Wjeżdżając do zamku, w samym wale brama ta cale spustoszała, bale w samej bramie cale pognieły. Wychodząc z tej bramy ku zamkowi, po lewej stronie chałupa, w której kowal mieszkał, cale spustoszała, trudna do reparacji. Stajnia przy zamku, dach słomiany cale zgniły, sama stajnią wielkiej podlega roinie, koreto, drabie wcale zrojnowane; wrót dwoje i kłotek 2 przy tej stajnie. Wchodząc do zamku w pierwszą bramę, wrota na zawiasach dobrych z kuną do zamykania, kłótka na łańcuszku. W pierwszym dziedzińcu na lewą rękę burgrabstwo; budynek przyłapą do muru, kozły,
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 9
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
z tarcic, piec kachlowy prosty, drzwi czworo na zawiasach i hakach, z klamkami, wrzeciądzami i skoblami żelaznymi, okna w izbie dwoje, a trzecie w izbedce szklane w ołów; stół długi z bała, prosty, ławy przy ścianach i przy piecu; w sieni komora, obok sklepik do piwa wydylowany. Dach słomiany dekarską robotą, szczyt tarcicami zabity, u okien okiennice. W której piwo i gorzałkę pańską szynkują. Budów zamkowych 2, w których mieszkają: woźny Chmielewski, druga wcale zła. E. We wsi Starogród na górze chałup 8, na dole 15, bud 7.
Powinności ich: Pałuka robi w żniwa dni 7
z tarcic, piec kachlowy prosty, drzwi czworo na zawiasach i hakach, z klamkami, wrzeciądzami i skoblami żelaznymi, okna w izbie dwoje, a trzecie w izbedce szklane w ołów; stół długi z bała, prosty, ławy przy ścianach i przy piecu; w sieni komora, obok sklepik do piwa wydylowany. Dach słomiany dekarską robotą, szczyt tarcicami zabity, u okien okiennice. W której piwo i gorzałkę pańską szynkują. Budów zamkowych 2, w których mieszkają: woźny Chmielewski, druga wcale zła. E. We wsi Starogród na górze chałup 8, na dole 15, bud 7.
Powinności ich: Pałuka robi w żniwa dni 7
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 16
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
w których brakuje szyb 8, stłuczonych 11; w izbedce okno, w nim szyba 1 zła; stół długi z bala, prosty, ławy przy ścianach, w sieni komora, sklepik do piwa z wierzchu dylami przykryty, nadrujnowany, gdyż się ziemia z boków sypie, drzwi do niego na zawiasach z wrzeciądzem; dach słomiany dekarską robotą wcale zły, szczyt tarcicami zabity. Rok jego od ś. Marcina anni 1730; jeżeliby znacznie na reparacją łożył, a miał się prędko rugować, tedy mu reparae ekspensa wrócona być powinna. Siedzi już siódmy rok, reparacji nie masz; tylko co stodółkę postawił i ta już zrujnowana. 8. Chałupa
w których brakuje szyb 8, stłuczonych 11; w izbedce okno, w nim szyba 1 zła; stół długi z bala, prosty, ławy przy ścianach, w sieni komora, sklepik do piwa z wierzchu dylami przykryty, nadrujnowany, gdyż się ziemia z boków sypie, drzwi do niego na zawiasach z wrzeciądzem; dach słomiany dekarską robotą wcale zły, szczyt tarcicami zabity. Rok jego od ś. Marcina anni 1730; jeżeliby znacznie na reparacją łożył, a miał się prędko rugować, tedy mu reparae ekspensa wrócona być powinna. Siedzi już siódmy rok, reparacji nie masz; tylko co stodółkę postawił i ta już zrujnowana. 8. Chałupa
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 22
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
do komory na zawiasach. Schody na górę dylami obite, do nich drzwi na zawiasach. Góra na dwoje tarcicami przebita, gdzie drzwi dwoje na zawiasach; szczyty tarcicami zabite, posowa z tarcic polepu potrzebuje. Na górze nad wielką izbą sztalugi do potrójnych polic, 6 dyli na nich do suszenia serów. Dach wszystek słomiany dobry, wiatr go trochę napsuł z jednej strony; drąga dachu nowego trzeba, bo zgniły, zacieka i budynek gnoi. W końcu tego budynku ku Wiśle stajnia w pruski mur z dachem dobrym na sztandarach dębowych, z podłogą na balkach spodnich, balami wyłożona; do niej z sieni drzwi na zawiasach, z niej drzwi
do komory na zawiasach. Schody na górę dylami obite, do nich drzwi na zawiasach. Góra na dwoje tarcicami przebita, gdzie drzwi dwoje na zawiasach; szczyty tarcicami zabite, posowa z tarcic polepu potrzebuje. Na górze nad wielką izbą sztalugi do potrójnych polic, 6 dyli na nich do suszenia serów. Dach wszystek słomiany dobry, wiatr go trochę napsuł z jednej strony; drąga dachu nowego trzeba, bo zgniły, zacieka i budynek gnoi. W końcu tego budynku ku Wiśle stajnia w pruski mur z dachem dobrym na sztandarach dębowych, z podłogą na balkach spodnich, balami wyłożona; do niej z sieni drzwi na zawiasach, z niej drzwi
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 25
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
