. gnieżnieński prymas koronny Wężyk. Jaśnie wieleb. imć ks. biskup kujawski Łubieński. Jaśnie wieleb. imć. ks. płocki Łubieński.
Świątobliwe popioły, oddawając ziemi, Słowy nad ambrozją i kanar słodszemi. Lub wdzięczną historią o przeszłej żałobie, Lub skarżysz się na fata przy królewskim grobie, Lub na upór i ciche sektarze, Fortuny Następujesz, i wzajem porażasz pioruny, Żarliwy o oboje, gdzieby co nie w klubie, Albo ku pospolitej chyliło się zgubie. Tyś mistrzem swej fortuny, i na cnocie twojej Wszystka ta dziś ozdoba jako świetna stoi! A co drugim fortunę Lucyna gotową, Tobie przyszło o niebo uderzyć się głową,
. gnieżnieński prymas koronny Wężyk. Jaśnie wieleb. jmć ks. biskup kujawski Łubieński. Jaśnie wieleb. jmć. ks. płocki Łubieński.
Świątobliwe popioły, oddawając ziemi, Słowy nad ambrozyą i kanar słodszemi. Lub wdzięczną historyą o przeszłej żałobie, Lub skarżysz się na fata przy królewskim grobie, Lub na upór i ciche sektarze, Fortuny Następujesz, i wzajem porażasz pioruny, Żarliwy o oboje, gdzieby co nie w klubie, Albo ku pospolitej chyliło się zgubie. Tyś mistrzem swej fortuny, i na cnocie twojej Wszystka ta dziś ozdoba jako świetna stoi! A co drugim fortunę Lucyna gotową, Tobie przyszło o niebo uderzyć się głową,
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 73
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
. Świadkiem tego jest przy inszych i ona (jako ją sam X. Skarga zowie) złota Tertullianowa/ imieniem wszystkich Chrześcijan/ na zadane im w niewinności potwarzy/ obrona albo iustificatio, Świadkiem i on wielce przykładny żywot potężnego prawdziwej wiary Defensora i wielkiego Cerkiewnego Filara Afhanasiusza ś. którego ani scriptami/ ani dysputaciami niezbożni Ariuszowi sektarze przewyciężyć nie mogąc/ różne a szkarade/ ku ohydzie i obelżeniu jego/ potwarzy zmyślali/ miedzy któremi były i te/ jakoby niewiaste jedną/ będąc u niej gościem/ kmyśli swej plugawej zniewolić. I jakoby swemu Klerykowi Arseniusowi rękę/ na czynienie Czarnoksięstwa/ uciąć miał/ a na podparcie tego swego udania ręki gdzieś
. Swiádkiem tego iest przy inszych y oná (iáko ią sam X. Skárgá zowie) złota Tertulliánowa/ imieniem wszystkich Chrześćian/ ná zádane im w niewinnośći potwarzy/ obroná álbo iustificatio, Swiádkiem y on wielce przykłádny żywot potężnego prawdźiwey wiáry Defensorá y wielkiego Cerkiewnego Filará Afhánásiuszá ś. ktorego áni scriptámi/ áni disputáciámi niezbożni Ariuszowi sektarze przewyćiężyć nie mogąc/ rozne á szkáráde/ ku ohydźie y obelżeniu ie^o^/ potwarzy zmyśláli/ miedzy ktoremi były y te/ iákoby niewiáste iedną/ będąc v niey gośćiem/ kmyśli swey plugáwey zniewolić. Y iákoby swemu Clerikowi Arseniusowi rękę/ ná cżynienie Cżárnokśięstwá/ vćiąć miał/ á ná podpárćie tego swego vdánia ręki gdźieś
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 26
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
praw pospolitych, od grzechów, które u nich są venialia.
Stej Kalwina niezbożnego Sekty urodziło się innych cztery: jedna Reformatorum, trzymająca się mocno nauki jego, która długo trwała w Francyj; tandem stamtąd wykorzeniona, teraz jest in Palatinatu, w Szwajczarach, w Anglii i Szkocyj: ale w tych dwóch miejscach zowią się Sektarze Purytani, także na Sekty inne lubdivisi. Którzyto Purytani Krzyżem się brzydzą, a dzielą się na Independentes najgorszych; na Presbyteranos, na Antinomos Testament odrzucających stary i Prawa: na Antiscripturianos, całe Pismo Święte odrzucających rozumiejących o sobie, iż mają Ducha Z: jak mieli Prorocy i Apostołowie: na Qwakerów, którzy drzą na
praw pospolitych, od grzechow, ktore u nich są venialia.
Ztey Kalwina niezbożnego Sekty urodziło się innych cztery: iedna Reformatorum, trzymaiąca się mocno nauki iego, ktora długo trwała w Francyi; tandem ztamtąd wykorzeniona, teraz iest in Palatinatu, w Szwayczarach, w Anglii y Szkocyi: ale w tych dwoch mieyscach zowią się Sektarze Puritani, także na Sekty inne lubdivisi. Ktorzyto Puritani Krzyżem się brzydzą, á dzielą się na Independentes naygorszych; na Presbyteranos, na Antinomos Testament odrzucaiących stary y Prawa: na Antiscripturianos, całe Pismo Swięte odrzucaiących rozumieiących o sobie, iż maią Ducha S: iak mieli Prorocy y Apostołowie: na Qwakerow, ktorzy drzą na
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 618
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
się bronić i mieć go za Przewodnika, gdyż on trzymał o realnej obecności Ciała Chrystusowego w Najś: Sakramencie: Spowiedź Sakramentalnę przyznał, Czyściec, Świętych wzywania, cześć Obrazów, jako patet z ksiąg i z listów jego od Grawesona specyfikowanych, Mszę też Świętą przyjmował, i ją do śmierci odprawował. Hussitowie alias jego Sektarze majągo za Męczennika. Z Herezyj jego porodziły się Sekty Thaboristae od Zamku i Fortecy tak nazwani, których Wodzem się uczynił Jan Zyska; drudzy Orphani, inni Calixtini, inni Fratres Bohemi. Pisał Jan Hus te księgi de Unitate Ecclesiae, de Corpore Christi, de Antichristo, Commentarium in Ezechielem et Ozeam, Conciones, Epistolas
się bronić y mieć go za Przewodnika, gdyż on trzymał o realney obecności Ciała Chrystusowego w Nayś: Sakramencie: Spowiedź Sakramentalnę przyznał, Czyściec, Swiętych wzywania, cześć Obrazow, iako patet z ksiąg y z listow iego od Grawesona specyfikowanych, Mszę też Swiętą przyimował, y ią do smierci odprawował. Hussitowie alias iego Sektarze maiągo za Męczennika. Z Herezyi iego porodziły się Sekty Thaboristae od Zamku y Fortecy tak nazwani, ktorych Wodzem się uczynił Ian Zyska; drudzy Orphani, inni Calixtini, inni Fratres Bohemi. Pisał Ian Hus te księgi de Unitate Ecclesiae, de Corpore Christi, de Antichristo, Commentarium in Ezechielem et Ozeam, Conciones, Epistolas
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 644
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ksiąg Rozmyślania tego świętego Biskupa, patrzcie co wziął dobrego. Czterdziesty pierwszy rozdział przełożył. Nie wszytek jednak chytrze położył, Bo gdzie on skończył, tam się zaczyna Przeciwko niemu słuszna przyczyna: O chrzcie, o grzechach, w które wpadamy, I o pokucie, w której wstawamy. Nie tak ci, uczą o niej sektarze, Których na oko Pan zawsze karze. A co zdradliwsza, patrz predykanta, Patrz na piekielną śmiałość bachanta, W tejże modlitwie Augustyn święty, Miłością Bogarodzice zjęty, Ma tam z Maryją Panną rozmowę, Lecz zdradny tłumacz tę świętą mowę Sfałszował złodziej, gdy ją rozłączył, Gdy tylko drugi paragraf skończył, Dalej
ksiąg Rozmyślania tego świętego Biskupa, patrzcie co wziął dobrego. Czterdziesty pierwszy rozdział przełożył. Nie wszytek jednak chytrze położył, Bo gdzie on skończył, tam się zaczyna Przeciwko niemu słuszna przyczyna: O chrzcie, o grzechach, w które wpadamy, I o pokucie, w której wstawamy. Nie tak ci, uczą o niej sektarze, Których na oko Pan zawsze karze. A co zdradliwsza, patrz predykanta, Patrz na piekielną śmiałość bacchanta, W tejże modlitwie Augustyn święty, Miłością Bogarodzice zjęty, Ma tam z Maryją Panną rozmowę, Lecz zdradny tłumacz tę świętą mowę Sfałszował złodziej, gdy ją rozłączył, Gdy tylko drugi paragraf skończył, Dalej
Skrót tekstu: TajRadKontr
Strona: 284
Tytuł:
Tajemna rada
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
tak złym na pokoju; ty pawęzą ojczystą odpierasz potężnie rocie ciemnej i czynisz na placu z nią mężnie; obóstronnym ty mieczem Jehowy żywego odcinasz precz łby hydrze z karku brzydliwego. Ciebie w poczet żołnierzów swych też Kościół włoży, bo nie tylko z twej wargi słynie w nim głos Boży, ale pismem burzącym gromisz te sektarze, które Bóg dla niewstydu i bluźnierstwa skarze. Szczęśliwy tobie wieniec wije Wiara złoty i odbierzesz grosz dzienny za znój i roboty. Ale tego plac szerzej będzie kiedy; teraz (o com się chorym okiem próżno kusił nieraz) dziękujęć za mych hebel rytmów niechędogich, dobywszy od wdzięcznego serca słów ubogich.
Dziękuję za twe
tak złym na pokoju; ty pawęzą ojczystą odpierasz potężnie rocie ciemnej i czynisz na placu z nią mężnie; obóstronnym ty mieczem Jehowy żywego odcinasz precz łby hydrze z karku brzydliwego. Ciebie w poczet żołnierzów swych też Kościół włoży, bo nie tylko z twej wargi słynie w nim głos Boży, ale pismem burzącym gromisz te sektarze, które Bóg dla niewstydu i bluźnierstwa skarze. Szczęśliwy tobie wieniec wije Wiara złoty i odbierzesz grosz dzienny za znój i roboty. Ale tego plac szerzej będzie kiedy; teraz (o com się chorym okiem próżno kusił nieraz) dziękujęć za mych hebel rytmów niechędogich, dobywszy od wdzięcznego serca słów ubogich.
Dziękuję za twe
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 329
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
Cóż byś za czapkę oddał? ciężka cześć bez wetu.
Ćiało. Niewiem i to u Boga jakoby być miało: O Duszę nic niedbamy/ a wszytko o ciało. Chwała. Tam chwalisz gdzie nalano Garło/ garść napchano. Nicujesz i opacznie gdzieć nic niepodano. Ma widzę Diogenes Cynik swe Sektarze/ Stychże piesków pochlebcy z których i szczekarze. Nie szczyp gdzie nie dopuszcza dawania dostatek/ Jeśliż masz kogo chwalić/ ludzie chwal nie datek.
Chustka. Adam rolą a Ewa domem się bawiła/ Córka na miejscu chustki dla braciszków szyła: Bo widziała że nieraz potnieli w robocie/ A że nie raz mieli zapłakać
Coż byś zá czapkę oddał? ćiężka cześć bez wetu.
Ćiało. Niewiem y to v Bogá iákoby być miáło: O Duszę nic niedbamy/ á wszytko o ćiało. Chwałá. Tám chwalisz gdźie nalano Gárło/ garść nápchano. Nicuiesz y opacznie gdźieć nic niepodano. Ma widzę Diogenes Cynik swe Sektarze/ Stychże pieskow pochlebcy z ktorych y szczekárze. Nie szczyp gdźie nie dopuszcza dawánia dostátek/ Ieślisz masz kogo chwalić/ ludźie chwal nie dátek.
Chustká. Adam rolą á Ewá domem śię bawiła/ Corká ná mieyscu chustki dla braćiszkow szyła: Bo widźiáłá że nieraz potnieli w roboćie/ A że nie raz mieli zápłákáć
Skrót tekstu: JagDworz
Strona: Aiiiv
Tytuł:
Dworzanki
Autor:
Serafin Jagodyński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
, że jest dusza nieśmiertelna. Więc co jest bezpieczniejszego teraz obierać powinieneś. XLVI. Czwarta prawda: iż dusza ludzka jest zjednoczona z ciałem ludzkim, informując go. Nie tak jak organista jaki siedzący tylko przy organach według Platona. Iż według liczby i wielości ludzi, jest liczba i dusz. Nie tak jak niektórzy Sektarze metempsichosim to jest tranśmigracją jednejże duszy z jednego ciała w drugie imaginują. Jest jedna w każdym człowieku. Nie tak jak zmyślają Herezjarszy być dwie dusze, jednę dobrą, drugą złą. Nie tak jak Orygenes sądził być stworzone wszystkie dusze od początku świata. Co wszystko definiowało Concilium Lateraneńskie. Dusza przez się jest formą ludzkiego ciała
, że iest dusza niesmiertelna. Więc co iest bespiecznieyszego teraz obierać powinieneś. XLVI. Czwarta prawda: iż dusza ludzka iest ziednoczona z ciáłem ludzkim, informuiąc go. Nie ták iák organista iáki siedzący tylko przy orgánach według Platoná. Jż według liczby y wielości ludzi, iest liczba y dusz. Nie ták iák niektorzy Sektarze metempsichosim to iest transmigracyą iedneyże duszy z iednego ciáłá w drugie imaginuią. Jest iedna w każdym człowieku. Nie tak iák zmyśláią Herezyarszy być dwie dusze, iednę dobrą, drugą złą. Nie ták iák Origenes sądził być stworzone wszystkie dusze od poczatku światá. Co wszystko definiowało Concilium Lateraneńskie. Dusza przez się iest formą ludzkiego ciáła
Skrót tekstu: BystrzInfCosm
Strona: D2
Tytuł:
Informacja Cosmograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
biologia, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
