/ inszy zaś i krwie nawet i zdrowia swego dla nabycia jej nie żałują. Przestroga Pisze Historyk jeden Niemiecki, że w Berlinie w skarbie kościelnym, taki Rubin widział, który wszytkie skarby Kościelne drogością przewyzszał. Ten KAROLUS Piąty sprawił, był nakształt: Talera szeroki, a Tonnę złota kosztował, więci według taksy inszych Szafir.
NAprzód ten Kamień jest barwy Niebieskiej które od początku światażadnej odmiany nie uczuło. Dotego/ nakształt złota kropki w sobie zamyka. Pochodzi z subtelnej i wypolerowanej ziemie/ a prawie Krzystałowej/ takżę z żywego srebra/ siarki/ i foli: jako Teofrastus pisze. Ten kamień w zimnej wodzie zmaczany oczy czerwone i
/ inszy záś y krwie náwet y zdrowia swego dla nábyćia iey nie żałuią. Przestrogá Pisze Historyk ieden Niemiecki, że w Berlinie w skárbie kośćielnym, táki Rubin widźiał, ktory wszytkie skárby Kośćielne drogośćią przewyzszał. Ten KAROLVS Piąty spráwił, był nákształt: Talerá szeroki, a Tonnę złotá kosztował, więci według taxy inszych Száphir.
NAprzod ten Kámień iest bárwy Niebieskiey ktore od pocżątku świátáżadney odmiany nie vcżuło. Dotego/ nákształt złotá kropki w sobie zámyka. Pochodźi z subtelney y wypolerowáney źiemie/ á práwie Krzystałowey/ tákżę z żywego srebrá/ śiárki/ y foli: iáko Theophrástus pisze. Ten kámień w źimney wodźie zmacżány oczy cżerwone y
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: E2
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
wkoła jest z kilkadziesiąt, gruszkowych barzo nadzwyczaj wielkich, którym się wszyscy dziwowali. Dwa dzbanki garcowe, jeden ex topasio lapide, a drugi ex calcedane.
Obojczyków samo złotych, kamieńmi drogiemi sadzonych i koron misternych dwanaście, także złotych, dwunastu panien św. Heleny, które w tych koronach i obojczykach chodziły. Jedn szafir niepospolitej wielkości, niemal jako gołębie jaje. Różne vasa z różnych rżnięte kamieni, z kryształów toczone. Złoty jeden kielich tak wielki, że by go ledwie dwóch chłopów dźwignąć mogło. Inszych niemało od złota i od kamieni bogatych rzeczy widzieliśmy.
Kościół sam wszytek w kopułach, staroświecką barzo strukturą , wszytek intrinsecus blaszką i
wkoła jest z kilkadziesiąt, gruszkowych barzo nadzwyczaj wielkich, którym się wszyscy dziwowali. Dwa dzbanki garcowe, jeden ex topasio lapide, a drugi ex calcedane.
Obojczyków samo złotych, kamienmi drogiemi sadzonych i koron misternych dwanaście, także złotych, dwunastu panien św. Heleny, które w tych koronach i obojczykach chodziły. Jedn szafir niepospolitej wielkości, niemal jako gołębie jaje. Różne vasa z różnych rżnięte kamieni, z kryształów toczone. Złoty jeden kielich tak wielki, że by go ledwie dwóch chłopów dźwignąć mogło. Inszych niemało od złota i od kamieni bogatych rzeczy widzieliśmy.
Kościoł sam wszytek w kopułach, staroświecką barzo strukturą , wszytek intrinsecus blaszką i
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 156
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
drugi żółty samicze znaczy. Przytym Książęci Róg albo Mitrę/ i Sceptrum/ dwie Rozdze Aarona/ 2. wielkich srebrnych Litcharzy i ośm małych/ jeden wielki kamień Karbunkuł/ światło z siebie jak świeca wydający. Dwanaście Koron/ Państwu Venetów należących/ 12. Pektórałów od drogich kamieni/ między któremi jeden/ wpośrzoku wielki Szafir i Śmiraldo mający/ jakiego temu równego więcej nieznajdzie/ 2. Safiry wielkie 2 naczynia Gagatkowego/ jedno Calcedonowe a drugie Turkusowe. Jeden Gra- natowy Kociełek/ jeden wielki Diament/ od Króla Henryka trzeciego/ Veneckiemu darowany Książęciu. Jednę wielką szczyrego złota miszę/ jeden kamień Balasso 7. Unczei ważąccy/ kilkoro naczynia że
drugi zołty sámicze znáczy. Przytym Xiążęći Rog álbo Mitrę/ y Sceptrum/ dwie Rozdze Aároná/ 2. wielkich srebrnych Litcharzy y ośm máłych/ ieden wielki kámień Kárbunkuł/ świátło z śiebie iák świecá wydáiący. Dwanáśćie Koron/ Páństwu Venetow należących/ 12. Pektorałow od drogich kámieni/ między ktoremi ieden/ wpośrzoku wielki Száfir y Smiraldo máiący/ iákiego temu rownego więcey nieznaydźie/ 2. Sáphiry wielkie 2 naczynia Gágátkowego/ iedno Cálcedonowe á drugie Turkusowe. Ieden Grá- natowy Koćiełek/ ieden wielki Diáment/ od Krolá Henriká trzećiego/ Veneckiemu dárowány Xiążęćiu. Iednę wielką sczyrego złotá miszę/ ieden kámień Bálásso 7. Vnczei wáżąccy/ kilkoro náczynia że
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 25
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
koloru, to do szmaragu podobny, linią białą przepasany, wtedy zowiąc się Grammatias; to wiele przez siebie ma pasków; a w ten czas nazywa się Polygrammos; to z drugiej strony ma onyxa podobieństwo, i bierze imię Iasponyx, obłokom i śniegom podobny: to lazurowy albo modry ma w sobie kolor, to jak szafir złotemi świeci się żyłkami albo cętkami. Cypryiski Jaspis jest koloru fiałkowego i mniej estymowany: a Indyjski jest maści albo barwy purpurowey,a ten większego szacunku: w którym jeśli się jasność, albo jaskrawość przymiesza karbunkuła, zowie się Veneris gemma, i ma moc opierać się pijaństwu, łaskę jednać u Panów dla noszącego; grady
koloru, to do szmaragu podobny, linią białą przepasany, wtedy zowiąc się Grammatias; to wiele przez siebie ma paskow; a w ten czas nazywa się Polygrammos; to z drugiey strony ma onyxa podobieństwo, y bierze imie Iasponyx, obłokom y sniegom podobny: to lazurowy albo modry ma w sobie kolor, to iak szafir złotemi swieci się żyłkami albo cętkami. Cypryiski Iaspis iest koloru fiałkowego y mniey estymowany: á Indiyski iest maści albo barwy purpurowey,á ten większego szacunku: w ktorym ieśli się iasność, albo iaskrawość przymiesza karbunkuła, zowie się Veneris gemma, y ma moc opierać się piianstwu, łaskę iednać u Panow dla noszącego; grady
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 345
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, że ten Monarcha z tegoż kamienia miał jeden kruzganek, w którym wszystko przez obrazy, cokolwiek się ztyłu działo, widzial jak w zwierciedle
STRIGILES jest taki kamień od Pliniusza wspomniany, a przednim od Mucjana, że suknie, boty na człeku w kamień obraca nim potarszy. O Kamieniach osobliwych Historia naturalna.
SAPPHIRUS szafir drogi niebieskiego koloru,złote przezeń przebijają się centki. Do rznięcia na sobie nie wszystkie sposobne; który jest modrego albo lazurowego koloru, ten jest samiec u Pliniusza. Z. Epifaniusz w Księdze o dwunastu kamieniach na piersiach u Aarona pisząc, twierdzi że na szafirze widzenie Mojżesza i dziesięcioro Przykazania wyrażono było. Z tego
, że ten Monarcha z tegoż kamienia miał ieden kruzganek, w ktorym wszystko przez obrazy, cokolwiek się ztyłu działo, widzial iak w zwierciedle
STRIGILES iest taki kamień od Pliniusza wspomniany, á przednim od Mucyana, że suknie, boty na człeku w kamień obraca nim potarszy. O Kamieniach osobliwych Historya naturalna.
SAPPHIRUS szafir drogi niebieskiego koloru,złote przezeń przebiiaią się centki. Do rznięcia ná sobie nie wszystkie sposobne; ktory iest modrego albo lazurowego koloru, ten iest samiec u Pliniusza. S. Epifaniusz w Księdze o dwunastu kamieniach na piersiach u Aarona pisząc, twierdzi że na szafirze widzenie Moyżesza y dziesięcioro Przykazania wyrażono było. Z tego
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 347
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
a sól się zostanie, czyli salitrzana czy inna. Ma bowiem sól do siebie że zatwardza: tak konchy, skorupy jaj, korale, gdy soli w nie przydasz zrastają się i twardnieją. Diament, który ma figurę naturalną Oktaedra, z łupinek albo tunicis złożony, najtwardszy, jasny, czasem żółtawy, i Turkus i Szafir modry po diamencie idzie w twardości: Rubin karbunkuł czerwony brylujący: Sardyk, karchedon, Granat na kształ jabłka granatowego mniej trochę czerwony niż Rubin. Beryl, Praziusz, szmaragd figury dodekaedra, zielony. Topaź; Chryzolit jak złoto żółtawy; Ametyst figury hezaedra: Hiacynt purpurowy: Onyks bladawy, czerniawy Morio, Asterius, opal9pstry
á sol się zostánie, czyli salitrzaná czy inna. Má bowiem sol do siebie że zatwárdza: ták konchy, skorupy iáy, korale, gdy soli w nie przydasz zrastáią się y twardnieią. Dyament, który ma figurę naturálną Oktaedrá, z łupinek álbo tunicis złożony, naytwárdszy, iásny, czasem zołtawy, y Turkus y Szafir modry po dyamencie idzie w twardości: Rubin karbunkuł czerwony bryluiący: Sardyk, karchedon, Gránat ná kształ iábłka granatowego mniey trochę czerwony niż Rubin. Beryl, Praziusz, szmáragd figury dodekaedra, zielony. Topaź; Chryzolit iák złoto żołtáwy; Ametyst figury hezaedra: Hyacynt purpurowy: Onyx bladáwy, czerniawy Morio, Asterius, opal9pstry
Skrót tekstu: ŻdżanElem
Strona: 48
Tytuł:
Elementa architektury domowej
Autor:
Kajetan Żdżanski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
diamentowa K. 71. Obrączka rubinowa z diamentami J. 72. Obrączka z diamentami i szmaragdami J. 73. Obrączka rubinowa z diamentami A. 74. Osóbka złota z perłą w piersiach J. 75. Dwa pierścienie granatowe K. 76. Pierścień agatowy, diamentami sadzony J. 77. Tabakierka aspisowa 78. Szafir na nitce K. 79. Szmaragów cztery A. 80. Krzyżyk z rubinami A. 81. Puszeczka aspisowa z rubinami A. 82. Sznur pereł uriańskich K. 83. Andzar złoty z czerwonym szmelcem, diamentami sadzony A. 84. Andzar złoty z turkusowym szmelcem, diamentami sadzony A. 85. Andzar czerwono
dyamentowa K. 71. Obrączka rubinowa z dyamentami J. 72. Obrączka z dyamentami i szmaragami J. 73. Obrączka rubinowa z dyamentami A. 74. Osóbka złota z perłą w piersiach J. 75. Dwa pierścienie granatowe K. 76. Pierścień agatowy, dyamentami sadzony J. 77. Tabakierka aspisowa 78. Szafir na nitce K. 79. Szmaragów cztery A. 80. Krzyżyk z rubinami A. 81. Puszeczka aspisowa z rubinami A. 82. Sznur pereł uryańskich K. 83. Andzar złoty z czerwonym szmelcem, dyamentami sadzony A. 84. Andzar złoty z turkusowym szmelcem, dyamentami sadzony A. 85. Andzar czerwono
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 33
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
nie mogę temu wierzyć/ abym miał być omylon. Gdy tedy mężnie kopali/ aż naostatek barzo głęboko/ miedzy okrutnymi kamieńmi statek marmurowy pełny wody/ a nawierzchu tegoż statku garniec szklany pełny Balsamu/ u wierzchu zasię tego garnca/ mały dzbanyszek gliniany/ a w nim trzy kamienie drogie/ SZmarag/ Szafir/ i Karbunkuł nie małej wielkości naleźli. Niemając tedy sobie onej wody wylali ją/ która zaraz jako była wylana/ naczynia żelazne którymi kopali/ jako ich gdzie pokaniem zasięgła farbę żelazną w piękne złoto odmieniła. Abowiem ta woda była ze krwie i mięsa Bazyliszka/ na kształt wodki rożany przez dystilowanie uczyniona/ którą Alchimistrowie
nie mogę temu wierzyć/ ábym miał bydź omylon. Gdy tedy mężnie kopáli/ áż náostátek bárzo głęboko/ miedzy okrutnymi kámieńmi státek mármurowy pełny wody/ á náwierzchu tegoż státku gárniec sklány pełny Bálsamu/ v wierzchu záśię tego gárncá/ máły dzbányszek gliniány/ á w nim trzy kámienie drogie/ SZmárag/ Száfir/ y Kárbunkuł nie máłey wielkośći náleźli. Niemáiąc tedy sobie oney wody wylali ią/ ktora záraz iáko byłá wylaná/ naczynia żelazne ktorymi kopáli/ iáko ich gdźie pokaniem záśięgłá farbę żelazną w piękne złoto odmieniłá. Abowiem tá wodá byłá ze krwie y miesa Bázyliszká/ ná kształt wodki rożany przez dystilowánie vcżyniona/ ktorą Alchimistrowie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 310
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
diamentowy, drugi płaski, z diamencikami w kwadrat dokoła, trzeci składany na krzyż, diamentowy, czwarty mały, parangon, z obrączką diamentową, piąty mały, rubinowy, z diamencikami, szósty z twarzą, z diamencikami dokoła. Szkatułka capowa od pierścieni, w której 10 pierścieni, jedenasta, obrączka rubinowa, dwunasty, szafir z haczykiem.
Skrzyneczka z drzewa kalambu, w której 3 2 pierścienie rubinowe, trzecie, ziarno.
Stuczka aspisowa z rubinkami.
Zegarek kwadratowy, złoty, z diamentami dokoła.
Puszeczka agatowa, z pierścieniem, wewnątrz, agatowym, ze 3 diamencikami.
Puszeczka ze trze dwiema szmaragdami i trzecim — szafirem.
Szufladka, słomą
diamentowy, drugi płaski, z diamencikami w kwadrat dokoła, trzeci składany na krzyż, diamentowy, czwarty mały, parangon, z obrączką diamentową, piąty mały, rubinowy, z diamencikami, szósty z twarzą, z diamencikami dokoła. Szkatułka capowa od pierścieni, w której 10 pierścieni, jedenasta, obrączka rubinowa, dwunasty, szafir z haczykiem.
Skrzyneczka z drzewa kalambu, w której 3 2 pierścienie rubinowe, trzecie, ziarno.
Stuczka aspisowa z rubinkami.
Zegarek kwadratowy, złoty, z diamentami dokoła.
Puszeczka agatowa, z pierścieniem, wewnątrz, agatowym, ze 3 diamencikami.
Puszeczka ze trze dwiema szmaragdami i trzecim — szafirem.
Szufladka, słomą
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 152
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
co ludzi depce zacieśnione progi, co i głów białych okna wzgórę dzierzą, w cię, by w cel, mierzą.
Ten się dziwuje twej osobie, drugi wspaniałej szacie i nastułce długiej; temu rokita, co ją Pallas szyła, oczu ruszyła.
Wszyscy w cię patrzą jako w tęczę oto, bądź gdy okrągłe zawrze szafir złoto abo gdy zorze różany wschód wiodą na świat z pogodą.
Lecz miedzy nimi wzdycha też sirota, aza jej będą otworzone wrota do twej spiżarnie i kuchnie bogatej, jako przed laty.
Wzdycha i wdowa z lichymi dziatkami ściśniona długiem, jako więc siatkami jarząbka chytrze przyrzuciwszy, dzierzy łowczy w obierzy.
Otóż owieczki
co ludzi depce zacieśnione progi, co i głów białych okna wzgórę dzierzą, w cię, by w cel, mierzą.
Ten się dziwuje twej osobie, drugi wspaniałej szacie i nastułce długiej; temu rokita, co ją Pallas szyła, oczu ruszyła.
Wszyscy w cię patrzą jako w tęczę oto, bądź gdy okrągłe zawrze szafir złoto abo gdy zorze różany wschód wiodą na świat z pogodą.
Lecz miedzy nimi wzdycha też sirota, aza jej bedą otworzone wrota do twej spiżarnie i kuchnie bogatéj, jako przed laty.
Wzdycha i wdowa z lichymi dziatkami ściśniona długiem, jako więc siatkami jarząbka chytrze przyrzuciwszy, dzierzy łowczy w obierzy.
Otóż owieczki
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 256
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
