jego. Miejsce.
ROście pospolicie na górach wysokich/ i nad potokami z gór spadającymi/ jednak w ogrodziech sadzony/ albo nasieniem siany/ nie gardzi ziemią/ zwłaszcza czarną/ którą barzo lubi. W Grudniu bywa siany w miejscach cienistych/ w których się barziej/ a niżli słońcu/ otworzystych kocha. W Maju weszłe Sosiki przesadzają na dobrą stopę jeden od drugiego. Pączki także/ gdy na wiosnę z siebie puszcza/ albo korzonki młode porozrywane/ ale te dalej niż na stopę od siebie mają być flancowane i rozsadzane: bo w krótkim czasie niemało miejsca swym rozkrzewieniem okrywa. Księgi Pierwsze. Czas do kopania korzenia/ i brania liścia z kłączem
iego. Mieysce.
ROśćie pospolićie ná gorách wysokich/ y nád potokámi z gor spadáiącymi/ iednák w ogrodźiech sádzony/ álbo naśieniem śiany/ nie gárdźi źiemią/ zwłasczá czarną/ ktorą bárzo lubi. W Grudniu bywa śiany w mieyscách ćienistych/ w ktorych sie bárźiey/ á niżli słońcu/ otworzystych kocha. W Máiu weszłe Sośiki przesadzáią ná dobrą stopę ieden od drugieg^o^. Pączki tákże/ gdy ná wiosnę z śiebie puscza/ álbo korzonki młode porozrywáne/ ále te dáley niż ná stopę od śiebie máią być fláncowáne y rozsadzáne: bo w krotkim czáśie niemáło mieyscá swym rozkrzewieniem okrywa. Kśięgi Pierwsze. Czás do kopánia korzenia/ y bránia liśćia z kłącżem
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 115
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
wzwyż/ niegdzie dobrze wyższej wyrastają: Korzeń jej miąższy i długi/ prosty/ w ziemię głęboko idący/ nie mając żadnych odnóg/ sam tylko szczególny/ do Pasternaku korzenia podobny/ z żółta biały/ zapachu przykrego i ostrego/ skory miąższej/ a na zmarsczkach swych cienkiej. Z tego tedy w Kwietniu napierwej/ obdłużnie Sosiki/ albo Pączki chochołato klinę wychodzą/ jako u nas Kapusty w ziemnych grubach pospolicie wyrastać widziemy. W starym korzeniu więtsze/ w młodym mniejsze/ miękkości gębczastej/ albo Jeleniej bedłki/ środek mając miedzy twardym a miękkim/ które potym usychają pirwej/ niżli Kłącze z siebie wypuści: Które Kłącze/ jako się wyższej namieniło
wzwysz/ niegdźie dobrze wyższey wyrastáią: Korzeń iey miąższy y długi/ prosty/ w źiemię głęboko idący/ nie máiąc żadnych odnog/ sam tylko sczegulny/ do Pásternaku korzeniá podobny/ z żołtá biały/ zapáchu przykrego y ostrego/ skory miąższey/ á ná zmarsczkách swych ćienkiey. Z tego tedy w Kwietniu napierwey/ obdłużnie Sośiki/ álbo Pączki chochołáto klinę wychodzą/ iáko v nas Kápusty w źiemnych grubách pospolićie wyrastáć widźiemy. W stárym korzeniu więtsze/ w młodym mnieysze/ miękkości gębcżástej/ álbo Ieleniej bedłki/ środek máiąc miedzy twárdym á miękkim/ ktore potym vsycháią pirwey/ niżli Kłącze z śiebie wypuśći: Ktore Kłącze/ iáko śię wysszey námieniło
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 177
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
dwudziestym piątym. Zielnik D. Symona Syrenniusa/ Przyrodzenie.
SMak i zapach korzenia/ Liścia i Nasienia tego Ziela/ pokazuje go być przyrodzenia rozgrzewającego/ i wysuszającego/ w trzecim stopniu. Wchodzi do potrzeb Lekarskich/ Korzenie/ Ziele/ i Nasienie/ otwiera/ wyrzuca/ wywodzi/ i goi. Moc i skutki.
Sosiki gdy się z Ziemie na Wiosnę wypuszczają/ od niektórych bywają rozmaicie używane. To jest z potrawami miasto Pietruszki. Niektórzy Salsę z nich czynią/ drudzy między Sałatę mieszają. Te za używaniem swym żywot odmiękczają/ i flegmiste wilgotności stolcy wywodzą. (Tabe.) Flusy flegmiste wywodzą stolcy. Wątrobj
Wątrobie. Ślezienie. zamulonym
dwudźiestym piątym. Zielnik D. Symoná Syrenniusá/ Przyrodzenie.
SMák y zapách korzeniá/ Liścia y Naśienia tego Ziela/ pokázuie go być przyrodzenia rozgrzewáiącego/ y wysuszáiącego/ w trzećim stopniu. Wchodźi do potrzeb Lekárskich/ Korzenie/ Ziele/ y Naśienie/ otwiera/ wyrzuca/ wywodźi/ y goi. Moc y skutki.
Sośiki gdy sie z Ziemie ná Wiosnę wypusczáią/ od niektorych bywáią rozmaićie vżywáne. To iest z potráwámi miásto Pietruszki. Niektorzy Salsę z nich czynią/ drudzy między Sáłatę mieszáią. Te zá vżywániem swym żywot odmiękczáią/ y flágmiste wilgotnośći stolcy wywodzą. (Tabe.) Flusy flágmiste wywodzą stolcy. Wątrobj
Wątrobie. Sleźienie. zámulonym
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 241
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
