wami są tacy sordydaci i sknerowie/ żeby drugi nie rad w staraniu grosza utracił/ żeby to bez kosztu nikomu nić nie dać/ Damie swojej nic nie kupić. A wżdyć to biedny parobek na wsi/ poczęstuje przecie dzieweczkę swoję/ co się jej zaleca/ do pierwszego tańca żeby z nią wprzód iść/ wrzuci skrzypkowi grosz/ a ty na podaronki/ na muzykę nie chcesz ważyć. Nie mówię żeby zbytki czynić nad kondycją swoję/ nie tego chce/ żeby szukmieć w staraniu/ a potym nędzę klepać; i owszem i to między insze rozumu waszego defekta liczyć/ co drugi zastawi Wieś na komendy/ a potym do śmierci biedę cierpi
wámi są tacy sordydaći y sknerowie/ żeby drugi nie rad w stárániu groszá utráćił/ żeby to bez kosztu nikomu nić nie dać/ Dámie swoiey nic nie kupić. A wzdyć to biedny párobek ná wśi/ poczęstuie przećie dźieweczkę swoię/ co się iey záleca/ do pierwszego tańcá żeby z nią wprzod iść/ wrzući skrzypkowi grosz/ á ty ná podáronki/ ná muzykę nie chcesz ważyć. Nie mowię żeby zbytki czynić nád kondycyą swoię/ nie tego chce/ żeby szukmieć w stárániu/ á potym nędzę klepáć; y owszem y to między insze rozumu wászego defektá liczyć/ co drugi zástáwi Wieś ná komendy/ á potym do śmierći biedę ćierpi
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 68
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
Jest też tamże szpital nowo zbudowany. Przewodnika.
44. Kościół ś. Salwatora abo Przemienienia Pańskiego. Gdzie była dawno fara/ od Piotra z Strzynna jako starzy powiadają zbudowany/ drudzy twierdzą że jeszcze za Pogaństwa stanął. W tym kościele jest Crucyfiks na ołtarzu w Koronie złotej i szacie haftowanej/ zrzucając znogi trzewik kosztowny skrzypkowi co przed nim gra/ pamiątka Crucyfiksa z Morawy do Mieczława pirwszego w Polszce Chrześcijańskiego Pana przyniesionego od niego tak ubranego. W tym kościele ludzie wielkie pociechy odnosić zwykli/ gdy się tam zobietnicami swemi ofiarują. Trzecia Część
45. Kościół ś. Judyty abo ś. Małgorzaty na drugim pagórku teraz nowo od Ksieni Zwierzynieckiej na
Iest też támże szpital nowo zbudowány. Przewodniká.
44. Kośćioł ś. Sálwátorá ábo Przemienienia Páńskiego. Gdźie byłá dawno fárá/ od Piotrá z Strzynná iáko stárzy powiádáią zbudowány/ drudzy twierdzą że ieszcze zá Pogáństwá stánął. W tym kośćiele iest Crucyfix ná ołtarzu w Koronie złotey y száćie háwtowáney/ zrzucáiąc znogi trzewik kosztowny skrzypkowi co przed nim gra/ pámiątká Crucyfixá z Moráwy do Mieczłáwá pirwszego w Polszce Chrześćiáńskiego Páná przynieśione^o^ od niego ták ubránego. W tym kośćiele ludźie wielkie poćiechy odnośić zwykli/ gdy sie tám zobietnicámi swemi ofiáruią. Trzećia Część
45. Kośćioł ś. Iudithy ábo ś. Máłgorzáty ná drugim págorku teraz nowo od Kśieni Zwierzynieckiey ná
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 70
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
ten Kościół Krucyfiks wielce cudowny/ o którym ta jest Historia/ że jest przysłany z Morawy pierwszemu w Polsce Chrześcijańskiemu Książęciu. To Książę tenże Krucyfiks na tym miejscu z wielkiego nabożeństwa w szatę kosztowną/ koronę złotą/ i w trzewiki perłami haftowane ubrawszy/ zostawił: do którego skrzypek grać piosnki swoje nabożne chadzał: temu skrzypkowi ten Krucyfiks trzewik drogo zrobiony ze swej nogi spuścił/ i dał na poratowanie ubóstwa jego: o czym potym frasunek miał/ lecz P. Bóg niewinnego prędko wybawił/ bowiem mu ten trzewik wzięto/ i Krucyfiksowi oddano: Skrzypek pod Krucyfiksem powtóre grając nabożnie/ który przy wielu ludziach od ukrzyżowanego Pana powtóre trzewik otrzymał
ten Kośćioł Krucifix wielce cudowny/ o ktorym tá iest Historya/ że iest przysłány z Moráwy pierwszemu w Polszcze Chrześćiáńskiemu Kśiążęćiu. To Kśiążę tenże Krucifix ná tym mieyscu z wielkiego nabożeństwá w szátę kosztowną/ koronę złotą/ y w trzewiki perłámi háftowáne vbrawszy/ zostáwił: do ktorego skrzypek gráć piosnki swoie nabożne chadzał: temu skrzypkowi ten Krucifix trzewik drogo zrobiony ze swey nogi spuśćił/ y dał ná porátowánie vbostwá iego: o czym potym frásunek miał/ lecz P. Bog niewinnego prędko wybáwił/ bowiem mu ten trzewik wźięto/ y Krucifixowi oddano: Skrzypek pod Krucifixem powtore gráiąc nabożnie/ ktory przy wielu ludźiách od vkrzyżowánego Páná powtore trzewik otrzymał
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 81
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
