białego jedwabiu kręconego uczynisz go. 16. Czworogranisty będzie i dwoisty: na piędzi długość jego/ i na piędzi szerokość jego. 17. I nasadzisz weń pełno kamienia/ cztery rzędy kamienia/ tym porządkiem: Sardyjusz/ Topaziusz/ i Smaragd/ w pierwszym rzędzie: 18. W drugim zasię rzędzie/ Karbunkuł/ Safir/ i Jaspis. 19. A w trzecim rzędzie: Linkuriusz/ Achates/ i Ametyst. 20. A w czwartym rzędzie: Chryzolit/ Onychin i Berył: te będą wsadzone w złoto/ w rzędziech swoijch. 21. A tych kamieni z Imionami Synów Izraelskich będzie dwanaś ich/ tak jako rzeżą pieczęci/ każdy
biáłego jedwabiu kręconego uczynisz go. 16. Czworogránisty będźie y dwojisty: ná piędźi długość jego/ y ná piędźi szerokość jego. 17. Y násádźisz weń pełno kámienia/ cztery rzędy kámienia/ tym porządkiem: Sárdyjusz/ Topáziusz/ y Smárágd/ w pierwszym rzędźie: 18. W drugim záśię rzędźie/ Kárbunkuł/ Sáfir/ y Iáspis. 19. A w trzećim rzędźie: Linkuriusz/ Achátes/ y Ametyst. 20. A w czwartym rzędźie: Chryzolit/ Onychin y Berił: te będą wsádzone w złoto/ w rzędźiech swoijch. 21. A tych kámieni z Imionámi Synow Izráelskich będźie dwánáś ich/ ták jáko rzeżą pieczęći/ káżdy
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 85
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i z białego jedwabiu kręconego. 9. Czworogranisty był/ dwoisty uczynili Napierśnik: na piędzi długość jego/ i na piędzi szerokość jego/ dwoisty był. 10. I nasadzili weń czterzy rzędy kamienia tym porządkiem: Sardius/ Topazius i Smaragd/ w rzędzie pierwszym. 11. A w drugim rzędzie/ karbunkuł/ Safir/ i Jaspis. 12. A w trzecim rzędzie/ Linkuriusz/ Achates i Ametist. 13. A w czwartym rzędzie/ Chrysolit/ Onychyn i Beryl/ wszystkie osadzone we złoto w rzędziech swych. 14. A tych kamieni z imionami synów Izraelskich dwanaście/ według imion ich było/ tak jako rzeżą pieczęci/ każdy
y z białego jedwabiu kręconego. 9. Czworogránisty był/ dwojisty uczynili Nápierśnik: ná piędźi długość jego/ y ná piędźi szerokość jego/ dwojisty był. 10. Y násádźili weń czterzy rzędy kámienia tym porządkiem: Sárdius/ Topázius y Smárágd/ w rzędźie pierwszym. 11. A w drugim rzędźie/ kárbunkuł/ Sáfir/ y Iáspis. 12. A w trzećim rzędźie/ Linkuriusz/ Achátes y Ametist. 13. A w czwártym rzędźie/ Chrysolit/ Onychyn y Beril/ wszystkie osadzone we złoto w rzędźiech swych. 14. A tych kámieni z imionámi synow Izráelskich dwánaśćie/ według imion ich było/ ták jáko rzeżą pieczęći/ káżdy
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 98
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
w serce panieńskie też promień ugodził, bo wnet niecąc w niej on płomień miłości Twojej, wieczny Oblubieńcze, oddałać wieńce.
Trzy wonne zaraz, trzy śliczne bez miary: jeden z powszechnej a opocznej wiary, nadzieja drugi, żądza – trzeci wity i pierścień lity.
Pierścień z szczerego cnót branta, w nim drogi safir, od niego w krąg smelców odnogi, co Pan przyjąwszy, dał też rękę onej, już poślubionej.
W tym rzucił na nią niewstydliwe oko młodzieniec zacny, ród licząc wysoko i niezwyczajnym ogniem rozpalony, pragnie jej żony.
Gładkiemy słowy hołdując rodzice, panieńskie serce zna ku sobie dzicze, skąd więcej szalon, śle,
w serce panieńskie też promień ugodził, bo wnet niecąc w niej on płomień miłości Twojej, wieczny Oblubieńcze, oddałać wieńce.
Trzy wonne zaraz, trzy śliczne bez miary: jeden z powszechnej a opocznej wiary, nadzieja drugi, żądza – trzeci wity i pierścień lity.
Pierścień z szczerego cnót branta, w nim drogi safir, od niego w krąg smelców odnogi, co Pan przyjąwszy, dał też rękę onej, już poślubionej.
W tym rzucił na nię niewstydliwe oko młodzieniec zacny, ród licząc wysoko i niezwyczajnym ogniem rozpalony, pragnie jej żony.
Gładkiemy słowy hołdując rodzice, panieńskie serce zna ku sobie dzicze, skąd więcej szalon, śle,
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 160
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
