Pawła do Koryntian, 4, 14; 11, 1; List św. Pawła do Filipian, 3, 17. My zaś widziemy, że to z wrodzonej wspaniałym duszom chęci czynicie i że osobliwszych swoich doskonałości, samymi wysokich cnót przodków waszych postumentami nadstawiać nie
chcecie. Ty, nieśmiertelna sławo, która wielkich ludzi od skazitelne uwalniasz niepamięci, wpóki pamięci ludzkiej stanie, tak miłe Bogu i ojczyźnie wysławiaj imiona, „cantantes sublime ferant ad sidera cygni” śpiewające łabędzie niech się wznoszą wysoko do nieba.
Umarły jeszcze mówi, defunctus adhuc loquitur, wam pierwszym w charakterze dam wszelkiej estymacji najgodniejszym, trzem gracjom, trzem córom, trzem godnym, jakich
Pawła do Koryntian, 4, 14; 11, 1; List św. Pawła do Filipian, 3, 17. My zaś widziemy, że to z wrodzonej wspaniałym duszom chęci czynicie i że osobliwszych swoich doskonałości, samymi wysokich cnót przodków waszych postumentami nadstawiać nie
chcecie. Ty, nieśmiertelna sławo, która wielkich ludzi od skazitelne uwalniasz niepamięci, wpóki pamięci ludzkiej stanie, tak miłe Bogu i ojczyźnie wysławiaj imiona, „cantantes sublime ferant ad sidera cygni” śpiewające łabędzie niech się wznoszą wysoko do nieba.
Umarły jeszcze mówi, defunctus adhuc loquitur, wam pierwszym w charakterze dam wszelkiej estymacji najgodniejszym, trzem gracjom, trzem córom, trzem godnym, jakich
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 501
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
; jeszcze więcej powiem: Łzy nie tylko w kościele, ale patrząc na nie, Wylewać za swe grzechy przy prywatnej ścianie, U Syna odpuszczenie, u Matki i innej Świętych bożych gromady żebrzący przyczyny. Księgą jest i zbawiennym obraz prototypem, Godzien czci; ale dalej nie siągać dowcipem,
Żeby zaś nie przestrugać, rzeczy skazitelne Chwaląc, boskie statuty gwałcąc i kościelne. Niech się wróci do niego rząd on starożytni, Niech przybierają cugle dewocyjej zbytniej Kapłani ludzi prostych; lecz, co mają trzymać, Zda się, że chcą niektórzy ślepotę poddymać. Kilkakroć Paweł święty, co mi cwała w głowie, W liściech swoich łakomstwo bałwochwalstwem zowie; Bliskie znać
; jeszcze więcej powiem: Łzy nie tylko w kościele, ale patrząc na nie, Wylewać za swe grzechy przy prywatnej ścianie, U Syna odpuszczenie, u Matki i innej Świętych bożych gromady żebrzący przyczyny. Księgą jest i zbawiennym obraz prototypem, Godzien czci; ale dalej nie siągać dowcipem,
Żeby zaś nie przestrugać, rzeczy skazitelne Chwaląc, boskie statuty gwałcąc i kościelne. Niech się wróci do niego rząd on starożytni, Niech przybierają cugle dewocyjej zbytniej Kapłani ludzi prostych; lecz, co mają trzymać, Zda się, że chcą niektórzy ślepotę poddymać. Kilkakroć Paweł święty, co mi cwała w głowie, W liściech swoich łakomstwo bałwochwalstwem zowie; Bliskie znać
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 336
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
. Odpowiadam głupiemu/ według głupstwa jego żem niekosztował/ które smaczniejsze Złoto stare/ czy nowe/ to wiem że lepsza Suknia nowa niż stara/ Ryba szwieża/ niż zmarla/ etc. Złoto tyż tak nowe dobre/ jako i stare widze w jednakiej cenie idzie. Lecz stosować i przyrównywać rzeczy materialne i skazitelne do rzeczy niematerialnej i nieskazitelnej/ to głupiego i durnego rozumu/ wszakżeć i na to directe odpowiem głupi Starokalendarcze/ że dawniejsza Wiara Rzymska niźli twoja Ruska. Bo tam ta jeszcze od czasów Apostołskich w Rzymie kwitnęła. Bo tak Paweł Z. do Rzymianów pisząc. mówi. Chvvale Boga, że Wiara vvasz, (
. Odpowiadam głupiemu/ według głupstwá iego żem niekosztował/ ktore smacznieysze Złoto stáre/ czy nowe/ to wiem że lepszá Suknia nowa niż stára/ Rybá szwieża/ niż zmárlá/ etc. Złoto tyż ták nowe dobre/ iáko y stáre widze w iednákiey cenie idźie. Lecz stosowáć y przyrownywáć rzeczy máterialne y skáźitelne do rzeczy niemáterialney y nieskáźitelney/ to głupie^o^ y durnego rozumu/ wszákżeć y ná to directe odpowiem głupi Stárokálendarcze/ że dawnieysza Wiára Rzymská niźli twoiá Ruská. Bo tám tá ieszcze od czásow Apostolskich w Rzymie kwitnęłá. Bo ták Páweł S. do Rzymiánow pisząc. mowi. Chvvale Bogá, że Wiára vvász, (
Skrót tekstu: SakKal
Strona: B2v
Tytuł:
Kalendarz stary
Autor:
Kalikst Sakowicz
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640