: Tu/ miłość przezdzięki/ I chuć zbawienia wielka wesela dodaje: Tu/ przyrodzona trwoga smętną duszę kraje. Ogrodziec.
In montem Oliveti, ubi erat hortus, in quem introivit. Ioan: 18.
WChodzą w Ogród/ przyległy wiosce pomienionej: Ten zajmuje Oliwnej góry ogrodzonej. Tam Pan/ pragnąc swej folgę uczynić tęsknicy/ Rzecze: o moje dzieci/ moi zwolennicy; Toć smętna dusza moja/ aż do śmierci prawie. Niewiedzą co rzec na to: On znowu łaskawie: Pozostańcie tu/ (mowi) a straż pilną miejcie/ Tej godziny na czujnych modlitwach zażyicie. Ja tam dalej odejdę: udam się do swego/
: Tu/ miłość przezdźięki/ I chuć zbáwienia wielka wesela dodáie: Tu/ przyrodzona trwogá smętną duszę kráie. Ogrodźiec.
In montem Oliveti, ubi erat hortus, in quem introivit. Ioan: 18.
WChodzą w Ogrod/ przyległy wiosce pomienioney: Ten záymuie Oliwney gory ogrodzoney. Tám Pan/ prágnąc swey folgę vczynić tesknicy/ Rzecze: o moie dźieći/ moi zwolennicy; Toć smętna duszá moiá/ áż do śmierći práwie. Niewiedzą co rzec ná to: On znowu łáskáwie: Pozostańćie tu/ (mowi) á straż pilną miéyćie/ Tey godźiny ná czuynych modlitwách záżyićie. Ia tám dáley odeydę: vdam się do swego/
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 7.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610