przed ogranicznemi ludźmi o tym rozgłaszał, a Dworowi swemu nie doniosł, ani sądowi rugowemu, grzywien 6 i plag 30 rozgami. (Ij. 346)
3732. (1062) Sprawa dziewiąta — Wawrzek Kalitka, kaczmarz Kasiński, zapozwał na sądy teraźniejsze Bartka Turonia, Piotra Cygala, Łacnego, Wilczka, Leśnego, Szymka Skowronka, jako świadków, o kradzierz temuż kaczmarzowi przed dwiema, laty uczynioną, na pirwszych tych inkwizycjach to się tylko pokazało, że Bartek Turoń na Łacnego i Wilczka świadczył, że oni pokradli, czego nie dowiod, jakoz i sam wiary nie godzien, ponieważ jest notowany o kradzierz, Wilczek też potym powiedział kaczmarzowi
przed ogranicznemi ludzmi o tym rozgłaszał, a Dworowi swemu nie doniosł, ani sądowi rugowemu, grzywien 6 y plag 30 rozgami. (II. 346)
3732. (1062) Sprawa dziewiąta — Wawrzek Kalitka, kaczmarz Kasinski, zapozwał na sądy teraznieysze Bartka Turonia, Piotra Cygala, Łacnego, Wilczka, Lesnego, Szymka Skowronka, iako swiadkow, o kradzierz temuz kaczmarzowi przed dwiema, laty uczynioną, na pirwszych tych inkwizycyach to się tylko pokazało, że Bartek Turoń na Łacnego y Wilczka swiadczył, że oni pokradli, czego nie dowiod, iakoz y sam wiary nie godzien, poniewas iest notowany o kradzierz, Wilczek też potym powiedział kaczmarzowi
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 420
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
z przewrotnej rady rozlało spraw się i za dusze te które ex occasione wojny z Ciała na śmierć nieprzygotowanego ustąpiwszy nie tam poszły gdzie by były disposite umierając mogły się dostać. A na ostatek i z tego spraw się. i z tego sprawię żes per Bellum Intestinum uczynił dobrą nadzieję Poganom, Turkom, Biorą jako kobus wymordowanego skowronka Tym sposobem swoje Imperium rozszerzają i na nas już ostrzą zęby Ciężkosz tam będzie za najmniejszą krzywdę Ludzką za każdą z osobna duszę odpowiedać i za nią nieznosne ponosić Cruciatus. Pamiętaj zdrajco przynajmniej na Charakter Chrześcijański kiedy nie pamiętasz na kapłański. Bo to początek dopiero tego coś nawarzył piwa które, że zle uwarzone przykre jest. Jak
z przewrotney rady rozlało spraw się y za dusze te ktore ex occasione woyny z Ciała na smierć nieprzygotowanego ustąpiwszy nie tam poszły gdzie by były disposite umieraiąc mogły się dostac. A na ostatek y z tego spraw się. y z tego sprawię żes per Bellum Intestinum uczynił dobrą nadzieię Poganom, Turkom, Biorą iako kobus wymordowanego skowronka Tym sposobem swoie Imperium rozszerzaią y na nas iuz ostrzą zęby Cięszkosz tam będzie za naymnieyszą krzywdę Ludzką za kozdą z osobna duszę odpowiedać y za nię nieznosne ponosic Cruciatus. Pamiętay zdrayco przynaymniey na Charakter Chrzescianski kiedy nie pamietasz na kapłanski. Bo to początek dopiero tego cos nawarzył piwa ktore, że zle uwarzone przykre iest. Iak
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 196
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
a po przecięciu znowa dążąc ku firmamentowi rozbiegające się, i od siebie odłączające się. Ten, który, jest ku wschodowi, patrząc, na przykład na skowronka, na powietrzu zawieszonego, widzi go, ku zachodowi pod punktem firmamentu naprzykład A. Ten zaś, który jest ku zachodowi, patrząc na tegoż samego skowronka widzi go ku wschodowi w punkcie firmamentu naprzykład B.
Lecz łacniej to pojmiesz na figurze H. Cyrkuł O. T. znaczy ziemię: Część cyrkułu ABC wyraża część firmamentu, albo Nieba gwiazd. L Planetę bliższą ziemi, naprzykład Jucenkę. M Planetę dalszą, naprzykład Marsa. Na Jutrzenkę L patrzący z
á po przecięciu znowa dążąc ku firmamentowi rozbiegaiące się, y od siebie odłączaiące się. Ten, ktory, iest ku wschodowi, patrząc, na przykład na skowronka, na powietrzu zawieszonego, widzi go, ku zachodowi pod punktem firmamentu naprzykład A. Ten zaś, ktory iest ku zachodowi, patrząc na tegoż samego skowronka widzi go ku wschodowi w punkcie firmamentu naprzykład B.
Lecz łacniey to poymiesz na figurze H. Cyrkuł O. T. znaczy ziemię: Część cyrkułu ABC wyraza część firmamentu, albo Nieba gwiazd. L Planetę bliższą ziemi, naprzykład Jutzenkę. M Planetę dalszą, naprzykład Marsa. Na Jutrzenkę L patrzący z
Skrót tekstu: BohJProg_I_Wstęp
Strona: 5
Tytuł:
Bohomolec Jan, Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770, wstęp
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
cora Mionsa sobie smakuje. Księga Ośma. Jej o tym rozprawa. Przeobrażenia Scyla Nisa ojca obiera z włosa żywomiego. Księga Ośma. Minosowi oddaje go i z nim ojczyznę. Scyla od Monsa srogą odprawę bierze i odjeżdża jej. Scyla marzeka. Przeobrażenia Scyla goni Minosa. Nisus w krogulca. Księga Ośma. Scyla w skowronka. Labiryntu opisanie. Chłopobyka Minotaura Teseus znosi z pomocą Ariadny. Która zjeżdża i one porzuca. Przeobrażenia bachus ją przytula k sobie. Ariadny wieniec w gwiazdy. Dedal wymyślny budowniczy. Skrzydła narządza. W nie się stroi i syna Ikara. Znamina to są niebieskie, północe poślednie pierwsze południowe.
Chwytać się Oriona; mym
corá Mionsa sobie smákuie. Kśięgá Osma. Iey o tym rospráwá. Przeobráżenia Scylá Nisá oycá obiera z włosá żywomiego. Kśięgá Osma. Minosowi oddaie go y z nim oyczyznę. Scylá od Monsá srogą odpráwę bierze y odieżdża iey. Scylá márzeka. Przeobráżenia Scylá goni Minosá. Nisus w krogulcá. Kśięgá Osma. Scylá w skowronká. Lábiryntu opisanie. Chłopobyká Minotaurá Teseus znośi z pomocą Aryádny. Ktora zieżdza y oné porzuca. Przeobráżenia bachus ią przytula k sobie. Aryadny wieniec w gwiazdy. Dedal wymyślny budowniczy. Skrzydłá nárządza. W nie się stroi y syná Ikárá. Známiná to są niebieskie, pułnocne poślednie pierwsze południowe.
Chwytáć się Orioná; mym
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 194
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
co wadzić, Także i w odpowiedzi ustawicznie chodzić! Przeprośta się, błaznowie, alboście nie swoi; Wżdyscie wy, chłopi, dobrzy sąsiadkowie moi! Nu, jeno, Sójka bracie, pogodźmy ich teraz, Niech się przy nas przeproszą i obłapią zaraz.
SÓJKA Pódź ty, Matyjaszku, przeproś, jak winniejszy, Skowronka, tyś przyczyną bitwy teraźniejszy!
MATYS Skowronku, odpuścze mi, mój drogi braciszku!
SKOWRONEK Już ci muszę odpuścić, miły towarzysku; Prawda, żeś ci mi dużo cupryńska nadoił, A jeszczem cię na swoje nieszczęście podpoił; Ale cię napominam, żebyś nie był taki: Kiedy sobie podpijasz, nie
co wadzić, Także i w odpowiedzi ustawicznie chodzić! Przeprośta się, błaznowie, alboście nie swoi; Wżdyscie wy, chłopi, dobrzy samsiadkowie moi! Nu, jeno, Sójka bracie, pogodźmy ich teraz, Niech się przy nas przeproszą i obłapią zaraz.
SÓJKA Pódź ty, Matyjaszku, przeproś, jak winniejszy, Skowronka, tyś przyczyną bitwy teraźniejszy!
MATYS Skowronku, odpuśćże mi, moj drogi braciszku!
SKOWRONEK Już ci muszę odpuścić, miły towarzysku; Prawda, żeś ci mi dużo cupryńska nadoił, A jeszczem cię na swoje nieszczęście podpoił; Ale cię napominam, żebyś nie był taki: Kiedy sobie podpijasz, nie
Skrót tekstu: DialChrysOkoń
Strona: 157
Tytuł:
Dialog na Narodzenie Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
