Drugiego potym syna Neptuna urodziwszy, nie powiedziała też o nim Mężowi, i potajemnie też od siebie odesłanego, wychowywać rozkazała: Trzecim razem urodziła bliźnięta, Plutona i Glaukę córkę, tę tylko ukazała Saturnowi, a Plutona także skryła. Jupiter potajemnie na Crecie wychowany będąc, i dobrze w dziełach Rycerskich ćwiczony, po Ojcu swoim Saturnie światu panował. Bo chocia Stryjeczni Bracia jego Tytanowicowie, chcieli byli otrzymać Państwo po Saturnie, za pomocą Ojca swego, i pojmawszy Stryja swego i z żoną jego, wsadzili go byli do więzienia na zginienie, dla tego, że wedle umowy synów swych nie zabijał. Jednak Jupiter usłyszawszy o tym, z wojskiem przybył,
Drugiego potym syná Neptuná vrodźiwszy, nie powiedźiáłá też o nim Mężowi, y potáiemnie też od śiebie odesłánego, wychowywáć roskazáłá: Trzećim rázem vrodziłá bliźniętá, Plutoná y Glaukę corkę, tę tylko vkazáłá Sáturnowi, á Plutoná także skryłá. Iupiter potáiemnie ná Crećie wychowány będąc, y dobrze w dziełách Rycerskich ćwiczony, po Oycu swoim Sáturnie świátu pánował. Bo choćia Stryieczni Bráćia iego Tytánowicowie, chćieli byli otrzymáć Páństwo po Sáturnie, zá pomocą Oycá swego, y poimawszy Stryiá swego y z żoną iego, wsádźili go byli do więźienia ná zginienie, dla tego, że wedle vmowy synow swych nie zábiiał. Iednák Iupiter vsłyszawszy o tym, z woyskiem przybył,
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 9
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
od siebie odesłanego, wychowywać rozkazała: Trzecim razem urodziła bliźnięta, Plutona i Glaukę córkę, tę tylko ukazała Saturnowi, a Plutona także skryła. Jupiter potajemnie na Crecie wychowany będąc, i dobrze w dziełach Rycerskich ćwiczony, po Ojcu swoim Saturnie światu panował. Bo chocia Stryjeczni Bracia jego Tytanowicowie, chcieli byli otrzymać Państwo po Saturnie, za pomocą Ojca swego, i pojmawszy Stryja swego i z żoną jego, wsadzili go byli do więzienia na zginienie, dla tego, że wedle umowy synów swych nie zabijał. Jednak Jupiter usłyszawszy o tym, z wojskiem przybył, i przeciw Bratom Stryjecznym walczył. A pogromiwszy ich, Saturna Ojca z więzienia wypuśćuł na
od śiebie odesłánego, wychowywáć roskazáłá: Trzećim rázem vrodziłá bliźniętá, Plutoná y Glaukę corkę, tę tylko vkazáłá Sáturnowi, á Plutoná także skryłá. Iupiter potáiemnie ná Crećie wychowány będąc, y dobrze w dziełách Rycerskich ćwiczony, po Oycu swoim Sáturnie świátu pánował. Bo choćia Stryieczni Bráćia iego Tytánowicowie, chćieli byli otrzymáć Páństwo po Sáturnie, zá pomocą Oycá swego, y poimawszy Stryiá swego y z żoną iego, wsádźili go byli do więźienia ná zginienie, dla tego, że wedle vmowy synow swych nie zábiiał. Iednák Iupiter vsłyszawszy o tym, z woyskiem przybył, y przećiw Bratom Stryiecznym walczył. A pogromiwszy ich, Saturná Oycá z więźieniá wypuśćuł na
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 9
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
erygował. Ostatni Król Priamus, za którego zrujnowane Ilium albo Troja. O tym Mieście masz w Mapie Miast.
Dziewiąte Królestwo LATIUM albo Aborigium od Janusa Anno Mundi 2722 fundamenta mając. Po nim panował Saturnus, z Której od Synów wygnany, który że tam latuit, Latium nazwane, czyli też a Latino Rege, Po Saturnie panowali Faunus, Latinus, AEneas, Ascanius, Sylvius, Posthumus, AEneas Sylvius, Latinus II Alba Sylvius, Capetus, Capys, Calpetus, Tyberinus, od którego Tyber rzeka wzieła Imię, Aremulus Agrippa, Allapius, albo Aremulus Sylvius, Aventinus Aventino gorze w Rzymie Imię dający, tam pochowany, Procas, Amulius,
erygował. Ostatni Krol Priamus, za ktorego zruynowane Ilium albo Troia. O tym Mieście masz w Mappie Miast.
Dziewiąte Krolestwo LATIUM albo Aborigium od Ianusa Anno Mundi 2722 fundamenta maiąc. Po nim panował Saturnus, z Ktorey od Synow wygnany, ktory że tam latuit, Latium nazwane, czyli też à Latino Rege, Po Saturnie panowali Faunus, Latinus, AEneas, Ascanius, Sylvius, Posthumus, AEneas Sylvius, Latinus II Alba Sylvius, Capetus, Capys, Calpetus, Tyberinus, od ktorego Tyber rzeka wzieła Imie, Aremulus Agrippa, Allapius, albo Aremulus Sylvius, Aventinus Aventino gorze w Rzymie Imie daiący, tam pochowany, Procas, Amulius,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 532
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
i w Styczniu Roku 1574 piątej: w Lutym szóstej równa zdawała się, a w Marcu z oczu zniknęła. Kolor miala na początku jasny białawy, i iskrzący się, potym żółty, a w Marcu R. 1573 błyszczący nakształt marsa, i gwiazdy aldebaran nazwanej: w Maju zaś białawo - sini, jaki w Saturnie postrzegamy, i ten kolor aż do końca dotrwał, lubo coraz ciemniejszy stawał się. Taka też była gwiazda w prawej nodze wężownika, którą uczniowie Keplera postrzegli, ta R. 1604, 30 września stylu starego ukazywać się zaczęła, i światłem swoim Jowisza równała, a nocy poprzedzającej zgoła niewidoma była: od owego zaś czasu
y w Styczniu Roku 1574 piątey: w Lutym szostey rowna zdawała się, a w Marcu z oczu zniknęła. Kolor miala na początku iasny białawy, y iskrzący się, potym żołty, a w Marcu R. 1573 błyszczący nakształt marsa, y gwiazdy aldebaran nazwaney: w Maiu zaś białawo - sini, iaki w Saturnie postrzegamy, y ten kolor aż do końca dotrwał, lubo coraz ciemnieyszy stawał się. Taka też była gwiazda w prawey nodze wężownika, ktorą uczniowie Keplera postrzegli, ta R. 1604, 30 września stylu starego ukazywać się zaczęła, y światłem swoim Jowisza rownała, a nocy poprzedzaiącey zgoła niewidoma była: od owego zaś czasu
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 301
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
. Oczywiście zaś Magnus Albertus o Jowiszu i Wenerze, że są dobroczynnemi, de format: faet. tract: 1. c. 4. pisze. Post hoc gratià et bonitas ipsiùs Jovis adest. A potym: de propr: hom: sub Plan: nat: tak mówi: Venus est Stella benevola. O Saturnie pisze: Petrus Tolozanus Syntax: tom: 2. lib: 8. c. 39. Saturnus Planeta est malevolus, quia ejus impressio nocet. O Marsie także powiada to co i wszyscy Et quia de pascitur humiditatem radicalem; ideo cum dixerunt infortunae minoris esse. ibid: c. 12. de Mart. Słońce
. Oczywiśćie záś Magnus Albertus o Jowiszu y Wenerze, że są dobroczynnemi, de format: faet. tract: 1. c. 4. pisze. Post hoc gratià et bonitas ipsiùs Jovis adest. A potym: de propr: hom: sub Plan: nat: ták mowi: Venus est Stella benevola. O Sáturnie pisze: Petrus Tolozanus Syntax: tom: 2. lib: 8. c. 39. Saturnus Planeta est malevolus, quia ejus impressio nocet. O Mársie tákże powiada to co y wszyscy Et quia de pascitur humiditatem radicalem; ideo cum dixerunt infortunae minoris esse. ibid: c. 12. de Mart. Słonce
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: Kv
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
bywa rozmaita: to okrągła nakształt słonecznika: to podługowata nakształt miecza, różna, miotły, brodata, ogoniasta etc. Kolor komety to bladawy jak w Księżycu, to żółtawy jak w Wenusie, to złotawy jak w słońcu; to ognisty jak w Marsie, to srebrzysty jak w Jowiszu, to ołowiowy jak w Saturnie się wydaje, według rodzaju komety, więcej materyj z tego albo innego planety zabierającego. Najdłuższy czas trwania komety był rok, która się za świadectwem Józefa Żydowina nad Jerozolimą pokazała przed jej zburzeniem. Innych duracja daleko krótsza się liczyła. Jako to za Nerona roku pańskiego 64. Za Mahometa roku 603. Za Tamerlanesa roku 1240
bywa rozmaita: to okrągła nakształt słonecznika: to podługowata nakształt miecza, rożna, miotły, brodata, ogoniasta etc. Kolor komety to bladawy iák w Xiężycu, to żołtawy iák w Wenusie, to złotáwy iák w słońcu; to ognisty iák w Marsie, to srebrzysty iák w Jowiszu, to ołowiowy iák w Saturnie się wydáie, według rodzaiu komety, więcey materyi z tego álbo innego planety zábieraiącego. Naydłuższy czas trwania komety był rok, ktora się za swiadectwem Jozefa Zydowina nad Jerozolimą pokazała przed iey zburzeniem. Jnnych duracya dáleko krotsza się liczyła. Jáko to za Nerona roku pańskiego 64. Za Machometa roku 603. Za Tamerlanesa roku 1240
Skrót tekstu: BystrzInfAstron
Strona: N2v
Tytuł:
Informacja Astronomiczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
4. W czym się różnią Planety od gwiazd? Gwiazdy zawsze w jednym jedna od drugiej będąc położeniu jednęż drogę mają: Planeta czasem się z bliży jedna do drugiej, jako to jaśnie widzieć w Słońcu i Księżycu: czasem od siebie odejdą, i tak nie jednę mają drogę, czasem wyższe czasem niższe bywają. W Saturnie światłość tępa na kształt ołowiu. Iuppier światło ma w farbie na kształt cyny. Słońce ma promienie złote. Venus złote z śrebrem. Mercurius śrebra żywego, a Księżyc śrebra farbę pokazuje, a wszyscy jako i gwiazdy od Słońca światłość mają. 5. Jako prędko gwiazdy swoim obrotem który mają od zachodu na wschód, niebo
4. W czym sie rożnią Plánety od gwiazd? Gwiazdy záwsze w iednym iedná od drugiey będąc położeniu iednęż drogę máią: Plánetá czásem się z bliży iedná do drugiey, iáko to iáśnie widźieć w Słońcu y Kśiężycu: czásem od śiebie odeydą, y ták nie iednę máią drogę, czásem wyższe czásem niższe bywáią. W Sáturnie świátłość tępa ná kształt ołowiu. Iuppier świátło ma w fárbie ná kształt cyny. Słońce ma promięnie złote. Venus złote z śrebrem. Mercurius śrebrá żywego, á Kśiężyć śrebrá fárbę pokázuie, á wszyscy iáko y gwiazdy od Słońcá świátłość máią. 5. Iáko prętko gwiazdy swoim obrotem ktory máią od záchodu ná wschod, niebo
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 25
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
