, praeclare gestorum suorum pamiątkę, krwią u postronnych zapisał narodów, cudze wojować musi, dlatego tylko że sami szczególnym prywatnego interesu uporem obstinati, przyjąć jedności et dulce nomen pacis od króla swego i jego się władzy poddać wzdrygają; zostaliśmy położeni scissis in diversa partibus bez wszelkiego rządu, pod arbitrio usurpatoris Regis, aby po solennej detronizacji i abdykacji swojej w kilka tysięcy Exoticae militiae jako na zajazd jakiej wioski wracał się i aby z nas niewinne czynsze, podatki i kontrybucje zdzierając, najprzedniejszych familii ludźmi, o najmniejsze ich suspicje zabierając, napełniał więzienia. Culpa redarguat ipsum, kto tego disunii et tantorum causa malorum. Ja zaś pro munere urzędu mego,
, praeclare gestorum suorum pamiątkę, krwią u postronnych zapisał narodów, cudze wojować musi, dlatego tylko że sami szczególnym prywatnego interesu uporem obstinati, przyjąć jedności et dulce nomen pacis od króla swego i jego się władzy poddać wzdrygają; zostaliśmy położeni scissis in diversa partibus bez wszelkiego rządu, pod arbitrio usurpatoris Regis, aby po solennéj detronizacyi i abdykacyi swojéj w kilka tysięcy Exoticae militiae jako na zajazd jakiéj wioski wracał się i aby z nas niewinne czynsze, podatki i kontrybucye zdzierając, najprzedniejszych familii ludźmi, o najmniejsze ich suspicye zabierając, napełniał więzienia. Culpa redarguat ipsum, kto tego disunii et tantorum causa malorum. Ja zaś pro munere urzędu mego,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 291
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
przynajmniej do granic et ad corpus rzeczypospolitej przyłączone być mogły i momentum do wspólnego bronienia się przeciw periculosae Dominationi. Tegoż samego dobroć króla imci wszystkim przeciwko majestatowi jego winnym wieczną amnescją deklarującego potrzebuje. Tego curae et solicitudines najjaśniejszego koligata króla imci szwedzkiego de vindicanda nostra libertate wyciągają. Prześwietna też Porta z najjaśniejszym hanem imć czeka po solennej deklaracji zelo auxilium, nie dla żadnej najmniejszej awulsji, albo zabieranie jassyrem ludzi polskich, ale dla wspólnego obwarowania granic państw sąsiedzkich postanowione. Naostatek samych wmpanów bezpieczeństwo na tem zawisło, aby uchodząc dalszego zamieszania i z niem podobnych, które teraz rzeczpospolita cierpi w sobie civilis vulnera dextrae, niemniej armorum gravamis, które przeciwko pospolitemu
przynajmniéj do granic et ad corpus rzeczypospolitéj przyłączone być mogły i momentum do wspólnego bronienia się przeciw periculosae Dominationi. Tegoż samego dobroć króla imci wszystkim przeciwko majestatowi jego winnym wieczną amnestyą deklarującego potrzebuje. Tego curae et solicitudines najjaśniejszego kolligata króla imci szwedzkiego de vindicanda nostra libertate wyciągają. Prześwietna téż Porta z najjaśniejszym hanem imć czeka po solennéj deklaracyi zelo auxilium, nie dla żadnéj najmniejszéj awulsyi, albo zabieranie jassyrem ludzi polskich, ale dla wspólnego obwarowania granic państw sąsiedzkich postanowione. Naostatek samych wmpanów bezpieczeństwo na tém zawisło, aby uchodząc dalszego zamieszania i z niém podobnych, które teraz rzeczpospolita cierpi w sobie civilis vulnera dextrae, niemniéj armorum gravamis, które przeciwko pospolitemu
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 295
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Samaryj przeniesione do Aleksandryj) i te zanieśli do Rzymu. Obraz Najśw: Panny dostał się Miastu Sycylijskiemu Panormus: Relikwie zaś Z. JANA dostały się Kościołom w Włoszech Jakoż w Genui Mieście Stołecznym Reipublice Genuensis w Kościele Katedralnym tituli Z Laurentii są Popioły i Ręka Z JANA, które Morze pobudzone częstokroć uśmierza nosząc w Procesyj solennej też Święte Ostatki Które tam za sześciu kluczami, u sześciu Osób zacnych z Senatu doputowanych złożone, oprócz Festu nie mogą być prezentowane sine consensu Senatu, jako świadczą Oculati Peregrinantes. Księga intytułowana Descriptio Italiae świadczy, że te Relikwie Święte z innemi Roku 1149: z Myry Masta Licii są tam przeniesione. Szentywani pisze in Synopsi
Samaryi przeniesione do Alexandryi) y te zanieśli do Rzymu. Obraz Nayśw: Panny dostał się Miastu Sycyliyskiemu Panormus: Relikwie zaś S. IANA dostały się Kościołom w Włoszech Iakoż w Genui Miescie Stołecznym Reipublicae Genuensis w Kościele Katedralnym tituli S Láurentii są Popioły y Ręka S IANA, ktore Morze pobudzone częstokroć uśmierza nosząc w Procesyi solenney też Swięte Ostatki Ktore tam za sześciu kluczami, u szesciu Osob zacnych z Senatu doputowanych zlożone, oprocz Festu nie mogą bydź prezentowane sine consensu Senatu, iako swiadczą Oculati Peregrinantes. Księga intytułowana Descriptio Italiae swiadczy, że te Relikwie Swięte z innemi Roku 1149: z Myry Masta Lycii są tam przeniesione. Szentywani pisze in Synopsi
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 151
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
III. Papieża, któremu że niezbożna ręka Fakcjantów oczy była wyłupiła, język urznęła, BÓG mu to cudownie przywrócił a KAROL za ten despekt Namiestnika CHRYSTUSOWEGO się ujął, przybył do Rzymu, i tam na Fest Narodzonego Pa na Świata, w Prezencyj Duchowieństwa i Senatu Rzymskiego, od tegoż Papieża Imperialną uwieńczony Koroną, przy Solennej aklamacyj Rzymu całego wołającego Carolo Augusto, à DEO Coronato, Magno, Pacifico, Imperatori Vita et Victoria. W tym NICEFOR Orientalny albo Grecki Cesarz przyjaźni zawiera Faedera z Karolem, staję się rozgraniczenie IMPERIORUM wieczne, aby co jest niżej Neapolu, to było Państwem Orientalnym, a co z tej strony od Zachodu, to było
III. Papieża, ktoremu że niezbożna ręka Fàkcyantow oczy była wyłupiła, iężyk urznęła, BOG mu to cudownie przywrocił a KAROL za ten despekt Namiestnika CHRYSTUSOWEGO się uiął, przybył do Rzymu, y tam na Fest Narodzonego Pa na Swiata, w Prezencyi Duchowieństwa y Senatu Rzymskiego, od tegoż Papieża Imperialną uwieńczony Koroną, przy Solenney akklamacyi Rzymu całego wołaiącego Carolo Augusto, à DEO Coronato, Magno, Pacifico, Imperatori Vita et Victoria. W tym NICEFOR Orientalny albo Grecki Cesarz przyiazni zawiera Faedera z Karolem, staię się rozgraniczenie IMPERIORUM wieczne, aby co iest niżey Neapolu, to było Państwem Oryentalnym, a co z tey strony od Zachodu, to było
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 494
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
kowieńskiego, mego dobrodzieja, do Czerwonego Dworu, który mię łaskawie przyjął. Cieszył się z całą swoją familią z moich u kanclerza i u innych panów faworów. Gdzie też deklaracją deputacji na trybunał z powiatu kowieńskiego otrzymałem.
Powracając z Wilna, a dowiedziawszy się w Płoskach, że ociec mój naówczas był w Boćkach na solennej introdukcji do kościoła i konwentu boćkowskiego wspaniale wymurowanego reformatów, których ociec mój był generalnym syndykiem, pojechałem i ja do Boćków. Zastałem wielkie zgromadzenie gości na ten
akt, a oraz na solenne także wprowadzenie cierniu z korony Chrystusa Pana do kaplicy na to umyślnie wymurowanej. Zastałem oraz już deklarowaną Sapieżankę, podskarbiankę nadworną
kowieńskiego, mego dobrodzieja, do Czerwonego Dworu, który mię łaskawie przyjął. Cieszył się z całą swoją familią z moich u kanclerza i u innych panów faworów. Gdzie też deklaracją deputacji na trybunał z powiatu kowieńskiego otrzymałem.
Powracając z Wilna, a dowiedziawszy się w Płoskach, że ociec mój naówczas był w Boćkach na solennej introdukcji do kościoła i konwentu boćkowskiego wspaniale wymurowanego reformatów, których ociec mój był generalnym syndykiem, pojechałem i ja do Boćków. Zastałem wielkie zgromadzenie gości na ten
akt, a oraz na solenne także wprowadzenie cierniu z korony Chrystusa Pana do kaplicy na to umyślnie wymurowanej. Zastałem oraz już deklarowaną Sapieżankę, podskarbiankę nadworną
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 150
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
na południe i pułnoc, zakopać świętości, w naczyniu takim, aby nie zaciekały, i nie zgniły. Dawnych czasów prosili gospodarze Kapłanów, aby podczas Bożego Ciała, z Najś: Sakramentem objechali byli granice pola, zboże, ale to była zbytnia z Bogiem konfidencja i irrewerencja jego Majestatu. Na to miast teraz na solennej Procesyj, na cztery części świata Kapłani Najś: Sakramentem benedykują: wianki zawieszone na Mostrancyj przez Oktawę Bożego Ciała, potym w polach zakopują. Tym bardziej cztery Ewangelie Ewangelistów napisawszy, także na Monstrancyj trzymane, lub od Kapłanów pobenedykowane, mając, wrurkach na cztery części świata pozakopuj po swoich granicach. Pomocne na to
na południe y pułnoc, zakopać swiętości, w naczyniu takim, aby nie zaciekały, y nie zgniły. Dawnych czasow prosili gospodarze Kapłanow, aby podczas Bożego Ciała, z Nayś: Sakramentem obiechali byli granice pola, zboże, ale to była zbytnia z Bogiem konfidencya y irrewerencya iego Maiestatu. Na to miast teraz na solenney Processyi, na cztery części swiata Kapłani Nayś: Sakramentem benedykuią: wianki zawieszone na Mostrancyi przez Oktawę Bożego Ciała, potym w polach zakopuią. Tym bardziey cztery Ewangelie Ewangelistow napisawszy, także na Monstrancyi trzymane, lub od Kapłanow pobenedykowane, maiąc, wrurkach na cztery części swiata pozakopuy po swoich granicach. Pomocne na to
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 444
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Patrem Domini nostri IESU Christi Z. Piotr Actorum cap: 7 ponens genua oravit. Tę adorację, klęczenie Łacinnicy zawsze w Kościołach i w domach na modlitwie obserwowali i obserwują po dziśdzień. Grecki Kościół tego nie gani, jednak nie czyni, owszem prości śmieją się z klęczenia: tylko przecie na Zielone swoje świątki po Mszy solennej swojej wscyscy powinni klęczyć, kiedy Kapłan solenizujący czyta nad niemi modlitwę reconciliationis albo pojednania się z Bogiem. W Niedziele im, iż to Dzień Zmartwychwstania Chrystusowego Kanony klęczyć nie każą, tylko tam ten jeden raz, mówi Goar. Nawet biorąc Najś: Eucharystyj Sakrament, nie klęczą, tylko stoją; ale niech słuchają swego
Patrem Domini nostri IESU Christi S. Piotr Actorum cap: 7 ponens genua oravit. Tę adoracyę, klęczenie Łacinnicy zawsze w Kościołach y w domach na modlitwie obserwowali y obserwuią po dziśdzień. Grecki Kościoł tego nie gani, iednak nie czyni, owsżem prości smieią się z klęczenia: tylko przecie na Zielone swoie swiątki po Mszy solenney swoiey wscyscy powinni klęczyć, kiedy Kapłan solenizuiący czyta nad niemi modlitwę reconciliationis albo poiednania się z Bogiem. W Niedziele im, iż to Dzień Zmartwychwstania Chrystusowego Kanony klęczyć nie każą, tylko tam ten ieden raz, mowi Goar. Nawet biorąc Nayś: Eucharistyi Sakrament, nie klęczą, tylko stoią; ale niech słuchaią swego
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 67
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
W. Imci X. Mikołaja Ignacego Gerald albo Ośmioroga z Wyżyce WYZYCKIEGO Arcybiskupa Metropolitańskiego Lwowskiego solennissime in assistentia I. WW. Ich mościów XX. Biskupów numerosi Cleri saecularis et Regularis praesentia wielu Senatorów et Officialium Regni i Wojska utriusq; authoramenti, nie zliczonego Ludu na ten Akt i na Jubilevsz zgromadzonego koronowany. Obraz niesiony w solennej, ludnej Procesyj przez dystyngwowane Osoby z błonia z za Świętej Magdaleny, do Miasta przez Bram kilka wspaniałych altitudine kamienic z pięknym malowaniem i iluminacją wystawionych; i przez Ulicę jednę z samych płócien malowanych na blejtranach rozciągnionych do samej forty przypierających Klasztornej OO. Dominikanów. Na których to płótnach były cuda malowane N. Panny i 27
W. Jmci X. Mikołaia Ignacego Gerald albo Osmioroga z Wyżyce WYZYCKIEGO Arcybiskupa Metropolitanskiego Lwowskiego solennissime in assistentia I. WW. Ich mościow XX. Biskupow numerosi Cleri saecularis et Regularis praesentia wielu Senatorow et Officialium Regni y Woyska utriusq; authoramenti, nie zliczonego Ludu na ten Akt y na Iubilevsż zgromadzonego koronowany. Obraz niesiony w solenney, ludney Processyi przez distingwowane Osoby z błonia z za Swiętey Magdaleny, do Miasta przez Bram kilka wspaniałych altitudine kamienic z pięknym malowaniem y illuminacyą wystawionych; y przez Ulicę iednę z samych płocien malowanych na bleytranach rozciągnionych do samey forty przypieraiących Klasztorney OO. Dominikanow. Na ktorych to płotnach były cuda malowane N. Panny y 27
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 336
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Niwernii i Retellów Książęcia Córkę, Pobożności i piękności obraz, Panien Wizytek w Warszawie Fundatorkę.
MICHAŁ KORYBUT Książę Wiszniowiecki, Syn Jeremiasza Wojewody Ruskiego, a Synowiec Dymitra Korybuta Kasztelana Krakowskiego Hetmana Wielkiego Koronnego, Olgerda i Jagiełła Książąt Litewskich, jako też Zbarawskich Sangvis, Królów Czeskich, Carów Moskiewskich i Wielkich Honoriuszów Polskich Potomek, po solennej abdykacyj Jana Kazimierza Króla unanimi Electoris Populi voce Rege Piastum praetendentis Królem Polskim proklamowany, secuto eventu Proroctwa Pobożnego Kapłana, deklarującego mu Tron Polski za asystencją BOGU Sakramentalnemu do chorej Osoby, jak olim Rudolfowi Habszpurskiemu Hrabi, do Korony Imperialnej, za takowąż pobożność deklarowano. Roj Pszczół w szopę Electionis wlatający, po Elekcyj koło karety
Niwernii y Retellow Xiążęcia Corkę, Pobożności y piękności obráz, Pánien Wizytek w Wárszawie Fundatorkę.
MICHAŁ KORYBUT Xiążę Wiszniowiecki, Syn Ieremiaszá Woiewody Ruskiego, á Synowiec Dymitrá Korybuta Kásztelaná Krákowskiego Hetmána Wielkiego Koronnego, Olgerdá y Iagiełła Xiążąt Litewskich, iáko też Zbaráwskich Sangvis, Krolow Czeskich, Cárow Moskiewskich y Wielkich Honoryuszow Polskich Potomek, po solenney abdikácyi Iána Kázimierza Krola unanimi Electoris Populi voce Rege Piastum praetendentis Krolem Polskim proklamowány, secuto eventu Proroctwá Pobożnego Kapłána, dekláruiącego mu Tron Polski zá asystencyą BOGU Sakrámentalnemu do chorey Osoby, iak olim Rudolfowi Habszpurskiemu Hrábi, do Korony Imperialney, zá takowąż pobożność deklárowáno. Roy Pszczoł w szopę Electionis wlatáiący, po Elekcyi koło karety
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 362
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
jej CHRYSTUSOWI Panu przysługa, jeśliby Zakon fundował obligowany wykupować Chrześcijan z rąk Pogańskich. Tożsamo opowiedziała tejże nocy na różnych miejscach Z. RAJMUNDOWI de Pennafort Dominikanowi, i Jakobowi Królowi Aragońskiemu. Wszyscy ci trzej znieśli się wizję swoję sobie referując; i zgodzili się Zakon S. MARIAE de Mercede REDEMPTIONIS Captivorum fundować, przy Aprobacy solennej Najwyższego Pasterza Grzegorza IX. R. P. 1218. przydawszy do ordynaryjnych trzech wotów, czwarte dobrowolnego dania siebie w zastaw za niewolników; w Wigilią samą Pańskiego Narodzenia ten Święty Fundator tego Zakonu z tym się pożegnał światem R. P. 1256. mówiąc w ostatnim tchnieniu owe Psalmisty słowa: Redemptionem misit Dominus populo suo
iey CHRYSTUSOWI Panu przysługa, ieśliby Zákon fundowáł obligowány wykupować Chrześcian z rąk Pogańskich. Tożsamo opowiedźiała teyże nocy na rożnych mieyscach S. RAYMUNDOWI de Pennafort Dominikanowi, y Jakobowi Krolowi Arragońskiemu. Wszyscy ci trzey znieśli się wizyę swoię sobie referuiąc; y zgodzili się Zákon S. MARIAE de Mercede REDEMPTIONIS Captivorum fundowáć, przy Approbacy solenney Naywyższego Pasterza Grzegorzá IX. R. P. 1218. przydawszy do ordynáryinych trzech wotow, czwarte dobrowolnego dania siebie w zástaw zá niewolnikow; w Wigilią samą Pańskiego Národzenia ten Swięty Fundator tego Zákonu z tym się pożegnáł światem R. P. 1256. mowiąc w ostatnim tchnieniu owe Psalmisty słowá: Redemptionem misit Dominus populo suo
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 766
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
