traktatu generalnego w stronę szwedzką także mających się ablegandarum do Porty ottomańskiej, tudzież projekta instrukcji z obmyśleniem requisitorum do tejże ekspedycji, sprawiedliwa animadwersja super attentis circa actum komisji do dóbr ordynacji ostrogskiej ex senatu przytomnej rady naznaczonej, oraz trzeba providenda media advertenda haec praepeditia jurium majestatis et Rplicae et afficiendum dispositioni pro utilitate publica.
Obmyślenie sumy na reperacją fortyfikacji w Kamieńcu przez inundacją świeżo zepsowanej, oraz na wypłacenie podanej od wojewody podlaskiego do skarbu likwidacji za ekspensa przy ustanowieniu sądów pogranicznych i przy konferencjach z poselstwem chocimskiem przez tegoż wielmożnego wojewodę erogowane.
Reparacja zamku warszawskiego, co raz większej podpadającego ruinie i co raz większych kosztów per neglectum reperacji potrzebującego.
Item z
traktatu generalnego w stronę szwedzką także mających się ablegandarum do Porty ottomańskiéj, tudzież projekta instrukcyi z obmyśleniem requisitorum do tejże expedycyi, sprawiedliwa animadwersya super attentis circa actum kommissyi do dóbr ordynacyi ostrogskiéj ex senatu przytomnéj rady naznaczonéj, oraz trzeba providenda media advertenda haec praepeditia jurium majestatis et Rplicae et afficiendum dispositioni pro utilitate publica.
Obmyślenie summy na reperacyą fortyfikacyi w Kamieńcu przez inundacją świeżo zepsowanéj, oraz na wypłacenie podanéj od wojewody podlaskiego do skarbu likwidacyi za expensa przy ustanowieniu sądów pogranicznych i przy konferencyach z poselstwem chocimskiem przez tegoż wielmożnego wojewodę erogowane.
Reparacya zamku warszawskiego, co raz większéj podpadającego ruinie i co raz większych kosztów per neglectum reperacyi potrzebującego.
Item z
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 430
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
ni ucisk/ wedle Tarsidesa nie miałyby odłączyć/ oddalił nas: zgrzeszylismy przed tobą Panie/ Błagamy cię: ty miłosierdny przebacz/ prosimy/ pośliznęlismy się/ za grzech tego nie mienilismy/ przed tobą Ojcem sprawa niech prośba nasza plac otrzyma; i lubo to wielki występek nasz/ wszakże mnogość grzechów naszych do jednej sumy/ lubo miłosierdzia/ lubo łagodności twojej referujemy. Nie daje synom Ociec gdy proszą o chleb/ kamienia? ni w miasto ryby do jedzenia otruty pełnego węża? I ty jeden miłosierdny/ gdy prosim przebaczenia to podasz nam miłościwie/ abyśmy cię chwalili z temi/ którzy na wiek wieków sławe twoję/ i od końca
ni vćisk/ wedle Társidesá nie miáłyby odłączyć/ oddalił nas: zgrzeszylismy przed tobą Pánie/ Błagamy ćię: ty miłośierdny przebácz/ prośimy/ pośliznęlismy się/ zá grzech te^o^ nie mienilismy/ przed tobą Oycẽ spráwá niech prośbá nászá plác otrzyma; y lubo to wielki występek nász/ wszákże mnogość grzechow nászych do iedney sumy/ lubo miłośierdźia/ lubo łágodnośći twoiey referuiemy. Nie dáie synom Oćiec gdy proszą o chleb/ kámieniá? ni w miásto ryby do iedzenia otruty pełnego wężá? Y ty ieden miłośierdny/ gdy prośim przebáczenia to podasz nam miłośćiwie/ ábysmy ćię chwalili z temi/ ktorzy ná wiek wiekow słáwe twoię/ y od końcá
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 140.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
officia, ile mogli, wyświadczyli.
Nazajutrz tedy, dnia 30 Novembris, przez tę bromę, mszy św. w tej wsi wysłuchawszy, przejechaliśmy o milę. Jest broma murowana między dwiema ledwie okiem zrzuconemi skałami, gdzie cła wybierają od każdego do Włoch jadącego po czerwonemu złotemu od konia; z tej sumy cedit połowa na cesarza, druga do Wenecji. W tej bromie praesidium i komendant z gromadą służących z białemi głowami mieszka w skale wysokiej, ledwie okiem dojźrzanej. Do której jaskini powrozami, w kosz wsiadszy, windują się i tam mieszkają, jako jaskółki z gniazdek wyglądając.
Na nocleg za mil 2 stanęliśmy we wsi
officia, ile mogli, wyświadczyli.
Nazajutrz tedy, dnia 30 Novembris, przez tę bromę, mszy św. w tej wsi wysłuchawszy, przejechaliśmy o milę. Jest broma murowana między dwiema ledwie okiem zrzuconemi skałami, gdzie cła wybierają od kożdego do Włoch jadącego po czerwonemu złotemu od konia; z tej sumy cedit połowa na cesarza, druga do Wenecjej. W tej bromie praesidium i komendant z gromadą służących z białemi głowami mieszka w skale wysokiej, ledwie okiem dojźrzanej. Do której jaskini powrozami, w kosz wsiadszy, windują się i tam mieszkają, jako jaskółki z gniazdek wyglądając.
Na nocleg za mil 2 stanęliśmy we wsi
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 143
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
: Pewnie w dziewosłęby służyć rozkażesz. Zjeść, wypić, ucieszyć się z cudzego, zgoła na to rad służę.
Odpowiedający: O tysiąc złotych chodzi. Fortis executio wrota wybija, kredytorowi z domu rugować się każe. Zmiłuj się, załóż tak walną potrzebę moję do krótkiego czasu.
Potykający: Nie mam, sam większej sumy zaciągnąć muszę.
Odpowiedający: Sto tysięcy ongi w grodzie ci liczono.
Potykający: Tysiąc dać, sta tysięcy nie będzie.
Odpowiedający: Przez miłość Boską, oddam i prędko, i z prowizyją, niech nie ginę nieszczęsny.
Potykający: Co mi do tego, cudze grzechy opłacać.
Odpowiedający: A przyjaźń kędy
: Pewnie w dziewosłęby służyć rozkażesz. Zjeść, wypić, ucieszyć się z cudzego, zgoła na to rad służę.
Odpowiedający: O tysiąc złotych chodzi. Fortis executio wrota wybija, kredytorowi z domu rugować się każe. Zmiłuj się, załóż tak walną potrzebę moję do krótkiego czasu.
Potykający: Nie mam, sam większej sumy zaciągnąć muszę.
Odpowiedający: Sto tysięcy ongi w grodzie ci liczono.
Potykający: Tysiąc dać, sta tysięcy nie będzie.
Odpowiedający: Przez miłość Boską, oddam i prędko, i z prowizyją, niech nie ginę nieszczęsny.
Potykający: Co mi do tego, cudze grzechy opłacać.
Odpowiedający: A przyjaźń kędy
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 248
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
miedzach albo jako jest stara dawna ograniczona, Andrzejowi Lenarcikowi, kupczowi swemu s Krosnej za sumę grzywien 7 monety i liczby Polskiej w każdą grzywnę po gr. 48 liczącz, którą sumę zaras pod rozge przy lidkupie położył, do której rolej wypust kadłubów 6, pługy s kolczami, kur 2, co przerzeczony Wojciech Smigiel dźwignąwszy sumy grzywien 7, wyznał usty swymi, ze się mu zupełna zaplata stała z rolej wyżej namienionej i wyrzekł się, ze już na tej rolej (p. 282)
nie będzie miał nic, ani jego zaden potomek, co Andrzej Lenarcik założył groszem prawu dla pewności. Ale iż się była zła sława roznieciła o tym
miedzach albo yako iest stara dawna ograniczona, Andrzeiowi Lenarcikowi, kupczowi swemu s Krosney za sumę grzywien 7 monety i liczby Polskiey w kazdą grzywnę po gr. 48 liczącz, ktorą sumę zaras pod rozge przy lidkupie połozył, do ktorey roley wypust kadłubow 6, pługy s kolczami, kur 2, czo przerzeczony Woyciech Smigiel dzwignąwszy sumy grzywien 7, wyznał usty swymi, ze sie mu zupełna zaplata stała z roley wyszey namienioney y wyrzekł sie, ze iusz na tey roley (p. 282)
nie będzie miał nicz, ani iego zaden pothomek, czo Andrzey Lenarcik założył groszęm prawu dla pewnosci. Ale isz sie była zła sława roznieciła o tym
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 435
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
swoją, którą miał kupną od Sobka Krawczika za grzywien pięcz, którą mu wyzwolił przed prawem i wyrzik się i zeznał, ze wsistkie pieniądze wziął, a iż była pustka, ten przerzeczony Marek zbudował z gruntu i przedał za grzywien 16 Wojciechowi Kusznierzowy, które zbudowanie uznaly prawny i pan Wojciech Swiebodzinsky, przeto mu dali podwysicz sumy. A iż Wojciech Kusznierz sprostacz niemógł tej roli, odszedł jej, i IMscz Marka Smiglowicza znowu przyniewoleł, aby tę rolą przijął, i z rozkazania przijął i grzywien 16 wroczieł Wojciechowy Kusznierzowi nazad, który Wojciech Kusznierz, stojącz przed prawem, zeznał dobrowolnie, ze wziął od Marka grzywien 16 i wyrzik się mu ze
swoię, ktorą miał kupną od Sobka Krawczika za grziwięn pięcz, ktorą mu wyzwolił przed prawęm y wyrzik szię y zeznał, ze wsistkie pieniądze wziął, a isz była pustka, tęn przerzeczony Marek zbudował z grontu y przedał za grziwięn 16 Woiciechowi Kusznierzowy, ktore zbudowanie uznaly prawny y pąn Woicziech Swiebodzinsky, przeto mu dali podwysicz sumy. A isz Woicziech Kusznierz sprostacz niemogł tey roly, odszedł iey, y IMscz Marka Smiglowicza znowu przyniewoleł, aby tę rolą prziiął, y z roskazania prziiął y grzywięn 16 wroczieł Woicziechowy Kusznierzowi nazad, ktory Woicziech Kusznierz, stoiącz przed prawęm, zeznał dobrowolnie, ze wziął od Marka grziwięn 16 y wyrzik szie mu ze
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 436
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Kozimora etc. (p. 319)
3789. (48) Kupno karczmy na Woły lasieniczkiej — Przed tymże prawem wissej mianowanem stanął oblicznie i obęcznie osobą swoją Ilko Jurcak wyznał dobrowolnie umysłem zdrowem i bacznem, iże przedał karczmę, którą sząm trzimał pod soltyszy Wolanskiemi, przedał uczciwemu synowi swemu Wasielowi za zło. 24 sumy Polskiej, licząc w każdy złoty po gr. 30, którą sumę nissej mianowaną zupełnie powziął Ilko Jurczak od syna swego Wasiela i dopusca mu tego zapiszu wolno i z inszemi potomki swemi i wyrzeka się wiecznemi czaszy groszem swym s tego imienia i wszelakie strony zastępuje. Wypuscza do tego domu synkownego synowi swemu na kocieł zło.
Kozimora etc. (p. 319)
3789. (48) Kupno karczmy na Woly lasieniczkiey — Przed themze prawęm wissey mianowanem stanął oblicznie y obęcznie osobą swoią Ilko Iurcak wyznał dobrowolnie umysłem zdrowęm y bacznem, ize przedał karczmę, ktorą sząm trzimał pod soltyszy Wolanskiemi, przedał ucciwemu synowi swęmu Wasielowi za zło. 24 summy Polskiey, licząc w kozdy złoty po gr. 30, ktorą summę nissey mianowaną zupełnie powziął Ilko Iurczak od syna swego Wasiela y dopusca mu tego zapiszu wolno y z inszemi potomki swemi y wyrzeka sie wiecznemi czaszy groszem swym s tego imienia y wszelakie strony zastępuie. Wypuscza do tego domu synkownego synowi swemu na kocieł zło.
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 438
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, dopuścił mu prawa wiernego, aby oszaczowali ten budynek i praczą jego. Prawo wierne wyznalo i przyznało, ze i ta pracza i budynek godzien zło. 12 Wasiela, kaczmarza; co wysłyszawszy słuszną umowę i oszaczowanie prawa tego wissej mianowanego IMć P. Samuel Jaworski rozkazał przypiszac na ten budynek Wasielowi zło 12, co wszitkiej sumy ma na tej karczmie Wasiel zło. 36, a czaszu swego, gdy mu będzie przedayno, takiej sumy ma się upominać i tak przedać za zło. 36, i ten wypust powinien oddać, jako się wyssej namianowało, czego i panowie sołtyszi pozwolili i dopuścili. Słyszącz to Wasiel ojczowskie zeznanie i wyrokę jego i zeznanie
, dopuscił mu prawa wiernego, aby oszaczowali then budynek y praczą iego. Prawo wierne wyznalo y przyznało, ze i ta pracza y budinek godzien zło. 12 Wasiela, kaczmarza; czo wysłyszawszy słuszną umowę y oszaczowanie prawa thego wissey mianowanego IMć P. Samuel Iaworski roskazał przypiszac na then budinek Wasielowi zło 12, czo wszitkiey summy ma na they karczmie Wasiel zło. 36, a czaszu swego, gdy mu bedzie przedayno, takiey summy ma sie upominac i tak przedac za zło. 36, y then wypust powinien oddac, iako sie wyssey namianowało, czego y panowie sołtyszi pozwolili y dopuscili. Słyszącz tho Wasiel oyczowskie zeznanie y wyrokę iego y zeznanie
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 439
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
ze i ta pracza i budynek godzien zło. 12 Wasiela, kaczmarza; co wysłyszawszy słuszną umowę i oszaczowanie prawa tego wissej mianowanego IMć P. Samuel Jaworski rozkazał przypiszac na ten budynek Wasielowi zło 12, co wszitkiej sumy ma na tej karczmie Wasiel zło. 36, a czaszu swego, gdy mu będzie przedayno, takiej sumy ma się upominać i tak przedać za zło. 36, i ten wypust powinien oddać, jako się wyssej namianowało, czego i panowie sołtyszi pozwolili i dopuścili. Słyszącz to Wasiel ojczowskie zeznanie i wyrokę jego i zeznanie, ze mu się dosyć od niego stało, dał prawu świadomę i do kziąg zapisać prawnich; a Ilko
ze i ta pracza y budinek godzien zło. 12 Wasiela, kaczmarza; czo wysłyszawszy słuszną umowę y oszaczowanie prawa thego wissey mianowanego IMć P. Samuel Iaworski roskazał przypiszac na then budinek Wasielowi zło 12, czo wszitkiey summy ma na they karczmie Wasiel zło. 36, a czaszu swego, gdy mu bedzie przedayno, takiey summy ma sie upominac i tak przedac za zło. 36, y then wypust powinien oddac, iako sie wyssey namianowało, czego y panowie sołtyszi pozwolili y dopuscili. Słyszącz tho Wasiel oyczowskie zeznanie y wyrokę iego y zeznanie, ze mu sie dosic od niego stało, dał prawu swiadomę y do kziąg zapiszac prawnich; a Ilko
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 439
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
kartkach w te słowa poczyna: „Piotr Firlej z Dąbrowice, wiadomo czynie, komu to wiedzieć należy, iż (któregokolwiek imię) poddanemu memu na Woli lasienski przedałem plac, na którym siedzi za sumę zło. (4 etc), które onemu, aby do ksiąg prawnych gromaczkich, t. i. do sumy pierwszego zakupienstwa, którą na tej zagrodzie miał, zapisane było, prawu rozkazuję. Na co, dla lepszej pewności, ręką się swą podpisawszy, pieczęć przycisnąć rozkazałem. Działo się na Kamięncu, 20 Aprilis, an. 1640.” - A iż ci wyżej pomięnięni zagrodniczy zaniedbali i o tos się nie starali,
kartkach w te słowa poczyna: „Piotr Firley z Dąbrowice, wiadomo czynie, komu to wiedziec nalezy, isz (ktoregokolwiek imię) poddanęmu męmu na Woli lasienski przedałem plac, na ktorym siedzi za sumę zło. (4 etc), ktore onęmu, aby do xiąg prawnych gromaczkich, t. i. do sumy pierwszego zakupienstwa, ktorą na tey zagrodzie miał, zapisane było, prawu roskazuię. Na co, dla lepszey pewnosci, ręką się swą podpisawszy, pieczęc przycisnąc roskazałęm. Działo się na Kamięncu, 20 Aprilis, an. 1640.” - A isz ci wyszey pomięnięni zagrodniczy zaniedbali y o tos sie nie starali,
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 440
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
