łez pluta. Nie masz pociechy, tylko już późna pokuta: Wziąwszy trzy ciężkie w dzieciach dorosłych korbacze, Na nieszczęśliwy kąkol człek swych grzechów płacze. Gdzieżby już z zębów zgrzytem, z cięższym serca bólem Nie przyszło płakać nad tym przeklętym kąkolem! 186. Z JEDNEJ WIELE RZECZY ROBIĆ
Kopę gwoździ uklepie kowal z jednej szyny, Kopę ulepi kafli garncarz z tejże gliny, Kopę czapek z postawu sukna krawiec strzyże, Kopę upiecze bochnów z jednej baba dziże; Póki stawa materii, i formy też poty: Nie stanie tamtej, nie ma rzemieślnik roboty. Jednego wołu mięsem, różnymi sapory Odmieniając półmiski, zastawi stół spory Mądry kuchmistrz; najmędrszy
łez pluta. Nie masz pociechy, tylko już późna pokuta: Wziąwszy trzy ciężkie w dzieciach dorosłych korbacze, Na nieszczęśliwy kąkol człek swych grzechów płacze. Gdzieżby już z zębów zgrzytem, z cięższym serca bólem Nie przyszło płakać nad tym przeklętym kąkolem! 186. Z JEDNEJ WIELE RZECZY ROBIĆ
Kopę goździ uklepie kowal z jednej szyny, Kopę ulepi kafli garncarz z tejże gliny, Kopę czapek z postawu sukna krawiec strzyże, Kopę upiecze bochnów z jednej baba dziże; Póki stawa materii, i formy też poty: Nie stanie tamtej, nie ma rzemieślnik roboty. Jednego wołu mięsem, różnymi sapory Odmieniając półmiski, zastawi stół spory Mądry kuchmistrz; najmędrszy
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 110
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
z Rzymem Francuzi, posła poślą do nieba go z dymem. Dlaczegóż Polska gore dziś? dla jednej baby, Wydartej Kozakowi — lecz o tym siła by Pisać — czeka ostatniej pięćdziesiąt lat bierki. Bodaj w popiół z tak małej nie poszła iskierki. 512. PRZY ŚWIECY NIE ZAGRZEJE SZYNY
Nie zagrzeje przy świecy żaden kowal szyny Ani po achtelowym czopie mielą młyny; Węgla trzeba tamtemu, strugi temu sporej, Żeby tamten kuł szynę, ten wytrząsał wory. Żle się Rakocy kiedyś, pan na Siedmiogrodzie, Porachował, zawiódszy na węglu i wodzie: Chcąc sieść na tronie (piękniej Węgrom na łogoszu), Odbiegł szyny w kominie i worka na koszu
z Rzymem Francuzi, posła poślą do nieba go z dymem. Dlaczegóż Polska gore dziś? dla jednej baby, Wydartej Kozakowi — lecz o tym siła by Pisać — czeka ostatniej pięćdziesiąt lat bierki. Bodaj w popiół z tak małej nie poszła iskierki. 512. PRZY ŚWIECY NIE ZAGRZEJE SZYNY
Nie zagrzeje przy świecy żaden kowal szyny Ani po achtelowym czopie mielą młyny; Węgla trzeba tamtemu, strugi temu sporej, Żeby tamten kuł szynę, ten wytrząsał wory. Żle się Rakocy kiedyś, pan na Siedmigrodzie, Porachował, zawiódszy na węglu i wodzie: Chcąc sieść na tronie (piękniej Węgrom na łogoszu), Odbiegł szyny w kominie i worka na koszu
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 313
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987