swojej jamy dawnej, A ten go uchwyciwszy, choć barzo zabawny: „Dokądże, przyjacielu? Dokąd bieżysz ale? Dobrym ci był, póki mój dom zostawał w cale, A teraz mnie w nieszczęściu zostawujesz” — rzecze, I z tym rzuci do ognia, że się w nim upiecze. Siłaż dziś takich szczurków, siła takich myszy, Póki płuży fortuna, ze mną towarzyszy; Niechże jedno postawi, jako zwykła, rogi, Zapomniawszy przysięgi aż mój z szczurkiem w nogi, Ani na powalone obejźry się węgły. Bodaj się tak niewdzięczne gadziny nie lęgły. 261 (F). CUCHNIENIE Z UST
„Jakobym też —
swojej jamy dawnej, A ten go uchwyciwszy, choć barzo zabawny: „Dokądże, przyjacielu? Dokąd bieżysz ale? Dobrym ci był, póki mój dom zostawał w cale, A teraz mnie w nieszczęściu zostawujesz” — rzecze, I z tym rzuci do ognia, że się w nim upiecze. Siłaż dziś takich szczurków, siła takich myszy, Póki płuży fortuna, ze mną towarzyszy; Niechże jedno postawi, jako zwykła, rogi, Zapomniawszy przysięgi aż mój z szczurkiem w nogi, Ani na powalone obejźry się węgły. Bodaj się tak niewdzięczne gadziny nie lęgły. 261 (F). CUCHNIENIE Z UST
„Jakobym też —
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 115
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
na skrzypcach, jako wieprz na pieprzu. Gdyby kto opak twoje przetłumaczył księgi, Rychlej by zgadł, niebieskie co mu znaczą kręgi. 5. GORSZE LEKARSTWO NIŻ CHOROBA
Wyganiając pani szczury, Zapuściła ogień w dziury, Gdzie się te bestyje lęgły, I spaliła z gniazdem węgły. Zaprawdę, nie masz co chwalić: Dla szczurków chałupę spalić! Gorsze, każdy mi to przyzna, Lekarstwo niźli trucizna. Jeden tylko Samson ślepy Burzył z Filistyny sklepy. 6. JAKI WIATR NAJZDROWSZY
Jaki by wiatr najzdrowszy, urosło pytanie. Kiedy każdy z siedzących swoje wyda zdanie, Aż się ktoś spodnim wiatrem umyślnie ozowie. Wszyscy: pfe; bon profizio Włoch,
na skrzypcach, jako wieprz na pieprzu. Gdyby kto opak twoje przetłumaczył księgi, Rychlej by zgadł, niebieskie co mu znaczą kręgi. 5. GORSZE LEKARSTWO NIŻ CHOROBA
Wyganiając pani szczury, Zapuściła ogień w dziury, Gdzie się te bestyje lęgły, I spaliła z gniazdem węgły. Zaprawdę, nie masz co chwalić: Dla szczurków chałupę spalić! Gorsze, każdy mi to przyzna, Lekarstwo niźli trucizna. Jeden tylko Samson ślepy Burzył z Filistyny sklepy. 6. JAKI WIATR NAJZDROWSZY
Jaki by wiatr najzdrowszy, urosło pytanie. Kiedy każdy z siedzących swoje wyda zdanie, Aż się ktoś spodnim wiatrem umyślnie ozowie. Wszyscy: pfe; bon profizio Włoch,
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 209
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
predecessorowie jego dawali. 320.
BYł jeden Biskup Usnaburgeński/ na imię Beno/ Roku Pańskiego 1068. Ten postanowił aby każdy Biskup pewną Jałmużę dawał dla szczurów. Póki ją dawano/ nigdy w onej Diocezjej/ ani szczurcy/ ani kotowie nie mogli się odzierżeć. A gdy Gotfredus Biskup dawać jej zaniecha/ zarraz wielka moc szczurków przyszła. Roku P. 1348. A on mizernie żywota dokonał. Gotschalcus Eremitanus D. Augustini parte aestiuali, Serm: 29. lit: C. Patrz też Tyt: Łakomstwo/ Przykł: 2. Tyt: Dawać. Dzień Zaduszny/ Przykł: 13. i Tyt: Chwała niebieska/ Przykł: 9.
predecessorowie iego dawáli. 320.
BYł ieden Biskup Vsnáburgeński/ ná imię Beno/ Roku Páńskiego 1068. Ten postanowił áby káżdy Biskup pewną Iałmużę dawał dla sczurow. Poki ią dawano/ nigdy w oney Diocezyey/ ani sczurcy/ áni kotowie nie mogli sie odźierżeć. A gdy Gotfredus Biskup dawáć iey zániecha/ zárraz wielka moc sczurkow przyszłá. Roku P. 1348. A on mizernie żywota dokonał. Gotschalcus Eremitanus D. Augustini parte aestiuali, Serm: 29. lit: C. Pátrz też Tyt: Łákomstwo/ Przykł: 2. Tyt: Dáwáć. Dźień Zaduszny/ Przykł: 13. y Tyt: Chwałá niebieska/ Przykł: 9.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 345
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
złoto, Skorumpowawszy szlachtę, choć w swobodach dziura. Nie wierzę, ale błądzi wszechrzeczy natura, Bo dotąd bitych bydeł sól od skazy broni, Dziś, żyjąc jeszcze, ludzie psują się soloni. 6 (N). KOTŁY OGROMNE NA POSPOLITE RUSZENIE POD GOŁĄB
Powiedali nam starzy gospodarze naszy, Że niczym prędzej z domu szczurków nie wystraszy, W którym się ta gadzina śpiąca rozpaskudzi, Tylko gdy ich, kołacąc w próżną beczkę, budzi. Więc jakim gospodarze płoszą z domów szczurki, Takiego kształtu zażył król Michał na Turki. Rozumiejąc, że ich tym z Podola wypłoszy, Kazał kotły na czterech urobić doboszy (Nie większe pod Wieliczką w karbaryjej
złoto, Skorumpowawszy szlachtę, choć w swobodach dziura. Nie wierzę, ale błądzi wszechrzeczy natura, Bo dotąd bitych bydeł sól od skazy broni, Dziś, żyjąc jeszcze, ludzie psują się soloni. 6 (N). KOTŁY OGROMNE NA POSPOLITE RUSZENIE POD GOŁĄB
Powiedali nam starzy gospodarze naszy, Że niczym prędzej z domu szczurków nie wystraszy, W którym się ta gadzina śpiąca rozpaskudzi, Tylko gdy ich, kołacąc w próżną beczkę, budzi. Więc jakim gospodarze płoszą z domów szczurki, Takiego kształtu zażył król Michał na Turki. Rozumiejąc, że ich tym z Podola wypłoszy, Kazał kotły na czterech urobić doboszy (Nie większe pod Wieliczką w karbaryjej
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 234
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
: do tego, czujnych i ostróżnych, gdyż Gospodarza i Stroża oczucą; złodzieja zaś od złego odstrazą zamysłu; dla czego Canes interdiuclausos ese oportet, vt noctu vigilantiores & acriores sint. Cato 2. Cap. 124. Pod dwiema być ma kluczami. Czas zboża przewiewa nia. Miary dozór. O myszy wygubieniu i szczurków.[...] ychże. Robaki wołki w zbozu gubić. Stroza jako mieć na oku. PUNKTA PARTYKULARNE. Psi przy wszelkim budynku jako są potrzebni. XIII. o PRZĘDZIWIE.
JAKO rzecz każdą w gospodarstwie trzeba mieć zawsze na baczeniu, tak i koło Przędżywa, aby według czasu i zwyczaju mieli Gospodarze i Gospodynie staranie, i pilny
: do tego, czuynych y ostrożnych, gdyż Gospodarzá y Stroźá oczucą; złodżieiá záś od złego odstrázą zamysłu; dla czego Canes interdiuclausos ese oportet, vt noctu vigilantiores & acriores sint. Cato 2. Cap. 124. Pod dwiemá być ma kluczámi. Czás zboza przewiewá nia. Miáry dozor. O myszy wygubieniu y sczurkow.[...] ychże. Robaki wołki w zbozu gubić. Strozá iáko mieć ná oku. PVNKTA PARTYKVLARNE. Pśi przy wszelkim budynku iáko są potrzebni. XIII. ô PRZĘDZIWIE.
IAKO rzecz kázdą w gospodárstwie trzebá mieć záwsze ná baczeniu, ták y koło Przędżiwá, áby według czásu y zwyczáiu mieli Gospodarze y Gospodynie stáránie, y pilny
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 13
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
ozdabiają stadem, ale też na prędce w kuchni każdego gospodarza suplementują potrawy. Łaski aby gołabiąt ani jajec w gniazdach nie psowały; przycieś, słupy, węgieł, schodek, drabinę, i którędyby tylko wleźć mogły Czosnkiem potrzeć. Te jednak łaski są w tym miejscu przygodne, gdzie się mnóstwu szkodliwszemu ognać nie może, szczurków łaska w każdym domu i miejscu do szczętu wytraci i wygubi. O Słomach i Plewach, WSzelkiego Zboża plewy i słomy aby nikomu z gruntu nieprzedawano ani wydawano, serio tego przestrzegać powinni Dozorcy: słomy podługowate proste chować, osobliwie żytne, z tych czasu potrzeby snopki robić, dla poszycia strzech Obory Stajen, Stodół,
ozdabiaią stádem, ále teź ná prędce w kuchni káżdego gospodarzá supplementuią potrawy. Łáski áby gołabiąt áni iáiec w gniazdách nie psowáły; przyćieś, słupy, węgieł, schodek, drábinę, y ktorędyby tylko wleść mogły Czosnkiem potrzeć. Te iednák łáski są w tym mieyscu przygodne, gdźie się mnostwu szkodliwszemu ognáć nie może, szczurkow łáská w kázdym domu y mieyscu do szczętu wytráćì y wygubi. O Słomách y Plewách, WSzelkiego Zboża plewy y słomy áby nikomu z gruntu nieprzedawano áni wydawano, seriò tego przestrzegáć powinni Dozorcy: słomy podługowáte proste chowáć, osobliwie żytne, z tych czásu potrzeby snopki robić, dla poszycia strzech Obory Stáięn, Stodoł,
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 37
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Patricego. Nie wspomnię nic o wysepkach/ które widać wokoło Hiberniej/ gdyż nie mają nic/ coby się tu godziło. Przedniejsze są Arane/ leżące ku wschodowi. O tych pisze Giraldus Cambrese/ iż tam ciała ludzkie nie prochnieją; i dla tego też nie grzebią ich/ ale je chowają na powietrzu nieskazitelne. Szczurków/ acz w Hiberniej jest barzo wiele; tam się jednak nie rodzą: a gdy ich zinąd tam przywiozą/ abo zdychają/ abo do morza wskakują. Morze Hibernickie niepodobnie jest obfite w ryby dobre: ma też dosyć wody tak słodkiej/ jako i słonej. Ródzą się też tam perły/ ale śmiade/ i podobne
Pátricego. Nie wspomnię nic o wysepkách/ ktore widáć wokoło Hiberniey/ gdyż nie máią nic/ coby się tu godźiło. Przednieysze są Aráne/ leżące ku wschodowi. O tych pisze Giráldus Cámbrese/ iż tám ćiáłá ludzkie nie prochnieią; y dla tego też nie grzebią ich/ ále ie chowáią ná powietrzu nieskáźitelne. Sczurkow/ ácz w Hiberniey iest bárzo wiele; tám się iednák nie rodzą: á gdy ich zinąd tám przywiozą/ ábo zdycháią/ ábo do morzá wskákuią. Morze Hibernickie niepodobnie iest obfite w ryby dobre: ma też dosyć wody ták słodkiey/ iáko y słoney. Rodzą się też tám perły/ ále śmiáde/ y podobne
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 88
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
