na nas czekającego/ i kołacącego najdziemy mówiącego/ Ecce sto ad ostium: et pulso: si quis audiuet vocem meam, et aperuerit mihiianuam, intrabo ad illum, et cenabo cum illo: et ipse mecum. Da nam to JEDNO, abyśmy w Cerkwi jego Z. jak jednym sercem jedno wierzyli/ ku sprawiedliwości/ jak jednymi usty jedno wyznawali ku zbawieniu: Bo jeśli on przy drzwiach serc naszych stoi/ i kołata do nas/ abyśmy mu otworzyli/ w dom serca naszego wniść mu dopuścili/ i jemu z nami a nam z nim wieczerzać pozwolili: jak nierówno którego łagodniejszego/ łaskawszego/ a do datku ochotniejszego najdziemy go
ná nas czekáiącego/ y kołácącego naydźiemy mowiącego/ Ecce sto ad ostium: et pulso: si quis audiuet vocem meam, et aperuerit mihiianuam, intrabo ad illum, et cenabo cum illo: et ipse mecum. Da nam to IEDNO, ábyśmy w Cerkwi iego S. iák iednym sercem iedno wierzyli/ ku spráwiedliwośći/ iák iednymi vsty iedno wyznawáli ku zbáwieniu: Bo ieśli on przy drzwiách serc nászych stoi/ y kołáta do nas/ ábysmy mu otworzyli/ w dom sercá nászego wniść mu dopuśćili/ y iemu z námi á nam z nim wiecżerzáć pozwolili: iák nierowno ktorego łágodnieyszego/ łáskáwszego/ á do datku ochotnieyszego naydźiemy go
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 8
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Hymny/ miałyby nas były tego nauczyć/ że ta Zizaniego opinia/ Haeresis jest a nie Cerkiewna nauka/ Zaż możemy to dobrym sumnieniem o Cerkwi naszej Ruskiej/ abo raczej o wszytkiej Wschodniej rozumieć/ że ona inaczej uczy i wyznawa/ a inaczej wierzy? Bynamniej. Gdyż cokolwiek Cerkiew Pana Chrystusowa sercem wierzy ku sprawiedliwości/ toż wszytko wyznawa usty ku zbawieniu: i wprzeciw/ cokolwiek usty wyznawaku zbawieniu toż i sercem wierzy ku sprawiedliwości. A ponieważ tę prawdę Cerkiew nasza Ruska wyznawa/ iż święci są w niebie/ gdzie jest Chrystus Pan cieleśnie/ a nie w Raju ziemnym/ i iż Błog: Apostoł Paweł/ jak i wszyscy święci
Hymny/ miáłyby nas były tego náucżyć/ że tá Zizániego opinia/ Haeresis iest á nie Cerkiewna nauká/ Zaż możemy to dobrym sumnieniem o Cerkwi nászey Ruskiey/ ábo rácżey o wszytkiey Wschodney rozumieć/ że oná inácżey vcży y wyznáwa/ á inaczey wierzy? Bynamniey. Gdyż cokolwiek Cerkiew Páná Christusowá sercem wierzy ku spráwiedliwośći/ toż wszytko wyznawa vsty ku zbáwieniu: y wprzećiw/ cokolwiek vsty wyznawaku zbáwieniu toż y sercem wierzy ku spráwiedliwośći. A ponieważ tę prawdę Cerkiew nászá Ruska wyznawa/ iż święći są w niebie/ gdźie iest Christus Pan cieleśnie/ á nie w Ráiu źiemnym/ y iż Błog: Apostoł Páweł/ iák y wszyscy święći
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 29
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Zaż możemy to dobrym sumnieniem o Cerkwi naszej Ruskiej/ abo raczej o wszytkiej Wschodniej rozumieć/ że ona inaczej uczy i wyznawa/ a inaczej wierzy? Bynamniej. Gdyż cokolwiek Cerkiew Pana Chrystusowa sercem wierzy ku sprawiedliwości/ toż wszytko wyznawa usty ku zbawieniu: i wprzeciw/ cokolwiek usty wyznawaku zbawieniu toż i sercem wierzy ku sprawiedliwości. A ponieważ tę prawdę Cerkiew nasza Ruska wyznawa/ iż święci są w niebie/ gdzie jest Chrystus Pan cieleśnie/ a nie w Raju ziemnym/ i iż Błog: Apostoł Paweł/ jak i wszyscy święci/ jest już z Chrystusem/ tedy to fałsz jest i Haeresis/ czego Zizani Cerkiew naszę Ruską wierzyć uczy/
Zaż możemy to dobrym sumnieniem o Cerkwi nászey Ruskiey/ ábo rácżey o wszytkiey Wschodney rozumieć/ że oná inácżey vcży y wyznáwa/ á inaczey wierzy? Bynamniey. Gdyż cokolwiek Cerkiew Páná Christusowá sercem wierzy ku spráwiedliwośći/ toż wszytko wyznawa vsty ku zbáwieniu: y wprzećiw/ cokolwiek vsty wyznawaku zbáwieniu toż y sercem wierzy ku spráwiedliwośći. A ponieważ tę prawdę Cerkiew nászá Ruska wyznawa/ iż święći są w niebie/ gdźie iest Christus Pan cieleśnie/ á nie w Ráiu źiemnym/ y iż Błog: Apostoł Páweł/ iák y wszyscy święći/ iest iuż z Christusem/ tedy to fałsz iest y Haeresis/ czego Zizáni Cerkiew nászę Ruską wierzyć vczy/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 29
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
krwie brata clamat ad me de terra, czyta Hebrajski język, vox sanguinis generationum jakoby cała pokrewność rodowitość, rozrodzenie, woła na mię, i tak, że rodowitego Abla zabito, musiał to ciężko opłacać Kaim. 1. Upatruję tu, jako niesprawiedliwość niepokój przynosi. Grzech Kaimów, zaboistwo, bratoboistwo, był grzech przeciwko sprawiedliwości, cóż ta niesprawiedliwość przyniosła? Niepokój, gęba ziemie pokoju nie mogła mieć, tylko wrzeszczała Clamat de terra, usta, pokoju nie mają, kiedy się otwierają, był ten niepokój w-ziemi, Aperuit os suum otworzyła ziemia gębę swoję. Gwałt musiała mieć ziemia, a zatym wielki niepokój, gdy mówić poczęła,
krwie brátá clamat ad me de terra, czyta Hebráyski ięzyk, vox sanguinis generationum iákoby cáłá pokrewność rodowitość, rozrodzęnie, woła ná mię, i ták, że rodowitego Ablá zábito, muśiał to ćięszko opłacáć Kaim. 1. Vpátruię tu, iáko niespráwiedliwość niepokoy przynośi. Grzech Kaimow, zaboistwo, brátoboistwo, był grzech przećiwko spráwiedliwośći, coż tá niespráwiedliwość przyniosła? Niepokoy, gębá źięmie pokoiu nie mogłá mieć, tylko wrzeszczałá Clamat de terra, vstá, pokoiu nie máią, kiedy się otwieráią, był ten niepokoy w-źięmi, Aperuit os suum otworzyła źięmiá gębę swoię. Gwałt muśiáłá mieć źięmiá, á zátym wielki niepokoy, gdy mowić poczęłá,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 9
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
sprawiedliwszego cię prosić? Bo jakże masz sądzić o rzeczy, którejeś dobrze i pilnie nie zważył? Ta się więc książka czytelników nie stracha, ale się nieczytelników obawia. Jeżeli zaś przemożesz na sobie, abyś ją całą cierpliwie przeczytał, natenczas feruj na nią dekret, jaki ci się podoba. Ufam rozsądkowi i sprawiedliwości twojej, ufam twej ku Ojczyźnie miłości. Niech ci Bóg da zdrowie. Część I W KTÓREJ SIĘ TRAKTUJE I O WIELKIEJ SEJMÓW ORDYNARYJNYCH POTRZEBIE, I NAPRZÓD O WIELU DO SEJMÓW UTRZYMYWANIA SPOSOBACH, ALE TYCH WSZYSTKICH ODKRYWA SIĘ NIESKUTECZNOŚĆ § 1 Wszystkie niezliczone nieszczęścia i szkody Rzeczypospolitej jedynie pochodzą eks mola konsyliorum forma.
Niezliczone są,
sprawiedliwszego cię prosić? Bo jakże masz sądzić o rzeczy, którejeś dobrze i pilnie nie zważył? Ta się więc książka czytelników nie stracha, ale się nieczytelników obawia. Jeżeli zaś przemożesz na sobie, abyś ją całą cierpliwie przeczytał, natenczas feruj na nię dekret, jaki ci się podoba. Ufam rozsądkowi i sprawiedliwości twojej, ufam twej ku Ojczyźnie miłości. Niech ci Bóg da zdrowie. Część I W KTÓREJ SIĘ TRAKTUJE I O WIELKIEJ SEJMÓW ORDYNARYJNYCH POTRZEBIE, I NAPRZÓD O WIELU DO SEJMÓW UTRZYMYWANIA SPOSOBACH, ALE TYCH WSZYSTKICH ODKRYWA SIĘ NIESKUTECZNOŚĆ § 1 Wszystkie niezliczone nieszczęścia i szkody Rzeczypospolitej jedynie pochodzą ex mola consiliorum forma.
Niezliczone są,
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 105
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
pod zakonem/ ale pod łaską. 15. CÓż tedy? Będziemyż grzeszyli żeśmy nie pod zakonem/ ale pod łaską? Nie daj tego Boże! 16. Azaż nie wiecie/ że komu się stawiacie za sługi ku posłuszeństwu/ tegoście sługami komuście posłuszni; bądź grzechowi ku śmierci/ bądź posłuszeństwu ku sprawiedliwości. 17. Ale chwała Bogu/ że bywszy sługami grzechu/ usłuchaliście z serca sposobu onej nauki którejście się poddali. 18. A będąc uwolnieni od grzechu/ staliście się niewolnikami sprawiedliwości. 19. PO ludzku mówię/ dla mdłości ciała waszego. Abowiem jakoście stawiali członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości
pod zakonem/ ále pod łáską. 15. COż tedy? Będźiemyż grzeszyli żesmy nie pod zakonem/ ále pod łáską? Nie daj tego Boże! 16. Azaż nie wiećie/ że komu się stawiaćie zá sługi ku posłuszeństwu/ tegośćie sługámi komuśćie posłuszni; bądź grzechowi ku smierći/ bądź posłuszeństwu ku spráwiedliwośći. 17. Ale chwałá Bogu/ że bywszy sługámi grzechu/ usłucháliśćie z sercá sposobu oney náuki ktorejśćie śię poddáli. 18. A będąc uwolnieni od grzechu/ stáliśćie się niewolnikámi spráwiedliwośći. 19. PO ludzku mowię/ dla mdłośći ćiáłá wászego. Abowiem jákośćie stawiáli cżłonki wásze ná służbę niecżystośći y niepráwośći
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 165
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i modlitwa którą czynię do Boga za Izraelem/ jestci ku zbawieniu. 2. Abowiem dawam im świadectwo/ iż gorliwość ku Bogu mają; ale nie według wiadomości. 3. Bo nie znając sprawiedliwości Bożej/ a chcąc własną sprawiedliwość wystawić/ sprawiedliwości Bożej nie byli poddani. 4. Abowiem koniec zakonu jest CHrystus/ ku sprawiedliwości każdemu wierzącemu. 5. Gdyż Mojżesz pisze o sprawiedliwości która jest z Zakonu/ iż ktobykolwiek te rzeczy czynił/ przez nie żyć będzie. 6. Ale sprawiedliwość która jest z wiary/ tak mówi: Nie mów w sercu swym/ Kto wstąpi na niebo? to jest/ CHrystusa na dół sprowadzić. 7. Albo
y modlitwá ktorą cżynię do Bogá zá Izráelem/ jestći ku zbáwieniu. 2. Abowiem dawam im świadectwo/ iż gorliwość ku Bogu máją; ále nie według wiádomośći. 3. Bo nie znájąc spráwiedliwośći Bożey/ á chcąc włásną spráwiedliwość wystáwić/ spráwiedliwośći Bożey nie byli poddáni. 4. Abowiem koniec zakonu jest CHrystus/ ku spráwiedliwośći káżdemu wierzącemu. 5. Gdyż Mojzesz pisze o spráwiedliwośći ktora jest z Zakonu/ iż ktobykolwiek te rzecży cżynił/ przez nie żyć będźie. 6. Ale spráwiedliwość ktora jest z wiáry/ ták mowi: Nie mow w sercu swym/ Kto wstąpi ná niebo? to jest/ CHrystusá ná doł zprowádźić. 7. Albo
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Ale cóż mówi? Blisko ciebie jest słowo w uściech twoich/ i w sercu twoim: Toć jest słowo wiary/ które opowiadamy: 9. Ze jeślibyś usty wyznał PAna JEzusa/ i uwierzyłbyś w sercu twoim że go Bóg zmartwych wzbudził/ zbawiony będziesz. 10. ABowiem sercem wierzono bywa ku sprawiedliwości/ ale się usty wyznanie dzieje ku zbawieniu. 11. Bo Pismo mówi: Wszelki/ kto weń wierzy/ nie będzie pohańbiony. 12. Gdyż niemasz różności miedzy Żydem i Grekiem. Bo tenże PAN wszystkich/ bogaty jest ku wszystkim/ którzy go wzywają. 13. Każdy bowiem kto by wżywał
Ale coż mowi? Blisko ćiebie jest słowo w uśćiech twojich/ y w sercu twojim: Toć jest słowo wiáry/ ktore opowiádamy: 9. Ze jeslibys usty wyznał PAná JEzusá/ y uwierzyłbyś w sercu twojim że go Bog zmartwych wzbudźił/ zbáwiony będźiesz. 10. ABowiem sercem wierzono bywa ku spráwiedliwośći/ ále śię usty wyznánie dźieje ku zbáwieniu. 11. Bo Pismo mowi: Wszelki/ kto weń wierzy/ nie będźie poháńbiony. 12. Gdyż niemász roznośći miedzy Zydem y Grekiem. Bo tenże PAN wszystkich/ bogáty jest ku wszystkim/ ktorzy go wzywáją. 13. Káżdy bowiem kto by wżywał
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 169
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
mnie zacności krwie i urodzenia przyproporcyjonowała doskonałość w rzeczach z eksperyjencji wszelakiej nabyta. Czytałem o wojnach i sam zaraz wojując nauczyłem się wojować z niemałą męstwa swego reputacyją, bo pochop sercu i aplikacji wziąłem z opisanych na pochwałę inszych kawalerów akcji. Radzę ojczyźnie, przyjacielowi w ciasnych i zawikłanych terminach służę, prawu i sprawiedliwości asystuję, trony i majestaty wspieram, stany, obyczaje, rządy, języki różnych narodów, królestw i monarchiji należycie umiem i rozumiem, bo mnie wszytkiego nauczyła i uczyć nie przestaje albo zabawna księga, albo pracowita eksperyjencja. Na ostatek i kochać, i podobać się potrafię, bo jako się doczytałem i nauczyłem,
mnie zacności krwie i urodzenia przyproporcyjonowała doskonałość w rzeczach z eksperyjencyi wszelakiej nabyta. Czytałem o wojnach i sam zaraz wojując nauczyłem się wojować z niemałą męstwa swego reputacyją, bo pochop sercu i aplikacyi wziąłem z opisanych na pochwałę inszych kawalerów akcyi. Radzę ojczyźnie, przyjacielowi w ciasnych i zawikłanych terminach służę, prawu i sprawiedliwości asystuję, trony i majestaty wspieram, stany, obyczaje, rządy, języki różnych narodów, królestw i monarchiji należycie umiem i rozumiem, bo mnie wszytkiego nauczyła i uczyć nie przestaje albo zabawna księga, albo pracowita eksperyjencyja. Na ostatek i kochać, i podobać się potrafię, bo jako się doczytałem i nauczyłem,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 190
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
iure experiri ante omniaszukać sprawiedliwości przede wszystkim mniemanego pluralitatis przez obżałowanego IMci na pokrzywdzenie JO. żałującego delatora, non attenta paritate votorum zapisanego dekretu nullitatejako nieważnego skasowania, pro tantoque illicito ausu przez obżałowanego IMci contra iuramentum et iustitiam perpatrato, penami z prawa irrogariza tak wielką i niegodziwą zuchwałość... wbrew przysiędze i sprawiedliwości dokonaną, karami wedle prawa wyznaczonymi mającymi skarania szkód, strat i ekspens prawnych, z okazji obżałowanego IMci erogowanych wyłożonych, nadgrodzenia i tego wszystkiego, quod iuris et praetensionis być się pokaże co zgodne z prawem i roszczeniami, przysądzenia salva tej żałoby melioratione.
A za czwartym aktoratem W IMPana Stanisława Smogorzewskiego, wojskowicza i bywszego deputata
iure experiri ante omniaszukać sprawiedliwości przede wszystkim mniemanego pluralitatis przez obżałowanego JMci na pokrzywdzenie JO. żałującego delatora, non attenta paritate votorum zapisanego dekretu nullitatejako nieważnego skasowania, pro tantoque illicito ausu przez obżałowanego JMci contra iuramentum et iustitiam perpatrato, penami z prawa irrogariza tak wielką i niegodziwą zuchwałość... wbrew przysiędze i sprawiedliwości dokonaną, karami wedle prawa wyznaczonymi mającymi skarania szkód, strat i ekspens prawnych, z okazji obżałowanego JMci erogowanych wyłożonych, nadgrodzenia i tego wszystkiego, quod iuris et praetensionis być się pokaże co zgodne z prawem i roszczeniami, przysądzenia salva tej żałoby melioratione.
A za czwartym aktoratem W JMPana Stanisława Smogorzewskiego, wojskowicza i bywszego deputata
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 669
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
