pisać potrzeba zepsowaną tymi czasy młodzieży naturę i z niej wykorzenione penitus do dobrego ułożenie. Wejzryjmy owo na wiek dziecinny, aż w nim fizjognomija z figury i znaków swoich przechodzi lat kilkadziesiąt. Znać w minie, jakby go wyrżnął, wystarzałe pana ojca opojstwo, w oku stryjowski świder i matactwo, w impeciku wujowskie okrucieństwo i szarpanina, w ruchawości pani matki lubieżny i wszeteczny pochop. Pojdźmyż za dalszymi trochę latami, aż owo onegdajsze dziecko po piecu się za pasterkami czołga, w szkole o lepszą u szynkarki z bikiem inspektorem certuje, w nauce, w nabożeństwie i w księgach jak mucha na ukropie smakuje, wakacyje sobie ustawicznie wymyśla, zdrowia i
pisać potrzeba zepsowaną tymi czasy młodzieży naturę i z niej wykorzenione penitus do dobrego ułożenie. Wejzryjmy owo na wiek dziecinny, aż w nim fizjognomija z figury i znaków swoich przechodzi lat kilkadziesiąt. Znać w minie, jakby go wyrżnął, wystarzałe pana ojca opojstwo, w oku stryjowski świder i matactwo, w impeciku wujowskie okrucieństwo i szarpanina, w ruchawości pani matki lubieżny i wszeteczny pochop. Pojdźmyż za dalszymi trochę latami, aż owo onegdajsze dziecko po piecu się za pasterkami czołga, w szkole o lepszą u szynkarki z bikiem inspektorem certuje, w nauce, w nabożeństwie i w księgach jak mucha na ukropie smakuje, wakacyje sobie ustawicznie wymyśla, zdrowia i
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 214
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
swoich pocieszne, aż się boku pukać trzeba, sforcujemy renome, wszędzie i u każdego czci, poszanowania, bojaźni i dystynkcji potrzebujemy, a oto każda baba, ustawicznie na chałupie swojej rachując krydki, mogłaby o nas prawdziwe sztychować annales. A oto pyszny generalstwa, pułkownictwa, rotmistrzostwa predykament, jedna bez kary licencja i szarpanina, szacowny towarzystwa przywilej, sama wołoska czupryna albo przywiązanie hameliki swacie, stempel za pasem, cybuch za kołnierzem albo ruchawe morzysko i gryzienie, szarawary pohane, haust bezmierny, brawura i grube znaczą obyczaje, sami zaś ogromnych znaków towarzysze jesteśmy poddanymi słabości serca, prędkiej trwodze, długim związkom, cnocie kopyta, słowem, jednej
swoich pocieszne, aż się boku pukać trzeba, sforcujemy renome, wszędzie i u każdego czci, poszanowania, bojaźni i dystynkcyi potrzebujemy, a oto każda baba, ustawicznie na chałupie swojej rachując krydki, mogłaby o nas prawdziwe sztychować annales. A oto pyszny generalstwa, pułkownictwa, rotmistrzostwa predykament, jedna bez kary licencyja i szarpanina, szacowny towarzystwa przywilej, sama wołoska czupryna albo przywiązanie hameliki swacie, stempel za pasem, cybuch za kołnierzem albo ruchawe morzysko i gryzienie, szarawary pohane, haust bezmierny, brawura i grube znaczą obyczaje, sami zaś ogromnych znaków towarzysze jesteśmy poddanymi słabości serca, prędkiej trwodze, długim związkom, cnocie kopyta, słowem, jednej
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 283
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
. Boga się bojąc, któremu poświęcone i oddane były. A wy takie imiona i dochody, Bogu darowane, kasujecie i na to, co się wam zda, obracać je, nie wiem, jakim prawem chcecie? To się nie godzi: co Bogu, to Bogu, co cesarzowi, to cesarzowi. Szczera to szarpanina i pogmatwanie praw wszytkich.
Piąte karanie: »Zostawić je w Poznaniu, w Kaliszu, w Wilnie, w Lublinie, w Brunsberku, w Pułtowsku, w Jarosławiu, w Nieświeżu, a wygnać je zaraz z Krakowa, z Warszawy, z Sędomierza, ze Lwowa, z Torunia, ze Gdańska, z Połocka,
. Boga się bojąc, któremu poświęcone i oddane były. A wy takie imiona i dochody, Bogu darowane, kasujecie i na to, co się wam zda, obracać je, nie wiem, jakim prawem chcecie? To się nie godzi: co Bogu, to Bogu, co cesarzowi, to cesarzowi. Szczera to szarpanina i pogmatwanie praw wszytkich.
Piąte karanie: »Zostawić je w Poznaniu, w Kaliszu, w Wilnie, w Lublinie, w Brunsberku, w Pułtowsku, w Jarosławiu, w Nieświeżu, a wygnać je zaraz z Krakowa, z Warszawy, z Sędomierza, ze Lwowa, z Torunia, ze Gdańska, z Połocka,
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 112
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
owszem żeby Generalną Stacią wybrawszy/ na Włości nie poszły/ i postaremu nie szarpały/ stądby dwojaka szkoda na Rzeczpospolitą przyjść mogła. Na co tak odpowiadam: Ze Wojsko Rzeczypospolitej/ mianowicie w tym terminie/ w jakim teraz jest/ chętnie to przyjmie/ bo dokuczył im ten nieporządek znacznie/ i choćby im też szarpanina smakowała/ tedy w tak strasznym Rzeczypospolitej zniszczeniu niemasz co: Więc inżby to jawna Rebelia była/ kiedyby Wojska praw Rzeczypospolitej przyjmować nie miały/ która zmaza jeszcze na Naród Polski nie padła: Bo lubo częstkroć Wojska Rzeczypospolitej w związkach bywały/ tedy to było z inszych pretensyej/ mianowicie dla dochodzenia zasług/ ale na
owszem żeby Generálną Stáćią wybrawszy/ ná Włośći nie poszły/ y postáremu nie szárpáły/ ztądby dwoiáká szkodá ná Rzeczpospolitą przyiść mogłá. Ná co ták odpowiadam: Ze Woysko Rzeczypospolitey/ miánowićie w tym terminie/ w iákim teraz iest/ chętnie to przyimie/ bo dokuczył im ten nieporządek znácznie/ y choćby im też szárpaniná smákowáłá/ tedy w ták strásznym Rzeczypospolitey zniszczeniu niemász co: Więc inżby to iáwná Rebellia byłá/ kiedyby Woyská praw Rzeczypospolitey przyimowáć nie miáły/ ktora zmázá ieszcze ná Narod Polski nie pádłá: Bo lubo częstkroć Woyská Rzeczypospolitey w zwiąskách bywáły/ tedy to było z inszych práetensyey/ miánowićie dla dochodzeniá zasług/ ále ná
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 95
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
zaraz wszytkiego in duplo, abo triplo podnoszą/ i kiedyby im tak nie płacił/ jako oni już sobie w głowie oszacowali/ tedyby się im wielka krzywda widziała. Zaczym okazjaby była Żołnierzowi do zwady/ a potym do wydarcia mając pretekst/ że mu drogo żywność przedają. Przydam i to/ że ta szarpanina już w przyrodzenie w Narodzie naszym się obraca/ bo nie tylko żołnierze/ ale i Dwory Pańskie/ kędykolwiek jeno idą/ tę wadę maja/ że ludziom ubogim srodze nie radzi płacą. 4. Ze w Wojsku nie jednej są marki dziatki/ bywają różne humory/ a pospolicie utratne/ bo jedni pieniądze swoje przepijają/
zaraz wszytkiego in duplo, ábo triplo podnoszą/ y kiedyby im ták nie płáćił/ iáko oni iuż sobie w głowie oszácowáli/ tedyby się im wielka krzywdá widźiáłá. Zaczym occásiáby byłá Zołnierzowi do zwády/ á potym do wydárćiá maiąc praetext/ że mu drogo żywność przedáią. Przydam y to/ że tá szárpániná iuż w przyrodzenie w Narodźie nászym się obraca/ bo nie tylko żołnierze/ ále y Dwory Páńskie/ kędykolwiek ieno idą/ tę wádę máiá/ że ludźiom vbogim srodze nie rádźi płácą. 4. Ze w Woysku nie iedney są márki dziatki/ bywáia rożne humory/ á pospolićie vtrátne/ bo iedni pieniądze swoie przepiiáią/
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 104
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
wszyscy skoczą/ a żaden nic Niesprawi/ owszem sobie wzajem przeszkadzając. Im się kto bardzi spieszy/ tym nierychlej skończy. Zawołasz czego/ bieży/ nic niewysłuchawszy Czego i po co/ spytasz/ ani wie coś wskazał. Gdy chcesz mieć Comedyą; pojrzy kiedy jedzą Jakie rwentes/ i jaki halas/ szarpanina. Drugi miasto pieczeni/ trafi w rękę swego Towarzysza/ nuż załeb. Pan woła ciszy tam/ I będzie trochę ciszej/ a potym zaś wrzawa/ Śmiechy/ nierząd jaki być w piekle powiadają. Gdy potym w drogę kędy jachać przydzie Panu Gonią go jak złodzieja/ a potym opuszczą Za karetą niewidzieć nikogo
wszyscy skoczą/ á żaden nic Niesprawi/ owszem sobie wzáiem przeszkadzáiąc. Im się kto bárdźi spieszy/ tym nierychley skończy. Záwołasz czego/ bieży/ nic niewysłuchawszy Czego y po co/ spytasz/ áni wie coś wskazał. Gdy chcesz mieć Comedyą; poyrzy kiedy iedzą Iákie rwentes/ y iáki halas/ szarpaniná. Drugi miásto pieczeni/ trafi w rękę swego Towarzysza/ nusz załeb. Pan woła ćiszy tam/ Y będźie trochę ćiszey/ á potym záś wrzawa/ Smiechy/ nierząd iaki bydź w piekle powiadáią. Gdy potym w drogę kędy iácháć przydźie Pánu Gonią go iák złodźieiá/ á potym opuszczą Zá karetą niewidźieć nikogo
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 49
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
