czujcie, A do rządu Królestwa Pana upatrujcie. Bo macie doskonałą już Boga znajomość, I skuteczną o Jego Mandatach wiadomość, Z których niewystępujcie, a Bóg niech łaskawy Mięszka z wami, i wasze dobre trzyma sprawy. Deu. 5. HISTORIA Z. JANA DAMASCENA,
Ten gdy w uściech głos ścisnął, zaraz szept powstanie Między ludem żałosny, płacz, i narzekanie. Płaczą bowiem i smutnie głosem narzekają, Gdy z takich słów w sieroctwie być się spodziewają, A tak w lamentach mówią: Próżno o tym gadać, Niemoże nam przysięgły Król Korony składać, Wstrzymamy go i gwałtem, niech w Pańskiej Koronie Umiera jako Dziedzic na Ojcowskim
czuyćie, A do rządu Krolestwá Páná vpátruyćie. Bo macie doskonáłą iuż Bogá znáiomość, Y skuteczną o Iego Mándatách wiádomość, Z ktorych niewystępuyćie, á Bog niech łáskáwy Mięszka z wámi, y wásze dobre trzyma spráwy. Deu. 5. HISTORYA S. IANA DAMASCENA,
Ten gdy w vsćiech głos ścisnął, záraz szept powstánie Między ludem żáłosny, płácz, y nárzekánie. Płáczą bowiem y smutnie głosem narzekaią, Gdy z tákich słow w śieroctwie bydź się spodźiewáią, A ták w lámentách mowią: Prożno o tym gadáć, Niemoże nam przyśięgły Krol Korony składáć, Wstrzymamy go y gwałtem, niech w Páńskiey Koronie Vmiera iáko Dźiedźic ná Oycowskim
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 268
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
roboty, Zawsze były dalekie od mowy oto tej. Kiedy tak wszyscy stoją jako w zachwyceniu, Bo wszytkim takie rzeczy były w podziwieniu, Zwłaszcza starzy żołnierze; śmierci by się rychlej Swojej drugi spodziewał; myślą sobie: tych-li Słów nam słuchać należy? Boże nieskończony! Uchowaj z nas każdego, ruszywszy ramiony. Szept zatem cichy wstanie, a gdy milczą starszy, Zawczasu przestrzeżeni, Lipski się wywarszy, Lipski mówi CZĘŚĆ SIÓDMA
Dawny rotmistrz kwarciany (znali go i Szwedzi I Moskwa, kiedy krew ich w okazjach cedzi): „Odpuść, wielki hetmanie, że ja, młodszy laty, Gdy inszy milczą, muszę wymknąć się przed swaty
roboty, Zawsze były dalekie od mowy oto téj. Kiedy tak wszyscy stoją jako w zachwyceniu, Bo wszytkim takie rzeczy były w podziwieniu, Zwłaszcza starzy żołnierze; śmierci by się rychlej Swojej drugi spodziewał; myślą sobie: tych-li Słów nam słuchać należy? Boże nieskończony! Uchowaj z nas każdego, ruszywszy ramiony. Szept zatem cichy wstanie, a gdy milczą starszy, Zawczasu przestrzeżeni, Lipski się wywarszy, Lipski mówi CZĘŚĆ SIÓDMA
Dawny rotmistrz kwarciany (znali go i Szwedzi I Moskwa, kiedy krew ich w okazyjach cedzi): „Odpuść, wielki hetmanie, że ja, młodszy laty, Gdy inszy milczą, muszę wymknąć się przed swaty
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 234
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
