na każde Województwo, i Kapituły żeby jak Kapituły tak Województwa reparowali należycie, a przy skończonej funkcyj każdy Deputat powinien Inwentarz spisać Kamienicy, i Gospodarzowi oddać. Długi Miastom należące przez Deputatów powinne być wypłacone po skończonej fukncyj. Deputaci ani cały Trybunał w żadne Jurysdykcje Miasta wdawać się nie powinni ani w żadne taksy.
Deputaci Duchowni sentencje w Sprawach powinni Arianismi, Taktowych, i Mixti wszyscy alternato z Świeckimi, w Rejestrze zaś Compositi Judicii tylko 6. Duchownych i 6. Świeckich powinni dawać, według dawniejszych Praw 1578.
Prezydent jednak nie jest oddalony od pierwszej sentencyj według dawnych zwyczajów tak w Sprawach Duchownych, jako i wszystkich Świeckich, ani żaden Deputat Duchowny
na każde Województwo, i Kapituły żeby jak Kapituły tak Województwa reparowali należyćie, á przy skończoney funkcyi każdy Deputat powinien Inwentarz spisać Kamienicy, i Gospodarzowi oddać. Długi Miastom należące przez Deputatów powinne być wypłacone po skończoney fukncyi. Deputaći ani cały Trybunał w żadne Jurysdykcye Miasta wdawać śię nie powinni ani w żadne taxy.
Deputaći Duchowni sentencye w Sprawach powinni Arianismi, Taktowych, i Mixti wszyscy alternato z Swieckimi, w Rejestrze zaś Compositi Judicii tylko 6. Duchownych i 6. Swieckich powinni dawać, według dawnieyszych Praw 1578.
Prezydent jednak nie jest oddalony od pierwszey sentencyi według dawnych zwyczajów tak w Sprawach Duchownych, jako i wszystkich Swieckich, ani żaden Deputat Duchowny
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 253
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
wiem, żeś nie wszytko jeszcze wypłacił, chocieś tylko na drewnianym koniu przyjachał. Nie przyszło temu Synowi do tych plotek, bo też Ociec nic go o to nie pytał, no dixit unde venis, suiti vbi? ubi sunt quae tulisti? a czemuż się go to Ociec o nic nie pyta. Pięknie Sentencje dwie, wyzłaca Chryzolog. Leniwego miłosierdzia Ociec, nie zna. Kto roztrząsa grzechy, wydawa. Nie spytawszy o nic, woła na sługi. Proferte stolam primam, przynieście mi onę szatę najlepszą, dajcie mu pierścień, aby rozumiano, że się w-cudzych Krajach bogato ożenił, i ślubnym tym pierścieniem błyskać przyjachał.
wiem, żeś nie wszytko ieszcze wypłáćił, choćieś tylko ná drewniánym koniu przyiáchał. Nie przyszło temu Synowi do tych plotek, bo też Oćiec nic go o to nie pytał, no dixit unde venis, suiti vbi? ubi sunt quae tulisti? á czemuż się go to Oćiec o nic nie pyta. Pięknie Sentencye dwie, wyzłaca Chryzolog. Leniwego miłośierdźia Ociec, nie zna. Kto roztrząsa grzechy, wydawa. Nie zpytawszy o nic, woła ná sługi. Proferte stolam primam, przynieśćie mi onę szátę naylepszą, dayćie mu pierśćień, áby rozumiano, że się w-cudzych Kráiách bogáto ożenił, i ślubnym tym pierśćieniem błyskáć przyiáchał.
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 48
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
odródnych kazirodów zawziętości. Ale i o IchMościach Panach Senatorach wątpić niepotrzeba, że widząc ochotę tego, z którego sami są Stanu, redibit IchMościom prisca in pracordia virtus. Co dziś jednemu, jutro drugiemu być może, zwłaszcza tak snadnym omamienia sposobem, jako IchMościów omąmiono samych, abo wielce IchMość omąmić się dali, aby dali sentencje swoje przeciw mnie, że nie miano zemną ostro postąpić, na postrach to tylko mnie być miało.
Cieszą się Wolnością naszą, i zaszczycają Postronni, a czemuż w Domu damy ją sobie perperam jeszcze przez Białągłowę wydzierać, damy przewodzić i ten tak kosztowny wolnej Elekcji Klejnot, dla ambicji Królowej Jej Mości, aby tu
odrodnych káźirodow záwźiętośći. Ale y o IchMośćiách Pánách Senatorách wątpić niepotrzebá, że widząc ochotę tego, z którego sámi są Stanu, redibit IchMośćiom prisca in pracordia virtus. Co dźiś iednemu, iutro drugiemu bydź może, zwłaszczá ták snádnym omamienia sposobem, iáko IchMośćiow omąmiono sámych, ábo wielce IchMość omąmić się dáli, áby dáli sentencye swoie przećiw mnie, że nie miano zemną ostro postąpić, ná postrách to tylko mnie bydź miáło.
Cieszą się Wolnośćią nászą, y zászczycáią Postronni, á czemuż w Domu damy ią sobie perperam ieszcze przez Białągłowę wydźieráć, damy przewodźić y ten ták kosztowny wolney Elekcyey Kleynot, dla ambitiey Krolowey Iey Mośći, áby tu
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 155
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
jest/ która tą ścieżką panieństwa wiecznego chodzić poczęła; ona takie/ tak nabrane ufce świętych Panien/ prawdziwych Amazonek/ za sobą pociągnęła/ według Psalmu: Będą przywiedzione dziewice za nią, powinne jej będą przynioesione. Rzecze kto: Czytamy o Pannie błogosławionej/ iż rzewno płakała/ patrząc na Syna umierającego. Położmy na ich sentencje prawidło ś. Bonawentury/ abychmy nie pobłądzili/ którym on statek Panny błogosławionej przy boleściach onych/ twierdzej równa/ która dzieliła wody od wód. Genes: 1. Panna (mowi) była niebem, twierdzą, które się jednako obracało dla statku cierpliwości. I lub to dolina nawy/ to jest część zmysłowa/
iest/ ktora tą śćieszką pánieństwá wiecznego chodźić poczęłá; oná tákie/ ták nábráne vfce świętych Pánien/ prawdźiwych Amázonek/ zá sobą poćiągnęłá/ według Psálmu: Będą przywiedzione dziewice zá nią, powinne iey będą przynioeśione. Rzecze kto: Czytamy o Pánnie błogosłáwioney/ iż rzewno płákáłá/ pátrząc ná Syná vmieráiącego. Położmy ná ich sentencye práwidło ś. Bonáwentury/ ábychmy nie pobłądźili/ ktorym on státek Pánny błogosłáwioney przy boleśćiách onych/ twierdzey rowna/ ktora dźieliłá wody od wod. Genes: 1. Pánná (mowi) byłá niebem, twierdzą, które się iednáko obracáło dla státku ćierpliwośći. I lub to doliná nawy/ to iest część zmysłowa/
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 31
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
który zna głupstwo do siebie/ bo czego nieumie/ poradzi się u drugich; aniż mądry taki/ który w oczach tylo swoich mądry/ ten pogardza radą cudzą/ swoją/ potrzebom swoim nie wystarczy/ tak ginie. Więc ten leń (niżej mówi) zda się sobie mędrszym/ aniż siedm mężów/ którzy mawiają sentencje mądre: wszytko to sprawuje praesumpcja przeklęta/ która młodź zraża z nauki potrzebnej. Dzięcioł tylo raz w twardy dąb uderzy/ i rozumie iż dziurę w nim uczynił; trzebaby nieboże drugi raz/ i setny/ i tysiącny. Twardo zapisana nauka Panowie młodzi/ wiele dla niej uczynić potrzeba/ wiele myślić/ wiele się
ktory zna głupstwo do śiebie/ bo czego nieumie/ porádźi się v drugich; ániż mądry táki/ ktory w oczách tylo swoich mądry/ ten pogardza rádą cudzą/ swoią/ potrzebom swoim nie wystárczy/ ták ginie. Więc ten leń (niżey mowi) zda się sobie mędrszym/ ániż siedm mężow/ którzy mawiáią sentencye mądre: wszytko to spráwuie praesumpcya przeklęta/ ktora młodź zraża z náuki potrzebney. Dźięćioł tylo raz w twárdy dąb vderzy/ y rozumie iż dźiurę w nim vczynił; trzebáby nieboże drugi raz/ y setny/ y tyśiącny. Twárdo zápisána náuká Pánowie młodźi/ wiele dla niey vczynić potrzebá/ wiele myślić/ wiele się
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 78
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
z Greckiego koniec przynoszący: Chrystophorus, Chrystusa noszący: Stauroforus,Krzyż dźwigający: Trismegistus, to jest ter Magnus: Optatus Milevitanus. (Episcopus) może ci dać okazją i asumpt do komplementu: pożądany Gość Milevitanus mile witany w domu moim Jegomość PARONOMAZIE albo, SŁÓW PODOBIEŃSTWO Z których Ja nieudolny Kompozytor, następujące poformowałem sentencje.
1 Ludzi wesołych i światowych, Levia et Iovialia kontentują,
2 Gdy kogo ciężko urazisz, od siebie odrazisz.
3. Kto nazbyt wczym zeluje, tego potym żałuje.
4. Rozumiemy żeśmy na lądzie, a my na lodzie.
5. Mało papy (id est chleba) a wiele pompy.
z Greckiego koniec przynoszący: Chrystophorus, Chrystusa noszący: Staurophorus,Krzyż dzwigáiący: Trismegistus, to iest ter Magnus: Optatus Milevitanus. (Episcopus) może ci dać okazyą y asumpt do komplementu: pożądany Gość Milevitanus mile witany w domu moim Iegomość PARONOMAZIE albo, SŁOW PODOBIENSTWO Z ktorych Ia nieudolny Kompozytor, następuiące poformowałem sentencye.
1 Ludzi wesołych y światowych, Levia et Iovialia kontentuią,
2 Gdy kogo ciężko urazisz, od siebie odrazisz.
3. Kto nazbyt wczym zeluie, tego potym żałuie.
4. Rozumiemy żeśmy na lądzie, a my na lodzie.
5. Mało papy (id est chleba) a wiele pompy.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 61
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
od chmur zakryta była, błądzili, i byli w niebezpieczeństwie życia. Z tej racyj na wielkie morze Ocean niepuszczali się nigdy.
TEOLOGIĄ zaczął eksplikować w Aleksandryj Pantenus, potym Klemens Aleksandryjski, tandem Origenes.
Theologiam Scholasticam pierwszy rozporządził Damascen, po nim Petrus Lombardus Biskup i Doktor Paryski, Magister Scientiarum nazwany Antonomasticè, który sentencje Ojców Świętych różne pozbierał, około Roku 1200. Tego Lombarda Magistra eksplikowali potym, Z. Tomasz Doktor Anielski R. P. 1254. i dał pozcątek Scholae Thomisticae. Drugi eksplikował Joannes Duns Scottus zakonu Z. Franciszka Minorum, od którego bierze Originem Schola Scotistica zmarłego R. P. 1308.
BIBLIĄ Świętą podzielił na
od chmur zakrytá była, błądzili, y byli w niebiespieczeństwie życia. Z tey rácyi ná wielkie morze Ocean niepuszczali się nigdy.
THEOLOGIĄ zaczął explikowáć w Alexandryi Pantenus, potym Klemens Alexandryiski, tandem Origenes.
Theologiam Scholasticam pierwszy rozporządził Damascen, po nim Petrus Lombardus Biskup y Doktor Paryski, Magister Scientiarum nazwany Antonomasticè, ktory sentencye Oycow Swiętych rożne pozbierał, około Roku 1200. Tego Lombarda Magistra explikowali potym, S. Tomász Doktor Anielski R. P. 1254. y dał pozcątek Scholae Thomisticae. Drugi explikował Ioannes Duns Scottus zakonu S. Franciszka Minorum, od ktorego bierze Originem Schola Scotistica zmarłego R. P. 1308.
BIBLIĄ Swiętą podzielił ná
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 983
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, Kazania na niektóre Solemnitates. Naevi, które się mogły w jego wedrzeć Opera, na Lateraneńskim III Concilium są proponowane, nie wzieły swej nagany, jako probabiles tylko od Autorów niektórych. Z. Antoninus je do dwunastu Artykułów ściąga Parte 4. titulo 11 cap. 8. Nie wszytkie bowiem szkoły i Teologowie jego przyjęli sentencje, których jest Index na końcu czwartej księgi Sententiarum, zebrany.
Conradus LYCOSTHENES Rubeaquensis, oprócz różnych Operów wydał Apophtegmata, albo Dicta osobliwsze różnychosób.
S: LUCIANUS,Kapłan Antiocheńskiego Kościoła, który Biblię z Hebrajskiego na Grecki przetłumaczył język, którą jego Katalog Osób wiadomości o sobie godnych
wersyę Z: Hieronim nazywa Octavam. Został
, Kazania na niektore Solemnitates. Naevi, ktore się mogły w iego wedrzeć Opera, na Lateraneńskim III Concilium są proponowane, nie wzieły swey nagany, iako probabiles tylko od Autorow niektorych. S. Antoninus ie do dwunastu Artykułow sciąga Parte 4. titulo 11 cap. 8. Nie wszytkie bowiem szkoły y Teologowie iego przyieli sentencye, ktorych iest Index na końcu czwartey księgi Sententiarum, zebrany.
Conradus LYCOSTHENES Rubeaquensis, oprucz rożnych Operow wydał Apophtegmata, albo Dicta osobliwsze rożnychosob.
S: LUCIANUS,Kapłan Antiocheńskiego Kościoła, ktory Biblię z Hebrayskiego na Grecki przetłumaczył ięzyk, ktorą iego Katalog Osob wiadomości o sobie godnych
wersyę S: Hieronim nazywa Octavam. Został
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 654
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Władysława IV Króla Polskiego do Witelleska Generała Jezuickiego w Liście pisanym pochwalony, z stylu i z Historyj Sincerae veritatis. Znalazł jednak swego Anastarcha krytycznego Gaspara Ściopiusa, który wydał książkę przeciw niemu Infamia Famiani, ale tym skryptem sobie, nie jemu ujął sławy.
Ioannes STOBAEUS Autor, który z różnych mądrych Greckich Autorów pozbierał z pracą sentencje, z wielkim Czytelnika pożytkiem i wygodą, które chwali Photius, á Gvillelmus Canterus po Łacinie przetłumaczył. Żył ten Stobaeus za Dioklecjana Cesarza około Roku 290,
Ioannes Adamus SCHAL Niemiec z Elektoratu Kolonieńskiego, z Kolna Miasta rodem, Jezuita, który z Rzymu do Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
Chin udał się,
Władysława IV Krola Polskiego do Witelleska Generała Iezuickiego w Liście pisanym pochwalony, z stylu y z Historyi Sincerae veritatis. Znalazł iednak swego Anastarcha krytycznego Gaspara Sciopiusa, ktory wydał ksiąszkę przeciw niemu Infamia Famiani, ale tym skryptem sobie, nie iemu uiął sławy.
Ioannes STOBAEUS Autor, ktory z rożnych mądrych Greckich Autorow pozbierał z pracą sentencye, z wielkim Czytelnika pożytkiem y wygodą, ktore chwali Photius, á Gvillelmus Canterus po Łacinie przetłumaczył. Zył ten Stobaeus za Dyoklecyana Cesarza około Roku 290,
Ioannes Adamus SCHAL Niemiec z Elektoratu Kolonieńskiego, z Kolna Miasta rodem, Iezuita, ktory z Rzymu do Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
Chin udał się,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 690
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
chcąc podobać, samą Polszczyzną koncypują i miewają Kazania (a Świeccy Mowy, Listy) w czym ja ich nie cenzuruję bo, volenti et amanti nibil difficile; ale ich wtym pracę wielką i pamięć admiruję z czego jak słyszę od wielu, mniej plauzu odbierają od Audytorów, bo vox praetereaq; nihil: milej słuchać rzucane sentencje, Fragmemta, symbola, lemmata Łacińskie, niż mieć wodę bez rybek, suknie bez potrzeb. Jedyny X. Piotr Skarga wprzód Świecki Ksiądz, potym Jezuita i zawołany onych czasów Kaznodzieja, samą kazywał Polszczyzną; ale to Polakom wtedy rudibus i gdy było wiele Lutrów i Luterek, i to z natchnienia Ducha Z. Ale
chcąc podobać, samą Polszczyzną koncypuią y miewaią Kazania (a Swieccy Mowy, Listy) w czym ia ich nie censuruię bo, volenti et amanti nibil difficile; ale ich wtym pracę wielką y pamięć admiruię z czego iak słyszę od wielu, mniey plauzu odbieraią od Auditorow, bo vox praetereaq; nihil: miley słuchać rzucane sentencye, Fragmemta, symbola, lemmata Łacińskie, niż miec wodę bez rybek, suknie bez potrzeb. Iedyny X. Piotr Skarga wprzod Swiecki Xiądz, potym Iezuita y zawołany onych czasow Kaznodzieia, samą kazywał Polszczyzną; ale to Polakom wtedy rudibus y gdy było wiele Lutrow y Luterek, y to z natchnienia Ducha S. Ale
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 373
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
