Kościoła/ tylko modlitwy odprawować: A nawet w Świątnicach Mężatka Zakonnicę posiadałą. Nie dopuszczały Egipskie prawa/ tylko żonatym w radzie i Senacie siadać. Zaczym jeżeli taka cześć Stanowi temu od Pogan wyrządzana bywała: Cóż o nim tedy dobry Katolik rozumiał: Rzecz nad Słońce jasna jest/ zacności stanu tego/ i nie bez przyczyny Sakramentem ten obchód nazwany bywa: przyjmuje się nowa łaska/ i nowe błogosławieństwo Boże: wypowieda się przymierze szatanowi i pokusom jego; wstępuje się w zakon nieograniczony/ oczym świadczy przysięga i związek nierozerwany aż do śmierci: Bierze się przyjaciel w towarzystwo szczęścia dożywotniego wszelkiego: pełnisie rozkazanie Najwyższego Pana. Czego wszytkiego utwierdzać nie może jedno
Kośćiołá/ tylko modlitwy odpráwowáć: A náwet w Swiątnicách Mężátká Zakonnicę pośiadáłą. Nie dopuszcżáły Egiptskie práwá/ tylko żonátym w rádźie y Senacie siadáć. Zacżym iezeli taka cześć Stanowi temu od Pogan wyrządzáná bywáłá: Coż o nim tedy dobry Kátholik rozumiał: Rzecż nád Słońce iásna iest/ zacnośći stanu tego/ y nie bez przycżyny Sákrámentem ten obchod názwány bywá: przymuie sie nowa łáská/ y nowe błogosłáwieństwo Boże: wypowieda sie przymierze szátánowi y pokusom iego; wstępuie sie w zakon nieogránicżony/ ocżym świádcży przyśiegá y związek nierozerwány áż do śmierći: Bierze sie przyiaćiel w towárzystwo szćżęśćiá dożywotniego wszelkiego: pełnisie roskazánie Naywyższego Pána. Czego wszytkiego vtwierdzáć nie może iedno
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: B3v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
owo/ twierdzić za rzecz być niepotrzebną/ aby komu po zejściu z tego świata grzechów karania były odpuszczane. i iż na tym świecie żyjącym gratis/ krom żadnych zasług/ samą miłosierdną dobrotliwego Boga łaską grzechy odpuszczane bywają. Pierwsza z tych dwu Herezja/ znosi się Cerkiewnymi za umarłe w Cerkwi naszej modlitwami. A druga/ Sakramentem pokuty: której częścią istotną jest dosyćczynienie. Bo jeśliby to była prawda/ czego nas i Cerkiew naszę naucza Ortolog/ ofiary zaduszne za umarłe/ Pamiątki/ jałmużna/ i inne za nie dziejące się od Cerkwie dobrodziejstwa/ być by musiały nadaremne i niepotrzebne. i pobożnych ludzi włosiennice/ posty/ jałmużny/ ranne wstawanie
owo/ twierdźić zá rzecz bydź niepotrzebną/ áby komu po zeyśćiu z tego świátá grzechow karánia były odpuszczáne. y iż ná tym świećie żyiącym gratis/ krom żadnych zasług/ sámą miłośierdną dobrotliwego Bogá łaską grzechy odpuszcżáne bywáią. Pierwsza z tych dwu Hęrezya/ znośi sie Cerkiewnymi zá vmárłe w Cerkwi nászey modlitwámi. A druga/ Sákrámentem pokuty: ktorey częśćią istotną iest dosyćcżynienie. Bo ieśliby to byłá prawdá/ czego nas y Cerkiew nászę náucza Ortolog/ ofiáry zaduszne zá vmárłe/ Pámiątki/ iáłmużná/ y inne zá nie dźieiące sie od Cerkwie dobrodźieystwá/ bydź by muśiáły nádaremne y niepotrzebne. y pobożnych ludźi włośiennice/ posty/ iáłmużny/ ránne wstawánie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 64
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
swoim jeść dał/ a potym Krew swoję pić im podał. skąd jest wiadomo/ że oni wziętego w Cerkwi ś^o^ chleba w domu zażywając/ miasto doskonałego Sakramentu Eucharystii zażywali. Lub jeśli też im w Cerkwi z kielicha pić było dopuszczono/ tedy ta jedna zażyta przez nie osoba/ dosonałym im była w pożytku duchownym Eucharystii Sakramentem. Cyryl: Hierosol: Katech: 5. Mistag. Uważenie różnice
Uważenie Ośme. Wierzy i wyznawa Cerkiew Wschodnia/ że w Komunii Sakramentu Eucharystii/ podawane bywa do pożywania Ciało te/ które sławne/ które sławne/ nieśmiertelne/ i nieskazitelne siedzi na prawicy Boga Ojca: Które od krwie swej/ która jest w nim
swoim ieść dał/ á potym Krew swoię pić im podał. zkąd iest wiadomo/ że oni wźiętego w Cerkwi ś^o^ chlebá w domu záżywáiąc/ miásto doskonáłego Sákrámentu Eucháristiey záżywáli. Lub ieśli też im w Cerkwi z kielichá pić było dopuszcżono/ tedy tá iedná záżyta przez nie osobá/ dosonáłym im byłá w pożytku duchownym Eucháristiey Sákramentem. Cyril: Hierosol: Katech: 5. Mistag. Vważenie rożnice
Vważenie Osme. Wierzy y wyznawa Cerkiew Wschodna/ że w Communiey Sakrámentu Eucháristiey/ podawáne bywa do pożywánia Ciáło te/ ktore sławne/ ktore sławne/ nieśmiertelne/ y nieskáźitelne śiedźi ná práwicy Boga Oycá: Ktore od krwie swey/ ktora iest w nim
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 174
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
, i Turcy się śmieją Z waszych wiar, choć o Bogu nic nie rozumieją. Był Polak z Niemcem w Turczech pospołu w więzieniu, Trafiło się, że byli z sobą w rozmówieniu. Rzecze Polak: - ,,0, Boże, to dziś chrześcijanie W parascewe nabożni i Bóg patrzy na nie, I będą sakramentem, duszę karmić świętym, A my teraz u pogan w więzieniu przeklętym. Teraz papież rozsyła lato miłościwe, Nam dla grzechów odjęte dary świętobliwe". Rzecze Niemiec, że papież Antychryst jest dawny, I ci, co z nim trzymają, jest to lud niesławny. A wtem mu Polak pięścią tak pomacał gęby, Aże
, i Turcy się śmieją Z waszych wiar, choć o Bogu nic nie rozumieją. Był Polak z Niemcem w Turcech pospołu w więzieniu, Trafiło się, że byli z sobą w rozmówieniu. Rzecze Polak: - ,,0, Boże, to dziś chrześcijanie W parascewe nabożni i Bóg patrzy na nie, I będą sakramentem, duszę karmić świętym, A my teraz u pogan w więzieniu przeklętym. Teraz papież rozsyła lato miłościwe, Nam dla grzechów odjęte dary świętobliwe". Rzecze Niemiec, że papież Antychryst jest dawny, I ci, co z nim trzymają, jest to lud niesławny. A wtem mu Polak pięścią tak pomacał gęby, Aże
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 371
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
. Quid non capis, quod non vides, animosa tirmet tides, praeter rerum ordinem. A ty Katoliku nabożny/ dziękuj Zbawicielowi twojemu za tak wielkie dobrodziejstwo/ iż cię uczynił uczestnikiem Ciała i krwie swojej przenaświętszej/ i obiecałci dać żywot wiekuisty w królestwie swoim niebieskim; a mów z Dawidem świętym upadszy przed tym Naświętszym Sakramentem na kolana. Mirifica misericordias tuas, qui faluos facis sperantes in te. Abowiem Odkupicielu mój Tu es Deus qui facis mirabilia solus. A przeto Beatus es tu Israel, quis similis tui popule, qui saluaris in Domino? Błogosławieniście Katolicy moi/ że macie Pana tak na się łaskawego/ który chcący was poczynić Bogami
. Quid non capis, quod non vides, animosa tirmet tides, praeter rerum ordinem. A ty Kátholiku nabożny/ dźiękuy Zbáwićielowi twoiemu zá ták wielkie dobrodźieystwo/ iż ćię vczynił vczestnikiem Ciáłá y krwie swoiey przenaświętszey/ y obiecałći dáć żywot wiekuisty w krolestwie swoim niebieskim; á mow z Dawidem świętym vpadszy przed tym Náświętszym Sákrámentem ná koláná. Mirifica misericordias tuas, qui faluos facis sperantes in te. Abowiem Odkupićielu moy Tu es Deus qui facis mirabilia solus. A przeto Beatus es tu Israel, quis similis tui popule, qui saluaris in Domino? Błogosłáwieniśćie Kátholicy moi/ że maćie Páná ták ná się łáskáwego/ ktory chcący was poczynić Bogámi
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 40
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Isidorus Pelusiota powiedział o Naświętszym Sakramencie/ że nas łący z Panem Bogiem i czyni nas uczestnikami królestwa jego niebieskiego. . Łatwie każdy obaczyć może/ iż też i umarłych może łączyć/ qui in Domino moriuntur, a są na wypokutowanie za grzechy swoje zatrzymani w Czyśćcu: A na śmierć nie uzbrajamy się/ jeno tym Naświętszym Sakramentem/ o którym Hieronim święty powiada/ że jest Morentium falus, quia à potestate tenebrarum nos eripit, et ad patriam perducit. Cassianus święty uważając ten Artykuł wyznania naszego/ Descendit ad inferos, powiada iż Zbawiciel nasz umarszy/ wstąpił do Otchłani piekielnych/ wyzwolić dusze Ojców świętych/ nakształt drogiego kamienia Topazjusza rzeczonego/ który
Isidorus Pelusiota powiedźiał o Naświętszym Sákrámenćie/ że nas łączy z Pánem Bogiem y czyni nas vczestnikámi krolestwá iego niebieskiego. . Łatwie káżdy obaczyć może/ iż też y umárłych może łączyć/ qui in Domino moriuntur, á są ná wypokutowánie zá grzechy swoie zátrzymáni w Czyscu: A ná śmierć nie vzbraiamy się/ ieno tym Naświętszym Sákrámentem/ o ktorym Hieronim święty powiáda/ że iest Morentium falus, quia à potestate tenebrarum nos eripit, et ad patriam perducit. Cassianus święty vważáiąc ten Artykuł wyznánia nászego/ Descendit ad inferos, powiáda iż Zbáwićiel nász vmárszy/ wstąpił do Otchłáni piekielnych/ wyzwolić dusze Oycow świętych/ nákształt drogiego kámienia Topázyuszá rzeczonego/ ktory
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 45
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
tak kosztownie budowany. Dla czego mu Ocieć ś. Grzegorz XIII. na 40000 Eskudów umniejszył intraty. Ten Kardynał de monte alto, bywszy obrany Papiezem/ Sikstus Quintus nazwany był. Naprzeciwko jest jeden Starożytny Kościół/ Sant Pancratio, nazwany/ tam czasu jednego Ksiądz przy Mszy świętej powątpiwał/ jakoby Ostia święta niebyła Sakramentem i ciałem prawdziwym Chrystusa P. wypadła mu z ręku/ na koniec Ołtarza/ który marmurowy był/ nic więcej tylko znak tej wielkości co była/ na rogu zostawiwszy Ołtarza / znowu spadła na Stopień/ tenże znak co na Ołtarzu zostawiła spadła na koniec/ i na trzeci stopień/ na którym właśnie/ też wyraziła
ták kosztownie budowány. Dla czego mu Oćieć ś. Grzegorz XIII. ná 40000 Eskudow vmnieyszył intraty. Ten Cárdinał de monte alto, bywszy obrány Papiezem/ Sixtus Quintus názwány był. Náprzećiwko iest ieden Stárożytny Kośćioł/ Sant Pancratio, názwány/ tám czásu iedne^o^ Kśiądz przy Mszy świętey powątpiwał/ iákoby Ostia święta niebyłá Sákrámentem y ćiáłem prawdźiwym Chrystusá P. wypádłá mu z ręku/ ná koniec Ołtarzá/ ktory mármurowy był/ nic więcey tylko znák tey wielkośći co byłá/ ná rogu zostáwiwszy Ołtarzá / znowu zpádłá ná Stopień/ tenże znák co ná Ołtarzu zostáwiłá zpádłá ná koniec/ y ná trzeći stopień/ ná ktorym włáśnie/ też wyráźiłá
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 150
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
. ks. misjonarzów, a potem zaproszony do księdza Krassowskiego, kanonika warszawskiego, jako fundator do klasztoru, po długich dyskursach o rezygnacji we wszelkich aflikcjach na wolę boską, gdy o wielkiej słabości syna swego miał przytoczony dyskurs, domyślił się, że już nie żyje, i zaraz poszedłszy do kościoła, padł krzyżem przed Najświętszym Sakramentem i tak blisko godziną śmierć tak godnego i jedynego syna swego opłakiwał. Potem dowiedziawszy się o przypadku tejże fatalnej śmierci, bez żadnej alteracji w zdarzonych okazjach wspominał syna swego.
Był to pan hojny, wielkiego serca, w wielu bataliach przy królu szwedzkim Karolu Dwunastym w chwalebnych dziełach doświadczonego. Pan trochę popędliwy, ale zaraz
. ks. misjonarzów, a potem zaproszony do księdza Krassowskiego, kanonika warszawskiego, jako fundator do klasztoru, po długich dyskursach o rezygnacji we wszelkich aflikcjach na wolę boską, gdy o wielkiej słabości syna swego miał przytoczony dyskurs, domyślił się, że już nie żyje, i zaraz poszedłszy do kościoła, padł krzyżem przed Najświętszym Sakramentem i tak blisko godziną śmierć tak godnego i jedynego syna swego opłakiwał. Potem dowiedziawszy się o przypadku tejże fatalnej śmierci, bez żadnej alteracji w zdarzonych okazjach wspominał syna swego.
Był to pan hojny, wielkiego serca, w wielu bataliach przy królu szwedzkim Karolu Dwunastym w chwalebnych dziełach doświadczonego. Pan trochę popędliwy, ale zaraz
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 42
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Tamże leży i pierścień jej cudowny w Sączu. Przy chrzcie wyraźnie mówiła: Ave Regina Coelorum, Ave Domina Angelorum, Longinus. Kunegunda z Niemieckiego jednoż sonat co z Rodu Królów.
KLARY Z. Panny Zakonu Z. Franciszka 12. Sierpnia. Umarla około Roku 1253. Asyiski Klasztor od Saracenów N: Sakramentem z murów pokazanym klasztornych obroniła. Jest pierwszą Instytutorką Panien Zakonnych. Ciało jej leży Asyżu w Włoszech w Kościele Z. Jerzego Meczennika, dokąd Grzegorz IX. Papież przeniósł go z zamiasta od Z. Damiana, Kościół z Klasztorem wymurował, który się zowie Z. Klary, tam reponowane pod wielkim Ołtarżem. L.
ŁukaszA
. Támże leży y pierścień iey cudowny w Sączu. Przy chrzcie wyráźnie mowiłá: Ave Regina Coelorum, Ave Domina Angelorum, Longinus. Kunegunda z Niemieckiego iednoż sonat co z Rodu Kròlow.
KLARY S. Pánny Zákonu S. Franciszká 12. Sierpniá. Umarlá około Roku 1253. Assyiski Klasztor od Sáracenow N: Sákramentem z muròw pokázanym klasztornych obroniła. Iest pierwszą Instytutorką Pánien Zakonnych. Ciało iey leży Assyżu w Włoszech w Kościele S. Ierzego Meczennika, dokąd Grzegorz IX. Papież przeniosł go z zamiasta od S. Damiáná, Kościoł z Klásztorem wymurowáł, ktory się zowie S. Kláry, tam reponowane pod wielkim Ołtárżem. L.
LUKASZA
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 172
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wodzie warz, alias syć miód. Zboże chcąc od piorunów, gradów, burzy konserwować, na cztery części na wschód i zachód, na południe i pułnoc, zakopać świętości, w naczyniu takim, aby nie zaciekały, i nie zgniły. Dawnych czasów prosili gospodarze Kapłanów, aby podczas Bożego Ciała, z Najś: Sakramentem objechali byli granice pola, zboże, ale to była zbytnia z Bogiem konfidencja i irrewerencja jego Majestatu. Na to miast teraz na solennej Procesyj, na cztery części świata Kapłani Najś: Sakramentem benedykują: wianki zawieszone na Mostrancyj przez Oktawę Bożego Ciała, potym w polach zakopują. Tym bardziej cztery Ewangelie Ewangelistów napisawszy, także
wodzie warz, alias syć miod. Zboże chcąc od piorunow, gradow, burzy konserwować, na cztery części na wschod y zachod, na południe y pułnoc, zakopać swiętości, w naczyniu takim, aby nie zaciekały, y nie zgniły. Dawnych czasow prosili gospodarze Kapłanow, aby podczas Bożego Ciała, z Nayś: Sakramentem obiechali byli granice pola, zboże, ale to była zbytnia z Bogiem konfidencya y irrewerencya iego Maiestatu. Na to miast teraz na solenney Processyi, na cztery części swiata Kapłani Nayś: Sakramentem benedykuią: wianki zawieszone na Mostrancyi przez Oktawę Bożego Ciała, potym w polach zakopuią. Tym bardziey cztery Ewangelie Ewangelistow napisawszy, także
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 444
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
