jeden brzeg a drugi na drugi/ przypiąć sznur tam od Końca kneblów do drugich kneblów między sznury/ jeździec na Koniu ma skoczyć. A naznaczywszy miejsce gdzie Koń zasadzon być ma a to niż one zamkle na knebliki wpadną albo onego zachwycą Konia Bo on postronek pod brodą u Kawecana zawleczony a na tej i owej linie wolno przypięty/ będzie się prędko barzo/ zaraz z koniem mknął aż do onych uwiązanych klocków. Potym jeśliby Koń ze wszytkiego uporu kres naznaczony przeminąć chciał/ wnet skoro klocków postronkowe zamkliki dojdą tedy Konia Kawecan na pułsążnia wyrzuci wzad: co to onemu koniowi a nie jeźdźcowi i namniej nie będzie szkodzić bo jako od Kawecana tedy
ieden brzeg á drugi ná drugi/ przypiąć sznur tám od Końcá kneblow do drugich kneblow między sznury/ ieźdźiec ná Końiu ma skoczyć. A náznáczywszy mieysce gdźie Koń zásádzon bydź ma á to niż one zámkle ná knebliki wpádną álbo onego záchwycą Końiá Bo on postronek pod brodą v Káwecaná záwleczony á ná tey y owey linie wolno przypięty/ będźie sie prętko bárzo/ záraz z koniem mknął aż do onych vwiązánych klockow. Potym ieśliby Koń ze wszytkiego vporu kres náznáczony przeminąć chćiał/ wnet skoro klockow postronkowe zámkliki doydą tedy Końiá Káwecan ná pułsążniá wyrzući wzad: co to onemu końiowi á nie ieźdźcowi y namniey nie będźie szkodźić bo iako od Káwecaná tedy
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 19
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
mógłby tego powolnymi sposoby mu odjąć/ tedy na wodze przęcki takie/ jako u Jarczakowego popręgu przez trzpienia i węglaste z cewkami bczynic dać/ i szerokie/ coby w nie wodze mogły zawlecone być/ i do tych przęcek/ rzemień wzdłuż jako cugiel do Kawecana taki być ma/ i jeden onego koniec do popręgu przypięty. A na drugim onego rzemienia końcu/ na dwie piędzi wzdłuż/ każda na swej połowicy przyszyta przęcka i zawlecona na wodzach pomykać się będzie. Za czym wodzą przez przęcki/ głowę wyciągnąwszy wsparzać nie będzie/ chociaż w takim wyciągnieniu/ co i przeskoczyć i przepłynąc będzie mógł. Czego w Kawecanie/ abo w vździenicy podpiętej
mogłby tego powolnymi sposoby mu odiąć/ tedy ná wodze przęcki tákie/ iáko v Iárczakowego popręgu przez trzpieniá y węgláste z cewkámi bczynic dáć/ y szerokie/ coby w nie wodze mogły záwlecone bydź/ y do tych przęcek/ rzemień wzdłusz iáko cugiel do Káwecaná táki bydź ma/ y ieden onego koniec do popręgu przypięty. A ná drugim onego rzemieniá końcu/ ná dwie piędźi wzdłusz/ káżda ná swey połowicy przyszyta przęcká y záwlecona ná wodzách pomykáć sie będźie. Zá czym wodzą przez przęcki/ głowę wyćiągnąwszy wsparzáć nie będźie/ choćiasz w tákim wyćiągnieniu/ co y przeskoczyć y przepłynąc będźie mogł. Czego w Káwecanie/ ábo w vźdźienicy podpiętey
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 20
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
i trwałości, oczym zaraz się powi. PROBLEMA Rezol. Mur się zostawuję aby wysechł; bo jeśli tynk pierwej niż mur wysycha, tynk się pada. SCHOLION muru wpuszczasz. Więc wapna między temi 240. warstami będzie calów 110. Niechże na nich na każdym calu, uschnie jedna linia; będzie ten mur przypięty gdy świży łokci 30. bez 10. calów, gdy uschnie łokci 30. bez 19. calów. Dziewięcia tedy blisko calami gdy osiędzie, musi się koniecznie mur padać. Więc aby nie padał trzeba po trochu w zwyż przymurowywać; i gdy ten uschnie znowu mur podnosić, albo też częste lufty dadać by mur schnął
y trwałości, oczym zaraz się powi. PROBLEMA Rezol. Mur się zostawuię áby wysechł; bo iesli tynk pierwey niż mur wysycha, tynk się páda. SCHOLION muru wpuszczasz. Więc wápna między temi 240. warstámi będzie cálow 110. Niechże ná nich ná káżdym cálu, uschnie iedna linia; będzie ten mur przypięty gdy świży łokci 30. bez 10. cálow, gdy uschnie łokci 30. bez 19. cálow. Dziewięcia tedy blisko calámi gdy osiędzie, musi się koniecznie mur pádać. Więc áby nie padał trzeba po trochu w zwyż przymurowywać; y gdy ten uschnie znowu mur podnosić, álbo też częste lufty dádać by mur schnął
Skrót tekstu: ŻdżanElem
Strona: 18
Tytuł:
Elementa architektury domowej
Autor:
Kajetan Żdżanski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
mu drugi; Aleć opak uczynił, bo gdy się pokrzepi, Chce oddać, choć już tego, co wziął, nie odlepi. Nuż w tykwy i co włosów mają wkoło piesze, Jeden ociec drugiego bez grzebienia czesze. Mieliby też, jako Piotr, pryncypał ich święty, Miecz do takiej potrzeby do boku przypięty. Nikt rozwadzać i tknąć się nie śmie deputata, Żeby nie zdał pomagać, bo sprawa u kata. Toż skoro się upuszą, ukrwawią do woli, Idą sądzić na ratusz na naszy apostoli. 153 (D). STOIK
Bukszpan w ogrodzie, w dzikim jodła boru Nigdy swojego nie tracą koloru: Lato lub wiosna
mu drugi; Aleć opak uczynił, bo gdy się pokrzepi, Chce oddać, choć już tego, co wziął, nie odlepi. Nuż w tykwy i co włosów mają wkoło piesze, Jeden ociec drugiego bez grzebienia czesze. Mieliby też, jako Piotr, pryncypał ich święty, Miecz do takiej potrzeby do boku przypięty. Nikt rozwadzać i tknąć się nie śmie deputata, Żeby nie zdał pomagać, bo sprawa u kata. Toż skoro się upuszą, ukrwawią do woli, Idą sądzić na ratusz na naszy apostoli. 153 (D). STOIK
Bukszpan w ogrodzie, w dzikim jodła boru Nigdy swojego nie tracą koloru: Lato lub wiosna
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 610
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
cieszy Ten port, bo nie wie, po co się nań spieszy, Czyli po żywot, czy po śmierć, którą mu Za przyściem groził Marynarz do domu O jego eksces. Więc się bojąc tego, Żeby na gardło nie nastąpił jego, Tedy nieborak, ciężkim żalem zdjęty, Pod sztabą siedząc łańcuchem przypięty, Począł serdecznie z gwałtownym łez laniem Płakać i ryczeć z wielkiem narzekaniem Tak, aż w okręcie same kwilił ściany I żal swój głosił uszom niesłychany, Że niemal wszyscy ludzie z nim płakali, A z jego łzami swoje łzy mieszali. Których gdy długo dla żalu wielkiego Wstrzymać nie mogli, w ostatku do niego Wyszedszy —
cieszy Ten port, bo nie wie, po co się nań spieszy, Czyli po żywot, czy po śmierć, którą mu Za przyściem groził Marynarz do domu O jego eksces. Więc się bojąc tego, Żeby na gardło nie nastąpił jego, Tedy nieborak, ciężkim żalem zdjęty, Pod sztabą siedząc łańcuchem przypięty, Począł serdecznie z gwałtownym łez laniem Płakać i ryczeć z wielkiem narzekaniem Tak, aż w okręcie same kwilił ściany I żal swój głosił uszom niesłychany, Że niemal wszyscy ludzie z nim płakali, A z jego łzami swoje łzy mieszali. Których gdy długo dla żalu wielkiego Wstrzymać nie mogli, w ostatku do niego Wyszedszy —
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 198
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
.
Munsztuk zupełny Hiszpański na kształt Adziamskiego/ z gęsią szyją sowitą/ z łancuszkiem całym/ z kolcami miasto igrzyska poprzecznemi/ z Czanką krótką zakrzywioną Usarską/ z sowitym uchem śróbowanym. Tego munsztuka dla kształtu do stroju Adziamskiego używają względem krotofili raczej/ a niżli z potrzeby/ bo może być do wargi końskiej i bez nagłowka przypięty/ pożyteczny jednak jest do jazdy po mieście koniom abo raczej parepom wolnym dobrej i postanowionej gęby/ załamuje i czyni smacznie dzierżenie/ nóg podnoszenia i zodobnego chodzenia nakłada. Księgi Trzecie.
Munsztuk prosty z Czanką wypiłowaną sowito esowatą/ a przedsię prostą Usarską/ z dwiema oliwkami gładkiemi/ po kołeczku na każdym boku mającemi/ z
.
Munsztuk zupełny Hiszpáński ná kształt Adziámskiego/ z gęśią szyią sowitą/ z łáncuszkiem cáłym/ z kolcámi miásto igrzyská poprzecznemi/ z Czánką krotką zákrzywioną Vsárską/ z sowitym vchem szrobowánym. Tego munsztuká dla kształtu do stroiu Adziámskiego vżywáią względem krotofili ráczey/ á niżli z potrzeby/ bo może być do wárgi końskiey y bez nagłowká przypięty/ pożyteczny iednák iest do iázdy po mieśćie koniom ábo ráczey párepom wolnym dobrey y postánowioney gęby/ záłámuie y czyni smácznie dzierżenie/ nog podnoszenia y zodobnego chodzenia nákłáda. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk prosty z Czánką wypiłowáną sowito esowátą/ á przedsię prostą Vsárską/ z dwiemá oliwkámi głádkiemi/ po kołeczku ná kożdym boku máiącemi/ z
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: I
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
kolwiek lub w tarcz lub w blach zajmowała; Rzadko odszedł, kogo nią Rugier ciął, bez rany, Kruszył się namocniejszy szyszak, jako szklany. Dla tego jej tak cierpiał, lecz nakoniec ona Przywiodła go do pomsty złość jej zajątrzona.
L
Bez wszelakiego względu tęgi, niepojęty Raz mu dała, gdzie karku obojczyk przypięty Strzegł pilno; ten tarcz rączo wznosi dla obrony, Na którą miecz haniebnie spada wyniesiony. W prawdzieć orła, który beł w pośrzodku nie psuje, Bo uczarowana stal moc mu odejmuje; Ale ramię tak tłucze, iż gdyby nie zbroja, Upadłaby, Rugierze, z niem i ręka twoja.
LVII.
A stamtąd
kolwiek lub w tarcz lub w blach zajmowała; Rzadko odszedł, kogo nią Rugier ciął, bez rany, Kruszył się namocniejszy szyszak, jako śklany. Dla tego jej tak cierpiał, lecz nakoniec ona Przywiodła go do pomsty złość jej zajątrzona.
L
Bez wszelakiego względu tęgi, niepojęty Raz mu dała, gdzie karku obojczyk przypięty Strzegł pilno; ten tarcz rączo wznosi dla obrony, Na którą miecz haniebnie spada wyniesiony. W prawdzieć orła, który beł w pośrzodku nie psuje, Bo uczarowana stal moc mu odejmuje; Ale ramię tak tłucze, iż gdyby nie zbroja, Upadłaby, Rugierze, z niem i ręka twoja.
LVII.
A stamtąd
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 120
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
luchtu powietrzu nie czynił. Opisanie Machiny
Cała machina jest w Szufladzie KKKsKs, z obydwóch stron drzwiczki mającej, aby zamknięta, lepiej się od kurzawy konserwować mogła.
Ta Szuflada z machiną stoi na stołku drewnianym XXdd, i może być z niego zdjęta, dla łatwiejszego machiny przenoszenia.
Barometrum, po Polsku Powietrzomierz b, jest przypięty do machiny, aby można było poznać, do którego stopnia powietrze wyciąga się.
108. Machina Pneumatyczna o jednym walcu, (Fig: 16. Tab: III.) ma walec C, mosiężny dęty, który małą rurką pośrzód misy AB kończy się, i jest osadzony w stoliki GG, GG drewniane,
luchtu powietrzu nie czynił. Opisanie Machiny
Cała machina iest w Szufladzie KKXX, z obudwoch stron drzwiczki maiącey, aby zamknięta, lepiey się od kurzawy konserwować mogła.
Ta Szuflada z machiną stoi na stołku drewnianym XXdd, y może bydź z niego zdięta, dla łatwieyszego machiny przenoszenia.
Barometrum, po Polsku Powietrzomierz b, iest przypięty do machiny, aby można było poznać, do którego stopnia powietrze wyciąga się.
108. Machina Pneumatyczna o iednym walcu, (Fig: 16. Tab: III.) ma walec C, mosiężny dęty, który małą rurką pośrzod misy AB kończy się, y iest osadzony w stoliki GG, GG drewniane,
Skrót tekstu: ChróśSFizyka
Strona: 124
Tytuł:
Fizyka doświadczeniami potwierdzona
Autor:
Samuel Chróścikowski
Drukarnia:
Drukarnia Scholarum Piarum J.K.Mci i Rzeczypospolitej
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1764
Data wydania (nie wcześniej niż):
1764
Data wydania (nie później niż):
1764
nakształt siatki pajęczej rozpostarta. Wgłąb oka kończąca się błonką Retina nazwaną, na której się obrazki rzeczy widomych w oku malują. Między temi trzema błonkami trzy się zamykają humory. Pierwszy wodnisty do wody podobny między Rogową i Jagodną błonkami zamknięty. Drugi kryształowy do kryształu podobny, przezroczysty i twardy, do błonki jagodnej subtelnymi żyłkami przypięty. Ten gdy osobliwie w podeszłym wieku z powinnej okrągławej figury się umniejsza, przytępszy wzrok czyni. Atoli przez okulary utraconą figurę tego humoru nadgradzające, w należytym widzeniu oko utrzymane być może: byle proporcjonalnych do tego defektu szkiełek okularnych dobrać. Trzeci humor jest niby szklany gęstszy nad wodny, miększy nad kryształowy Retynie przyległy. Ta
nákształt siatki páięczey rozpostárta. Wgłąb oká kończąca się błonką Retina názwaną, ná ktorey się obrazki rzeczy widomych w oku máluią. Między temi trzema błonkámi trzy się zámykáią humory. Pierwszy wodnisty do wody podobny między Rogową y Jágodną błonkámi zámknięty. Drugi kryształowy do kryształu podobny, przezroczysty y twardy, do błonki iágodney subtelnymi żyłkámi przypięty. Ten gdy osobliwie w podeszłym wieku z powinney okrągłáwey figury się umnieysza, przytępszy wzrok czyni. Atoli przez okulary utraconą figurę tego humoru nadgradzáiące, w należytym widzeniu oko utrzymane być może: byle proporcyonalnych do tego defektu szkiełek okularnych dobráć. Trzeci humor iest niby szklany gęstszy nad wodny, miększy nad kryształowy Retynie przyległy. Tá
Skrót tekstu: BystrzInfCosm
Strona: E
Tytuł:
Informacja Cosmograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
biologia, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743