, Imaginaryj. Były to znaki Piechoty. August Cesarz na Kopii wysokiej kazał przed Wojskiem nosić Gałkę wielką, albo SKOFIE denotując, że Okrąg Świata pod jego poszedł Imperium; nazwali ten Znak TUFAN, jakiego Turcy zażywają, Końskie pod Skofią zawieszając Ogony, vulgo Buńczuk; mają i Polacy in usu, ale piękniejszym kształtem, Strusie pióra Miasto Ogonów dając u Buńczuków.
Czwarty Znak DRACO albo SMOK z otwartą paszczą i zębami wyszczerzonemi, z otwartemi skrzydłami na wysokim drzewcu. Całe Corpus jego było haftowane z jedwabiów, naturalny kolor Smoka reprezentujących, głowa Potencja Rzymianów in Armis
ze srebra, długość i grubość proporcjonalna tej bestii, według Świdasa. Czasem tak był
, Imaginarii. Były to znaki Piechoty. August Cesarz na Kopii wysokiey kazał przed Woyskiem nosić Gałkę wielką, albo SKOFIE denotuiąc, że Okrąg Swiata pod iego poszedł Imperium; nazwali ten Znak TUFAN, iakiego Turcy zażywaią, Końskie pod Skofią zawieszaiąc Ogony, vulgo Buńczuk; maią y Polacy in usu, ale pięknieyszym kształtem, Strusie piora Miasto Ogonow daiąc u Buńczukow.
Czwárty Znak DRACO albo SMOK z otwartą paszczą y zębami wyszczerzonemi, z otwartemi skrzydłami na wysokim drzewcu. Całe Corpus iego było haftowane z iedwabiow, naturalny kolor Smoka reprezentuiących, głowa Potencya Rzymianów in Armis
ze srebra, długość y grubość proporcyonalna tey bestyi, według Swidasa. Czasem tak był
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 461
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
u woła rozdwojonemi, chwyta po drodze kamienie, rzuca w zad siebie, i rani. Są naturalnie strusie głuche; dla tego gdy są snem do tego zmorzone, chwytane bywają. Jaja ich są właśnie jak tynkiem mularzkim obwiedzione, które w piasku zaryte, słońca operacją dzieci wydają, albo patrzeniem na nie strusia. Jaja strusie wieszają w Kościołach, prezerwując miejsca SS. od piorunów. Skorupy z jaj często się zdają na naczynie.
SŁOWIK po Łacinie Luscinia, a Filomela po Grecku, dni piętnaście, gdy samica siedzi na jajcach; dzień i noc śpiewa w naszych krajach, dnia 15 Czerwca, a drugie aż koło Z. Jana Chrzciciela od
u woła rozdwoionemi, chwyta po drodze kamienie, rzuca w zad siebie, y rani. Są naturalnie strusie głuche; dla tego gdy są snem do tego zmorzone, chwytane bywaią. Iaia ich są własnie iak tynkiem mularzkim obwiedzione, ktore w piasku záryte, słońca operacyą dzieci wydaią, albo patrzeniem na nie strusia. Iáia strusie wieszáią w Kościołach, prezerwuiąc mieysca SS. od piorunow. Skorupy z iay często się zdaią na naczynie.
SŁOWIK po Łacinie Luscinia, à Philomela po Grecku, dni pietnaście, gdy samica siedzi na iaycach; dzień y noc spiewa w naszych kraiach, dnia 15 Czerwca, á drugie aż koło S. Iána Chrzciciela od
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 301
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
sait pas parler ni francais, ni latin, et parle fort peu allemand; point de harangue, ni compliment; parait etre etourdi; ivrogne, simple et bon homme. Na Ustrzyckiego bardzo mi niemiło, że nie wziął lichtarza i fuzji, które przyniósł Dumont; a teraz to oboje potrzebniejsza niżeli nożyk za czapką albo strusie pióra u kapelusza. Przynajmniejże tedy przysłać to oboje przez p. wojewodę pomorskiego, uniżenie proszę. Vous me parlez, mon amour, d'un certain Stanecki qui a ete autrefois a moi. Prawda to jest; był potem pielgrzymem. Trzeba wprzód widzieć tych ludzi i popisać, niżeli mu pieniądze pokazać. Ale to wszystko
sait pas parler ni francais, ni latin, et parle fort peu allemand; point de harangue, ni compliment; parait etre etourdi; ivrogne, simple et bon homme. Na Ustrzyckiego bardzo mi niemiło, że nie wziął lichtarza i fuzji, które przyniósł Dumont; a teraz to oboje potrzebniejsza niżeli nożyk za czapką albo strusie pióra u kapelusza. Przynajmniejże tedy przysłać to oboje przez p. wojewodę pomorskiego, uniżenie proszę. Vous me parlez, mon amour, d'un certain Stanecki qui a ete autrefois a moi. Prawda to jest; był potem pielgrzymem. Trzeba wprzód widzieć tych ludzi i popisać, niżeli mu pieniądze pokazać. Ale to wszystko
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 508
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Nowogrodzkiem Województwie, od Darowa dóbr tak nazwani. Są i w Połockim i w Orszańskim. Jan Darowski spłodził Grzegorza, którego Syn Adam. Balcer w Połockiem 1648. Jędrzej Łowczy Nowogrodzki 1674. Ms. P. Kojał.
¤DASZKOWICZ herbu Leliwa, przydają jednak do Leliwy Strzałę bez piór, a na hełmie kładą trzy pióra strusie według Kojał. Eustachi Daszkowicz fortunny przeciwko Tatarom wojownik, atoli potym z Ukrainy do Moskwy się przeniósł, i lubo się go Áleksander Król Polski, według umówionych z Moskwą paktów upominał, przecięż go nie oddano 1503. Kojał. parte 2da. Ztym wszystkim jeszcze w dalszych latach Familianci tego domu w Polsce się naszej
Nowogrodzkiem Woiewodztwie, od Dárowa dobr tak nazwáni. Są y w Połockim y w Orszáńskim. Jan Dárowski zpłodźił Grzegorza, ktorego Syn Adam. Bálcer w Połockiem 1648. Jędrzey Łowczy Nowogrodzki 1674. Ms. P. Koiał.
¤DASZKOWICZ herbu Leliwá, przydáią iednák do Leliwy Strzáłę bez pior, á ná hełmie kłádą trzy piorá strusie według Koiał. Eustáchi Daszkowicz fortunny przeciwko Tátárom woiownik, atoli potym z Ukráiny do Moskwy się przeniosł, y lubo się go Álexánder Krol Polski, według umowionych z Moskwą páktow upominał, przecięż go nie oddáno 1503. Koiał. parte 2da. Ztym wszystkim ieszcze w dálszych látách Familianci tego domu w Polszcze się nászey
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 22
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
, 1541. Daniel Żabiński Kanonik Kujawski, położył nadgrobek w Włocławku, przecięż Okolski na miejscu, pisze ich Derkon.
DERMONT herbu Korczak, atoli z tą odmianą, że pod Wrębami, (które od dołu mniejsze, a coraz do góry większe być powinny) kładą prosto herb Abdank, a na hełmie trzy pióra strusie: Tak go opisuje Kojał in Ms. bo nasi Pisarze o nich milczą. Przydomek mają Dyrmunt Siwicki, Mikołaj Kanonik Wileński Archidiakon Ruski, pierwszy Administrator Biskupstwa Smoleńskiego sede vacante, umarł 1650. jako z jego nadgrobku w Katedrze Wileńskiej wypisał Starowol: in Monum: Tomasz 1648. Niewiem czy nie tu należy, Demut
, 1541. Dániel Żabiński Kánonik Kuiáwski, położył nadgrobek w Włocłáwku, przecięż Okolski ná mieyscu, pisze ich Derkon.
DERMONT herbu Korczak, atoli z tą odmiáną, że pod Wrębámi, (ktore od dołu mnieysze, á coraz do gory większe bydź powinny) kłádą prosto herb Abdank, á ná hełmie trzy piora strusie: Tak go opisuie Koiał in Ms. bo nasi Pisarze o nich milczą. Przydomek máią Dyrmunt Siwicki, Mikołay Kánonik Wileński Archidyakon Ruski, pierwszy Administrátor Biskupstwá Smoleńskiego sede vacante, umarł 1650. iáko z iego nadgrobku w Katedrze Wileńskiey wypisał Starowol: in Monum: Tomász 1648. Niewiem czy nie tu należy, Demut
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 37
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
było dwóch synów, Samuel i Mikołaj, którzy się do Litwy wynieśli, tam wojnę czas niemały służąc osiedli w powiecie Orszańskim. Mikołaj spłodził syna Stanisława, Samuel Jana, wspomina tych co się w Litwie rozrodzili Kojał: in Ms, gdzie ich herb tak opisuje Jastrząb stoi na dwóch podkowach, a w hełmie trzy pióra strusie kładzie. Okolski zaś tom: 3. Fol. 329 chce mieć Domaradzkich herbu zatajony Miesiąć, który tak określił. jest podkowa do góry prosto obiema końcami obrócona, we srzodku jej Księżyc jak na nowiu, obiema rogami do góry postawiony, i przydaje, że stąd nabyty że Jastrzębczyk któryś, coś znacznego uczynił, gdy
było dwoch synow, Sámuel y Mikołay, ktorzy się do Litwy wynieśli, tam woynę czás niemały służąc osiedli w powiecie Orszáńskim. Mikołay zpłodźił syná Stánisłáwa, Sámuel Janá, wspomina tych co się w Litwie rozrodźili Koiał: in Ms, gdźie ich herb ták opisuie Jástrząb stoi ná dwoch podkowách, á w hełmie trzy piorá struśie kłádźie. Okolski záś tom: 3. Fol. 329 chce mieć Domárádzkich herbu zatáiony Miesiąć, ktory ták określił. iest podkowa do gory prosto obiema końcámi obrocona, we srzodku iey Xiężyc iák ná nowiu, obiema rogámi do gory postáwiony, y przydáie, że ztąd nabyty że Jástrzębczyk ktoryś, coś znacznego uczynił, gdy
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 60
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
. Kwadrat postawić wtriangule krzyżokątnym. 139. 71. Ośmgrani albo ośmiokąt w kwadracie postawić. 140. 72. Owatę, albo Jajową figurę rubszą, zrysować na danej linii. 141. 73. Owatę pękatszą zrysować. 141. 74. Owatę subtelniejszą na danej linii zrysować. 142. 75. Strusie Jaje różne od trzech pierwszych, na danej linii zrysować. 142. 76. WszelkąOwatę danej długości i wszerokości, nakształt Elipsy, cyrklem zrysować. 143. 77. Elipsę po prostu zrysować. 144. 78. Drugi sposób rysowania Elipsy. 145. 79. Elipsę bez linijki o trzech cwiekach, i bez
. Kwádrat postáwic wtryángule krzyżokątnym. 139. 71. Ośmgráni álbo ośmiokąt ẃ kwádracie postáwic. 140. 72. Owátę, álbo Iáiową figurę rubszą, zrysowác ná dáney linii. 141. 73. Owátę pękátszą zrysowác. 141. 74. Owátę subtelnieyszą ná dáney linii zrysowác. 142. 75. Struśie Iáie rożne od trzech pierwszych, ná dáney linii zrysowac. 142. 76. WszelkąOwátę dáney długości y wszerokości, nákształt Ellipsy, cyrklem zrysowác. 143. 77. Ellipsę po prostu zrysowác. 144. 78. Drugi sposob rysowánia Ellipsy. 145. 79. Ellipsę bez liniyki o trzech cwiekách, y bez
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 14
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
