na 2000. Masztelerzami, których liczą 3000.
Zgoła Chleb w Saraju jedzących Osób naliczyli ciekawi Relatores kilkadziesiąt tysięcy. Zwyczajnie ubi multae opes, ibi multae apes, które je rozbierają, do swoich ulów.
EXTRA SARAJU URZĘDNICY są BEGLERBEJOWIE, niby Arcy-Książęta, wielcy, i Pryncypalniejsi Paszowie, Rządcy pierwszych Prowincyj, mający pod sobą Sandziaków, to jest, niby Hrabiów, Starostów kilkunastu, Jub kilkudziesiąt, i intratę, Jub z Dóbr pewnych, Jub ze Skarbu, i Insigne trzy Bunczuki. Mają pod sobą i Biejów, Agów, i pewną liczbę Zamków. Tych znaczniejszych Beglerbejów aliàs primae classis, albo gatunku jest 22. Z tych najwięcej bierze Beglerbej
ná 2000. Masztelerzámi, ktorych liczą 3000.
Zgołá Chleb w Saráiu iedzących Osob náliczyli ciekáwi Relatores kilkádźiesiąt tysięcy. Zwyczáynie ubi multae opes, ibi multae apes, ktore ie rozbieráią, do swoich ulow.
EXTRA SARAIU URZĘDNICY są BEGLERBEIOWIE, niby Arcy-Xiążętá, wielcy, y Pryncypalnieysi Paszowie, Rządcy pierwszych Prowincyi, máiący pod sobą Sandźiakow, to iest, niby Hrábiow, Stárostow kilkunástu, Iub kilkudziesiąt, y intrátę, Iub z Dobr pewnych, Iub ze Skárbu, y Insigne trzy Bunczuki. Máią pod sobą y Bieiow, Agow, y pewną liczbę Zámkow. Tych znácznieyszych Beglerbeiow aliàs primae classis, albo gatunku iest 22. Z tych náywięcey bierze Beglerbey
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 488
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, Sinope, Amize, Cybellę etc. Galatowie wielkie wojny byli podnieśli pod swoim Wodzem Brennusem. Z. Paweł pisał List jeden do Galatów. AMAZJA.
TA Prowincja teraz jest pod imieniem Beglerbegliku Sywaskiego, który jest położony między Natolią własną, Karamanią, Erferum, Trebizondą, i Morzem czarnym. Zamyka w sobie 6. Sandziaków i Część Kapadocyj i Amazyj. SIVAS albo Sebastopolis Miasto miewało przedtym Biskupów, teraz Stołeczne Powiatu swego, blisko Miasta dawnego Saustya Arcybiskupiego. TOCAT, zwane u dawnych Neocesarea, i Hadrianopolis Miasto wielkie i ludne mające swego Arcybiskupa, i Stołeczne Baszy Sywaskiego. Tu się odprawowały różne Koncylia. AMAZJA Miasto miewało przedtym swoich Arcybiskupów,
, Sinope, Amize, Cybellę etc. Gálátowie wielkie woyny byli podniesli pod swoim Wodzem Brennusem. S. Páweł pisał List ieden do Gálátow. AMAZYA.
TA Prowincyá teraz iest pod imieniem Beglerbegliku Sywáskiego, ktory iest położony między Nátolią włásną, Karamanią, Erferum, Trebizondą, y Morzem czarnym. Zámyka w sobie 6. Sandziákow y Część Káppádocyi y Amazyi. SIVAS álbo Sebastopolis Miásto miewáło przedtym Biskupow, teraz Stołeczne Powiátu swego, blisko Miástá dáwnego Saustyá Arcybiskupiego. TOCAT, zwáne u dáwnych Neocesarea, y Hadrianopolis Miásto wielkie y ludne máiące swego Arcybiskupá, y Stołeczne Bászy Sywáskiego. Tu się odpráwowáły rożne Concilia. AMAZYA Miásto miewáło przedtym swoich Arcybiskupow,
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 563
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
pod sobą Sandziaków siedm. Ikonium w Kapadociej/ gdzie Beglerbei Dwór chowa/ Nigudy, Kaisairu, inaczej nazwanego Cesanki, Jeruszechru, Kyrszechru, Akszechru, Akseraju. Zamków jest trzy/ które sam Basza trzyma/ to jest w Ikonium, drugi w Larendzie, trzeci w Mendui, a inszych jest siedmnaście/ które osobnych mają Sandziaków.
Trzeci Diarbekier, albo Mesopotamiej. Ma Intraty dorocznej Milion dwakroć Sto Tysięcy/ Sześćset/ Sześćdziesiąt aspr. i dziewiętnaście Sandziaków pod posłuszeństwem swoim/ i drugich pięć/ co Turcy zowią Hukinmet, to jest/ wolnych Panów. Z tych Dziewiętnastu/ jedenaście należą własnością Cesarzom Tureckim/ a drudzy Ośm są z Prowincji Kurdyj,
pod sobą Sandźiakow śiedm. Ikonium w Káppádociey/ gdźie Beglerbei Dwor chowá/ Nigudy, Kaisairu, ináczey názwánego Cesanki, Ieruszechru, Kyrszechru, Akszechru, Akseraiu. Zamkow iest trzy/ ktore sam Bászá trzymá/ to iest w Ikonium, drugi w Larendźie, trzeći w Mendui, á inszych iest śiedmnaśćie/ ktore osobnych máią Sandźiakow.
Trzeći Diarbekier, álbo Mesopotamiey. Ma Intraty doroczney Million dwákroć Sto Tyśięcy/ Sześćset/ Sześćdźieśiąt áspr. y dźiewiętnaśćie Sandźiakow pod posłuszeństwem swoim/ y drugich pięć/ co Turcy zowią Hukinmet, to iest/ wolnych Pánow. Z tych Dźiewiętnastu/ iedenaśćie náleżą własnośćią Cesárzom Tureckim/ á drudzy Ośm są z Prowinciey Kurdyi,
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 63
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
. i dziewiętnaście Sandziaków pod posłuszeństwem swoim/ i drugich pięć/ co Turcy zowią Hukinmet, to jest/ wolnych Panów. Z tych Dziewiętnastu/ jedenaście należą własnością Cesarzom Tureckim/ a drudzy Ośm są z Prowincji Kurdyj, których oni Kurtami zowią. Trzeba albowiem wiedzieć/ iż gdy Turcy Kurdią opanowali/ wszytkę krainę podzielili na Sandziaków/ z tą jednak różnicą/ że dobra w familiach dziedzicznym prawem zostają/ i dzieci następują po Rodzicach i krewnych bliskością we wszytkich Majętnościach i dostatkach/ nawet i w niektórych w małych Urzędach/ gdzie zaś inszy Sandziakowie/ i Tymarowie płacą czynsz Cesarzowi/ i dobra swoje trzymają zobowiąskiem iść na wojnę/ ile razy rozkazanie od
. y dźiewiętnaśćie Sandźiakow pod posłuszeństwem swoim/ y drugich pięć/ co Turcy zowią Hukinmet, to iest/ wolnych Pánow. Z tych Dźiewiętnastu/ iedenaśćie náleżą własnośćią Cesárzom Tureckim/ á drudzy Ośm są z Prowinciey Kurdyi, ktorych oni Kurtámi zowią. Trzebá álbowiem wiedźieć/ iż gdy Turcy Kurdią opánowáli/ wszytkę kráinę podźielili ná Sándźiákow/ z tą iednák rożnicą/ że dobra w fámiliách dźiedźicznym práwem zostáią/ y dźieći nástępuią po Rodźicách y krewnych bliskośćią we wszytkich Máiętnośćiách y dostátkách/ náwet y w niektorych w máłych Vrzędách/ gdźie záś inszi Sándźiákowie/ y Tymárowie płácą czynsz Cesárzowi/ y dobrá swoie trzymáią zobowiąskiem iść ná woynę/ ile rázy roskázánie od
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 64
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
