mnie/ cale Zdam się innym być/ i duszę Wnet wysokim duchem puszę: Zem Bohater/ żem jest Panem/ Władcą wielkiem/ i Hetmanem/ I na Króla już samego/ Zdam się wiedzieć coś takiego. Ty mi śmiałość na wsze strony Przyprawujesz/ że Bellony Namniej krwawej się nią boję/ Choć w stalnej zbroi niestoję, I na głowie rościsz rogi/ Zem każdemu tedy srogi/ Księgi Trzecie.
Jednak kto cię zemną pije/ Strach i srogość przed nim skryję. Ja na ten czas Mistrz ćwiczony/ W Lutnię dzwonić/ piać kanzony/ Dobrej myśli wszej wygodzić/ Chyżem skokiem harc wywodzić. Ciebie lub do pierwszej
mnie/ cale Zdam się innym bydz/ y duszę Wnet wysokim duchem puszę: Zem Boháter/ żem iest Pánem/ Władcą wielkiem/ y Hetmanem/ I ná Krolá iusz sámego/ Zdam się wiedźieć coś tákiego. Ty mi śmiałość na wsze strony Przypráwuiesz/ że Bellony Namniey krwáwey się nię boję/ Choć w stálney zbroi niestoię, I ná głowie rośćisz rogi/ Zem każdemu tedy srogi/ Kśięgi Trzećie.
Iednak kto ćię zemną pije/ Strách y srogość przed nim skryię. Ia ná ten czás Mistrz cwiczony/ W Lutnię dzwonić/ piáć kánzony/ Dobrey myśli wszey wygodźić/ Chyżem skokiem hárc wywodźić. Ciebie lub do pierwszey
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 82
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
