: 21. Oprócz tego jednego głosu/ żem miedzy nimi stojąc zawołał: Dla zmartwychwstania umarłych/ ja dziś sądzony bywam od was. 22
. A Usłyszawszy to Feliks/ odłożył sprawę ich/ mówiąc: Gdy się o tej drodze dostateczniej wywiem kiedy tu Hetman Lizjasz przyjedzie/ rozeznam sprawy wasze. 23. I rozkazał Setnikowi aby strzegł Pawła/ i pofolgował mu; i aby nie bronił żadnemu z przyjaciół jego posługować mu/ albo go nawiedzać. 24
. A Po kilku dni przyjachawszy Feliks z Drusyllą żoną swoją/ która była Żydowka/ kazał zawołać Pawła; i słuchał go o wierze w CHrystusa. 25. A gdy on rzecz czynił o
: 21. Oprocż tego jednego głosu/ żem miedzy nimi stojąc záwołał: Dla zmartwychwstánia umárłych/ ja dźiś sądzony bywam od was. 22
. A Usłyszawszy to Felix/ odłożył sprawę ich/ mowiąc: Gdy śię o tey drodze dostátecżniey wywiem kiedy tu Hetman Lizyasz przyjedźie/ rozeznam spráwy wásze. 23. Y rozkazał Setnikowi áby strzegł Páwłá/ y pofolgował mu; y áby nie bronił żadnemu z przyjaćioł jego posługowáć mu/ álbo go náwiedzáć. 24
. A Po kilku dni przyjáchawszy Felix z Drusyllą żoną swoją/ ktora byłá Zydowká/ kazáł záwołáć Páwłá; y słuchał go o wierze w CHrystusá. 25. A gdy on rzecż cżynił o
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 154
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Ni bezpieczne żeglowanie opowiadającemu. 11. niewierzono. 14. Potym od wiatrów porwani będąc. 21. 41. z okrętem się rozbili. 34. wszyscy jednak zdrowo. 44. do brzegu przypłynęli. 1
. A Gdy skazano/ żebyśmy płynęli do Włoch/ oddano i Pawła/ i niektóre inne więźnie/ Setnikowi/ imieniem Juliuszowi/ Roty Augustowej. 2. Tedy wsiadszy w okręt Adramiteński/ mając płynąć podle krain Azji/ puściliśmy się od brzegu: a był z nami Arystarchus Macedończyk z Tessaloniki. 3. A drugiego dnia przypłynęliśmy do Sydonu: kędy Juliusz ludzko się Pawłowi stawiwszy/ pozwolił mu iść do przyjaciół aby wczasu
Ni bespiecżne żeglowánie opowiadájącemu. 11. niewierzono. 14. Potym od wiatrow porwáni będąc. 21. 41. z okrętem się rozbili. 34. wszyscy jednak zdrowo. 44. do brzegu przypłynęli. 1
. A Gdy skazano/ żebysmy płynęli do Włoch/ oddano y Páwłá/ y niektore inne więźnie/ Setnikowi/ imieniem Iuliuszowi/ Roty Augustowey. 2. Tedy wśiadszy w okręt Adrámiteński/ májąc płynąć podle krájin Azyey/ puśćilismy śię od brzegu: á był z námi Arystárchus Mácedońcżyk z Tessáloniki. 3. A drugiego dniá przypłynęlismy do Sydonu: kędy Iuliusz ludzko śię Páwłowi stáwiwszy/ pozwolił mu iść do przyjaćioł áby wcżásu
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 157
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
spuścili ołów/ i znaleźli piętnaście sążeń. 29. A bojąc się aby snadź na miejsca ostre nie wpadli/ zrzuciwszy cztery kotwice z styru/ pragnęli aby dzień był. 30. A gdy żeglarze myślili z okrętu uciec/ i spuścili bacik na morze/ chcąc rzkomo od przodku okrętu zarzucać kotwice/ 31. Rzekł Paweł Setnikowi i żołnierzom: Jeśli ci nie zostaną w okręcie/ wy zachowani być nie możecie. 32. Tedy żołnierze obcięli powrozy u bacika/ i dopuścili mu odpaść. Rozd. XXVII. AktA APOSTOL. Rozd. XXVIII. 33
. A Miedzy tym niż się rozedniało/ napominał Paweł wszystkie aby pokarm przyjęli/ mówiąc: Dziś
spuśćili ołow/ y ználeźli piętnaśćie sążeń. 29. A bojąc śię áby snádź ná miejscá ostre nie wpádli/ zrzućiwszy cżtery kotwice z styru/ prágnęli áby dźień był. 30. A gdy żeglarze myślili z okrętu ućiec/ y spuśćili baćik ná morze/ chcąc rzkomo od przodku okrętu zárzucáć kotwice/ 31. Rzekł Páweł Setnikowi y żołnierzom: Iesli ći nie zostáną w okręćie/ wy záchowáni być nie możećie. 32. Tedy żołnierze obćięli powrozy u baćiká/ y dopuśćili mu odpáść. Rozd. XXVII. ACTA APOSTOL. Rozd. XXVIII. 33
. A Miedzy tym niż śię rozedniáło/ nápominał Páweł wszystkie áby pokarm przyjęli/ mowiąc: Dźiś
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 158
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
wiary nie znalazł. 11. A powiadam wam: Iż wiele ich od Wschodu i od Zachodu słońca przydzie/ a usiądą za stołem z Abrahamem i z Izaakiem i z Jakobem w królestwie niebieskim. 12. Ale synowie królestwa będą wyrzuceni w ciemności zewnętrzne; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 13. I rzekł JEzus Setnikowi; Idź/ a jakoś uwierzył/ niechci się stanie. I uzdrowiony jest sługa jego onejże godziny. * 14
. A Gdy JEzus przyszedł do domu Piotrowego/ ujrzał Świekrę jego leżącą na łożu/ i mającą gorączkę. 15. I dotknął się ręki jej/ i opuściła ją gorączka: i wstała/
wiáry nie ználazł. 11. A powiádam wam: Iż wiele ich od Wschodu y od Zachodu słoncá przydźie/ á uśiędą zá stołem z Abráhámem y z Izáákiem y z Iákobem w krolestwie niebieskim. 12. Ale synowie krolestwá będą wyrzuceni w ćiemnośći zewnętrzne; tám będźie płácż y zgrzytánie zębow. 13. Y rzekł IEzus Setnikowi; Idź/ á jákoś uwierzył/ niechći śię stánie. Y uzdrowiony jest sługá jego onejże godźiny. * 14
. A Gdy IEzus przyszedł do domu Piotrowego/ ujrzał Swiekrę jego leżącą ná łożu/ y májącą gorącżkę. 15. Y dotknął śię ręki jey/ y opuśćiłá ją gorącżká: y wstáłá/
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 9
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, że też i za Boga głupi ludzie mieć go poczęli, i on śmiał się synem Bożym udawać, jako historia Piotra Z. świadczy: Niewspominam latania jego, gdy za modlitwą Piotra Z. z powietrza upadł. Opuszczam i to, gdy twarz Faustyniana Ojca Klimunta świętego w swoję przemienił, gdy go Cesarz Corneliuszowi setnikowi dla zbrodni jego pojmać rozkazał. Króciuchno tylko przypomnię, jako Bóg tym bezecnymi ludźmi, i wszytkie prawa brzydzą się. Mówi zbowiem sam u Mojżesza: Czarownikom nie dopuszczaj żyć na ziemi, i niech żaden z nich nie mieszka w krainie twojej, żeby cię snadż do grzechu nie przywodzili, jako wszetecznica na garle bywa karana
, że też y za Boga głupi ludzie mieć go poczęli, y on śmiał sie synem Bożym vdawać, iako historia Piotra S. świadczy: Niewspominam latania iego, gdy za modlitwą Piotra S. z powietrza vpadł. Opusczam y to, gdy twarz Faustyniana Oyca Klimunta świętego w swoię przemienił, gdy go Cesarz Corneliuszowi setnikowi dla zbrodni iego poimać roskazał. Krociuchno tylko przypomnię, iako Bog tym bezecnymi ludźmi, y wszytkie prawa brzydzą się. Mowi zbowiem sam v Moyzesza: Czarownikom nie dopusczay życ na ziemi, y niech żaden z nich nie mieszka w krainie twoiey, żeby ćię snadż do grzechu nie przywodzili, iako wszetecznica na garle bywa karana
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 5
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
