myślami się bawić. 46. Przyszłaś tu widzę, odpowie Królewna, A jeżeli szczerej i życzliwej Chęci twej mogę ku sobie być pewna: Wzajemnie myśli zwierzmy się troskliwej Obiedwie; bo ten wierz mi mniej zwykł palić Ogień, gdy się go przed nim jest użalić. 47. Teo. Widzisz tę wodę, jak szumy pieniste Do brzegu pędząc, gęste wznosi fale: Przecięż o tamy gdy je opoczyste Rozbije; pierwszą znowu poufale Przyjmuje postać; i w wypogodzono Chwilę, życzliwe żaglom ściele łono. 48. Nie taką w sercu moim alternatę Uznawam, zawsze srogich nawałnością Burzy się żalów; i pierwszej utratę Wolności, nową nie płaci wolnością
myślámi się báwić. 46. Przyszłáś tu widzę, odpowie Krolewná, A ieżeli szczerey y życzliwey Chęći twey mogę ku sobie bydź pewna: Wzáiemnie myśli zwierzmy sie troskliwey Obiedwie; bo ten wierz mi mniey zwykł palić Ogień, gdy się go przed nim iest użalić. 47. Teo. Widźisz tę wodę, iák szumy pieniste Do brzegu pędząc, gęste wznośi fale: Przećięsz o támy gdy ie opoczyste Rozbije; pierwszą znowu poufale Przyimuie postáć; y w wypogodzono Chwilę, życzliwe żaglom śćiele łono. 48. Nie táką w sercu moim álternatę Vznawam, záwsze srogich nawáłnośćią Burzy sie żalow; y pierwszey utrátę Wolnośći, nową nie płáći wolnośćią
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 74
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
, dziąsła nabrzmiewają, a gdy zbytnie ostra materia będzie, trawi je i niszczy, Spływa i do zębów, subtelny ostry humor Limphaticus sprawuje bole w nich nieznośne, wkradnie się i do oczu, w których sprawuje zapalenia, płynieni łez, zawieranie materią grubą, zaćmienie, etc. Spada i do uszu, kędy sprawuje szumy, dzwonienia, pisk, bębnienia, zatkanie, także słuch odejmuje. Spływa tenże humor Limphaticus do karku, do junktur, do łopatek; do nóg, do rąk sprawuje w nich nieznośne bole; czasem z zapaleniem, czasem bez niego, na kształt Podagry, albo Chiragry, tenże humor Katarowy, subtelny i
, dźiąsłá nábrzmiewáią, á gdy zbytnie ostra máterya będzie, trawi ie y niszczy, Spływa y do zębow, subtelny ostry humor Limphaticus spráwuie bole w nich nieznośne, wkrádnie się y do oczu, w ktorych spráwuie zápalenia, płynieni łez, záwieránie máteryą grubą, zaćmienie, etc. Spada y do uszu, kędy spráwuie szumy, dzwonieniá, pisk, bębnienia, zátkánie, tákże słuch odeymuie. Spływa tenże humor Limphaticus do kárku, do iunktur, do łopátek; do nog, do rąk spráwuie w nich nieznośne bole; czásem z zápaleniem, czásem bez niego, ná ksztáłt Podágry, álbo Chirágry, tenże humor Kátárowy, subtelny y
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 46
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
jest, duchem chce być chwalon, nie oczyma. I kiedy Mojżeszowi (na to się odważy), Na górze onej widzieć twarz jego zabaży, Umrzeć trzeba, Mojżeszu, toż dopiero duszą Dostąpisz, o co się dziś twoje oczy kuszą. I Eliasz na drugiej nic nie widział górze, Tylko słyszał ogniste wichry, szumy, burze, Skąd mu Bóg na królestwa każe ludzi mazać; Więc go i dziś inaczej malować zakazać.” „Zali nie Boga widział w człowieczej personie Między milionami aniołów na tronie Danijel prorok? — odpowie biskup — z tego względu, Wedle katolickiego kościoła obrzędu, Jako nam go opisał prorok pomieniony, Stawiamy po ołtarzach
jest, duchem chce być chwalon, nie oczyma. I kiedy Mojżeszowi (na to się odważy), Na górze onej widzieć twarz jego zabaży, Umrzeć trzeba, Mojżeszu, toż dopiero duszą Dostąpisz, o co się dziś twoje oczy kuszą. I Elijasz na drugiej nic nie widział górze, Tylko słyszał ogniste wichry, szumy, burze, Skąd mu Bóg na królestwa każe ludzi mazać; Więc go i dziś inaczej malować zakazać.” „Zali nie Boga widział w człowieczej personie Między milijonami aniołów na tronie Danijel prorok? — odpowie biskup — z tego względu, Wedle katolickiego kościoła obrzędu, Jako nam go opisał prorok pomieniony, Stawiamy po ołtarzach
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 522
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Zoładek.
Zoładek i kiszki wychędaża. Także
Wietrzności w nich zawarte rozpędza. Mózg.
Mózg parami wilgotnemi napełniony wyczyścia/ na noc go po dwunaści kropli na raz biorąc. (Turn: Wzrok.
Wzrok jasny i bystry czyni/ używając go pod tąż miarą.(Turn:) Szum w usz.
Szumy i dźwięk w uszach układa. Zawrót głowy.
Zawrót głowy. I W oczach zamierzk.
W oczach zamierzkanie uśmierza. CUKIER NA KORZENIV Dziegielowym. Conditum Rad: Angel.
Cukier na Dzięgielu robiony/ do tegoż wszystkiego służy/ do czego w Cukrze smażony/ albo Konfekt jest. KOLACZKI Z DZIEGIElu a z Cukru
Zoładek.
Zoładek y kiszki wychędaża. Tákże
Wietrzności w nich záwárte rospądza. Mozg.
Mozg párámi wilgotnemi nápełniony wyczyśćia/ ná noc go po dwunaśći kropli ná raz biorąc. (Turn: Wzrok.
Wzrok iásny y bystry czyni/ vżywáiąc go pod tąż miárą.(Turn:) Szum w vsz.
Szumy y dźwięk w vszách vkłáda. Zawrot głowy.
Záwrot głowy. Y W oczách zámierzk.
W oczách zámierzkánie vśmierza. CVKIER NA KORZENIV Dziegielowym. Conditum Rad: Angel.
Cukier ná Dźięgielu robiony/ do teg^o^ż wszystkiego służy/ do cze^o^ w Cukrze smáżony/ álbo Konfekt iest. KOLACZKI Z DZIEGIElu á z Cukru
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 94
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, Ta mnie w bezdenność niewprowadzi taraz, Czy niepochwały, czy nagany wleje, Wybaczyć musi w czym się prawda dzieje. Gdy wody Nawę Teatrum fatalnym Wylania z granic nad lądową miarę, Kiedy w potopie świat uniwersalnym, Pływał, za grzechy odbierając karę,
Tragiczne w rzekach słyszeć było dumy, Najcichszy strumyk brzmiące wywarł szumy, O! jak żałosną Scenę wyprawiły, Niewidanemi bawiąc się igrzyski, Tyle Narodów na dno pogrążyły, Niewinne dzieci pobrały z kołyski, Rzucały falmi, prawie pod obłoki, Olimp z Parnasem zalały wysoki, Lada potoczek, stojące Jezioro, Stawek, sadzawka, krynica, lub źródło, Przybrało w siebie wody tyle czworo,
, Ta mnie w bezdenność niewprowádzi táraz, Czy niepochwáły, czy nágany wleie, Wybáczyć musi w czym się práwda dzieie. Gdy wody Nawę Teatrum fatalnym Wylania z gránic nád lądową miarę, Kiedy w potopie świat uniwersalnym, Pływał, zá grzechy odbieraiąc kárę,
Trágiczne w rzekach słyszeć było dumy, Náycichszy strumyk brzmiące wywarł szumy, O! iák żałosną Scenę wypráwiły, Niewidanemi báwiąc się igrzyski, Tyle Národow ná dno pogrążyły, Niewinne dzieći pobráły z kołyski, Rzucáły falmi, práwie pod obłoki, Olimp z Parnasem zálały wysoki, Láda potoczek, stoiące Jezioro, Stáwek, sadzawka, krynica, lub źrodło, Przybráło w siebie wody tyle czworo,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 133
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
