Świętości, i całemu Pismu Świętemu walczy; nie wiedzą quae DEUS praeparavit diligentibus se, i rozumieją, że to największa w Raju szczęśliwość: ziemskiej zażywać szczęśliwości, a raczej dziecinnych zabawek, zmyślnych krotofil.
19. Wierzą Mahometani, że jak będą zawołani od Mahometa na dzień sądny, będą iść musieli przez drogę wszystkę usłaną szynami żelaznemi zarzystemi, i że nie będzie sposobu ustrzeżenia się od sparzenia, tylko podkładając sobie papier po stopy, który z tej racyj szanują, na ziemi mu się walać nie pozwalają, i stąd, iż na nim Imię Boskie pisane bywa.
20. Dwojakie Mahometani kładą karanie po śmierci; jedne Azabkarbyr, tojest trumny,
Swiętosci, y całemu Pismu Swiętemu walczy; nie wiedzą quae DEUS praeparavit diligentibus se, y rozumieią, że to naywiększa w Raiu szczęsliwość: ziemskiey zażywàć szczęśliwości, a raczey dziecinnych zabawek, zmyślnych krotofil.
19. Wierzą Machometani, że iak będą zawołani od Machometa na dzień sądny, będą iść musieli przez drogę wszystkę usłaną szynami żelaznemi zárzystemi, y że nie będzie sposobu ustrzeżenia się od sparzenia, tylko podkładaiąc sobie papier po stopy, ktory z tey racyi szanuią, na ziemi mu się walać nie pozwalaią, y ztąd, iż na nim Imię Boskie pisane bywa.
20. Dwoiakie Machometáni kładą karánie po śmierci; iedne Azabkarbyr, toiest trumny,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1102
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
umowy od talara po ceskich 3.
317. Zanoszący protestaciją do prawa walaskiego lachekowa z Raice na szynów dwóch Jakuba Sczotki z Milowki raczyone owiec kradzionich. Którzi dobrowolnie nie chcieli stanąć do prawa wałaskiego. Pomieniony Jakub Scotka stanął za szynów swoich jako rodzic i ucenil rekąmija. Za którego Błażej Pawliczny zaręczył, iże stanie ze dwiema szynami swemi na jesienne prawo do prawa wałaskiego. A jeżeliby nie stanął ze szynami swemi, powinien będzie ugodzie Jachemkową i wina pańska i do prawa wina.
318. k. 94r Anno Domini 1750 die 9 novembrys 9 XI.— Zważywszy sząd walaski nieposłuszeństwo i niedozór stołowych do sządu prawa wałaskiego należących
umowy od talara po ceskich 3.
317. Zanoszący protestaciyą do prawa walaskiego lachekowa z Raice na szynow dwuch Jakuba Sczotki z Milowki raczyone owiec kradzionich. Kturzi dobrowolnie nie chcieli stanąc do prawa wałaskiego. Pomięniony Jakub Scotka stanął za szynow swoich jako rodzic y ucenil rekąmiia. Za kturego Blazei Pawliczny zaręczył, ize stanie ze dwiema szynami swemi na iesienne prawo do prawa wałaskiego. A iezeliby nie stanął ze szynami swemi, powinien bedzie ugodzie Iachemkową y wina pańska i do prawa wina.
318. k. 94r Anno Domini 1750 dye 9 novembrys 9 XI.— Zwazywszy sząd walaski nieposłuszeństwo y niedozor stołowych do sządu prawa wałaskiego nalezących
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 116
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
lachekowa z Raice na szynów dwóch Jakuba Sczotki z Milowki raczyone owiec kradzionich. Którzi dobrowolnie nie chcieli stanąć do prawa wałaskiego. Pomieniony Jakub Scotka stanął za szynów swoich jako rodzic i ucenil rekąmija. Za którego Błażej Pawliczny zaręczył, iże stanie ze dwiema szynami swemi na jesienne prawo do prawa wałaskiego. A jeżeliby nie stanął ze szynami swemi, powinien będzie ugodzie Jachemkową i wina pańska i do prawa wina.
318. k. 94r Anno Domini 1750 die 9 novembrys 9 XI.— Zważywszy sząd walaski nieposłuszeństwo i niedozór stołowych do sządu prawa wałaskiego należących, ażeby na dalsze lata powinności swojej zadosyć czynili, takowąm ustawą sząd w
lachekowa z Raice na szynow dwuch Jakuba Sczotki z Milowki raczyone owiec kradzionich. Kturzi dobrowolnie nie chcieli stanąc do prawa wałaskiego. Pomięniony Jakub Scotka stanął za szynow swoich jako rodzic y ucenil rekąmiia. Za kturego Blazei Pawliczny zaręczył, ize stanie ze dwiema szynami swemi na iesienne prawo do prawa wałaskiego. A iezeliby nie stanął ze szynami swemi, powinien bedzie ugodzie Iachemkową y wina pańska i do prawa wina.
318. k. 94r Anno Domini 1750 dye 9 novembrys 9 XI.— Zwazywszy sząd walaski nieposłuszeństwo y niedozor stołowych do sządu prawa wałaskiego nalezących, azeby na dalsze lata powinnosci swoiei zadosyc czynili, takowąm ustawą sząd w
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 116
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
i wywodzi. Wszom.
Wszy w głowie zabija i wytraca. (Turn.) Sercu smętnemu
Serce smętne/ żuchając go/ uwesela/ i w uściech długo trzymając/ a podczas połykając. Cuchnieniu z gar.
Komuby zgorzelina/ jako spalony ścierw: abo kiedy na mękach kogo świecami/ albo rozpalonymi blachami/ i szynami żelaznymi palą/ z garła cuchnęła/ tego korzenia żuchać/ i w uściech trzymać dobrze.
Niektórzy/ a zwłaszcza Anglicy z liścia zielonego czynią salszę i polewki/ osobliwego smaku/ które w częstym używaniu mają/ dla tych wszystkich przerzeczonych niedostatków. Żołądek czyści.
Wilgotności w żołądku grube rozsiekuje i wywodzi. Trawienie czyni.
Do
y wywodźi. Wszom.
Wszy w głowie zábiia y wytráca. (Turn.) Sercu smętnemu
Serce smętne/ żucháiąc go/ vwesela/ y w vśćiech długo trzymáiąc/ á podczás połykáiąc. Cuchnieniu z gár.
Komuby zgorzeliná/ iáko spalony śćierw: ábo kiedy ná mękách kogo świecámi/ álbo rospalonymi bláchámi/ y szynámi żeláznymi palą/ z gárłá cuchnęłá/ tego korzenia żucháć/ y w vśćiech trzymáć dobrze.
Niektorzy/ á zwłasczá Anglicy z liśćia źielonego czynią sálszę y polewki/ osobliwego smáku/ ktore w częstym vżywániu máią/ dla tych wszystkich przerzeczonych niedostátkow. Zołądek czyśći.
Wilgotnośći w żołądku grube rozśiekuie y wywodźi. Trawienie czyni.
Do
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 87
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
ludzie/ przypominali sobie własną śmiertelność/ i modlili się za dusze zmarłych. Ale o tym będzie okazja pochwili szerzej mówić. Piekło sobie Mahometani niemniej śmieszne malują/ jako i niebo: tak albowiem sobie obiecują/ że kiedy ich Mahomet zawoła z tego mniemanego Czyśćca na sądny dzień/ będą musieli iść przez drogę wszytkę usłaną szynami żelaznemi żarzystemi/ i że nie będzie inszego sposobu uchronić się sparzenia/ i tak dotkliwego bólu/ tylko podściełając sobie papir/ który za żywota uwarują od deptania nóg ludzkich/ albo bydlęcych. Nie obaczy nigdy Turczyn kawałka papiru na ziemi/ żeby go niemiał z wielką pilnością podnieść/ i wetknąć w skałubinę jaką/ albo
ludźie/ przypomináli sobie własną śmiertelność/ y modlili się zá dusze zmárłych. Ale o tym będźie okázya pochwili szerzey mowić. Piekło sobie Máhometáni niemniey śmieszne máluią/ iáko y niebo: ták álbowiem sobie obiecuią/ że kiedy ich Máhomet záwoła z tego mniemánego Czyscá ná sądny dźień/ będą muśieli iść przez drogę wszytkę vsłaną szynámi żeláznemi żarzystemi/ y że nie będźie inszego sposobu vchronić się spárzenia/ y ták dotkliwego bolu/ tylko podśćiełáiąc sobie pápir/ ktory zá żywotá vwáruią od deptánia nog ludzkich/ álbo bydlęcych. Nie obáczy nigdy Turczyn káwałká pápiru ná źiemi/ żeby go niemiał z wielką pilnośćią podnieść/ y wetknąć w skáłubinę iáką/ álbo
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 157
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
żeby ozdobił diamentami Tych blach NOPORS nie trzeba barzo grubych, i mają być ciągnione sworniami T. W te blachy R przebijesz kół V. Te gwoździe X głową mają być diamentowate, okrągłe. Co się tycze kół I, same właśnie demonstrują swoje okowanie, ponieważ są skończone z ryfami, z hańtabami, z cybantami i szynami przebite. Niektórzy 38 będą mię aa rozumieli za kowala, a nie za inżyniera, iż tak subtelnie o kowalstwie Rys. 45
traktuję, odpowiadam, że żona jednego kowala nauczyła mię, gdym ja miał chęć do tego, a ona też rada mię uczyła i nie była od tego, jakoż słusznie, aby mię
żeby ozdobił dyjamentami Tych blach NOPORS nie trzeba barzo grubych, i mają być ciągnione sworniami T. W te blachy R przebijesz kół V. Te gwoździe X głową mają być dyjamentowate, okrągłe. Co się tycze kół Y, same właśnie demonstrują swoje okowanie, ponieważ są skończone z ryfami, z hańtabami, z cybantami i szynami przebite. Niektórzy 38 będą mię aa rozumieli za kowala, a nie za indziniera, iż tak subtelnie o kowalstwie Rys. 45
traktuję, odpowiadam, że żona jednego kowala nauczyła mię, gdym ja miał chęć do tego, a ona też rada mię uczyła i nie była od tego, jakoż słusznie, aby mię
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 126
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
. Kominek murowany. Skrzyń 2 do mąki i otrąb, dobre, trzecia na górze skrzynia do wymiaru bez
żelaza. Na drugim piętrze drzwi. Kamień zwierchni dobry, wielki, spodniego kamienia sztuk 3. Socha do obracania kamienia, cewie dobre; na cewiu refów 2, paprzycia z wrzeciądzem dobre. Wał wielki nowy z szynami na wale, refów 2, blacha pod wałem cała, czop żelazny. Podoszków wszystkich brakuje 18, siedmiu kawałki tylko, lina kamienna dobra, inszy wszystkich brakuje, drąg żelazny do podnoszenia kamienia, oskardy 2, pytlów 2, koło paleczne dobre, sianie, na którym refów 2.
Chałupnik Jan Pasiak, Reginę żonę
. Kominek murowany. Skrzyń 2 do mąki i otrąb, dobre, trzecia na górze skrzynia do wymiaru bez
żelaza. Na drugim piętrze drzwi. Kamień zwierchni dobry, wielki, spodniego kamienia sztuk 3. Socha do obracania kamienia, cewie dobre; na cewiu refów 2, paprzycia z wrzeciądzem dobre. Wał wielki nowy z szynami na wale, refów 2, blacha pod wałem cała, czop żelazny. Podoszków wszystkich brakuje 18, siedmiu kawałki tylko, lina kamienna dobra, inszy wszystkich brakuje, drąg żelazny do podnoszenia kamienia, oskardy 2, pytlów 2, koło paleczne dobre, sianie, na którym refów 2.
Chałupnik Jan Pasiak, Reginę żonę
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 246
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
, są 2 gwiazdki blaszane.
Za tąż kuchnią są sztachety, w których są wrota także z sztachet bez wszelkiego zamknięcia na podwórze. W którym jest kurników 7 razem postawionych, u których drzwi siedmioro; szkudłami pobite. Przy nich kub, u którego drzwiczki, snop kami poszyty. Przy tej kuchni jest koryto 2 szynami żelaznemi opasane do wody z pompy z sadu idącej. W śrzodku zaś dziedzińca śruba do kręcenia wody.
Naprzeciw oficyny są stajnie na obudwóch rogach. U których wrót dwoje podwójnych, i komórka jedna, u niej także drzwi.
W których bruk na śrzodku, przegród 16, żłoby i drabiny dobre. W obudwóch stajniach jest
, są 2 gwiazdki blaszane.
Za tąż kuchnią są sztachety, w których są wrota także z sztachet bez wszelkiego zamknięcia na podwórze. W którym jest kurników 7 razem postawionych, u których drzwi siedmioro; szkudłami pobite. Przy nich kub, u którego drzwiczki, snop kami poszyty. Przy tej kuchni jest koryto 2 szynami żelaznemi opasane do wody z pompy z sadu idącej. W śrzodku zaś dziedzińca śruba do kręcenia wody.
Naprzeciw oficyny są stajnie na obudwóch rogach. U których wrót dwoje podwójnych, i komórka jedna, u niej także drzwi.
W których bruk na śrzodku, przegród 16, żłoby i drabiny dobre. W obudwóch stajniach jest
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 264
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
