do pracowitej zatem towarzysza usługi aplikował. Obóz mu był szkołą, hasło ćwiczeniem, rok osiemnasty doskonałym w okazji zażyciem, trzydziesty zasługami, honorem, reputacyją i fortuną wysoką, ojczyzny podporą, rodzicom pociechą i błogosławieństwem. A gdy się tak szlacheccy w edukacjach swoich mieli synowie, jakoż Polska być szczęśliwą nie miała? Wojsko serdeczne i regularne, imię narodu sławne, nieprzyjaciołom straszne, Bogu przyjemne i protekcyją świętą zaszczycone. Tak i mieszczanie, tak i chłopi, każdy według możności i powołania swojego, cnotliwie, ostro i pracowicie ćwiczyli i trzymali dziatki, od chwały Boskiej począwszy, przez pomierną literę, przez wszelkie niewczasy i niewygody, przez cechy,
do pracowitej zatem towarzysza usługi aplikował. Obóz mu był szkołą, hasło ćwiczeniem, rok osiemnasty doskonałym w okazyi zażyciem, trzydziesty zasługami, honorem, reputacyją i fortuną wysoką, ojczyzny podporą, rodzicom pociechą i błogosławieństwem. A gdy się tak szlacheccy w edukacyjach swoich mieli synowie, jakoż Polska bydź szczęśliwą nie miała? Wojsko serdeczne i regularne, imię narodu sławne, nieprzyjaciołom straszne, Bogu przyjemne i protekcyją świętą zaszczycone. Tak i mieszczanie, tak i chłopi, każdy według możności i powołania swojego, cnotliwie, ostro i pracowicie ćwiczyli i trzymali dziatki, od chwały Boskiej począwszy, przez pomierną literę, przez wszelkie niewczasy i niewygody, przez cechy,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 217
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
/ daleko barziej w kim drugim co sprawić. Wzamąconej wodzie twarzy słonecznej nie obaczysz/ w zamieszanym sercu/ Boska wola i łaska nie da się widzieć. Gdy morze stateczne/ by też był przeciwny wiatr/ na twe żagle go zażyjesz. Kiedy się wzburzy i użytecznego bać się trzeba. 7. Ponieważ tedy to i serdeczne/ i powierzchownego ułożenia przykładem Pańskim łagodne uspokojenie/ tak bardzo człowiekowi pożyteczne jest/ koniecznie trzeba owe to nasze tak w słowach/ jako w postępkach przytępić ości/ którymi się z marnej okazji/ dla lada przykrostki/ dla lada przymowki/ nie ubłaganie jeżymy. Którymi i ludzie rażąc/ od siebie odrażamy/ i nas samych
/ dáleko bárźiey w kim drugim co spráwić. Wzámąconey wodźie twarzy słoneczney nie obaczysz/ w zámieszanym sercu/ Boska wolá y łáská nie da się widźieć. Gdy morze státeczne/ by też był przećiwny wiátr/ ná twe żagle go záżyiesz. Kiedy się wzburzy y użytecznego bać się trzebá. 7. Poniewász tedy to y serdeczne/ y powierzchownego ułożeniá przykładem Páńskim łágodne uspokoienie/ ták bárdzo człowiekowi pożyteczne iest/ koniecznie trzebá owe to násze ták w słowách/ iáko w postępkách przytępić ośći/ ktorymi się z márney okáziey/ dlá láda przykrostki/ dlá láda przymowki/ nie ubłagánie ieżymy. Ktorymi y ludźie rażąc/ od śiebie odrażamy/ y nás samych
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 309
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
na moje i Syna mego pożywienie naznaczył, mały folwarczek w tej wsi kupiła, i ofiaruję go nie tylko dla pomieszkania, lecz z wielkim serca ukontentowaniem za własność go WMPani ustąpię. Dałby Bóg! Żeby się WMPani nieuznana bawić u mnie mogła. O jakbyśmy swobodne, spokojne, i skromne prowadziły życie. To serdeczne żądanie służenia WMPani powróciłoby mi pierwsze zdrowie i czerstwość. HRABINY SZWEDZKIEJ G** PRZYPADKI
Odważyłam się do jej małego jechać folwarku. Nie zastałam tam żadnego bogactwa, żadnego zbytku, ale porządek i wygodę, które dobieranego upodobania Pani swojej były świadkami. Widziałam także wielość pięknych ksiąg w jej najlepszym pokoju, lecz tej
na moie i Syna mego pożywienie naznaczył, mały folwarczek w tey wśi kupiła, i ofiaruię go nie tylko dla pomieszkania, lecz z wielkim serca ukontentowaniem za własnośc go WMPani ustąpię. Dałby Bog! Zeby śię WMPani nieuznana bawić u mnie mogła. O iakbyśmy swobodne, spokoyne, i skromne prowadziły życie. To serdeczne żądanie służenia WMPani powroćiłoby mi pierwsze zdrowie i czerstwość. HRABINY SZWEDZKIEY G** PRZYPADKI
Odwazyłam śię do iey małego iechać folwarku. Nie zastałam tam żadnego bogactwa, żadnego zbytku, ale porządek i wygodę, ktore dobieranego upodobania Pani swoiey były swiadkami. Widziałam także wielość pięknych kśiąg w iey naylepszym pokoiu, lecz tey
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 32
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zastawił. Prawie mu znowu żywot dał/ jako Pan cnotliwy/ Rozumiał że co dobrego/ ano człek zdradliwy: Potym Cara i Polaki bił nielitościwy. Drugie sadzał do więzienia bez wszelkiej przyczyny/ Szlachtę zacną/ Kasztelana/ Wojewodze syny/ I Carowa/ żal się Boże/ przy niej i kto my: Których nieba przenikało serdeczne wzdychanie/ I powietrze napełniało szerokie/ płakanie/ Szlachetnych pań i panienek smutne narzekanie. Nie ruszeło to Szujskiego/ bo serce katowskie: Choć miały tego przypłacić krainy Moskiewskie/ Wynajdował zmyślający potwarzy łotrowskie. Śmiał to mówić na Polaki, że pokoj wruszają/ Zbrojna ręka zmyślonego Cara nam dawają: Z Carowa łacińską wiarę do
zástáwił. Práwie mu znowu żywot dał/ iáko Pan cnotliwy/ Rozumiał że co dobrego/ áno człek zdrádliwy: Potym Cárá y Polaki bił nielutośćiwy. Drugie sadzał do więźienia bez wszelkiey przyczyny/ Szlachtę zacną/ Kásztelaná/ Woiewodze syny/ Y Cárowa/ żal sie Boże/ przy niey y kto my: Ktorych niebá przenikáło serdeczne wzdychánie/ Y powietrze nápełniáło szerokie/ płákánie/ Szláchetnych pań y pánienek smutne nárzekánie. Nie ruszeło to Szuyskiego/ bo serce kátowskie: Choć miáły tego przypłáćić kráiny Moskiewskie/ Wynáydował zmysláiący potwarzy łotrowskie. Smiał to mowić ná Polaki, że pokoy wruszáią/ Zbroyna ręká zmyslonego Cárá nam dawáią: Z Cárowa łáćinską wiárę do
Skrót tekstu: PieśńSzuj
Strona: Av
Tytuł:
Pieśń o tyraństwie Szujskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
zżarł wilk drapieżliwy Miody wybrał niedźwiedź chciwy Wtenczas z ludźmi nieme skały Żałosnym głosem wołały: Niemasz cię, o Daphnis drogi, Nie dbasz o ojczyste progi. Ciebie noszą morskie wały A nas drapie zwierz zuchwały. Ty nawiedzasz obce kraje A nas w troskach już nie staje. Na ten głos, na to wołanie I serdeczne narzekanie Same się nieba wzruszyły I Daphnisa przywróciły A z nim i wesołe czasy. Już się znowu śmieją lasy, Pola kwitną, rady dwory, Z nimi gumna i obory. Wilk owcom więcej nie szkodzi Już bezpiecznie stado chodzi Pasterz w cieniu odpoczywa I Phillis ochotniej śpiewa. Zdrów szczęśliwie mieszkaj z nami Nie gardź wiejskimi darami
zżarł wilk drapieżliwy Miody wybrał niedźwiedź chciwy Wtenczas z ludźmi nieme skały Załosnym głosem wołały: Niemasz cię, o Daphnis drogi, Nie dbasz o ojczyste progi. Ciebie noszą morskie wały A nas drapie zwierz zuchwały. Ty nawiedzasz obce kraje A nas w troskach już nie staje. Na ten głos, na to wołanie I serdeczne narzekanie Same się nieba wzruszyły I Daphnisa przywrociły A z nim i wesołe czasy. Już się znowu śmieją lasy, Pola kwitną, rady dwory, Z nimi gumna i obory. Wilk owcom więcej nie szkodzi Już bezpiecznie stado chodzi Pasterz w cieniu odpoczywa I Phillis ochotniej śpiewa. Zdrow szczęśliwie mieszkaj z nami Nie gardź wiejskimi darami
Skrót tekstu: NaborWierWir_I
Strona: 333
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Daniel Naborowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1620 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
; przyjdziemy do niego: Ap. c. 3 Wtóra Strzała Joan.
O jako z wielką góre uprzejmością/ Przeciwko tobie/ z jaką się miłością/ Prosi serdecznie/ do twego pokoja/ Otwórz mi siostro/ gołębico moja: Abowiem głowa moja pełna rossy/ I kropel krwawych napiły się włosy. Toć to jest moje serdeczne kochanie/ Z Synmi ludzkimi/ mieć swoje mieszkanie: Cant: 5. Prou. 8.
Patrz jak cię wzywa Zbawiciel łaskawy/ Nie ma krom ciebie wdzięczniejszej zabawy. Sam się do ciebie garnie i przybliża/ Szuka/ kołace/ z prośbą się uniża: Mogąc się obejść bez ciebie koniecznie/ Oczym Psalmista/
; przyidziemy do niego: Ap. c. 3 Wtorá Strzałá Joan.
O iáko z wielką gore vprzeymośćią/ Przećiwko tobie/ z iáką sie miłośćią/ Prośi serdecznie/ do twego pokoiá/ Otworz mi śiostro/ gołębico moiá: Abowiem głowá moiá pełná rossy/ Y kropel krwáwych nápiły sie włosy. Toć to iest moie serdeczne kochánie/ Z Synmi ludzkimi/ mieć swoie mieszkánie: Cant: 5. Prou. 8.
Pátrz iák ćie wzywa Zbáwićiel łáskáwy/ Nie ma krom ćiebie wdzięcznieyszey zabáwy. Sam sie do ćiebie gárnie y przybliża/ Szuka/ kołáce/ z prośbą sie vniża: Mogąc sie obyść bez ćiebie koniecznie/ Oczym Psalmistá/
Skrót tekstu: TwarKPoch
Strona: G2v
Tytuł:
Pochodnia miłości bożej
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
była; taka ckliwość i niespokojność w-każdym utrapieniu pokazuję/ właśnie jakoby mię Bóg mój Jezus Zbawiciel nauką i przykładem swoim nie do pokory i cichości/ ale do nadętej niecierpliwości prowadził. Drogi doskonałości Chrześć:
4. Co ja na się mój Jezu przed tobą wyznawam ze wstydem/ i z-żalem gorzkim serca mego. Abowiem serdeczne zasromanie obejmuje duszę moję/ że tak jest zewsząd pieszczona i niedotkliwa/ że tak wiele grzesząc tak przecię niczego za dosyćuczynienie znosić nie chce: że w-pojsrzodku okazji cierpienia jako ryba wpuł morza pływając/ wszelkiego jednak utrapienia/ i głupie i niepodobnie uchodzić chcę/ że patrząc na żywe i rzetelne przykłady tak wielu tysięcy Świętych Bozych/
byłá; táka ckliwość i niespokoyność w-káżdym vtrapieniu pokázuię/ właśnie iákoby mię Bog moy Iezus Zbáwićiel náuką i przykłádem swoim nie do pokory i cichośći/ ále do nádętey niećierpliwośći prowádźił. Drogi doskonáłośći Chrześć:
4. Co ia ná się moy Iezu przed tobą wyznawam ze wstydem/ i z-żalem gorzkim sercá mego. Abowiem serdeczne zásrománie obeymuie duszę moię/ że ták iest zewsząd piesczona i niedotkliwa/ że ták wiele grzesząc ták przećię niczego zá dosyćuczynienie znośić nie chce: że w-poysrzodku okázyey ćierpienia iáko rybá wpuł morza pływáiąc/ wszelkiego iednák vtrapienia/ i głupie i niepodobnie vchodźić chcę/ że pátrząc ná żywe i rzetelne przykłády ták wielu tyśięcy Swiętych Bozych/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 134
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
dusz w-czyscu ratowanie rozmaitymi sposobami w-kościele świętym zwyczajnymi skaranie skuteczne i stateczne czyniących.
3. Uzalenia wszelakie wizerunki mamy w-Panu i w-Bogu naszym/ w-Chrystusie JEzusie/ którego nic innego na ten świat nie sprowadziło/ ani uczestnikiem natury naszej i przy naturze wszytkich nędz i niedostatków nie uczyniło/ tylko przedziwne a serdeczne i niezahamowane użalenie nad nędzą i zgubą naszą/ a nieugaszone pragnienie czci Boskiej i naszego zbawienia wiecznego. I kiedy tenże Zbawiciel nasz opowiada/ za co na ostatecznym sądzie/ abo dobrym oddawać błogosławieństwo/ i królestwo wieczne/ abo niezbożnym przeklęctwo i zatracenie z-diabłem wiekuiste naznaczać będzie/ nie wylicza innych żadnych przyczyn/
dusz w-czyscu rátowánie rozmáitymi sposobámi w-kośćiele świętym zwyczáynymi skáránie skuteczne i státeczne czyniących.
3. Vzalenia wszelákie wizerunki mamy w-Pánu i w-Bogu nászym/ w-Chrystuśie IEzuśie/ ktorego nic innego ná ten świát nie sprowádźiło/ áni vczestnikiem nátury nászey i przy náturze wszytkich nędz i niedostátkow nie vczyniło/ tylko przedźiwne á serdeczne i niezáhámowáne vżalenie nád nędzą i zgubą nászą/ á nievgászone prágnienie czći Boskiey i nászego zbáwienia wiecznego. I kiedy tenże Zbáwićiel nász opowiada/ zá co ná ostátecznym sądźie/ ábo dobrym oddawáć błogosłáwieństwo/ i krolestwo wieczne/ ábo niezbożnym przeklęctwo i zátrácenie z-diabłem wiekuiste náznáczáć będźie/ nie wylicza innych żadnych przyczyn/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 215
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
a ty u wszytkich nas byłeś miłością naszą.
Daj nam Panie co każesz/ a kasz co chcesz. Zmiłuj się nad nami jako umiesz/ możesz/ i chcesz. Na większą a wieczną chwałę twoję. Ćwiczenie 12. Raduj się ze wszytkich dóbr Boskich.
PUNKT 1. UWaż iż radość abo wesele/ jest serdeczne uciszenie i ucieszenie z-dobr nabytych i obecnych/ lubo twoich własnych/ lubo innych/ ale tobie miłych person należącym; którym jako życzysz aby dobrze było/ tak też się radujesz gdy się dobre dzieje. Jeśli tedy Boga miłujesz życzysz mu też dobrze/ a iż on jest wszytkich dóbr pełen/ i owszem jest wszytkich dóbr zupełnością
á ty v wszytkich nas byłeś miłośćią nászą.
Day nam Pánie co każesz/ á kasz co chcesz. Zmiłuy się nád námi iáko vmiesz/ możesz/ i chcesz. Ná większą á wieczną chwałę twoię. Cwiczenie 12. Ráduy się ze wszytkich dobr Boskich.
PUNKT 1. VWaż iż rádość ábo wesele/ iest serdeczne vćiszenie i vćieszenie z-dobr nabytych i obecnych/ lubo twoich własnych/ lubo innych/ ále tobie miłych person należącym; ktorym iáko życzysz áby dobrze było/ ták też się ráduiesz gdy się dobre dźieie. Ieśli tedy Bogá miłuiesz zyczysz mu też dobrze/ á iż on iest wszytkich dobr pełen/ i owszem iest wszytkich dobr zupełnośćią
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 376
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
Oderwanie się od siebie, i do wszytkiego stworzenia 386. Ćwiczenie 15. Powzdanie się cale i doskonale na wolą Bożą. 398. Ćwiczenie 16. Zebranie u Boga złączenia się z-Bogiem i potrzeb do niego. 398. Ćwiczenie 17. Szukanie podobieństwa z-Bogiem. 401. Ćwiczenie 18. Uzdychanie serdeczne do złącenia się z Bogiem. 406. Ćwiczenie 19. Mieszkanie zawsze z-Bogiem i w-Bogu. 409. Ćwiczenie 20. Odnawianie z-Bogiem zjednoczenia. 415. Ćwiczenie 21. Ćwiczenie w-miłości doskonałej bliźniego, i wszytkich rzeczy. 420. Ćwiczenie 22. Dziękowanie Bogu za dobrodziesytwa jego a naprzód
Oderwánie się od śiebie, i do wszytkiego stworzenia 386. Cwiczenie 15. Powzdánie się cále i doskonále ná wolą Bożą. 398. Cwiczenie 16. Zebránie v Bogá złączenia się z-Bogiem i potrzeb do niego. 398. Cwiczenie 17. Szukánie podobienstwá z-Bogiem. 401. Cwiczenie 18. Vzdychánie serdeczne do złącenia się z Bogiem. 406. Cwiczenie 19. Mieszkánie záwsze z-Bogiem i w-Bogu. 409. Cwiczenie 20. Odnawiánie z-Bogiem ziednoczenia. 415. Cwiczenie 21. Cwiczenie w-miłośći doskonáłey bliźniego, i wszytkich rzeczy. 420. Cwiczenie 22. Dźiękowánie Bogu zá dobrodźiesytwá iego á naprzod
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 511
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
