em aż ad Causam Finalem seu Effectum: Co na pijaństwo następować zwykło? Albo/ Co z Opilstwa pochodzi/ i co sprawuje? Nic dobrego: Jest boweim Mater omnium vitiorum: Matką wszystkich występków. Jako tedy Matka/ tak i PIjaństwo niby niejaka Matka rodzi dziatki/ ba już porodziła dziatek/ a zwłaszcza Corek siedm. Vid. M. Lungwitz tm. 9. Theilder Bibl. Herβ-Postill/ in Domin. XX . p. Trinitat. Con. III. p. m. 139. seqq. I. Psal. 14. v. 2.
Pierwsza jest Impietas: Niepobożność. Bo Pijanicowie o Boga i słowo jego nic
em aż ad Causam Finalem seu Effectum: Co ná pijánstwo nástępowáć zwykło? Albo/ Co z Opilstwá pochodźi/ y co spráwuje? Nic dobrego: Jest boweim Mater omnium vitiorum: Mátką wszystkich występkow. Jáko tedy Mátká/ ták y PIjáństwo niby niejáka Mátká rodźi dźiatki/ bá już porodźiłá dźiatek/ á zwłasczá Corek śiedm. Vid. M. Lungwitz tm. 9. Theilder Bibl. Herβ-Postill/ in Domin. XX . p. Trinitat. Con. III. p. m. 139. seqq. I. Psal. 14. v. 2.
Pierwsza jest Impietas: Niepobożność. Bo Pijánicowie o Bogá y słowo jego nic
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 3.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Boga Ojca urodzonym zbluźnili. Rzucili się na nieodmienną wcielenia Syna Bożego Tajemnicę, gdy Chrysta Pana Kapłanem i pośrzednikiem nie być nauczają, z opoczyłego na nim wiecznymi czasy i na wieki nieodmiennie trwającego dostojeństwa jego Kapłańskiego i pośrzedniczego zdarli go. Znieważyli i zbawienne Sakramenta Cerkiewne/ dwa tylko od Chrysta Pana być podane wyznawając/ a nie siedm. Jeśliż to trojgo Przezacny narodzie Ruski w bluźnierstwie i w Herezji; Co nam zbawiennego przez nich cało zostało? stawszy się jedną Herezją zarażonymi/ hańbę nazwiska Heretickiego od Cerkwie na nie założonego/ nosić musieliby: a to tak wielu jawnymi Herezjami (nie tylko abowiem tego złego jest) zarażeni i zeszkaradzeni stawszy się
Bogá Oycá vrodzonym zbluźnili. Rzućili sie ná nieodmienną wćielenia Syná Bożego Táiemnicę, gdy Christá Páná Kápłanem y pośrzednikiem nie bydź náuczáią, z opoczyłego ná nim wiecznymi cżásy y ná wieki nieodmiennie trwáiącego dostoieństwá iego Kápłáńskiego y pośrzedniczego zdárli go. Znieważyli y zbáwienne Sakrámentá Cerkiewne/ dwá tylko od Christá Páná bydź podáne wyznawáiąc/ á nie śiedm. Jeśliż to troygo Przezacny narodźie Ruski w bluźnierstwie y w Hęreziey; Co nam zbáwiennego przez nich cáło zostáło? stawszy sie iedną Hęrezyą zárażonymi/ háńbę názwiská Hęretickiego od Cerkwie ná nie záłożonego/ nośić muśieliby: á to ták wielu iáwnymi Hęrezyámi (nie tylko ábowiem tego złego iest) zárażeni y zeszkárádzeni stawszy sie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 19
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i acz żaden Biskup Rzymski na żadnym Synodzie Powszechnym sam przytomny niebył: ale/ że był abo przez posty/ i paesidował: abo przez zezwolenie/ i uchwał potwierdzenie: przyznawają jednak im Synodopiści/ jakoby sami byli przytomnymi/ i między staszemi Soborowymi przodkowali. Czego na dowód/ pełne nasze księgi Cerkiewne/ w którychkolwiek siedm powszechne Synody najdują się opisane. Apologia
To są z między wielu innych Heretyckie błędy/ które w Cerkiew naszę Ruską Heretyk Filalet wtrącić poważył się. Na których zaż nam jeszcze mało/ abyśmy się poznali/ co jesteśmy? tak dalekośmy od prawdy: a jak blizko jesteśmy w Herezjach? Jeden błąd/ czyni
y ácz żaden Biskup Rzymski ná żadnym Synodźie Powszechnym sam przytomny niebył: ále/ że był ábo przez posty/ y paesidował: ábo przez zezwolenie/ y vchwał potwierdzenie: przyznawáią iednák im Synodopisci/ iákoby sámi byli przytomnymi/ y między stászemi Soborowymi przodkowáli. Czego ná dowod/ pełne násze kśiegi Cerkiewne/ w ktorychkolwiek śiedm powszechne Synody náyduią sie opisáne. Apologia
To są z między wielu innych Haeretyckie błędy/ ktore w Cerkiew nászę Ruską Haeretyk Philálet wtrąćić poważył sie. Ná ktorych zaż nam iescze máło/ ábysmy się poználi/ co iestesmy? ták dálekośmy od prawdy: á iák blizko iestesmy w Haerezyách? Ieden błąd/ cżyni
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 59
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
/ że my Ruś z Rzymiany jednę wiarę mamy) Jeden krzest z Bogiem Ojcem/ i Synem/ i Duchem Z. jedna natura/ jedna wszechmocność/ jedno Boztwo/ jedna nadzieja wezwania/ jedna miłość: Jedne spolne za Króle/ Rządziciele/ urzędy/ modlitwy i prośby/ jedne Sakramenta/ (jeśli jedne/ to siedm/ a nie dwa:) jedne czyny święte/ i poświęcenia Kościelne/ mniejsze i więtsze/ jedna Ewanielia/ jedne Prorockie i Apostołskie pisma/ jednaż powaga SS. Kościelnych Prawowiernych Ojców Gręckich i Łacińskich. Cóż mamy mieć spolnego z innemi sektami? To Patriarcha nasz teraźniejszy Konstant: który jeśli tęż/ jakom powiedział/
/ że my Ruś z Rzymiány iednę wiárę mamy) Ieden krzest z Bogiem Oycem/ y Synem/ y Duchem S. iedná náturá/ iedná wszechmocność/ iedno Boztwo/ iedná nádźieiá wezwánia/ iedná miłość: Iedne spolne zá Krole/ Rządźiciele/ vrzędy/ modlitwy y prośby/ iedne Sákrámentá/ (ieśli iedne/ to śiedm/ á nie dwá:) iedne cżyny święte/ y poświęcenia Kośćielne/ mnieysze y więtsze/ iedná Ewányelia/ iedne Prorockie y Apostolskie pismá/ iednáż powagá SS. Kośćielnych Práwowiernych Oycow Gręckich y Lácinskich. Coż mamy mieć spolnego z innemi sektámi? To Pátryárchá nász teráźnieyszy Konstánt: ktory ieśli tęż/ iákom powiedźiał/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 188
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
drewnianemi, No 58.
2do Karabinów mosiężnych, z stemplami żelaznemi, No 12.
3tio Karabinów mosiężnych od abszejtowanych teraz ludzi, z stemplami żelaznemi i bagnetami, No 12.
4to Flint z centkami żelaznemi na przykładach, z stemplami drewnianemi. z których u jednej koniec rury urwany, No 47.
5to Flint z herbem siedm strusich piór30 na blachach żółtych, niektóre złe, No 64.
6to Flint różnych, z stemplami drewnianemi, No 64.
7mo Bagnetów różnych, tak od flint, jako i karabinów, No 112.
Strzelba strzelecka: 1mo Gwintówka No 1.
2do Fuzja ze trzema deklami No 1. 3tio Fuzji-wiatrówek, z
drewnianemi, No 58.
2do Karabinów mosiężnych, z stemplami żelaznemi, No 12.
3tio Karabinów mosiężnych od abszejtowanych teraz ludzi, z stemplami żelaznemi i bagnetami, No 12.
4to Flint z centkami żelaznemi na przykładach, z stemplami drewnianemi. z których u jednej koniec rury urwany, No 47.
5to Flint z herbem siedm strusich piór30 na blachach żółtych, niektóre złe, No 64.
6to Flint różnych, z stemplami drewnianemi, No 64.
7mo Bagnetów różnych, tak od flint, jako i karabinów, No 112.
Strzelba strzelecka: 1mo Gwintówka No 1.
2do Fuzja ze trzema deklami No 1. 3tio Fuzji-wiatrówek, z
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 38
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ołów oprawnych, w obudwu po dwie kwatery, na zawiaskach żelaznych, z narożniczkami, zaszczepkami żelaznemi. Piec biały, kaflowy, komin szafiasty, w którym drzwi żelazne do pieca, na zawiaskach i hakach żelaznych. Posadzka z kamienia ciosanego.
W tym Przedpokoju obicie w brety płócienne, suknem ceglastym wysypowane, u wierzchu herby siedm strusich piór. — Lustro szklane, żółte, we środku wiszące. — Na ścianach luster gipsowych, pobielanych, z herbami siedm strusich piór, z essami żelaznemi, No 6. — Stołków, w których sedesy pod kapami z półsukienka zielonego, No 12. — Szaf pod oknami, z drzwiczkami podwójnemi, na zawiaskach
ołów oprawnych, w obudwu po dwie kwatery, na zawiaskach żelaznych, z narożniczkami, zaszczepkami żelaznemi. Piec biały, kaflowy, komin szafiasty, w którym drzwi żelazne do pieca, na zawiaskach i hakach żelaznych. Posadzka z kamienia ciosanego.
W tym Przedpokoju obicie w brety płócienne, suknem ceglastym wysypowane, u wierzchu herby siedm strusich piór. — Lustro szklane, żółte, we środku wiszące. — Na ścianach luster gipsowych, pobielanych, z herbami siedm strusich piór, z essami żelaznemi, No 6. — Stołków, w których sedesy pod kapami z półsukienka zielonego, No 12. — Szaff pod oknami, z drzwiczkami podwójnemi, na zawiaskach
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 46
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkiem, klamką i antabkami żelaznemi. Odrzwi z kamienia ciosanego. Okien dwoje, w ołów oprawnych, w których po dwie kwatery na zawiaskach, z zaszczepkami i kółkami żelaznemi. Piec biały, kaflowy.
W tym pokoju obicie z brety, suknem szafirowym wysypowane, u wierzchu herby siedm strusich piór. — Lustro szklane, żółte, we środku wiszące, o ośmiu essach. — Na ścianach luster gipsowych, posrybrzanych, z essami żelaznemi. No 6. — Stołków zielono malowanych No 24. — Krzesło czarną skórą wybite, do noszenia, No 1. — Szafa kredensowa, w murze, w orzech
, na zawiasach i hakach żelaznych, z zamkiem, klamką i antabkami żelaznemi. Odrzwi z kamienia ciosanego. Okien dwoje, w ołów oprawnych, w których po dwie kwatery na zawiaskach, z zaszczepkami i kółkami żelaznemi. Piec biały, kaflowy.
W tym pokoju obicie z brety, suknem szafirowym wysypowane, u wierzchu herby siedm strusich piór. — Lustro szklane, żółte, we środku wiszące, o ośmiu essach. — Na ścianach luster gipsowych, posrybrzanych, z essami żelaznemi. No 6. — Stołków zielono malowanych No 24. — Krzesło czarną skórą wybite, do noszenia, No 1. — Szafa kredensowa, w murze, w orzech
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 49
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Jeżeliby była dana niedostępna odległość CD, do przemierzenia, odstąp w prost od C, do B, na łokci 15. A przemierzywszy odległość BD, według tej Nauki, wyjmi ziej miary, łokci 15: ostatek będzie miara Odległości CD. 2.W figurze dla wydatności; sznurki GC, EB, dały się dłuższe siedm razy niż być mogą, i idzie ta proporcja czterech linij. Jako SG 6. do GE, 14: tak EB, 21. do BD, 49 – wszakże gdyby ich było po łokci 21. A GS, odcięta promieniem ESD, była ośmą częścią cala jednego. Odmierzyłbyś więcej niż pięć mil.
Ieżeliby byłá dána niedostępna odległość CD, do przemierzenia, odstąp w prost od C, do B, ná łokći 15. A przemierzyẃszy odległość BD, według tey Náuki, wyymi ziey miáry, łokći 15: ostátek będźie miára Odległośći CD. 2.W figurze dla wydátnośći; sznurki GC, EB, dáły się dłuższe śiedm rázy niż bydź mogą, y idźie tá proporcya czterech liniy. Jáko SG 6. do GE, 14: ták EB, 21. do BD, 49 – ẃszakże gdyby ich było po łokći 21. A GS, odćięta promięniem ESD, byłá osmą częśćią calá iednego. Odmierzyłbyś więcey niż pięć mil.
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 23
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
1690.
3tio. 2 konterfekty kardynałów rzymskiego maliowania, jeden od księdza opata strzemeszyńskiego Barbareni, na drugim kardynał Otoboni, od tegoż Jegomci oddane w Warszawie.
4to. Konterfekt księdza Kondeusza maliowana pana Ryznera w Warszawie.
5to. Konterfekt drugi, takiż, książęcia Tureni, maliowana pana Ryznera.
6to. Konterfektów parzystych siedm kopij owania Gotowiękiego:
1. Konterfekt, Michał Pac, hetman Księst. Litewskiego.
2. Krzystoph Pac, kanclirz Wielkiego Ks.L.
3. Michał książę Radziwił, hetman i podkanclirzy Wielkiego Księstwa Litewskiego.
4. Konterfekt księżny Radziwiłowy, smetengowy Radziwiła.
5. Konterfekt księżęcia Janusza, hetmana koronnego wielkiego
1690.
3tio. 2 konterfekty kardynałów rzymskiego maliowania, jeden od księdza opata strzemeszyńskiego Barbareni, na drugim kardynał Otoboni, od tegoż Jegomci oddane w Warszawie.
4to. Konterfekt księdza Kondeusza maliowana pana Ryznera w Warszawie.
5to. Konterfekt drugi, takiż, książęcia Tureni, maliowana pana Ryznera.
6to. Konterfektów parzystych siedm kopij owania Gotowiękiego:
1. Konterfekt, Michał Pac, hetman Księst. Litewskiego.
2. Krzystoph Pac, kanclirz Wielkiego Ks.L.
3. Michał książę Radziwił, hetman i podkanclirzy Wielkiego Księstwa Litewskiego.
4. Konterfekt księżny Radziwiłowy, smetengowy Radziwiła.
5. Konterfekt księżęcia Janusza, hetmana koronnego wielkiego
Skrót tekstu: ObŁazGęb
Strona: 144
Tytuł:
Spis obrazów w drugich Łazienkach w Żółkwi z 1694 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
malarz tenże lub inszy — obrazu Może poprawić, gdy nie potrafi do razu. 104. OMNIA SI PERDAS, FAMAM SERVARE MEMENTO
Kiedy kto wszystko straci, wątpię — na schowanie Sławy — takiego jeśli na skarbnicę stanie. 105. KOMPLANACJA PRZYJACIELSKA
Krzywigębem się piwem poślepiwszy w Mławie, W jarmark ciechanowianie wojnę zwiedli prawie. Siedm z jednej strony, z drugiej pięć odjedli chleba. Godzą się tak: pięć za pięć, — dwóch zapłacić trzeba. A którzy w ludziach większą uczynili dziurę, Na placu bitwy stawić powinni figurę, A żeby nie ladaco — z tą w piśmie przestrogą: „Żeby było zdjąć czapkę przed czym — jadąc drogą.
malarz tenże lub inszy — obrazu Może poprawić, gdy nie potrafi do razu. 104. OMNIA SI PERDAS, FAMAM SERVARE MEMENTO
Kiedy kto wszystko straci, wątpię — na schowanie Sławy — takiego jeśli na skarbnicę stanie. 105. KOMPLANACYJA PRZYJACIELSKA
Krzywigębem się piwem poślepiwszy w Mławie, W jarmark ciechanowianie wojnę zwiedli prawie. Siedm z jednej strony, z drugiej pięć odjedli chleba. Godzą się tak: pięć za pięć, — dwóch zapłacić trzeba. A którzy w ludziach większą uczynili dziurę, Na placu bitwy stawić powinni figurę, A żeby nie ladaco — z tą w piśmie przestrogą: „Żeby było zdjąć czapkę przed czym — jadąc drogą.
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 33
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
