po siedmiu mszy per totam provinciam odprawić prokurowali. Co zaś supererit z tej sumy za klejnoty moje własne zebranej, tę residuitatem całą na zapłatę dworowi memu wszystkiemu, począwszy od poważniejszych domowych przyjaciół moich, do najmniejszych ludzi, co się komu słusznie pokaże, aby było zapłacono, o to usilnie proszę, a osobliwie za drobniejszą stajenną i myśliwską, także i kuchenną czeladzią, za temi praecipue, którzy jeszcze św. pamięci dziadowi i rodzicowi memu służyli, aby w osobliwym respekcie Im. Pana sukcesora mego i IJ. PP. egzekutorów byli recommendo, i gorąco proszę, żeby strzeż Boże, po śmierci mojej deservita merces niebios nieprzebijała, przez co
po siedmiu mszy per totam provinciam odprawić prokurowali. Co zaś supererit z tej summy za klejnoty moje własne zebranej, tę residuitatem całą na zapłatę dworowi memu wszystkiemu, począwszy od poważniejszych domowych przyjaciół moich, do najmniejszych ludzi, co się komu słusznie pokaże, aby było zapłacono, o to usilnie proszę, a osobliwie za drobniejszą stajenną i myśliwską, także i kuchenną czeladzią, za temi praecipue, którzy jeszcze św. pamięci dziadowi i rodzicowi memu służyli, aby w osobliwym respekcie Jm. Pana succesora mego i JJ. PP. exekutorów byli recommendo, i gorąco proszę, żeby strzeż Boże, po śmierci mojej deservita merces niebios nieprzebijała, przez co
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 381
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Stanisławowi po złotych dwieście. Matyjaszowi, kucharzowi złotych dwieście. Krzyska masztalerza, który jeszcze św. pam. nieboszczykowi Im. Panu krakowskiemu, dziadowi dobrodziejowi memu, służył, osobliwemu recommendo sukcesora mego respektowi i proszę, aby ad vitae tempora nadaną sobie złotych sześciudziesiąt sumę ode mnie z pewnych prowentów odbierał. Inszą zaś czeladź moją stajenną, myśliwską, kuchenną i różną dworską, która niepodobna, aby wszystka w tym była specificowana testamencie, i po trzecie proszę, aby każdego według jego zasług ukontentować, co za największe impono onus Im. Pann sukcesorowi. Tak tedy przy miłościwej i nigdy niezbrodzonej łasce boskiej rozporządziwszy domek mój, powtóre duszę moję grzeszną,
Stanisławowi po złotych dwieście. Matyjaszowi, kucharzowi złotych dwieście. Krzyska masztalerza, który jeszcze św. pam. nieboszczykowi Jm. Panu krakowskiemu, dziadowi dobrodziejowi memu, służył, osobliwemu recommendo successora mego respektowi i proszę, aby ad vitae tempora nadaną sobie złotych sześciudziesiąt summę ode mnie z pewnych prowentów odbierał. Inszą zaś czeladź moją stajenną, myśliwską, kuchenną i różną dworską, która niepodobna, aby wszystka w tym była specificowana testamencie, i po trzecie proszę, aby każdego według jego zasług ukontentować, co za największe impono onus Jm. Pann successorowi. Tak tedy przy miłościwej i nigdy niezbrodzonej łasce boskiej rozporządziwszy domek mój, powtóre duszę moję grzeszną,
Skrót tekstu: KoniecSTest
Strona: 387
Tytuł:
Testament
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, puści to i on sam, yedno go prosić. O X. Stanisławie pilnie się staracz yakoby mógł w Ojczyźnie mojej rezydować. Sługi przystoynie chędogo odprawić, każdemu dać dwoje Suchedni co na konie biorą tak i tym co bez koni. Sukna rozdać, jest Regestr że się wszystkim Falendysz dostanie, a Karazji na Czeladź stajenną, kuchenną etc. i inną po pogrzebie rozdzielić, Czarne yednak, jako jest zwyczay, wszystkim dać, także i piechocie, po pogrzebie odprawić i piechotę. Sług, którzy dawni służą i pilniej, i dostateczniej służeli (są i powinni moi) puszczam to na zdanie Panów Opiekunów, niech ich ucontentują. Są Koniki
, puści tho y on sąm, yedno go prosić. O X. Stanisławie pilnie się staracz yakoby mogł w Oyczyznie moyey residować. Sługi przystoynie chędogo odprawić, każdemu dać dwoie Suchedni co na konie biorą tak y tym co bez koni. Sukna rozdać, yesth Regestr że się wszystkim Falendysz dostanie, a Karazyi na Czeladz stayenną, kuchenną etc. y inną po pogrzebie rozdzielić, Czarne yednak, yako yesth zwyczay, wszystkim dać, także y piechocie, po pogrzebie odprawić y piechotę. Sług, ktorzy dawni służą y pilniey, y dostateczniey służeli (są y powinni moi) pusczam tho na zdanie Panow Opiekunow, niech ich ucontentuyą. Są Koniki
Skrót tekstu: KoniecATest
Strona: 216
Tytuł:
Testament
Autor:
Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
/ ale od mistrza dobrego wyuczyć się onemu trzeba. Około chorób końskich umiejętność jest onemu wielce potrzebna/ i sposób kowania nie zawadzi/ ani się tego ma wstydać przyuczyć/ gdyż nie zawżdy dosiąc dobrego kowala/ zwłaszcza w naszych krajach okazja się podaje. Ma też mieć pilne oko nie tylko na konie/ ale i na stajenną czeladź/ na porządek stajenny/ ochędostwo/ i na przynależące potrzeby/ aby postrzegszy gdzie na czym schodzi/ mógł ostrzec Koniuszego/ abo w niedbałości onego i samego Pana/ gdyż kilka oczy więcej obaczą niż jedno. Nakoniec aby jego przemieszkiwanie i zabawy częściej w stajni a niż gdzie indziej bywały: zaczym nie tylko im
/ ále od mistrzá dobrego wyuczyć się onemu trzebá. Około chorob końskich vmieiętność iest onemu wielce potrzebna/ y sposob kowánia nie záwádźi/ áni się tego ma wstydáć przyuczyć/ gdyż nie záwżdy dośiąc dobrego kowalá/ zwłaszczá w nászych kráiách okázya się podáie. Ma też mieć pilne oko nie tylko ná konie/ ále y ná stáienną czeladź/ ná porządek stáienny/ ochędostwo/ y ná przynależące potrzeby/ áby postrzegszy gdźie ná czym schodźi/ mogł ostrzedz Koniuszego/ ábo w niedbáłośći onego y sámego Páná/ gdyż kilká oczy więcey obaczą niż iedno. Nákoniec áby iego przemieszkiwánie y zabáwy częśćiey w stáyni á niż gdźie indźiey bywáły: záczym nie tylko im
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fivv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
