Am. Pierwsza droga Pańska, z Wieczernika do Ogrojca.
Hymno dicto egressus est Iesus. Ioan: 18.
WIerni Pańscy/ i wszelkie Chrystusowe plemię; Kędyśkolwiek osiadło okoliczną ziemię, I co się tylo Pańskim ludem ozywacie/ A znak † jego zwycięstwa na swych czołach macie. Zwłaszcza/ których obeszły Triony Sarmackie/ I sytnym karmią chlebem żyzne niwy Lackie. Potomstwo starożytnych Chrześcijańskich ludzi/ Posłuchajcie maluczko; niech na chwilę wzbudzi Waszych własna powinność Bogobojnych chęci; Wznawiam Boga naszego śmierć dawnej pamięci. Wznawiam okrutną mękę/ i ofiary krwawe: Przeto was pilnie proszę o ucho łaskawe. Posłuchajcie maluczko: A nieokrocone Zawściągnicie swe myśli: zbierzcie rozproszone Do spokojnego
Am. Pierwsza drogá Páńska, z Wieczerniká do Ogroycá.
Hymno dicto egressus est Iesus. Ioan: 18.
WIerni Páńscy/ y wszelkie Chrystusowe plemię; Kędyśkolwiek ośiádło okoliczną źiemię, I co się tylo Páńskim ludem ozywaćie/ A znak † iego zwyćięstwá ná swych czołách maćie. Zwłaszczá/ ktorych obeszły Tryony Sármáckie/ I sytnym karmią chlebem żyzne niwy Láckie. Potomstwo stárożytnych Chrześćiáńskich ludźi/ Posłuchayćie máluczko; niech ná chwilę wzbudźi Wászych własna powinność Bogoboynych chęći; Wznawiam Bogá násze^o^ śmierć dawney pámięći. Wznawiam okrutną mękę/ y ofiáry krwáwe: Przeto was pilnie proszę o vcho łáskáwe. Posłuchayćie máluczko: A nieokrocone Záwśćiągnićie swe myśli: zbierzćie rozproszone Do spokoynego
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 1
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
do pokuty przed Nim rozkazuje, widząc samiczkę w białym nad Nim pierzu, w Nowym Go wyznał Barankiem Przymierzu; niechże nie tracę ostatniej nadzieje, boć też ten za mię Baranek krew leje. A on zarazem post na puszczy głuchejniech pohamuje pełne moje brzuchy, że Słowo, które Boski język niesie, sytnym mi chlebem w głodnym będzie lesie. A jako, gdy chcesz, w galilejskiej Kanie wino po stołach burstynowe stanie, tak Pan przemieni sprawy Jezus moje na wieloważne, Panno, słowa Twoje; że drogi Jego, mokrym częste potem, wzbudzą lenistwo i trop mój na potem; nauką że mi zawrze żywot w miarę,
do pokuty przed Nim rozkazuje, widząc samiczkę w białym nad Nim pierzu, w Nowym Go wyznał Barankiem Przymierzu; niechże nie tracę ostatniej nadzieje, boć też ten za mię Baranek krew leje. A on zarazem post na puszczy głuchéjniech pohamuje pełne moje brzuchy, że Słowo, które Boski język niesie, sytnym mi chlebem w głodnym będzie lesie. A jako, gdy chcesz, w galilejskiej Kanie wino po stołach burstynowe stanie, tak Pan przemieni sprawy Jezus moje na wieloważne, Panno, słowa Twoje; że drogi Jego, mokrym częste potem, wzbudzą lenistwo i trop mój na potem; nauką że mi zawrze żywot w miarę,
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 139
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
