zapomniał przed młodzią swoją/ aby znali rękę Pańską nad sobą/ i bicze/ którymi więc i młode karze. Do Anioła Śmirneńskiego wskazano: Wiem o utrapieniu twoim, i o ubóstwie twoim, aleś ty bogaty, i zbluzniony jesteś od tych, którzy się Żydami zowią, a nie są nimi, ale są bożnicą szatańską: nie bój się nic z tego co masz ucierpieć, etc. Bądźże wiernym aż do śmieci, a dam ci koronę żywota. Rzecze Pan młody: jakoż to? cóżem winien? o cóż mię Pan Bóg karze? I Anioły Bóg nawiedza/ i w nich drogi nieprawości maca; ciebie nie ma
zápomniał przed młodźią swoią/ áby ználi rękę Páńską nád sobą/ y bicze/ którymi więc y młode karze. Do Anyołá Smirneńskiego wskazano: Wiem o vtrapieniu twoim, y o vbostwie twoim, áleś ty bogáty, y zbluzniony iesteś od tych, ktorzy się Zydámi zowią, á nie są nimi, ále są bożnicą szátáńską: nie boy się nic z tego co masz vćierpieć, etc. Bądźże wiernym áż do śmieći, á dam ći koronę żywotá. Rzecze Pan młody: iákoż to? cożem winien? o coż mię Pan Bog karze? Y Anyoły Bog náwiedza/ y w nich drogi niepráwośći máca; ćiebie nie ma
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 80
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
największe z Miast tamecznych pospolicie Kajrem Indyjskim nazwane od wielkości i ozdoby, gdzie jest na pagórku Kampanel rezydencja Królów, siedmiu opasana murami, jako świadczy Cluverius w swojej Geografii. o Rzeczypospolitej którą żdobią Miasta
DELFI Miasto w Boecyj nie daleko Parnasu Góry, gdzie było sławne całemu Światu Oraculum Apollina Bożka, alias Statua jego, mocą Szatańską po wielkich ofiarach Pogańskich odpowiedzi dającą, która potym, gdy SŁOWO Przedwieczne, Wcieliło się, o nim słowa ostatnie wydała, na wieki zamilknąwszy, spadła i skruszyła się, co obszerniej opisałem o Bożkach traktując, sub Titulo: Niemych Bałwanów głośne Echo.
ECBATANA Miasto w Syryj, strictiùs biorąc w Medyj, było Stolicą
naywiększe z Miast tamecznych pospolicie Kayrem Indyiskim nazwane od wielkości y ozdoby, gdzie iest na pagorku Kampanel rezydencya Krolow, siedmiu opasana murami, iako swiadczy Cluverius w swoiey Geografii. o Rzeczypospolitey ktorą żdobią Miasta
DELPHI Miasto w Bòécyi nie daleko Parnasu Gory, gdzie było sławne całemu Swiatu Oraculum Apollina Bożka, alias Statua iego, mocą Szatańską po wielkich ofiarach Pogańskich odpowiedzi daiącą, ktorá potym, gdy SŁOWO Przedwieczne, Wcieliło się, o nim słowa ostatnie wydała, na wieki zamilknąwszy, spadła y skruszyła się, co obszerniey opisałem o Bożkach traktuiąc, sub Titulo: Niemych Bałwanow głośne Echo.
ECBATANA Miasto w Syryi, strictiùs biorąc w Medyi, było Stolicą
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 416
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
czasem bez grzechu/ według nauki Cajetana. Odprawiwszy naukę o Superstyciach/ pytajmy się o Czarach abo o Czarownichach/ które się niemi bawią. Czarnoksięstwo abo Czary/ bo to za jedno biorę i rozumiem/ jest sposób pewny abo nauka/ jako broić i dokazować dziwnych rzeczy przez pewne znaki abo hasła/ abo dla z pomocą szatańską. kto to zaki abo hasła/ jako i wszytka ta nauka bezecna czartowska/ naprzód od diabła postanowiona i podana. O czym czytaj Z. Augustyna lib. 21. de civ: Dei c. 6. Nieżeby się on miał w takich godłach kochać/ ale tylo dla czci/ która mu przez nie wyrządzają z
czásem bez grzechu/ według náuki Caietaná. Odpráwiwszy naukę o Superstyciach/ pytaymy się o Czárách abo o Czárownichách/ ktore się niemi bawią. Czárnokśięstwo abo Czary/ bo to zá iedno biorę y rozumiem/ iest sposob pewny ábo nauká/ iáko broić y dokázowáć dziwnych rzeczy przez pewne znáki abo hasła/ ábo dla z pomocą szátánską. kto to zaki abo hasła/ iako y wszytka tá nauká bezecna czártowska/ naprzod od diabłá postánowiona y podána. O czym czytay S. Augustiná lib. 21. de civ: Dei c. 6. Nieżeby się on miał w tákich godłách kocháć/ ale tylo dla cżći/ ktora mu przez nie wyrządzaią z
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 31
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Czarownica Powołana. Czarownica PYTANIE II. Jaki kres do którego jako do celu zmierzają czarami swojemi Czarownicy abo Czarownice.
W Łaśni Czarownicy i Czarownice dwojaki koniec i kres sobie zamierzają czarami swojemi. Jeden jest uciechą własną i wielkie u ludzi rozumienie/ lubo z okazowania/ i kunsztów szalbierskich nad przyrodzenienie w oczach ludzkich/ za pomocą szatańską/ lubo dla zysku i pożytku jakiego prywatnego własnego abo cudzego. Masz jasny przykład w Polsce przed lat kilkądziesiąt/ jako ta przeklęta nauka spolnie z nowym wierzyszczem/ zagęściła się była/ a zwłaszcza po Dworach Senatorskich i przednich/ iż nic nie rzekę o niektórych Duchownych/ że to sobie za osobliwe dworstwo mieli/ takie bezecniki
Czárownicá Powołána. Czárownicá PYTANIE II. Iáki kres do ktorego iáko do celu zmierzáią czárámi swoiemi Czárownicy ábo Czárownice.
W Łaśni Czárownicy y Czárownice dwoiaki koniec y kres sobie zámierzaią czárámi swoiemi. Ieden iest vćiechą własną y wielkie v ludźi rozumienie/ lubo z okázowánia/ y kunsztow szalbierskich nad przyrodzenienie w oczách ludzkich/ za pomocą szátáńską/ lubo dla zysku y pożytku iákiego prywatnego własne^o^ abo cudzego. Masz iásny przykład w Polscze przed lat kilkądźieśiąt/ iako tá przeklęta náuká spolnie z nowym wierzysczem/ zágęśćiła się byłá/ á zwłasczá po Dworách Senatorskich y przednich/ iż nic nie rzekę o niektorych Duchownych/ że to sobie zá osobliwe dworstwo mieli/ tákie bezecniki
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 36
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
drugie nad przyrodzenie abo duchowne i kościelne. Trzecie są moralne abo zwyczajne i pospolite. Co się tknie przyrodzonych abo naturalnych lekarstw/ te częstokroć małego skutku bywają/ bo czart będąc dobrym fizykiem/ applicando actiua passinis, może snadnie moc i siłe lekarstw stępić/ aby nie były skuteczne/ gdy niemi humory pomieszane abo napsowane złością szatańską/ corrigować/ abo wywodzić i rectifikować chcą. Jednak niezawadzi ich na początku sprobować/ i owszem od tego naprzód środku począć/ zażywając naprzód zdrowej rady mądrego i bacznego lekarza. A kiedy tego pomoc i rada ustaje/ choć pilno jego ustawy i ordynatie zachowujesz. I sam powie/ że to nie jego ratunku dzieło
drugie nad przyrodzenie abo duchowne y kośćielne. Trzećie są moralne abo zwyczayne y pospolite. Co się tknie przyrodzonych ábo naturálnych lekarstw/ te częstokroć máłego skutku bywaią/ bo czárt będąc dobrym fizykiem/ applicando actiua passinis, może snádnie moc y siłe lekarstw stępić/ áby nie były skuteczne/ gdy niemi humory pomieszáne abo nápsowáne złośćią szátáńską/ corrigowáć/ ábo wywodzić y rectifikowáć chcą. Iednák niezáwádzi ich ná początku zprobowáć/ y owszem od tego naprzod środku począć/ záżywáiąc naprzod zdrowey rady mądrego y bácznego lekárza. A kiedy tego pomoc y radá vstaie/ choć pilno iego vstáwy y ordinátie zachowuiesz. I sam powie/ że to nie iego ratunku dzieło
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 104
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Chrześcijańskie złączone z jałmużną/ jako Rafal Anioł powiedział Tobiaszowi c. 12 Dobra jest modlitwa z postem i z jamużną/ bo jamużna wybawia od śmierci/ i sprawuje/ że kto znajdzie miłosierdzie i żywot wieczny. Trzeci sposób pozbywania czar/ przez zwyczajne odrzucanie/ palenie/ psowanie/ wykopywanie tych rzeczy które są hasłem abo umową szatańską/ aby na nie gdzie były położone szkodził/ i złość ludziom wyrządzał. Jednak z tą kondycją nie przez długie czary abo diabelstwo bo się to niegodzi i jest grzechem śmiertelnym. Może i to nakoniec ostatnie i niepoślednie być lekarstwo na czary/ niebyć lekomyślnym i niebawić się plotkami ani ludźmi pletliwymi/ daleko
Chrześćiánskie złączone z iałmużną/ iáko Ráphal Anioł powiedział Tobiaszowi c. 12 Dobra iest modlitwa z postem y z iámużną/ bo iámużna wybáwiá od śmierći/ y spráwuie/ że kto znaydzie miłośierdzie y żywot wieczny. Trzeći sposob pozbywania czar/ przez zwyczáyne odrzucánie/ palenie/ psowánie/ wykopywánie tych rzeczy ktore są hasłem ábo vmową szátańską/ áby ná nie gdzie były położone szkodził/ y złość ludziom wyrządzał. Iednák z tą konditią nie przez długie czáry abo diabelstwo bo się to niegodzi y iest grzechem śmiertelnym. Może y to nákoniec ostátnie y niepoślednie bydź lekarstwo ná czáry/ niebydź lekomyślnym y niebáwić sie plotkámi áni ludzmi pletliwymi/ daleko
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 116
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
. To tylko tą historią pokazać chcę/ że takowe czary miłości są znośne: które nie z ziół/ nie z obmywania od Bab/ nie z Karakterów/ ani Czarowników/ ale z szlachetnego przyrodzenia/ i obyczajów ozdobnych pochodzą. Niema się tedy żaden w takowe nie przystojne gusła i czary wdawać/ które są sprawą szatańską/ i naczynia jego. Mamy/ i każdy mieć może/ wiele takowych przymiotów/ byśmy się jeno sami oto starali/ i w tym się pilnie ćwiczyli/ które nas mogą każdemu w miłość zalecić/ nie szukając po lesiech/ po górach i skałach/ ziela miłości/ rząsy wietrznej/ albo nocnego cieniu. Księgi
. To tylko tą historyą pokazáć chcę/ że tákowe cżáry miłośći są znośne: ktore nie z źioł/ nie z obmywánia od Bab/ nie z Kárákterow/ áni Czárownikow/ ále z szláchetnego przyrodzenia/ y obyczáiow ozdobnych pochodzą. Nima się tedy żaden w tákowe nie przystoyne gusłá y czáry wdáwáć/ ktore są spráwą szátáńską/ y naczynia iego. Mamy/ y káżdy mieć może/ wiele tákowych przymiotow/ bysmy sie ieno sámi oto stáráli/ y w tym sie pilnie ćwiczyli/ ktore nas mogą káżdemu w miłość zálećić/ nie szukáiąc po leśiech/ po gorách y skáłách/ źiela miłośći/ rząsy wietrzney/ álbo nocnego ćieniu. Kśięgi
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 126
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
wracającą. Oni dziwując się co ta bestia w lasku czyniła. A oto najdą członki rozszarpane i tu i owdzie rozrzucone. Co gdy dano znać do Klasztora/ bracia płacząc nad ich zeszciem mizernym/ dziwowali się sądom Boskim straszliwym. Ex sexto libro Chronicorum Petri Dorlandi Carthusiani. Przykład XVI. Duchem Apostazjej kuszony za sprawą szatańską/ dziesięć złotych czerwonych w Celli swojej nalazł. 56.
BYł jeden Nowicius Zakonu Kartuzjańskiego/ tego szatan kusił ale nie zwyciężył/ miał tę pokusę iż gdyby co pieniędzy miał zarazby wyszedł. I tak z obfitości serca usty to sam u siebie wymówił: Bym miał dziesięć złotych czerwonych nie mieszkałbym tu.
wracáiącą. Oni dźiwuiąc sie co tá bestya w lasku czyniłá. A oto naydą członki rozszárpáne y tu y owdźie rozrzucone. Co gdy dano znáć do Klasztorá/ bráćia płácząc nád ich zeszćiem mizernym/ dźiwowáli sie sądom Boskim strászliwym. Ex sexto libro Chronicorum Petri Dorlandi Carthusiani. PRZYKLAD XVI. Duchem Apostázyey kuszony zá spráwą szátáńską/ dźieśięć złotych czerwonych w Celli swoiey nálazł. 56.
BYł ieden Nowicius Zakonu Kártuzyáńskiego/ tego szátán kuśił ále nie zwyćiężył/ miał tę pokusę iż gdyby co pięniędzy miał zárazby wyszedł. Y ták z obfitośći sercá vsty to sam v śiebie wymowił: Bym miał dźieśięć złotych czerwonych nie mieszkałbym tu.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 65
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
zaraz wziąwszy ją za rogi pokazał. Na to miejsce gdy niejaki Biskup przyszedł/ i o ślepym to słyszał i sam tego doznał/ pytał go; jeśli Sakrament Bierzmowania wziął. On powiedział/ że nic. Biskup kazawszy się mu wyspowiadać/ Bierzmował go. A od onego czasu misterna rzecz ona zginęła/ abowiem się sprawą szatańską działa. Thomas Cantiprat: lib: 2. de Apibus, cap: 57. parte 32. Biskup. Przykład I. Ammonius Opat żeby nie był Biskupem ucho sobie urznął. Przykł. 74.
IZ był barzo uczony Ammonius tak w piśmie jako i w wymowie; gdy w jednym mieście Biskup umarł/ przyjaciele jego
záraz wźiąwszy ią zá rogi pokazał. Ná to mieysce gdy nieiáki Biskup przyszedł/ y o slepym to słyszał y sam tego doznał/ pytał go; iesli Sákráment Bierzmowánia wźiął. On powiedźiał/ że nic. Biskup kazawszy sie mu wyspowiádáć/ Bierzmował go. A od onego czásu misterna rzecz oná zginęłá/ ábowiem sie spráwą szátáńską dźiałá. Thomas Cantiprat: lib: 2. de Apibus, cap: 57. parte 32. Biskup. PRZYKLAD I. Ammonius Opát żeby nie był Biskupem vcho sobie vrznął. Przykł. 74.
IZ był bárzo vcżony Ammonius ták w pismie iáko y w wymowie; gdy w iednym mieśćie Biskup vmárł/ przyiaćiele iego
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 81
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
. Przykład IX. Komunikującego niegodnie/ Hoscją biała gołębica wziąwszy odleciała/ a po spowiedzi zaś przyniosła. 125.
PRzed kilką lat we Francjej był Kapłan jeden/ który nocy narodzenia Pańskiego miał prześdź przez nie wielkie pole/ z jednej wsi do drugiej/ żeby tam wedle zwyczaju Jutrznią i Mszą ś. miał. snadź sprawą szatańską/ tragiła się w drodze niwasta/ i przyszło do grzechu. Sprawiwszy to/ nie odwiódł go oskarżyciel sumnienie od cięzszego upadku/ abowiem więcej się na ludzki wstyd oglądając/ a niżli na pomstę Bożą/ wszedłdo Kościoła/ i Jutrznią odprawiwszy/ Mszą Z. zaczął Skoro po poświaceniu/ gołębica jako śnieg biała/ naco
. PRZYKLAD IX. Communikuiącego niegodnie/ Hostią biała gołębicá wźiąwszy odlećiáłá/ á po spowiedźi záś przyniosłá. 125.
PRzed kilką lat we Fránciey był Kápłan ieden/ ktory nocy národzenia Páńskiego miał prześdź przez nie wielkie pole/ z iedney wśi do drugiey/ żeby tám wedle zwyczáiu Iutrznią y Mszą ś. miał. snadź sprawą szátáńśką/ trágiłá sie w drodze niwástá/ y przyszło do grzechu. Spráwiwszy to/ nie odwiodł go oskárżyćiel sumnienie od ćięzszego vpadku/ ábowiem więcey sie na ludzki wstyd oglądáiąc/ á niżli ná pomstę Bożą/ wszedłdo Kośćiołá/ y Iutrznią odpráwiwszy/ Mszą S. záczął Skoro po poświaceniu/ gołębica iáko śnieg biała/ náco
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 129
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
