. Rozdział XIII. Picie nie swego czasu, szkodliwe.
NIe darmo uczeni ludzie nazwali człowieka małym światem/ gdyż u obudwu jednakie sprawy/ i obroty/ i skutki upatrowali. Abowiem nie jedno cztery żywioły/ z których się wszytkie rzeczy rodzą/ i w nie się odmieniają/ w człowieku na świecie upatrowali: ale też siedmi Planetom/ które świat toczą/ i zachowują/ siedm członków przedniejszych podobne ukazali/ które wszytkiego człowieka roczą: licząc serce jako Słońce/ wątrobę jako Miesiąc/ płuca/ śledzione/ i żółć/ do drugich Płanet przrownywając. I jako na niebie z pewnych przyczyn wiatry/ i dżdże/ i grzmienia/ i mgły powstając:
. ROZDZIAL XIII. Pićie nie swego czásu, szkodliwe.
NIe dármo vczeni ludźie názwáli człowieká máłym świátem/ gdyż v obudwu iednákie spráwy/ y obroty/ y skutki vpátrowáli. Abowiem nie iedno cztery żywioły/ z ktorych się wszytkie rzeczy rodzą/ y w nie się odmieniáią/ w człowieku ná świećie vpátrowáli: ále też śiedmi Plánetom/ ktore świát toczą/ y záchowuią/ siedm członkow przednieyszych podobne ukazáli/ ktore wszytkiego człowieká roczą: licząc serce iáko Słońce/ wątrobę iáko Mieśiąc/ płucá/ sledźione/ y żołć/ do drugich Płánet przrownywáiąc. Y iáko ná niebie z pewnych przyczyn wiátry/ y dżdże/ y grzmienia/ y mgły powstáiąc:
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 63
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
że się okazały sprawiedliwe sądy twoje. 5. A Potymem widział/ a oto otworzony był kościół przybytku świadectwa na niebie. 6. I wyszło z Kościoła siedm onych Aniołów/ mających siedm plag/ obleczonych płótnem czystym i świetnym/ i przepasanych na piersiach złotymi pasy. 7. A jedno ze czworga zwierząt/ dało siedmi Aniołom siedm czasz złotych/ pełnych gniewu Boga żywiącego na wieki wieków. 8. I napełniony jest Kościół dymem od chwały Bożej i od mocy jego: a nie mógł nikt wniść do Kościoła/ aż się skończyły siedm plag onych siedmi Aniołów. Rozd. XV. Objawienie Z. Jana. Rozd. XVI. ROZDZIAŁ XVI
że śię okazáły spráwiedliwe sądy twoje. 5. A Potymem widźiał/ á oto otworzony był kośćioł przybytku świádectwá ná niebie. 6. Y wyszło z Kośćioła śiedm onych Anjołow/ májących śiedm plag/ oblecżonych płotnem cżystym y świetnym/ y przepásánych ná pierśiách złotymi pásy. 7. A jedno ze cżworgá zwierząt/ dáło śiedmi Anjołom śiedm cżasz złotych/ pełnych gniewu Bogá żywiącego ná wieki wiekow. 8. Y nápełniony jest Kośćioł dymem od chwały Bożej y od mocy jego: á nie mogł nikt wniść do Kośćioła/ áż śię skońcżyły śiedm plag onych śiedmi Anjołow. Rozd. XV. Objáwienie S. Janá. Rozd. XVI. ROZDZIAŁ XVI
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 277
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Rozd. XV. Objawienie Z. Jana. Rozd. XVI. ROZDZIAŁ XVI. Siedm Aniołów wylali siedm czasz gniewu Bożego sobie zwierżonych, za których wylaniem rozmaite te plagi na świecie wszczęły. 12. Ku postrachowi niezbożnych, 19. i wielkiego miasta obywatelów. 1
. I Słyszałem głos wielki z Kościoła/ mówiący siedmi Aniołom; Idźcie/ a wylejcie siedm czasz zapalczywości Bożej na ziemię. 2. I wyszedł pierwszy Anioł, a wylał czaszę swoję na ziemię: i wyrzucił się zły i szkodliwy wrzód na ludzie/ którzy mieli piątno Bestii i na te którzy się kłaniali obrazowi jej. 3. I wylał wtóry Anioł czaszę swoję na morze
Rozd. XV. Objáwienie S. Janá. Rozd. XVI. ROZDZIAŁ XVI. Siedm Anjołow wylali śiedm cżasz gniewu Bożego sobie zwierżonych, zá ktorych wylaniem rozmájite te plagi na świećie wszcżęły. 12. Ku postráchowi niezbożnych, 19. y wielkiego miástá obywátelow. 1
. Y Słyszałem głos wielki z Kośćioła/ mowiący śiedmi Anjołom; Idźćie/ á wylejćie śiedm cżász zápálcżywośći Bożej ná źiemię. 2. Y wyszedł pierwszy Anjoł, á wylał cżászę swoję ná źiemię: y wyrzućił śię zły y szkodliwy wrzod ná ludźie/ ktorzy mieli piątno Bestyey y ná te ktorzy śię kłaniáli obrázowi jey. 3. Y wylał wtory Anjoł cżászę swoję ná morze
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 277
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
