jakiej z nią żadna Cerkiew i z Rzymskim Biskupem żaden Biskup nie porownywa. Święci Nauczyciele Cerkiewni nauczają/ iż do Rzymskiej Cerkwie/ dla potężniejszego jej Przodkowania wszytkie insze Cerkwie/ to jest/ wszyscy wszytkiego świata wierni zgromadzać się powinni. i iż wiary Cerkwie Rzymskiej być/ jest być Katolikiem. i iż Rzymskim Biskuperm być w społeczności/ jest być w społeczności Cerkwie Powszechnej. i kto z Rzymskim Biskupem nie zbiera/ ten rozprasza/ i tym podobne. Historykowie zaś Cerkiewni o tejże Cerkwi Rzymskiej i o jej Biskupie częstymi razy w pismach swych owak mówić najdują się.[...] lib. 3. c. 3 Hier. in Apolog: cont Ruff.
iákiey z nią żadna Cerkiew y z Rzymskim Biskupem żaden Biskup nie porownywa. Swięći Náuczyćiele Cerkiewni náuczáią/ iż do Rzymskiey Cerkwie/ dla potężnieyszego iey Przodkowánia wszytkie insze Cerkwie/ to iest/ wszyscy wszytkiego świátá wierni zgromádzáć sie powinni. y iż wiáry Cerkwie Rzymskiey bydź/ iest bydź Kátholikiem. y iż Rzymskim Biskuperm bydź w społecżnośći/ iest bydź w społecznośći Cerkwie Powszechney. y kto z Rzymskim Biskupem nie zbiera/ ten rosprasza/ y tym podobne. Historykowie záś Cerkiewni o teyże Cerkwi Rzymskiey y o iey Biskupie cżęstymi rázy w pismach swych owák mowić náyduią sie.[...] lib. 3. c. 3 Hier. in Apolog: cont Ruff.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 162
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i z Rzymskim Biskupem żaden Biskup nie porownywa. Święci Nauczyciele Cerkiewni nauczają/ iż do Rzymskiej Cerkwie/ dla potężniejszego jej Przodkowania wszytkie insze Cerkwie/ to jest/ wszyscy wszytkiego świata wierni zgromadzać się powinni. i iż wiary Cerkwie Rzymskiej być/ jest być Katolikiem. i iż Rzymskim Biskuperm być w społeczności/ jest być w społeczności Cerkwie Powszechnej. i kto z Rzymskim Biskupem nie zbiera/ ten rozprasza/ i tym podobne. Historykowie zaś Cerkiewni o tejże Cerkwi Rzymskiej i o jej Biskupie częstymi razy w pismach swych owak mówić najdują się.[...] lib. 3. c. 3 Hier. in Apolog: cont Ruff. Cypr. lib. 4
y z Rzymskim Biskupem żaden Biskup nie porownywa. Swięći Náuczyćiele Cerkiewni náuczáią/ iż do Rzymskiey Cerkwie/ dla potężnieyszego iey Przodkowánia wszytkie insze Cerkwie/ to iest/ wszyscy wszytkiego świátá wierni zgromádzáć sie powinni. y iż wiáry Cerkwie Rzymskiey bydź/ iest bydź Kátholikiem. y iż Rzymskim Biskuperm bydź w społecżnośći/ iest bydź w społecznośći Cerkwie Powszechney. y kto z Rzymskim Biskupem nie zbiera/ ten rosprasza/ y tym podobne. Historykowie záś Cerkiewni o teyże Cerkwi Rzymskiey y o iey Biskupie cżęstymi rázy w pismach swych owák mowić náyduią sie.[...] lib. 3. c. 3 Hier. in Apolog: cont Ruff. Cypr. lib. 4
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 162
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i ludzkości wysmakować, w kompaniji, w konwersacji i dyskursie oszacować, zgoła we wszytkich przymiotach i doskonałości należycie ukochać i uwielbić nie mogę” . Ale i to pewniej, bo w samej rzeczy będzie, że się z cudzego smaczniej zjeść podoba, JejMć sama nad zamiar do serca przypadła, okazja skrytej z nią konfidencji w społeczności sztucznie się wyrabia i wysługuje, córka urodziwa opanowała, zgoła co inszego się, a nie to, co chwali, podoba i wydrwić usiłuje. Będzie i owo: „Żal mi tych sierot, boli mnie kalictwo i niedołęga owego, znosić nie mogę łez, jęczenia, mizerii, ubóstwa, głodu i opresji tamtego”
i ludzkości wysmakować, w kompaniji, w konwersacyi i dyskursie oszacować, zgoła we wszytkich przymiotach i doskonałości należycie ukochać i uwielbić nie mogę” . Ale i to pewniej, bo w samej rzeczy będzie, że się z cudzego smaczniej zjeść podoba, JejMć sama nad zamiar do serca przypadła, okazyja skrytej z nią konfidencyi w społeczności sztucznie się wyrabia i wysługuje, córka urodziwa opanowała, zgoła co inszego się, a nie to, co chwali, podoba i wydrwić usiłuje. Będzie i owo: „Żal mi tych sierot, boli mnie kalictwo i niedołęga owego, znosić nie mogę łez, jęczenia, mizeryi, ubóstwa, głodu i opresyi tamtego”
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 250
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
krwią?
Nie bez przyczyny Pan Krystus tak mówił/ napierwej aby nam ukazał/ iż jako chlebem a winem ten żywot doczesny zachowan i posilan bywa: tak ciałem jego ukrzyżowanym/ i krwią wylaną dusze nasze prawdziwie nasycane i napawane bywają ku żywotowi wieczńemu. A tym więcej abyśmy tym widomym wyznaczeniem i upominkiem upewnieni byli o społeczności/ którą mamy z ciałem i ze krwią Pana Krystusową/ za sprawą Ducha Z. Abowiem w tej sprawie Z przez te upominki widome które usty cielesnemi bierzemy/ na pamiątke jego/ pewnie nas o tym viścia/ że on sam się nam podawa/ i wszytkie z męki i posłuszeństwa jego płynące dobra/ tak właśnie nasze
krwią?
Nie bez przyczyny Pan Krystus ták mowił/ napierwey áby nam vkazał/ iż iáko chlebem á winem ten żywot doczesny záchowan y pośilan bywa: ták ćiáłem iego vkrzyżowánym/ y krwią wylaną dusze násze prawdźiwie nasycáne y nápawáne bywáią ku żywotowi wieczńemu. A tym więcey ábysmy tym widomym wyznáczeniem y vpominkiem vpewnieni byli o społeczności/ ktorą mamy z ćiáłem y ze krwią Páná Krystusową/ zá spráwą Ducha S. Abowiem w tey spráwie S przeż te vpominki widome ktore vsty cielesnemi bierzemy/ ná pámiątke iego/ pewnie nas o tym viśćia/ że on sam śię nam podawa/ y wszytkie z męki y posłuszeństwá iego płynące dobra/ ták własnie násze
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 34
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
są, którebykolwiek powołał PAn Bóg nasz. 40. I wielą inszych słów oświadczał się/ i napominał je mówiąc; Wyzwolcie się od tego rodzaju przewrotnego. 41. Którzy tedy wdzięcznie przyjęli słowa jego/ ochrzczeni są: i przystało dnia onego dusz około trzech tysięcy. 42
. I Trwali w nauce Apostołskiej/ i w społeczności/ i w łamaniu chleba/ i w modlitwach. 43. I przyszedł strach na każdą duszę/ a wiele się znamion i cudów przez Apostoły działo. 44. A wszyscy którzy uwierzyli/ byli pospołu: i wszystkie rzeczy mieli spolne. 45. A osiadłości i majętności przedawali; i udzielali ich wszystkim/ jako komu
są, ktorebykolwiek powołał PAn Bog nász. 40. Y wielą inszych słow oświadcżał śię/ y nápomináł je mowiąc; Wyzwolćie śię od tego rodzáju przewrotnego. 41. Ktorzy tedy wdźięcżnie przyjęli słowá jego/ ochrzcżeni są: y przystáło dniá onego dusz około trzech tyśięcy. 42
. Y Trwáli w náuce Apostolskiey/ y w społecżnośći/ y w łamániu chlebá/ y w modlitwách. 43. Y przyszedł strách ná káżdą duszę/ á wiele śię známion y cudow przez Apostoły dźiało. 44. A wszyscy ktorzy uwierzyli/ byli pospołu: y wszystkie rzecży mieli spolne. 45. A ośiádłośći y májętnośći przedawáli; y udźieláli ich wszystkim/ jáko komu
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 126
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
rzekł do niej: „Godneli te wiary, Niewiasto, takie o tobie poswary? Mamli ja wierząc, że się tym paracie, A tak nierządnie z sobą przebywacie? Powiedz mi zaraz, abyśmy błagali Boga za ten grzech, bo żeglować dalej Pewnie nie możem dla tych waszych złości, Aż przeprosiemy Boga w społeczności. Inaczej zginiem, jeśli skruszonego Nie będzie widział Bóg serca naszego.” Tedy Prakseda, nim mówić poczęła, Hojnemi łzami — jak obłok — lunęła I rzekła: „Tak jest! Ale, mocny Boże, Kto temu winien i kto czyste łoże Zmazał, Ty widzisz! Prawda, że przyznaję, Iż i ja
rzekł do niej: „Godneli te wiary, Niewiasto, takie o tobie poswary? Mamli ja wierząc, że się tym paracie, A tak nierządnie z sobą przebywacie? Powiedz mi zaraz, abyśmy błagali Boga za ten grzech, bo żeglować dalej Pewnie nie możem dla tych waszych złości, Aż przeprosiemy Boga w społeczności. Inaczej zginiem, jeśli skruszonego Nie będzie widział Bóg serca naszego.” Tedy Prakseda, nim mówić poczęła, Hojnemi łzami — jak obłok — lunęła I rzekła: „Tak jest! Ale, mocny Boże, Kto temu winien i kto czyste łoże Zmazał, Ty widzisz! Prawda, że przyznaję, Iż i ja
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 181
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
tak najmniejszy zmyślonych rzeczy pozór rani je, i nic im się tak nie podoba, jako to co się pokazuje być prostym, łatwym, przyrodzonym, i bez kunsztu. Trzeba pójść za skłonnością przyrodzoną, ani się nigdy od niej nie oddalać. Bo toć to jest, co sprawuje ukontentowanie, które się najduje w społeczności z poczciwemi ludźmi. Jedni udarowani są gruntownym rozumem; inni pięknym na wybór dowcipem; tych kochamy dla miłych wielce obyczajów, owi się podobają dla żywości, i wesołości. Gdyby ci, którzy te przymioty mają, chcieli się w inne cudze, o którychby rozumieli; że im przystojniejsze będą, przybrać, nieomylnie śmiech
tak naymnieyszy zmyślonych rzeczy pozor rani ie, y nic im się tak nie podoba, iako to co się pokazuie być prostym, łatwym, przyrodzonym, y bez kunsztu. Trzeba poyść za skłonnością przyrodzoną, ani się nigdy od niey nie oddalać. Bo toć to iest, co sprawuie ukontentowanie, ktore się nayduie w społeczności z poczciwemi ludźmi. Jedni udarowani są gruntownym rozumem; inni pięknym na wybor dowcipem; tych kochamy dla miłych wielce obyczaiow, owi się podobaią dla żywości, y wesołości. Gdyby ci, ktorzy te przymioty maią, chcieli się w inne cudze, o ktorychby rozumieli; że im przystoynieysze będą, przybrać, nieomylnie śmiech
Skrót tekstu: AkDziec
Strona: 117
Tytuł:
Akademia dziecinna albo zbiór nauk różnych
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia JKM i Rzeczypospolitej Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1761
Data wydania (nie później niż):
1761
zasługę. LEKCJA. XXVI. O poznaniu geniuszu światowego.
Chociaż ludzie każdego wieku w wielu rzeczach są sobie podobni, jednak w wielu innych różnią się między sobą; i możemy łatwo zmiarkować, co za różność między naszemi, i dawnemi Przodków naszych obyczajami najduje się. Ten, albo ów dawny Dworzanin biegłym niegdyś był w społeczności z wielkiemi ludźmi, któryby teraz rady sobie nie dał. Ponieważ toż samo się mówić może o Dworach, uważając je pod różnemi Panami, co o komediach: Miłość, i ambicja wchodzi w wszystkie sztuki Teatralne, tym czasem intrygi ich są różne; i Rycerze, albo kochający się nie jednemiż drogami dążą do
zasługę. LEKCYA. XXVI. O poznaniu geniuszu światowego.
Chociaż ludzie każdego wieku w wielu rzeczach są sobie podobni, iednak w wielu innych roznią się między sobą; y możemy łatwo zmiarkować, co za rozność między naszemi, y dawnemi Przodkow naszych obyczaiami nayduie się. Ten, albo ow dawny Dworzanin biegłym niegdyś był w społeczności z wielkiemi ludzmi, ktoryby teraz rady sobie nie dał. Ponieważ toż samo się mowić może o Dworach, uważaiąc ie pod roznemi Panami, co o komedyach: Miłość, y ambicya wchodzi w wszystkie sztuki Theatralne, tym czasem intrygi ich są rozne; y Rycerze, albo kochaiący się nie iednemiż drogami dążą do
Skrót tekstu: AkDziec
Strona: 119
Tytuł:
Akademia dziecinna albo zbiór nauk różnych
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia JKM i Rzeczypospolitej Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1761
Data wydania (nie później niż):
1761
FILOZOF IndyjsKIAlbo SPOSÓB USZCZĘŚLIWIENIA Życia LUDZKIEGO w społeczności. Zawarty w krótkiej liczbie nauk czystych obyczajowych, zebranych i ułożonych przez jednego starożytnego BRAMINA. z chińskiego języka na Angielski z Angielskiego na Francuski a teraz świeżo z Francuskiego na Polski dla pożytku Rodaków PRZEŁOZONY Nakładem Towarzystwa Litteratów w Polsce ustanowionego. w Warszawiew Drukarni Miclerowskiej1767. Do Imć Pana Grafa
Są którzy mniemają i nie
FILOZOF INDYISKIAlbo SPOSOB USZCZĘSLIWIENIA ZYCIA LUDZKIEGO w społeczności. Zawarty w krotkiey liczbie nauk czystych obyczaiowych, zebranych y ułożonych przez iednego starożytnego BRAMINA. z chińskiego ięzyka na Angielski z Angielskiego na Francuski á teraz świeżo z Francuskiego na Polski dla pożytku Rodakow PRZEŁOZONY Nakładem Towarzystwa Litteratow w Polszcze ustanowionego. w Warszawiew Drukarni Mitzlerowskiey1767. Do Imć Pana Graffa
Są ktorzy mniemaią y nie
Skrót tekstu: ChesMinFilozof
Strona:
Tytuł:
Filozof indyjski
Autor:
Philip Dormer Stanhope Chesterfield
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
tłumaczenie Księgi Joba, Psalmów, ksiąg Salomonowych, i Proroków, przekładanie też moje niemałą stąd korzyść odniośło.
Zgoła jakieżkolwiek jest, jeżeli ci się upodobać potrafi, za szczęśliwego się nader poczytam.
Jestem z należytym uszanowaniem etc.
W PEKINIE, 12. MAJA 1759. FILOZOF. IndyjsKI. albo Sposób uszczęśliwienia życia ludzkiego w społeczności. WPROWADZENIE do Rzeczy.
PAdajcie na twarz Mieszkańcy ziemi! zachowajcie się w milczeniu, a bierzcie z uszanowaniem naukę Najwyższego.
Wszędzie, gdziekolwiek słońce świeci, gdzie wiatr wieje; gdzie ucho jest do słuchania, a rozum do pojęcia, niech będzie przykazania życia postanowione, a maksymy prawdy szanowane i w skutku okazane.
Wszystko
tłumaczenie Xięgi Ioba, Psalmow, xiąg Salomonowych, y Prorokow, przekładanie też moie niemałą ztąd korzyść odniośło.
Zgoła iakieżkolwiek iest, ieżeli ci się upodobać potrafi, za szczęśliwego się nader poczytam.
Iestem z należytym uszanowaniem etc.
W PEKINIE, 12. MAIA 1759. FILOZOF. INDYISKI. albo Sposob uszczęśliwienia życia ludzkiego w społeczności. WPROWADZENIE do Rzeczy.
PAdaycie na twarz Mieszkańcy żiemi! zachowaycie się w milczeniu, á bierzcie z uszanowaniem naukę Naywyższego.
Wszędzie, gdziekolwiek słońce świeci, gdzie wiatr wieie; gdzie ucho iest do słuchania, á rozum do poięcia, niech będzie przykazania życia postanowione, á maxymy prawdy szanowane y w skutku okazane.
Wszystko
Skrót tekstu: ChesMinFilozof
Strona: 9
Tytuł:
Filozof indyjski
Autor:
Philip Dormer Stanhope Chesterfield
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767