A tu ich pięć tysięcy czterysta zadano. Rozstąp się na tym miejscu ziemi zapalczywa/ Niech i sędzia/ i rada/ i ta tłuszcza żywa/ Jako Abiron/ Datan/do piekła przepadnie: Abo niech na nie żywy z nieba ogień spadnie. Spojrzy na te niskości Ojcze zagniewany/ Twojli to Syn u słupa stoi skatowany! Reuelatio sanctorum et S. Brigidae. Num. I 16. Pamiątka.
Tenli to mocną twoją ręką uderzony: Jak paraliżem stoi plagami upstrzony. Nie znać od wierzchu głowy/ aż do stopy dolnej/ Zdrowego miejsca na nim od ręki swowolnej/ Twojci to jedyny Syn: Onać to jest żywa/ Święta niepokalana
A tu ich pięć tysięcy czterystá zádano. Rozstąp się ná tym mieyscu źiemi zápálczywa/ Niech y sędźia/ y rádá/ y tá tłuszcza żywa/ Iáko Abiron/ Dátan/do piekłá przepádnie: Abo niech ná nie żywy z niebá ogień spádnie. Spoyrzy ná te niskośći Oycze zágniewány/ Twoyli to Syn v słupá stoi skátowány! Reuelatio sanctorum et S. Brigidae. Num. I 16. Pámiątká.
Tenli to mocną twoią ręką vderzony: Iák páráliżem stoi plagámi vpstrzony. Nie znáć od wierzchu głowy/ áż do stopy dolney/ Zdrowego mieyscá ná nim od ręki swowolney/ Twoyći to iedyny Syn: Onáć to iest żywa/ Swięta niepokalána
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 53.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
. To tedy widząc Kaprasius/ jakoby juzo zwycięstwie był pewien/ w skałę pod którą mieszkał ręką uderzył/ i zaraz źrzodło wyniknęło/ które dla zasług tego świętego wszytkim chorym aż do teg oczasu lekarstwo zbawienne przynosi. Wypadszy tedy Kaprasius na miejsce potyczki bieżał/ a Dacjanowi za Chrześcijanina się ofiarując/ tak barzo zbytnie był skatowany/ iż miedzy inszymi którzy byli przy tym/ Primus i Felicjanus bracia dla jego cierpliwości/ do Chrystusa się nawrócili Stymże Kaprasiusem i z święta Wiarą panną/ ścięci są. Vincentius Belluacen: lib: 12. Histor cap: 133. Chwała niebieska. Przykład X. O chwale i uciesze niebieskiej myśląc trzej rozpustni młodzieńcy
. To tedy widząc Káprásius/ iákoby iuzo zwyćięstwie był pewien/ w skáłę pod ktorą mieszkał ręką vderzył/ y záraz źrzodło wyniknęło/ ktore dla zasług tego świętego wszytkim chorym áż do teg oczásu lekarstwo zbáwienne przynośi. Wypádszy tedy Káprasius ná mieysce potyczki bieżał/ a Dacyanowi zá Chrześcianiná sie ofiáruiąc/ ták bárzo zbytnie był skátowany/ iż miedzy inszymi ktorzy byli przy tym/ Primus y Felicyanus bráćia dla iego ćierpliwośći/ do Chrystusá sie nawroćili Ztymże Kaprásiusem y z święta Wiárą pánną/ śćięći są. Vincentius Belluacen: lib: 12. Histor cap: 133. Chwałá niebieska. PRZYKLAD X. O chwale y vćiesze niebieskiey mysląc trzey rospustni młodźieńcy
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 156
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
zakrywszy go prześcieradłem/ zewlokł się/ aby mogłobaczyć grzbiet jego/ jeśli tak było jako we śnie widział. Zaledwie tedy na to zezwoliż że się rozewlekł: w tym za dziwną sprawą Bożą/ ono prześcieradło którym byłzakryty na ziemie upadło/ i wszyscy obaczyli/ że był rzezaniec: widząc tedy Biskup ś. jako był okrutnie skatowany/ z wielką uczciwością przepraszał go mówiąc/ żem w tym z niewiadomości przeciw Bogu/ i przeciw tobie zgrzeszył. Upomniał go jednak mówiąc/ że nie godzi się tak postepować w miastach temu który ma na sobie wasz Anielski Habit/ zwłaszcza niewiastę zsobą wodząc/ na zgorszenie tych którzy na to patrzą. Tedy Mnich
zakrywszy go prześcierádłem/ zewlokł sie/ áby mogłobaczyć grzbiet iego/ ieśli tak było iako we snie widział. Zaledwie tedy ná to zezwoliż że sie rozewlekł: w tym zá dźiwną spráwą Bożą/ ono prześcieradło ktorym byłzákryty ná źiemie vpádło/ y wszyscy obacżyli/ że był rzezaniec: widząc tedy Biskup ś. iako był okrutnie skátowany/ z wielką vcżćiwosćią przepraszał go mowiąc/ żem w tym z niewiadomosći przećiw Bogu/ y przećiw tobie zgrzeszył. Vpomniał go iednak mowiąc/ że nie godźi sie ták postepowáć w miastach temu ktory ma ná sobie wáśz Anyelski Hábit/ zwłasczá niewiastę zsobą wodząc/ ná zgorszenie tych ktorzy ná to patrzą. Tedy Mnich
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 337.
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
