pod obligacjami Podskarbiów Wielkich.
CHORĄZOWIE Koronny i Litewski lubo nie są wspomnieni o ich powinnościach, praktykowac jednak zwykli powinność swoję podczas pogrzebów Królewskich. Chorągwie przy Katafalku łamiąc i krusząc. Tudzież na innych uroczystych aktach trzymają Chorągiew.
MIECZNIKOWIE Koronny i Litewski Miecze powinni nieść przed Królem podczas Koronacyj.
KONIUSZOWIE Koronny i Litewski zwierzchność mają nad stajennemi Królewskiemi i Koniuszemi ich.
KUCHMISTRZOWIE Koronny i Litewski mieć powinni zwierzchność nad Kuchmistrzami aktualnemi Królewskiej Kuchnie.
PODCZASZOWIE rządzić powinni Piwnicznemi Królewskiemi, i u stołu powinni wina podawać i nalewać Królowi skosztowawszy sami pierwej, tak jak we Francyj dla niebezpieczeństwa trucizny.
KRAJCZOWIE powinni krajać i podawać u stołu Królewskiego potrawy Cześnikowi.
STOLNIKOWIE stołów dyspozycją Królewskich
pod obligacyami Podskarbiów Wielkich.
CHORĄZOWIE Koronny i Litewski lubo nie są wspomnieni o ich powinnośćiach, praktykowac jednak zwykli powinność swoję podczas pogrzebów Królewskich. Chorągwie przy Katafalku łamiąc i krusząc. Tudźież na innych uroczystych aktach trzymają Chorągiew.
MIECZNIKOWIE Koronny i Litewski Miecze powinni nieść przed Królem podczas Koronacyi.
KONIUSZOWIE Koronny i Litewski zwierzchność mają nad stajennemi Królewskiemi i Koniuszemi ich.
KUCHMISTRZOWIE Koronny i Litewski mieć powinni zwierzchność nad Kuchmistrzami aktualnemi Królewskiey Kuchnie.
PODCZASZOWIE rządźić powinni Piwnicznemi Królewskiemi, i u stołu powinni wina podawać i nalewać Królowi skosztowawszy sami pierwey, tak jak we Francyi dla niebespieczeństwa trućizny.
KRAYCZOWIE powinni krajać i podawać u stołu Królewskiego potrawy Cześnikowi.
STOLNIKOWIE stołôw dyspozycyą Królewskich
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 216
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
w których boleściach krzycząc/ a śmierci jeno pragnąc/ do czwartegom dnia trwała. Potym mąż paniej mojej rozkazał mi/ żebym do stajniej jednej weszła. Któremu rozkazaniu jego posłuszną będąc/ jakom malżej mogła szłam za nim gdyśmy przyszli przed wrota stajenne/ rzecze mi: Oto węzełek sukna białęgo jest nadedrzwiami stajennemi. Rzekłam ja: widzę panie mój. Rzecze on jel możesz usiłuj/ żebyś go zrzuciła/ bo podobno lepiej się będziesz miała. Zaczym ja com mogła/ jedną ręką wrot się trzymając/ drugąm wezelka dosięgła. Rzecze Pan odwiąsz/ a przypatrz się pilnie co tam jest. Tedy ja węzełek rozwiązawszy
w ktorych boleśćiách krzycząc/ á smierći ieno prágnąc/ do czwartegom dniá trwáłá. Potym mąż pániey moiey roskazał mi/ żebym do stáyniey iedney weszłá. Ktoremu roskazániu iego posłuszną będąc/ iákom malżey mogłá szłám zá nim gdysmy przyszli przed wrotá stáienne/ rzecze mi: Oto węzełek sukná białęgo iest nádedrzwiámi stáiennemi. Rzekłám ia: widzę pánie moy. Rzecze on iel możesz vśiłuy/ żebyś go zrzućiłá/ bo podobno lepiey sie bedźiesz miáłá. Záczym ia com mogłá/ iedną ręką wrot sie trzymáiąc/ drugąm wezelká dośięgłá. Rzecze Pan odwiąsz/ á przypátrz sie pilnie co tám iest. Tedy ia węzełek rozwiązawszy
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 135
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
/ dziewiąci/ do których gdyby aspra jedna przybyła/ jużby należeli do Zaimów. Drudzy się zowią Teskerety, co Przywileje swoje mają od Beglerbejów, po Prowincjach. Intrata ich wychodzi od trzech/ aż do sześciu Tysięcy aspr.
Na wszytkie ekspedytie wojenne/ powinni się Zaimowie stawić z Namiotami/ Szopami/ potrzebami Kuchennemi i stajennemi/ do proporcji dóbr każdego. Za każde pięć Tysięcy aspr Intraty Cesarskiej/ stawiają do Obozu żołnierza konnego/ których Turcy zowią Zebel. Naprzykład/ kto ma Trzydzieści tysięcy aspr/ powinien ich mieć sześciu. kto dziewięćdziesiąt Tysięcy/ ośmnastu; i tak o inszych. Zowią tych Zaimów Kłycz, to jest szabla/
/ dźiewiąći/ do ktorych gdyby áspra iedna przybyłá/ iużby náleżeli do Zaimow. Drudzy się zowią Teskerety, co Przywileie swoie máią od Beglerbeiow, po Prowinciách. Intrátá ich wychodźi od trzech/ áż do sześćiu Tyśięcy áspr.
Ná wszytkie expeditie woienne/ powinni się Zaimowie stáwić z Námiotámi/ Szopámi/ potrzebámi Kuchennemi y stáiennemi/ do proporciey dobr kożdego. Zá káżde pięć Tyśięcy áspr Intráty Cesárskiey/ stáwiáią do Obozu żołnierza konnego/ ktorych Turcy zowią Zebel. Náprzykład/ kto ma Trzydźieśći tyśięcy áspr/ powinien ich mieć sześćiu. kto dźiewięćdźieśiąt Tyśięcy/ ośmnastu; y ták o inszych. Zowią tych Zaimow Kłycz, to iest száblá/
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 207
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
