który czac na tarlisko do stawów w puszczać. Folio 102. Na kapustę rolą pokładać, barany skopić, samców wszelkiego bydła przypuszczać, w który czas. tamże. Owiec na strzyżenie czas. tamże. Fig, i inszego drzewa delikatnego czas na odkrywanie. tamże. Małony i inne Frukty Cudzoziemskie kiedy sięwają. tamże. Słowików dla śpiewania i Skowronków czas łowienia. 102. Bydło z łąk kiedy zganiać. tamże. Przędziwa kto opóźnił czas siania. tamże. MAIVS, Maj/ Ma dni XXXI. Noc ma godzin 10. Dzień 14. WInne latoroski w który czas sadzić, i jak się z niemi obchodzić. Folio. 104. Len
ktory czác ná tárlisko do stawow w puszczáć. Folio 102. Ná kápustę rolą pokłádáć, bárány skopić, samcow wszelkiego bydła przypuszczáć, w ktory czás. támże. Owiec ná strzyżenie czás. támże. Fig, y inszego drzewá delikátnego czás ná odkrywanie. támże. Malony y inne Frukty Cudzoźiemskie kiedy śięwáią. támże. Słowikow dla śpiewánia y Skowronkow czás łowienia. 102. Bydło z łąk kiedy zganiać. támże. Przędźiwa kto opoźnił czás śiania. támże. MAIVS, Máy/ Ma dni XXXI. Noc ma godźin 10. Dzień 14. WInne latoroski w ktory czás sadźić, y iák się z niemi obchodźić. Folio. 104. Len
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 174
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
tam liszki i wilcy; acz bliska Anglia nie ma wilków. Wszelkie zwierzęta/ które się rodzą na tej wyspie/ mniejsze są/ niż insze tegoż rodzaju indziej. Jasna rzecz/ iż to własna rzecz jest niektórych wyspów/ jako o tym/ świadczy Elba i Sardynia. Nie ma kuropatw/ ani bazantów/ ani słowików/ ale zaś niemasz krainy/ gdzieby więcej widzieć sokołów/ i drapieżnego ptastwa: także żorawi/ i łabęci/ i pawów/ a zwłaszcza w stronie północej. Znajdują się też tam ptacy dwojakiego przyrodzenia/ to jest/ iż jednę nogę mają z pazurami dla łowu/ a drugą płaską dla chodzenia. Niektórzy ich
tám liszki y wilcy; ácz bliska Anglia nie ma wilkow. Wszelkie źwierzętá/ ktore się rodzą ná tey wyspie/ mnieysze są/ niż insze tegoż rodzáiu indźiey. Iásna rzecz/ iż to własna rzecz iest niektorych wyspow/ iáko o tym/ świádczy Elbá y Sárdinia. Nie ma kuropatw/ áni bázántow/ áni słowikow/ ále záś niemász kráiny/ gdźieby więcey widźieć sokołow/ y drapieżnego ptástwá: tákże żoráwi/ y łábęći/ y páwow/ á zwłasczá w stronie pułnocney. Znáyduią się też tám ptácy dwoiákiego przyrodzenia/ to iest/ iż iednę nogę máią z pázurámi dla łowu/ á drugą płáską dla chodzenia. Niektorzy ich
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 87
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
