Sekta idzie od Amara i jest najwolniejfza, za którą idą Turcy Persów Hostes in caput. Trzecia idzie Sekta od Odomana, czyli Osmana; a ta najprościejsza, której się trżymają Tatarowie. Był jeszcze Tłumacz Alkoranu MELICH, którego interpretacyj trzymają się Arabowie, stąd Melichitami często zwani.
REGESTT nie zregestrowany BASNI MahomETA! i Sektarzów jego Mahometanismus, albo Religia Turecka
z Alkoranu, i różnych Autorów, z refutacją gdzie nie gdzie Autora tej Księgi.
1. Pozwolił jako najwięcej rozkoszy cielesnej, jeszcze im więcej w Raju obiecując, osobliwie tym, którzyby zabijali Nieprzyjaciół; dlatego z ochotą idą na wojnę.
2. Twierdzi i to, że gdy
Sekta idżie od Amara y iest naywolnieyfza, za ktorą idą Turcy Persow Hostes in caput. Trzecia idzie Sekta od Odomana, czyli Osmana; a ta nayprościeysza, ktorey się trżymaią Tatarowie. Był ieszcze Tłumacz Alkoranu MELICH, ktorego interpretacyi trzymaią się Arabowie, ztąd Melichitami często zwani.
REGESTT nie zregestrowany BASNI MACHOMETA! y Sektárzow iego Machometanismus, albo Religia Turecka
z Alkoranu, y rożnych Autorow, z refutacyą gdzie nie gdzie Autora tey Księgi.
1. Pozwolił iako naywiecey roskoszy cielesney, ieszcze im więcey w Raiu obiecuiąc, osobliwie tym, ktorżyby zabiiali Nieprzyiacioł; dlatego z ochotą idą na woynę.
2. Twierdzi y to, że gdy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1098
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Norymbergą urodzo- Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
ny Z. Teologii Doktor, Kanonik Moguncki, Wormacki i Frankofurteński, który tak żwawie na Heretyków powstał, że wszytkie swoje Proventus na obronę Wiary Z. katolickiej z ochotą obracał, i na wydanie więcej niżeli 40. ksiąg ażardował przeciwko nimże. Wszytkich swego wieku Sektarzów strenuè prześladował, konfutował. Umarł Roku 1552 wieku Iwego 49.
Adamus KoncEN Societatis IESU Kapłan Iuliacensis, alias z Juliaku Miasta Julii Księstwa, bystrego człek rozumu, pióra, dowcipu, w Moguncyj Profesor Teologii, Był Spowiednikiem Bambergskiego Biskupa i Maksymiliana Książęcia Elektora Bawarskiego. Napisał ksiąg 10 Politicorum, i Komentarze na Ewangelistów.
Ioannes
Norimbergą urodzo- Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
ny S. Teologii Doktor, Kanonik Moguncki, Wormacki y Frankofurteński, ktory tak żwawie na Heretykow powstał, że wszytkie swoie Proventus na obronę Wiary S. katolickiey z ochotą obracał, y na wydanie więcey niżeli 40. ksiąg ażardował przeciwko nimże. Wszytkich swego wieku Sektarzow strenuè prześladował, konfutował. Umarł Roku 1552 wieku Iwego 49.
Adamus CONTZEN Societatis IESU Kapłan Iuliacensis, alias z Iuliaku Miasta Iulii Xięstwa, bystrego człek rozumu, piora, dowcipu, w Moguncyi Professor Teologii, Był Spowiednikiem Bambergskiego Biskupa y Maxymiliana Xiążęcia Elektora Bawarskiego. Napisał ksiąg 10 Politicorum, y Kommentarze na Ewangelistow.
Ioannes
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 609
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
się konserwowoać. Kalwin uchodząc z Paryża; powrozami, czyli chustami długiemi wiązanemi z Kolegium Forteti zwanym o knem się spuścił i do Engęlizmy Miasta vulgo Angoloume w Aureliańskiej Prowincyj się retyrował, tam Greckiego nauczał języka, zato salariatus, gdzie od niektórych posiłkowany, cztery księgi Institutionum z Fiłipa Melanchtona i Ekolampadiusza i innych Luterskich Sektarzów, skoncypował, i żeby uczynił też Instytucje swoje powabniejszemi u Czytelników, piękną adornował Łaciną. Z Tyliuszem przyjacielem nawiedzał Niemcy i Sekty Luterskiej Adherentów Marcina Bucera, i Desideriusza Erasma miał za szczęście widzieć, z niemi mówić, i nadzieją dobrą nasycony, znowu się powrócił do Francyj do Pictavum Miasta, w ogrodach tamecznych częste dyskursa
się konserwowoać. Kalwin uchodząc z Paryża; powrozami, czyli chustami długiemi wiązanemi z Kollegium Forteti zwanym o knem się spuścił y do Engęlizmy Miasta vulgo Angoloume w Aureliańskiey Prowincyi się retyrował, tam Greckiego nauczał ięzyka, zato salariatus, gdzie od niektorych posiłkowany, cztery księgi Institutionum z Fiłippa Melanchthona y Ekolampadiusza y innych Luterskich Sektarzow, skoncypował, y żeby uczynił teź Instytucye swoie powabnieyszemi u Czytelnikow, piękną adornował Łaciną. Z Tyliuszem przyiacielem nawiedzał Niemcy y Sekty Luterskiey Adherentow Marcina Bucera, y Desideriusza Erasma miał za szczęście widzieć, z niemi mowić, y nadzieią dobrą nasycony, znowu się powrocił do Francyi do Pictavum Miasta, w ogrodach tamecznych częste dyskursa
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 614
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zstąpił, cierpial mę ki, i że się z piekłem potykał, bojąc się wiecznej tam śmierci. Co jest actu w księdze jego drugiej Institutionum w Rozdziale 16 i w jego Harmonii Ewangelicznej na Rozdział 26 Mateusza. A te wyliczone są jego najpryncypalnejsze błędy. Innych więcej jest, bo tysiąc czterysta errorów, z niego i Sektarzów jego zebrał i refutował Franciszek Fewardentius Minorita, Doktor Teologii w Paryskiej Akademii w księdze swej Theomachia Calvinistica, tojest wojna z Bogiem Kalwińska. Uważają, i wnoszą mądrzy znauki ladajakiej Kałwina. Ze żywot każdej Kalwinki, byle ona albo mąż jej wierzył w Chrystusa, choćby też kazirodztwem, cudzołóstwem był zmazany jest krzecielnicą, gdyż
zstąpił, cierpial mę ki, y że się z piekłem potykał, boiąc się wieczney tam smierci. Co iest actu w księdze iego drugiey Institutionum w Rozdziale 16 y w iego Harmonii Ewangeliczney na Rozdział 26 Mateusza. A te wyliczone są iego naypryncypalneysze błędy. Innych więcey iest, bo tysiąc czterysta errorow, z niego y Sektarzow iego zebrał y refutowáł Franciszek Fewardentius Minorita, Doktor Teologii w Paryskiey Akademii w księdze swey Theomachia Calvinistica, toiest woyna z Bogiem Kalwińska. Uważaią, y wnoszą mądrzy znauki ledaiakiey Kałwina. Ze żywot każdey Kalwinki, byle ona albo mąż iey wierzył w Chrystusa, choćby też kazirodztwem, cudzołostwem był zmazany iest krzecielnicą, gdyż
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 617
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Taką wojnę wypowiedzieli ciż Heretycy Katolickim rzeczom w Francuskim Państwie. Pisze bowiem Laurentius Surius Kartuzian, żyjący około Roku 1575 in Cõmentario rerum in Orbe gestaru, rzecz tę, którą miał z Francuza jednego na to patrzącego; że po śmierci Henryka II Monarchy Francuskiego, Lutrów, Kalwinów, Hugonottów, Sprawiedliwego zemściciela, górę wzięła Sektarzów namienionych impreza, osobliwie za Synów jego, a to w Roku 1562. Naprawili 12 Mistrzów swoich, między któremi było z dziewięć Mnichów Apostatów, a głowa ich Teodor Beza; ci się zmówili z Lutrami na dzień jeden, aby na Świątnice Pańskie i na Księży wpadli, Panów niektórych mając za Protektorów swej odważnej przeciw BOGU
Taką woynę wypowiedzieli ciż Heretycy Katolickim rzeczom w Francuzkim Páństwie. Pisze bowiem Laurentius Surius Kártuzian, żyiący około Roku 1575 in Cõmentario rerum in Orbe gestarū, rzecz tę, ktorą miáł z Francuzá iednego na to patrzącego; że po śmierci Henryka II Monarchy Francuzkiego, Lutrow, Kalwinow, Hugonottow, Sprawiedliwego zemściciela, gorę wzięła Sektarzow namienionych impreza, osobliwie za Synow iego, á to w Roku 1562. Naprawili 12 Mistrzow swoich, między ktoremi było z dziewięć Mnichow Apostatow, a głowa ich Theodor Beza; ci się zmowili z Lutrami na dzień ieden, aby na Swiątnice Páńskie y na Xięży wpadli, Pánow niektorych maiąc za Protektorow swey odważney przeciw BOGU
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Luterskiej nie przyjmą Ewangelii: Ze tę Wojnę podnosić, nie jest co innego, tylko woli Boskiej sprzeciwiać się karzącej przez nieprzyjaciół nieprawości nasze, że nie jest rzecz Chrześcijańska wojować, ale cierpliwie gwałt sobie zadany ponosić. A sam wojował, uciekał przed karą. Więc Karol Cesarz, Turecką odłożywszy wojnę, Lutra i rebelizujacych jego Sektarzów skonfederowanych Protestantów i wojska kupiących znosić zamyślił Wojnę zwaną Smalkajdyiską, z Książąt i Miast skonfederowanych przy Smalkaldzie, pod Wodzami Janem Fry- Geografia Generalna, i Partykularna
derykiem Książęciem Saskim Filipem Lancgrafem Hassji, i innemi Książętami nauki niezbożnej Lutra broniących, szczęśliwie zaczął i skończył przez godzin 9. Elbę rzekę krwią Lutrów zafarbowawszy. Wzięty przez wygraną
Luterskiey nie przyimą Ewangelii: Ze tę Woynę podnosić, nie iest co innego, tylko woli Boskiey sprzeciwiać się karzącey przez nieprzyiacioł nieprawości nasze, że nie iest rzecz Chrześciańska woiować, ale cierpliwie gwałt sobie zadány ponosić. A sam woiowàł, uciekał przed karą. Więc Karol Cesarz, Turecką odłożywszy woynę, Lutra y rebellizuiacych iego Sektarzow skonfederowanych Protestantow y woyska kupiących znosić zamyślił Woynę zwaną Smalkaydyiską, z Xiążąt y Miast skonfederowanych przy Smalkaldzie, pod Wodzami Ianem Fry- Geografia Generalna, y Partykularna
derykiem Xiążęciem Saskim Filipem Lancgraffem Hassii, y innemi Xiążętami nauki niezbożney Lutrá broniących, szczęśliwie zaczął y skończył przez godzin 9. Elbę rzekę krwią Lutrow zafarbowawszy. Wzięty przez wygraną
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 238
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nie przemoże/ niech trzy dni pości/ wnocy jedząc/ a w dzień nic. To takim sposobem okupują krzywoprzysięstwo swoje Tatarowie: z majętności nas wyzuwając/ i od inszych zbrodni i łotrostw swym krzywoprzysięstwem wolnymi bywają. Bogdaj z piekła takowy Prorok na wieki nie wyźrzał/ który trzydniowym postem/ krzywoprzysięstwo z Tatar jako z Sektarzów swych znosi. A ja i drugi dla trzech dni postu Tatarskiego majętności zbędę. Takci Tatarzyn Asan Ałejewicz prawując się/ na jednym zacnym Senatorze/ wyprzysięgał majętność na Wace przy murowanym moście/ i trzyma ją/ i z tego się przed inszymi przechwala. A iż się mu z Senatorem powiodło/ już i kościelne grunty
nie przemoże/ niech trzy dni pośći/ wnocy iedząc/ á w dźień nic. To tákim sposobem okupuią krzywoprzyśięstwo swoie Tátárowie: z máiętności nas wyzuwáiąc/ y od inszych zbrodni y łotrostw swym krzywoprzyśięstwem wolnymi bywáią. Bogday z piekłá tákowy Prorok ná wieki nie wyźrzał/ ktory trzydniowym postem/ krzywoprzyśięstwo z Tátar iáko z Sektarzow swych znośi. A iá y drugi dla trzech dni postu Tátárskiego máiętnośći zbędę. Tákći Tátárzyn Assan Ałeiewicż práwuiąc się/ ná iednym zacnym Senatorze/ wyprzyśięgał máiętność ná Wáce przy murowánym mośćie/ y trzyma ią/ y z tego się przed inszymi przechwala. A iż się mu z Senatorem powiodło/ iuż y kośćielne grunty
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 60
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
zaraz in recenti bo już by się był trudno miał. zaprzeć słów swoich zeznawszy choć by mu było i najwięcej dawano.
To to takiego tej wojnie i sami Chrześcijanie życzyli Sukcesu, jedni dobrego drudzy złego. A Pan Bóg ztymi którzy przecię byli Bonarum partium dał zwycięstwo szczęśliwę dał zawziąc serce i siły dobrym Chrześcijanom a skonfundował sektarzów i ich Protektora.
Po owym szczęśliwym zwycięstwie skoro się ziehali Monarchowie ad Mutuum Amplexum Cesarz Chrześcijański Leopoldus z królem Polskiem Janem trzeciem jakie tam były pociechy, jakie Gratulacyje jako Principes Imperyj poziezdzawszy się, Książę Letaryńskie Książę Bawarskie, Książę de Baden, i insi jako mile króla witali jako wdzięcznie tę przysługę przyjmali będą otym obszernie
zaraz in recenti bo iuz by się był trudno miał. zaprzec słow swoich zeznawszy choc by mu było y naywięcey dawano.
To to takiego tey woynie y sami Chrzescianie zyczyli sukcessu, iedni dobrego drudzy złego. A Pan Bog ztymi ktorzy przecię byli Bonarum partium dał zwycięstwo szczęsliwę dał zawziąc serce y siły dobrym Chrzescianom a zkonfundował sektarzow y ich Protektora.
Po owym szczęsliwym zwycięstwie skoro się ziehali Monarchowie ad Mutuum Amplexum Cesarz Chrzescianski Leopoldus z krolem Polskiem Ianem trzeciem iakie tam były pociechy, iakie Gratulacyie iako Principes Imperij poziezdzawszy się, Xiązę Letharynskie Xiązę Bawarskie, Xiązę de Baden, y insi iako mile krola witali iako wdzięcznie tę przysługę przyimali będą otym obszernie
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 263v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
