uciekali dla ratowania życia, zgorzało kamiennic 120. pag. 78 — 91. 1732.
Na początku stycznia, Książę August Aleksander Czartoryski Wojewodą Ruskim mianowany.
Dnia 8go stycznia, X. Hieronim Jełowicki Sekretarz koronny, Sufragan Lwowski, otrzymawszy probostwo Jaworowskie, umarł krótko chorując.
Dnia 20go lutego konflagracja w Lublinie ciężka od zapalonego stoczka u Panien zakonnych Wizytek, których pięć zgorzało, a dam Senatorskich i szlacheckich 18.
Dnia 11go maja, tu we Lwowie kościół i klasztor Panien Katarzynek (Dominikanek) zgorzał. Ogień z kuchni zaczął się od komina zaraz z południa, zaledwie, sklepienie na kościele dotrzymało. Stajnie i browar Karmelitek trzewikowych zgorzał,
klasztor z
uciekali dla ratowania życia, zgorzało kamiennic 120. pag. 78 — 91. 1732.
Na początku stycznia, Xiąże August Alexander Czartoryski Wojewodą Ruskim mianowany.
Dnia 8go stycznia, X. Hieronim Jełowicki Sekretarz koronny, Sufragan Lwowski, otrzymawszy probostwo Jaworowskie, umarł krótko chorując.
Dnia 20go lutego konflagracya w Lublinie ciężka od zapalonego stoczka u Panien zakonnych Wizytek, których pięć zgorzało, a dam Senatorskich i szlacheckich 18.
Dnia 11go maja, tu we Lwowie kościół i klasztor Panien Katarzynek (Dominikanek) zgorzał. Ogień z kuchni zaczął się od komina zaraz z południa, zaledwie, sklepienie na kościele dotrzymało. Stajnie i browar Karmelitek trzewikowych zgorzał,
klasztor z
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 192
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
grzania łóżka, aliasscandaletto 57. Miednica z nalewką pstro złocista, turecką modą 58. Dzban srebrny, biały, do grzania wody 59. Miednica biała do golenia 60. Plwalniczka biała 61. Lichtarzów złocistych, paryskiej roboty, trzy pary 62. Umbrela mała, srebrna 63. Sztuka srebrna, okrągła, do nawijania stoczka 64. Lichtarzy pstro złocistych, tureckich, para 65. Lichtarzyków małych, białych, trzy 66. Szczypce srebrne z puzderkiem srebrnym 67. Lichtarzyk nocny, biały c. Srebro Willanowskie przez p. Dyniewicza wydane.
68. Waza dwoje, pstro złociste, wielkie z herbami Króla Je Mci, z żelazem zewnętrznym u spodu
grzania łoszka, aliasscandaletto 57. Miednica z nalewką pstro złocista, turecką modą 58. Dzban srebrny, biały, do grzania wody 59. Miednica biała do golenia 60. Plwalniczka biała 61. Lichtarzów złocistych, paryskiey roboty, trzy pary 62. Umbrela mała, srebrna 63. Sztuka srebrna, okrągła, do nawijania stoczka 64. Lichtarzy pstro złocistych, tureckich, para 65. Lichtarzyków małych, białych, trzy 66. Szczypce srebrne z puzderkiem srebrnym 67. Lichtarzyk nocny, biały c. Srebro Willanowskie przez p. Dyniewicza wydane.
68. Waza dwoie, pstro złociste, wielkie z herbami Króla Ie Mci, z żelazem zewnętrznym u spodu
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 37
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
lichtarsz zęlazny na nogach, co go parobkiem nazywają, i noziczki przy nim.
1 ak do zawieszenia miesza o 4 zębach, 2 drifuski a trzęci maluski i.
2 wylki niewielkie, co na nych drwa kłascz, i z aczkamy do roszna.
3 lichtarzę, co do szwycz, szczyrnę żelaznę, 1 koziołek do stoczka.
1 wydły do gnoju, 1 szufla do błota, 1 żelazo krawieckie.
2 wydęłek na droszkach do wspirania czego, 1 rozynek mały do ptaskuw. 1 koło do wieszania mięsa i zwierzyny, wokoło niego chaki i we środku także, wiszy na trzech łanczuskach, czerwono malowanę, 2 małe britwanny. k 19
3
lichtarsz zęlazny na nogach, co go parobkiem nazywaią, y noziczky przi nim.
1 ak do zawieszenia miesza o 4 zębach, 2 drifusky a trzęci malusky y.
2 wylky niewielkie, co na nych drwa kłascz, y z aczkamy do roszna.
3 lichtarzę, co do szwycz, sczirnę zelaznę, 1 koziołek do stoczka.
1 wydły do gnoiu, 1 szufla do błota, 1 zelazo krawieckie.
2 wydęłek na droszkach do wspirania czego, 1 rozynek mały do ptaskuw. 1 koło do wieszania mięsa y zwierzyny, wokoło niego chaky y we szrodku takzę, wiszy na trzech łanczuskach, czerwono malowanę, 2 małe britwanny. k 19
3
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 52
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
drzewa na błotach roztące prędko się starzeją? Bo zły mają pokarm lubo wielki. 80. Czemu ogień nieskrowity? Ogień co jest tłustego w drzewie to się w obraca wycienczywyszy, to zaś wycienczone jest lekkie i do góry wylatuje, a z nim ogień paląc je i stąd obaczysz wosk na igle gdy włożysz ją w płomień stoczka gorającego. 81. Czemu Delfinowie przed nawałnością skaczą po morzu? Bo niż się morze pocznie burzyć, wypuszcza zedna cieple pary, które iż Delfinom są przykre, tedy na powietrze wyskakują. 82. Czemu niektóre ptastwo ma długie szyje? To ma długie szyje, które ma długie nogi, bobój inaczej do paszy nie
drzewá ná błotách rostące prędko się stárzeią? Bo zły máią pokarm lubo wielki. 80. Czemu ogień nieskrowity? Ogień co iest tłustego w drzewie to się w obracá wyćienczywyszy, to záś wyćienczone iest lekkie y do gory wylátuie, á z nim ogień paląc ie y ztąd obáczysz wosk ná igle gdy włożysz ią w płomień stoczká goraiącego. 81. Czemu Delfinowie przed nawáłnośćią skáczą po morzu? Bo niż się morze pocznie burzyć, wypuszcza zedna ćieple páry, ktore iż Delfinom są przykre, tedy ná powietrze wyskakuią. 82. Czemu niektore ptástwo ma długie szyie? To ma długie szyie, ktore ma długie nogi, boboy ináczey do pászy nie
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 355
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
nie zaciągał, tylko od jednego do drugiego bliższego ramienia linij krzyżowych RV, DH: a żebyś centrum lunety brał, nie to, nad którym lunetę masz zataczać kwadransową, ale insze poprzedzające centrum. Co snadniej pojmiesz z następujących nauk doświadczenia. Drugi sposób Rysowania Wężownice łatwiusinki dla prostych Rzemieślników. WAłeczekk drewniany, (albo stoczka, albo; świece woskowej sztuczkę) przybiwszy szpilką do tablice, albo ćwiekiem do muru, na których masz rysować Wężownicę, aby się w miejscu nie kręcił; obwiń sznureczkiem przywiązanym mocno końcem jednym, a na drugim mającym zawiązane oko, w które założywszy ołowek, odwijaj nim z wałeczka sznurek po tablij, albo po murze
nie záćiągał, tylko od iednego do drugiego bliższego rámienia liniy krzyżowych RV, DH: á żebyś centrum lunety brał, nie to, nad ktorym lunetę masz zátaczáć kwádránsową, ále insze poprzedzáiące centrum. Co snádniey poymiesz z nástępuiących náuk doświádczęnia. Drugi sposob Rysowánia Wężownice łátwiuśinki dla prostych Rzemieślnikow. WAłeczekk drewniány, (álbo stoczká, álbo; świecé woskowey sztuczkę) przybiwszy szpilką do tablice, álbo ćwiekiem do muru, ná ktorych masz rysowáć Wężownicę, áby się w mieyscu nie kręćił; obwiń sznureczkiem przywiązánym mocno końcem iednym, á ná drugim máiącym záwiązáne oko, w ktore záłożywszy ołowek, odwiiay nim z wałeczká sznurek po tabliy, álbo po murze
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 155
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
