: ip. chorąży miński brat mój, iksiądz Jodkowski dziekan słonimski, ip. Tołokoński, ip. Łukaszewicz, ip. Jacynicz; hulaliśmy dobrze, a najbardziej trzeciego dnia, którego ubieraliśmy się maskując się rozmaicie, i kto jakie umiał sztuki wyprawując: między któremi był najprzedniejszy kunstmistrz p. Małkowski, lutnista i skrzypek sławny ip. Sapiehy stolnika w. księstwa lit.
We czwartek po Zapustach wyjechałem z żoną, dziećmi i całym dworem na Polesie do Petrykowa, majętności Chodkiewiczowskiej, natenczas w opiece naszej będącej. Jechała z nami ip. Kaczanowska siostra żony mojej, ultimi et nefandi thori. Zastraszono nas drogi niedostępnością, w której cale
: jp. chorąży miński brat mój, jksiądz Jodkowski dziekan słonimski, jp. Tołokoński, jp. Łukaszewicz, jp. Jacynicz; hulaliśmy dobrze, a najbardziéj trzeciego dnia, którego ubieraliśmy się maskując się rozmaicie, i kto jakie umiał sztuki wyprawując: między któremi był najprzedniejszy kunstmistrz p. Małkowski, lutnista i skrzypek sławny jp. Sapiehy stolnika w. księstwa lit.
We czwartek po Zapustach wyjechałem z żoną, dziećmi i całym dworem na Polesie do Petrykowa, majętności Chodkiewiczowskiéj, natenczas w opiece naszéj będącej. Jechała z nami jp. Kaczanowska siostra żony mojéj, ultimi et nefandi thori. Zastraszono nas drogi niedostępnością, w któréj cale
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 107
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
nasz w Mińsku, 25^go^ decembris 1697 Panu Bogu ducha oddał. Niech będzie dobrotliwy Bóg miłościw duszy jego.
Pana Michała Daszkiewicza, w Czeczersku na podstarostwie będącego, panowie Szelutowie w zamku porąbali, z których ran umarł. Człowiek był poczciwy. Requiescat in sancta pace. Umarł w wieku lat 37.
Pan Byliński lutnista i skrzypek, przedni człowiek, wielce dobry, dni swoje, na suchoty chorując, 1699 w Wilnie zakończył dispositissimus. Daj mu Panie Jezu wieczne odpocznienie i z sobą w niebie mieszkanie. W leciech umarł 36.
Pietraszkiewicz rodem ze Dworca, facetus et jovialis, w Dworcu umarł. Requiescat in sanctissima pace, Anno 1699, w
nasz w Mińsku, 25^go^ decembris 1697 Panu Bogu ducha oddał. Niech będzie dobrotliwy Bóg miłościw duszy jego.
Pana Michała Daszkiewicza, w Czeczersku na podstarostwie będącego, panowie Szelutowie w zamku porąbali, z których ran umarł. Człowiek był poczciwy. Requiescat in sancta pace. Umarł w wieku lat 37.
Pan Byliński lutnista i skrzypek, przedni człowiek, wielce dobry, dni swoje, na suchoty chorując, 1699 w Wilnie zakończył dispositissimus. Daj mu Panie Jezu wieczne odpocznienie i z sobą w niebie mieszkanie. W leciech umarł 36.
Pietraszkiewicz rodem ze Dworca, facetus et jovialis, w Dworcu umarł. Requiescat in sanctissima pace, Anno 1699, w
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 395
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, cny arcybiskupie. Barzo śmieszna reforma: tam wąż Żydy leczy, A tu ich na kalecie łupi i kaleczy. 22 (F). WOŁOSKIE ZALOTY
Grzeczna panna we dworze, gospodarz ochoczy, Więc kilku z kompani jej celniejszych wyboczy, Jako minie chorągiew; rad im szlachcic będzie. Toż dobra myśl, gdy skrzypek i drugi zagędzie; Jedni w taniec, a drudzy we gry, inszy w żarty. Przysiadszy się do panny towarzysz wytarty: „Widzisz mnie życzliwego sobie kawalera, Nie żałuj, śliczna panno, na boty talera.” A owa: „I to moda nie słychana poty; U nas w botach do panien jeżdżą
, cny arcybiskupie. Barzo śmieszna reforma: tam wąż Żydy leczy, A tu ich na kalecie łupi i kaleczy. 22 (F). WOŁOSKIE ZALOTY
Grzeczna panna we dworze, gospodarz ochoczy, Więc kilku z kompani jej celniejszych wyboczy, Jako minie chorągiew; rad im szlachcic będzie. Toż dobra myśl, gdy skrzypek i drugi zagędzie; Jedni w taniec, a drudzy we gry, inszy w żarty. Przysiadszy się do panny towarzysz wytarty: „Widzisz mnie życzliwego sobie kawalera, Nie żałuj, śliczna panno, na boty talera.” A owa: „I to moda nie słychana poty; U nas w botach do panien jeżdżą
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 21
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
i datę, Gdzie mi pan jego zaleca prywatę, Widzę, że prawda; lecz żona nie wierzy, Ani sama przyść, ani do wieczerzy Pannom nie każe, wstydzą się tytułu, Lecz go wyskrobać trudno z protokółu. Nie podlega to najmniejszej paskudzie, Co Pan Bóg stworzył, a okrzcili ludzie. Nazajutrz, skoro skrzypek zarznie smyczkiem, Aż moje panny w taniec z panem Piczkiem. 448. NOWY JARMARK W PROSZOWICACH
Przywieziono z Krakowa kalendarz mi nowy. Patrzę pilno na końcu w regiestr jarmarkowy, Aż tylko w Proszowicach trzy ich między tylą. Niechajże się drukarze od tych czas nie mylą, Bo gdy rok tysiąc sześćset siedmdziesiąty ósmy Po
i datę, Gdzie mi pan jego zaleca prywatę, Widzę, że prawda; lecz żona nie wierzy, Ani sama przyść, ani do wieczerzy Pannom nie każe, wstydzą się tytułu, Lecz go wyskrobać trudno z protokółu. Nie podlega to najmniejszej paskudzie, Co Pan Bóg stworzył, a okrzcili ludzie. Nazajutrz, skoro skrzypek zarznie smyczkiem, Aż moje panny w taniec z panem Piczkiem. 448. NOWY JARMARK W PROSZOWICACH
Przywieziono z Krakowa kalendarz mi nowy. Patrzę pilno na końcu w regiestr jarmarkowy, Aż tylko w Proszowicach trzy ich między tylą. Niechajże się drukarze od tych czas nie mylą, Bo gdy rok tysiąc sześćset siedmdziesiąty ósmy Po
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 199
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
przy piecu na listwie, a gdy czym trącisz w listwę, to się ona bestia rucha jak żywa.
P. Warpechowski do P. Czabarskiego. W Pradze, w Czechach, urobił rzemieślnik serby do grania, na których mogło grać sześć. smyczków a rąk dwanaście, było stron 28. A każdy swym strojem skrzypek stroił. Była rzecz tak słodka do słuchania, gdy grano, że zaraz człek spać musiał, a jeszcze gdy sobie gorzałką podpił. Ma tu przyść z tymi serbami do Kujaw. Chcieli go Kaszubi, ale Wisły nie mógł przejechać, bo to tam serby jak dwa czołny; kształtnie jednak urobione z drzewa tywoł. Z
przy piecu na listwie, a gdy czym trącisz w listwę, to sie ona bestya rucha jak żywa.
P. Warpechowski do P. Czabarskiego. W Pradze, w Czechach, urobił rzemieśnik serby do grania, na których mogło grać sześc. smyczków a rąk dwanaście, było stron 28. A każdy swym strojem skrzypek stroił. Była rzecz tak słodka do słuchania, gdy grano, że zaraz człek spać musiał, a jeszcze gdy sobie gorzałką podpił. Ma tu przyść z tymi serbami do Kujaw. Chcieli go Kaszubi, ale Wisły nie mógł przejechać, bo to tam serby jak dwa czołny; kształtnie jednak urobione z drzewa tywoł. Z
Skrót tekstu: NowSakBad
Strona: 333
Tytuł:
Sakwy
Autor:
Cadasylan Nowohracki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
tobie równego wystawią, Sztukami z nim narabiaj, a ci się niech bawią. A to też trzeba wiedzieć, że równy równego Ma szanować, a zwłaszcza rzemiesła jednego. Muzyk muzyka szanuj, dworzanin dworaka, Nie kpi duda z balwierza, ni woźnica z żaka, Abo kucharz z kucharza, ni trębacz z storcisty, Skrzypek z skrzypka, ani też surmacz z bebenisty. Powinny powinnemu nie mów nigdy „racha”, Bo ani się obaczysz, wyjeździ-ć wałacha. Z panien możesz przeszydzać, gdy pani nie widzi, Mianowicie pod wieczor, boć każda odszydzi. Ale jak cię opadną, prędko cię wystrychną, Jeśliś przedtym był
tobie rownego wystawią, Sztukami z nim narabiaj, a ci sie niech bawią. A to też trzeba wiedzieć, że rowny rownego Ma szanować, a zwłaszcza rzemiesła jednego. Muzyk muzyka szanuj, dworzanin dworaka, Nie kpi duda z balwierza, ni woźnica z żaka, Abo kucharz z kucharza, ni trębacz z storcisty, Skrzypek z skrzypka, ani też surmacz z bebenisty. Powinny powinnemu nie mow nigdy „racha”, Bo ani sie obaczysz, wyjeździ-ć wałacha. Z panien możesz przeszydzać, gdy pani nie widzi, Mianowicie pod wieczor, boć każda odszydzi. Ale jak cię opadną, prędko cię wystrychną, Jeśliś przedtym był
Skrót tekstu: DzwonStatColumb
Strona: 7
Tytuł:
Statut Jana Dzwonowskiego, to jest Artykuły prawne jako sądzić łotry i kuglarze jawne
Autor:
Jan Dzwonowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1611
Data wydania (nie wcześniej niż):
1611
Data wydania (nie później niż):
1611
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wacław Walecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Collegium Columbinum
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1998
. Karczowski Polak, 3. Ksiądz Lukini, Franciszkan Włoch, 4. Kiczawski Polak, Ociec owego Organisty,
5. Ksiądz Wierzbicki Polak, który był potym Proboszczem Starowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, i swoję Industrią na w Jeździe pod czas Koronacji Królowej Jej Mości Ludowiki w Krakowie pokazali. Instrumentaliste.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stanisław Polak Skrzypek. 3. Stanisław drugi Polak Skrzypek Kornecista, i Puzanista. 4. Skrzypek Wojciech Kornecista i Kwart-Puzanista. 5. Skrzypek Hestor Kornecista i Kwart-Puzanista, z Wiśnicza. 6. Skrzypek Kiczawski syn Bachusów i Kornecista. 7. Skrzypek Lichocki Szlachcic, który potym
. Kárczowski Polak, 3. Xiądz Lukini, Fránćiszkan Włoch, 4. Kiczáwski Polak, Oćiec owego Orgánisty,
5. Xiądz Wierzbicki Polak, ktory był potym Proboszczem Stárowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, y swoię Industryą ná w Ieźdźie pod czás Koronácyey Krolowey Iey Mośći Ludowiki w Krakowie pokazáli. Instrumentalistae.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stánisław Polak Skrzypek. 3. Stánisław drugi Polak Skrzypek Kornećistá, y Puzánistá. 4. Skrzypek Woyćiech Kornećistá y Kwárt-Puzánistá. 5. Skrzypek Hestor Kornećistá y Kwárt-Puzánistá, z Wiśniczá. 6. Skrzypek Kiczáwski syn Bachusow y Kornećistá. 7. Skrzypek Lichocki Szláchcic, ktory potym
Skrót tekstu: CzerDwór
Strona: B
Tytuł:
Dwór, wspaniałość, powaga i rządy ... Stanisława Lubomirskiego ...
Autor:
Stanisław Czerniecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
inwentarze, kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
, Franciszkan Włoch, 4. Kiczawski Polak, Ociec owego Organisty,
5. Ksiądz Wierzbicki Polak, który był potym Proboszczem Starowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, i swoję Industrią na w Jeździe pod czas Koronacji Królowej Jej Mości Ludowiki w Krakowie pokazali. Instrumentaliste.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stanisław Polak Skrzypek. 3. Stanisław drugi Polak Skrzypek Kornecista, i Puzanista. 4. Skrzypek Wojciech Kornecista i Kwart-Puzanista. 5. Skrzypek Hestor Kornecista i Kwart-Puzanista, z Wiśnicza. 6. Skrzypek Kiczawski syn Bachusów i Kornecista. 7. Skrzypek Lichocki Szlachcic, który potym zacnym został Prałatem. 8. Skrzypek Iwański
, Fránćiszkan Włoch, 4. Kiczáwski Polak, Oćiec owego Orgánisty,
5. Xiądz Wierzbicki Polak, ktory był potym Proboszczem Stárowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, y swoię Industryą ná w Ieźdźie pod czás Koronácyey Krolowey Iey Mośći Ludowiki w Krakowie pokazáli. Instrumentalistae.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stánisław Polak Skrzypek. 3. Stánisław drugi Polak Skrzypek Kornećistá, y Puzánistá. 4. Skrzypek Woyćiech Kornećistá y Kwárt-Puzánistá. 5. Skrzypek Hestor Kornećistá y Kwárt-Puzánistá, z Wiśniczá. 6. Skrzypek Kiczáwski syn Bachusow y Kornećistá. 7. Skrzypek Lichocki Szláchcic, ktory potym zacnym został Práłatem. 8. Skrzypek Iwáński
Skrót tekstu: CzerDwór
Strona: B
Tytuł:
Dwór, wspaniałość, powaga i rządy ... Stanisława Lubomirskiego ...
Autor:
Stanisław Czerniecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
inwentarze, kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
Polak, Ociec owego Organisty,
5. Ksiądz Wierzbicki Polak, który był potym Proboszczem Starowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, i swoję Industrią na w Jeździe pod czas Koronacji Królowej Jej Mości Ludowiki w Krakowie pokazali. Instrumentaliste.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stanisław Polak Skrzypek. 3. Stanisław drugi Polak Skrzypek Kornecista, i Puzanista. 4. Skrzypek Wojciech Kornecista i Kwart-Puzanista. 5. Skrzypek Hestor Kornecista i Kwart-Puzanista, z Wiśnicza. 6. Skrzypek Kiczawski syn Bachusów i Kornecista. 7. Skrzypek Lichocki Szlachcic, który potym zacnym został Prałatem. 8. Skrzypek Iwański Szlachcic. 9. Napolski Skrzypek.
Polak, Oćiec owego Orgánisty,
5. Xiądz Wierzbicki Polak, ktory był potym Proboszczem Stárowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, y swoię Industryą ná w Ieźdźie pod czás Koronácyey Krolowey Iey Mośći Ludowiki w Krakowie pokazáli. Instrumentalistae.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stánisław Polak Skrzypek. 3. Stánisław drugi Polak Skrzypek Kornećistá, y Puzánistá. 4. Skrzypek Woyćiech Kornećistá y Kwárt-Puzánistá. 5. Skrzypek Hestor Kornećistá y Kwárt-Puzánistá, z Wiśniczá. 6. Skrzypek Kiczáwski syn Bachusow y Kornećistá. 7. Skrzypek Lichocki Szláchcic, ktory potym zacnym został Práłatem. 8. Skrzypek Iwáński Szláchcic. 9. Napolski Skrzypek.
Skrót tekstu: CzerDwór
Strona: B
Tytuł:
Dwór, wspaniałość, powaga i rządy ... Stanisława Lubomirskiego ...
Autor:
Stanisław Czerniecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
inwentarze, kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
Ksiądz Wierzbicki Polak, który był potym Proboszczem Starowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, i swoję Industrią na w Jeździe pod czas Koronacji Królowej Jej Mości Ludowiki w Krakowie pokazali. Instrumentaliste.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stanisław Polak Skrzypek. 3. Stanisław drugi Polak Skrzypek Kornecista, i Puzanista. 4. Skrzypek Wojciech Kornecista i Kwart-Puzanista. 5. Skrzypek Hestor Kornecista i Kwart-Puzanista, z Wiśnicza. 6. Skrzypek Kiczawski syn Bachusów i Kornecista. 7. Skrzypek Lichocki Szlachcic, który potym zacnym został Prałatem. 8. Skrzypek Iwański Szlachcic. 9. Napolski Skrzypek. 10. Benedykt z Połonnego. 11.
Xiądz Wierzbicki Polak, ktory był potym Proboszczem Stárowiśnickim,
Ci wszyscy w raz służyli, y swoię Industryą ná w Ieźdźie pod czás Koronácyey Krolowey Iey Mośći Ludowiki w Krakowie pokazáli. Instrumentalistae.
1. Skrzypek Włoch Wincenty. 2. Stánisław Polak Skrzypek. 3. Stánisław drugi Polak Skrzypek Kornećistá, y Puzánistá. 4. Skrzypek Woyćiech Kornećistá y Kwárt-Puzánistá. 5. Skrzypek Hestor Kornećistá y Kwárt-Puzánistá, z Wiśniczá. 6. Skrzypek Kiczáwski syn Bachusow y Kornećistá. 7. Skrzypek Lichocki Szláchcic, ktory potym zacnym został Práłatem. 8. Skrzypek Iwáński Szláchcic. 9. Napolski Skrzypek. 10. Benedykt z Połonnego. 11.
Skrót tekstu: CzerDwór
Strona: B
Tytuł:
Dwór, wspaniałość, powaga i rządy ... Stanisława Lubomirskiego ...
Autor:
Stanisław Czerniecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
inwentarze, kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
