nie mógł swemu dać stworzeniu, Co sam miał: oczu patrzyć, uszu ku słyszeniu. Któż jest tak bezrozumny, żeby bóstwu temu Przyznał, co nie wyrówna człeku śmiertelnemu? Nic człeczego, prócz cienia, obraz nie ma w sobie, Lada mucha i lada mól farbę wyzobie, Zmoknie, zgore, lada go zarazi szreżoga, Aż do malarza trzeba po inszego boga, Albo temu poprawić nosa, oka, ucha. O błędzie, o szatańska na ludzi pomucha! Byli w niebie i bogów widzieli malarze, Że im farbą na płótnie ludzkie dają twarze? Nie byli, nie widzieli; o śmiałości sroga: Malować, sroższa: chwalić w
nie mógł swemu dać stworzeniu, Co sam miał: oczu patrzyć, uszu ku słyszeniu. Któż jest tak bezrozumny, żeby bóstwu temu Przyznał, co nie wyrówna człeku śmiertelnemu? Nic człeczego, prócz cienia, obraz nie ma w sobie, Leda mucha i leda mól farbę wyzobie, Zmoknie, zgore, leda go zarazi szreżoga, Aż do malarza trzeba po inszego boga, Albo temu poprawić nosa, oka, ucha. O błędzie, o szatańska na ludzi pomucha! Byli w niebie i bogów widzieli malarze, Że im farbą na płótnie ludzkie dają twarze? Nie byli, nie widzieli; o śmiałości sroga: Malować, sroższa: chwalić w
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 290
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
