jak człowiek meritoriè. Co jest jemu jego własne. Głową jednak Cerkwie nazywa się i jest/ nie jak Bóg/ ale jako Człowiek. według tego przyrodzenia zasłużył być wywyzszonym. To jest/ według człowieczeństwa/ a nie Bóstwa. Chrystus według postaci Bożej/ jest pierworódnym wszego stworzenia/ mówi Augustyn Z. a według postaci służebniczej/ jest Głową ciała Cerkwie.
Uważenie Piąte. Bez takiej Głowy/ jaką być ustanowiony jest od Pana Chrystusa Piotr Święty Cerkiew P. Chrystusowa obejść się nie mogła żadnym sposobem/ jeśli tąż i jedną Cerkwią/ która za przytomnego na tym świecie Pana Chrystusa/ i po odeściu jego zostawać miała: z potrzeby rządu i
iák cżłowiek meritoriè. Co iest iemu iego własne. Głową iednak Cerkwie názywa sie y iest/ nie iák Bog/ ále iáko Człowiek. według tego przyrodzenia zásłużył bydź wywyzszonym. To iest/ według człowieczeństwá/ á nie Bostwá. Christus według postáći Bożey/ iest pierworodnym wszego stworzenia/ mowi Augustin S. á według postáci służebniczey/ iest Głową ćiáłá Cerkwie.
Vważenie Piąte. Bez tákiey Głowy/ iáką bydź vstánowiony iest od Páná Christusá Piotr Swięty Cerkiew P. Christusowá obeyść sie nie mogłá żadnym sposobem/ ieśli tąż y iedną Cerkwią/ ktora zá przytomnego ná tym świećie Páná Christusá/ y po odeśćiu iego zostáwáć miáłá: z potrzeby rządu y
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 160
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
polski i saski ministrem najpierwszym saskim został. A jako ojcowscy słudzy nie zawsze podobają się synom, tak graf Bryl, który ku końcu życia Augusta Wtórego był faworytem królewskim, u syna w zapomnieniu został. Tak zaś król teraźniejszy kochał Sułkowskiego, że Sułkowski mniemając szczęście swoje za niewzruszone, a nie mając ministrowskiej, a raczej służebniczej ostrożności, często się na samego króla dąsał. Król, go łagodząc, często mu wielkie łaski świadczył, ale pomału ostygała miłość królewska. Postrzegli to zawiśni szczęściu jego, a, jak powiedają, z informacji Poniatowskiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, i księcia Czartoryskiego, naówczas podkanclerzego, a teraźniejszego kanclerza lit., takowy wynaleźli
polski i saski ministrem najpierwszym saskim został. A jako ojcowscy słudzy nie zawsze podobają się synom, tak graf Bryl, który ku końcu życia Augusta Wtórego był faworytem królewskim, u syna w zapomnieniu został. Tak zaś król teraźniejszy kochał Sułkowskiego, że Sułkowski mniemając szczęście swoje za niewzruszone, a nie mając ministrowskiej, a raczej służebniczej ostrożności, często się na samego króla dąsał. Król, go łagodząc, często mu wielkie łaski świadczył, ale pomału ostygała miłość królewska. Postrzegli to zawiśni szczęściu jego, a, jak powiedają, z informacji Poniatowskiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, i księcia Czartoryskiego, naówczas podkanclerzego, a teraźniejszego kanclerza lit., takowy wynaleźli
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 131
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
/ oprócz ustawicznego całopalenia/ i mokrej ofiary jego. 16.
ALe miesiąca pierwszego/ w dzień czternasty tegoż miesiąca/ święto Prześcia będzie PAna. 17. A w piętnasty dzień tegoż miesiąca/ uroczyste święto będzie: przez siedm dni chleby przaśne jeść będziecie. 18. Pierwszego dnia/ zgromadzenie święte: żadnej roboty służebniczej nie będziecie czynić weń. 19. Ale ofiarować będziecie ofiarę ognistą na całopalenie PAnu: dwu cielców młodych/ i barana jednego/ i siedm baranków rocznych zupełni niech wam będą. 20. A na ofiarę ich śniedną/ pszennej mąki/ nagniecionej z Oliwą/ trzy dziesiąte części Efy do każdego cielca/ a dwie dziesiąte
/ oprocż ustáwicznego cáłopalenia/ y mokrey ofiáry jego. 16.
ALe mieśiącá pierwszego/ w dźień cżternasty tegoż mieśiącá/ święto Prześćia będźie PAna. 17. A w piętnasty dźień tegoż mieśiącá/ uroczyste święto będźie: przez siedm dni chleby przásne jeść będźiećie. 18. Pierwszego dniá/ zgromádzenie święte: żadney roboty służebnicżey nie będźiećie czynić weń. 19. Ale ofiárowáć będźiećie ofiárę ognistą ná cáłopalenie PAnu: dwu ćielcow młodych/ y báráná jednego/ y śiedm báránkow rocżnych zupełni niech wam będą. 20. A ná ofiárę jch śniedną/ pszenney mąki/ nágniećioney z Oliwą/ trzy dźieśiąte cżęśći Efy do káżdego ćielcá/ á dwie dźieśiąte
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 172
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
23. Nad całopalenie poranne/ które ma być całopalenie ustawiczne/ ofiarować to będziecie. 24. Tak ofiarować będziecie każdego dnia/ przez onych siedm dni/ pokarm ofiary ognistej/ na wdzięczną wonność PAnu: oprócz całopalenia ustawicznego/ i mokrej ofiary jego. 25. A dnia siódmego święte zgromadzenie mieć będzie- cię. Żadnej roboty służebniczej nie będziecie czynić. Rozd. XXVIII. IV. Mojżeszowe. Rozd. XXIX. 26.
W dzień zaś pierwocin/ gdy będziecie ofiarowali nową śniedną ofiarę Panu/ gdy się wypełnią tegodnie wasze/ zgromadzenie święte mieć będziecie: żadnej roboty służebniczej czynić nie będziecie. 27. I ofiarować będziecie całopalenie ku wdzięcznej wonności PAnu/
23. Nád cáłopalenie poránne/ ktore ma być cáłopalenie ustáwicżne/ ofiárowáć to będźiećie. 24. Ták ofiárowáć będźiećie káżdego dniá/ przez onych śiedm dni/ pokarm ofiáry ognistey/ ná wdźięcżną wonność PAnu: oprocz cáłopalenia ustáwicznego/ y mokrey ofiáry jego. 25. A dniá śiodmego święte zgromádzenie mieć będźie- ćie. Zadney roboty służebniczey nie będźiećie cżynić. Rozd. XXVIII. IV. Mojzeszowe. Rozd. XXIX. 26.
W dźień záś pierwoćin/ gdy będźiećie ofiárowáli nową śniedną ofiárę Pánu/ gdy śię wypełnią tegodnie wásze/ zgromádzenie święte mieć będźiećie: żadney roboty służebniczey cżynić nie będźiećie. 27. Y ofiárowáć będźiećie cáłopalenie ku wdźięcżney wonnośći PAnu/
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 173
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
jego. 25. A dnia siódmego święte zgromadzenie mieć będzie- cię. Żadnej roboty służebniczej nie będziecie czynić. Rozd. XXVIII. IV. Mojżeszowe. Rozd. XXIX. 26.
W dzień zaś pierwocin/ gdy będziecie ofiarowali nową śniedną ofiarę Panu/ gdy się wypełnią tegodnie wasze/ zgromadzenie święte mieć będziecie: żadnej roboty służebniczej czynić nie będziecie. 27. I ofiarować będziecie całopalenie ku wdzięcznej wonności PAnu/ dwu cielców młodych/ barana jednego/ siedm baranków rocznych. 28. A na ofiarę śniedną ich/ mąki pszennej nagniecionej z Oliwą/ trzy dziesiąte części Efy do każdego cielca/ dwie dziesiąte części do każdego barana. 29. Jednę dziesiątą część
jego. 25. A dniá śiodmego święte zgromádzenie mieć będźie- ćie. Zadney roboty służebniczey nie będźiećie cżynić. Rozd. XXVIII. IV. Mojzeszowe. Rozd. XXIX. 26.
W dźień záś pierwoćin/ gdy będźiećie ofiárowáli nową śniedną ofiárę Pánu/ gdy śię wypełnią tegodnie wásze/ zgromádzenie święte mieć będźiećie: żadney roboty służebniczey cżynić nie będźiećie. 27. Y ofiárowáć będźiećie cáłopalenie ku wdźięcżney wonnośći PAnu/ dwu ćielcow młodych/ báráná jednego/ śiedm báránkow rocznych. 28. A ná ofiárę śniedną jch/ mąki pszenney nágniećioney z Oliwą/ trzy dźieśiąte częśći Efy do káżdego ćielcá/ dwie dźieśiąte częśći do káżdego báráná. 29. Iednę dźieśiątą część
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 173
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Te rzeczy zupełne niech wam będą/ i z mokrymi ofiarami ich. Rozdział XXIX. Co dnia pierwszego. 7. dziesiątego 12. piętnastego. 17. i przez cały tydzień miesiąca siódmego, ofiarować mieli, stanowi. 1.
MIesiąca zaś siódmego/ wpierwszy dzień jego/ zgromadzenie święte mieć będziecie: żadnej roboty służebniczej nie będziecie czynić: dzień jest wesołego trąbienia waszego: 2. A będziecie ofiarowali całopalenie ku wdzięcznej wonności Panu/ cielca młodego jednego/ barana jednego/ baranków rocznych siedm/ zupełnych: 3. A na Ofiarę śniedną ich/ z mąki pszennej/ nagniecionej z Oliwą/ trzy dziesiąte części Efy do cielca/ a dwie dziesiąte
. Te rzecży zupełne niech wam będą/ y z mokrymi ofiárámi jch. ROZDZIAL XXIX. Co dniá pierwszego. 7. dźieśiątego 12. piętnastego. 17. y przez cáły tydźień mieśiącá śiodmego, ofiárowáć mieli, stanowi. 1.
MIeśiącá záś śiodmego/ wpierwszy dźień jego/ zgromádzenie święte mieć będźiećie: żadney roboty służebniczey nie będźiećie czynić: dźień jest wesołego trąbienia wászego: 2. A będźiećie ofiárowáli cáłopalenie ku wdźięcżney wonnośći Pánu/ ćielcá młodego jednego/ báráná jednego/ báránkow rocżnych śiedm/ zupełnych: 3. A ná Ofiárę śniedną jich/ z mąki pszenney/ nágniećioney z Oliwą/ trzy dźieśiąte częśći Efy do ćielcá/ á dwie dźieśiąte
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 173
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
każdego baranka/ z onych siedmi baranków: 11. Kozła z kóz jednego/ na Ofiarę za grzech/ oprócz ofiary za grzech na oczyszczenie/ i oprócz całopalenia ustawicznego/ i ofiary śniednej jego/ i mokrych ofiar ich. 12.
W Piętnasty zaś dzień tegoż siódmego miesiąca/ zgromadzenie święte mieć będziecie: żadnej roboty służebniczej nie będziecie czynić wen: ale obchodzić będziecie święto uroczyste PAnu/ przez siedm dni: 13. I ofiarować będziecie całopalenie/ na Ofiarę ognistą/ ku wdzięcznej wonności Panu: cielców młodych trzynaście/ baranów dwu/ baranków rocznych czternaście/ zupełni będą. 14. A na Ofiarę ich śniedną/ z pszennej mąki nagniecionej z Oliwą
káżdego báránká/ z onych śiedmi báránkow: 11. Kozłá z koz jednego/ ná Ofiárę zá grzech/ oprocz ofiáry zá grzech ná oczyśćienie/ y oprocż cáłopalenia ustáwicznego/ y ofiáry śniedney jego/ y mokrych ofiár jch. 12.
W Piętnasty záś dźień tegoż śiodmego mieśiącá/ zgromádzenie święte mieć będźiećie: żadney roboty służebniczey nie będźiećie cżynić wen: ále obchodźić będźiećie święto urocżyste PAnu/ przez śiedm dni: 13. Y ofiárowáć będźiećie cáłopalenie/ ná Ofiárę ognistą/ ku wdźięcżney wonnośći Pánu: ćielcow młodych trzynaśćie/ báránow dwu/ báránkow rocznych czternaśćie/ zupełni będą. 14. A ná Ofiárę jch śniedną/ z pszenney mąki nágniećioney z Oliwą
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 173
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
ich/ do każdego cielca/ do każdego barana/ do każdego baranka/ według liczby ich/ i według zwyczaju ich. 34. Przytym kozła na Ofiarę za grzech jednego/ oprócz całopalenia ustawicznego/ i ofiary śniednej jego/ i ofiary mokrej jego. 35. A dnia Ósmego zacne święto mieć będziecie: żadnej roboty służebniczej nie będziecie czynić. 36. A ofiarować będziecie całopalenie/ i Ofiarę ognistą ku wdzięcznej wonności Panu: cielca jednego/ barana jednego/ baranków rocznych siedm/ zupełnych/ 37. Ofiarę śniedną ich/ i ofiary mokre ich/ do cielca/ do barana/ do każdego baranka/ według liczby ich/ i według zwyczaju ich
ich/ do káżdego ćielcá/ do káżdego báráná/ do káżdego báránká/ według licżby jch/ y według zwyczáju ich. 34. Przytym kozłá ná Ofiárę zá grzech jednego/ oprocz cáłopalenia ustáwicznego/ y ofiáry śniedney jego/ y ofiáry mokrey jego. 35. A dniá Osmego zacne święto mieć będźiećie: żadney roboty służebniczey nie będźiećie czynić. 36. A ofiárowáć będźiećie cáłopalenie/ y Ofiárę ognistą ku wdźięcżney wonnośći Pánu: ćielcá jednego/ báráná jednego/ báránkow rocżnych śiedm/ zupełnych/ 37. Ofiárę śniedną jch/ y ofiáry mokre jch/ do ćielcá/ do báráná/ do káżdego báránká/ według licżby jch/ y według zwyczáju jch
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 174
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Lucyną, Cererą, Próżerpiną. Teraz tam Kościół S. MARIAE Aventinae.
Kościół Saturna miał w sobie skarby Państwa Rzymskiego złożone, i pilno strzeżone. Dziś tam Z. Adriana Kościół.
FORTUNY Kościołów kilka było w Rzymie, to Fortunae Fortis, to Fortunae Virilis, to Fortunae Plebeiae, od Serwiliusza Tulla Króla Rzymskiego, służebniczej kondycyj człeka erygowany, jako wyraził in Fastis Owidyusz, o tym jego Fortunie Chłopskiej Funduszu:
Plebs colit hane, quia, qui posuit, de Plebe fuisse Fertur, et ex humili sceptra tulise loco.
Innej jeszcze Fortuny Tarpeiae, innej Fortunae Mammosae były w zabobonnym Rzymie Kościoły. Kościół Dominae Urbis Romae, aliàs Rzymowi Miastu
Lucyną, Cererą, Prozerpiną. Teráz tam Kościoł S. MARIAE Aventinae.
Kościoł Sáturná miał w sobie skarby Państwá Rzymskiego złożone, y pilno strzeżone. Dźiś tam S. Adryaná Kościoł.
FORTUNY Kościołow kilka było w Rzymie, to Fortunae Fortis, to Fortunae Virilis, to Fortunae Plebeiae, od Serwiliusza Tulla Krola Rzymskiego, służebniczey kondycyi człeka erygowány, iako wyráźił in Fastis Owidyusz, o tym iego Fortunie Chłopskiey Funduszu:
Plebs colit hane, quia, qui posuit, de Plebe fuisse Fertur, et ex humili sceptra tulise loco.
Inney ieszcze Fortuny Tarpeiae, inney Fortunae Mammosae były w zabobonnym Rzymie Kościoły. Kościoł Dominae Urbis Romae, aliàs Rzymowi Miastu
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 83
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
zgromadzenia święte które obchodzić będziecie pewnego ich czasu. 5. Miesiąca pierwszego/ dnia czternastego tegoż miesiąca miedzy dwiema wieczorami święto Prześcia Pańskiego. 6. Potym dnia piętnastego tegoż miesiąca Święto Przaśników będzie PAnu: przez siedm dni chleby przaśne jeść będziecie/ 7. A dnia pierwszego/ zgromadzenie święte mieć będziecie: żadnej roboty służebniczej czynić nie będziecie. 8. Ale będziecie ofiarowali ofiarę ognistą PAnu/ przez siedm dni: dnia także siódmego zgromadzenie święte będzie/ żadnej roboty służebniczej czynić nie będziecie. Rozd. XXIII. LEVITICUS. Rozd. XXIII. 9.
I Rzekł PAN do Mojżesza mówiąc: 10. Powiedz Synom Izraelskim/ i rzecz im:
zgromádzenia święte ktore obchodźić będźiećie pewnego jich czásu. 5. Mieśiącá pierwszego/ dniá cżternastego tegoż mieśiąca miedzy dwiemá wieczorámi święto Prześćia Páńskiego. 6. Potym dniá piętnastego tegoż mieśiącá Swięto Przásnikow będźie PAnu: przez śiedm dni chleby przásne jeść będźiećie/ 7. A dniá pierwszego/ zgromádzenie święte mieć będźiećie: żadney roboty służebniczey cżynić nie będźiećie. 8. Ale będźiećie ofiárowáli ofiárę ognistą PAnu/ przez śiedm dni: dniá tákże śiodmego zgromádzenie święte będźie/ żadney roboty służebniczey czynić nie będźiećie. Rozd. XXIII. LEVITICUS. Rozd. XXIII. 9.
Y Rzekł PAN do Mojzeszá mowiąc: 10. Powiedz Synom Izráelskim/ y rzecż jim:
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 128
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
